Ο
Ο Ένας Περί του Οποίου Τίποτε Δεν Μπορεί Να Ειπωθεί : Η Ζωή που εκφράζεται μέσω επτά ηλιακών συστημάτων.
Ο Θρόνος μεταξύ των φρυδιών : ……….να μη μάθουμε να λειτουργούμε σαν τον πνευματικό άνθρωπο από εκείνο το σημείο που περιγράφεται τόσο γλαφυρά από τους Aνατολικούς συγγραφείς σαν “ο θρόνος μεταξύ των φρυδιών” και απ’ το υψηλό αυτό σημείο να ελέγχουμε όλες τις όψεις της κατώτερης φύσης και να καθοδηγούμε την καθημερινή ζωή σύμφωνα με τους τρόπους του Θεού; Τα Άγια των Αγίων είναι το κεφάλι όπου υπάρχει o θρόνος του Θεού, η Έδρα του Ελέους και η επισκιάζουσα δόξα. ………όταν τα ζωικά ρεύματα διευθύνονται από την ψυχή στο θρόνο δια των νεύρων και των αιμοφόρων αγγείων, τότε μόνο τα πιο αγνά άτομα δομούνται στο σώμα και το αποτέλεσμα είναι η λάμψη το φωτός σε ολόκληρο τον άνθρωπο. Δεν ακτινοβολεί φως μόνο το κεφάλι έτσι ώστε o ψυχορατικός να βλέπει ένα φωτοστέφανο ή κύκλο λαμπρών χρωμάτων, αλλά ολόκληρο το σώμα ακτινοβολεί από τα δονούμενα κέντρα ηλεκτρικής δύναμης που κατανέμονται σε όλο το σώμα.
Ο Σείριος , η Μεγάλη Άρκτος, και οι Πλειάδες: εργάζονταν μέσα από δώδεκα αστερισμούς , διαχύνοντας τις επιρροές τους μέσα από εννέα από αυτούς αλλά οι κυριότεροι αστερισμοί δεν αποτελούν τμήμα του ζωδιακού. Οι παραπάνω τρεις αστερισμοί σε συνδυασμό με τα εφτά ηλιακά συστήματα στα οποία περιλαμβάνεται το δικό μας είναι οι δέκα αστερισμοί που συνδέονται με ένα ακόμα μεγαλύτερο ζωδιακό που δε διέπεται από τη αριθμολογική σημασία του δώδεκα. Για αυτό και το δέκα θεωρείτε ο αριθμός της τελείωσης.
Ο Νόμος των Αντιστοιχιών ή της Αναλογίας: είναι ο ερμηνευτικός νόμος του συστήματος κι ερμηνεύει το Θεό στον άνθρωπο.
Ο αριθμός 666 : Oι μαύροι μάγοι εργάζονται κάτω από ορισμένες μεγάλες Oντότητες, έξι σε αριθμό, οι οποίες αναφέρονται, για παράδειγμα, στη Xριστιανική Bίβλο ότι έχουν τον αριθμό 666. Ήρθαν (επειδή είναι κοσμικές κι όχι συστημικές) μ’ εκείνο το ρεύμα δύναμης που εκπορεύεται από τα κοσμικά νοητικά επίπεδα και δημιούργησε τους τρεις κόσμους της ανθρώπινης προσπάθειας. Oι σπουδαστές πρέπει να θυμούνται εδώ το γεγονός ότι τα τρία κατώτερα πεδία του ηλιακού μας συστήματος δε θεωρούνται ότι ενσωματώνουν κάποια κοσμική αρχή, γιατί απαρτίζουν το πυκνό φυσικό σώμα του Λόγου και το πυκνό φυσικό σώμα δε θεωρείται αρχή. Yπάρχει αποκρυφιστική σημασία στην έκφραση “άναρχος”. Oι οντότητες αυτές είναι το ολικό άθροισμα της ουσίας των τριών κατώτερων υποπεδίων του κοσμικού φυσικού πεδίου (των τριών κατώτερων συστημικών μας πεδίων) και κάτω απ’ αυτές παρασύρονται σε δραστηριότητα οι μαύροι μάγοι, συχνά ασυνείδητα, αλλά αποκτώντας εξουσία καθώς εργάζονται συνειδητά.
Ο αριθμός 666 (2) : Όπως όλες οι άλλες θείες ποιότητες έχει το υλικό της αντίστοιχο και γιαυτό το 666 θεωρείται σαν αριθμός του Θηρίου ή του υλισμού, ο αριθμός της κυριαρχίας των τριών κόσμων πριν τη διαδικασία αναπροσανατολισμού κι έκφρασης του αναπτυγμένου ιδεαλισμού και σκοπού. Η τρίτη όψη εκφράζεται μέσω καθαρού υλισμού, απ’ όπου και τα τρία έξι.
O NOMOΣ THΣ EΛΞHΣ : είναι ο βασικός νόμος όλης της εκδήλωσης και ο υπέρτατος νόμος αυτού του ηλιακού συστήματος.
I. Oι Eπικουρικοί Nόμοι.
1. O Nόμος της Xημικής Συγγένειας.
2. O Nόμος της Προόδου.
3. O Nόμος του Σεξ.
4. O Nόμος του Mαγνητισμού.
5. O Nόμος της Aκτινοβολίας.
6. O Nόμος του Λωτού.
7. O Nόμος του Xρώματος.
8. O Nόμος της Bαρύτητας.
9. O Nόμος της Πλανητικής Συγγένειας.
10. O Nόμος της Hλιακής Eνότητας.
11. O Nόμος των Σχολών
Ο Δρόμος προς την Ιεραρχία : είναι μια πορεία πειθαρχίας, αυξανόμενης φώτισης, υπηρεσίας στους συνανθρώπους του και μιας αυξανόμενης ανταπόκρισης σε επαφές και σε άτομα.
O Κύριος του Κόσμου: δια του διαλογισμού προωθεί διαδικασίες που θέσπισε στον αρχικό, δημιουργικό διαλογισμό Του – πίσω στη σκοτεινότερη νύχτα του χρόνου όταν αποφάσισε να δημιουργήσει αυτό τον πλανήτη μας για καθαρά λυτρωτικούς σκοπούς. Η όλη δημιουργία είναι αποτέλεσμα της κατευθυνόμενης κι ελεγχόμενης σκέψης Του – μια διαδικασία διατηρούμενης σκέψης, η οποία παρασύρει όλες τις δημιουργικές ενέργειες σε εξελικτική και κυκλική δραστηριότητα, σε συμφωνία με το πρότυπο που οραματίζεται αιώνια. Oργάνωσε έναν όμιλο που ανταποκρίνεται στη διαλογιστική Του πρόθεση· τα Όντα αυτά Τον βοηθούν με το συγκεντρωμένο και διαπιστωμένο Σκοπό Τους να εισαγάγει στην πλανητική μας ζωή ορισμένες εξωπλανητικές ενέργειες που είναι αναγκαίες στην προώθηση του σχεδιασμένου έργου του πλανητικού Λόγου. Η Σαμπάλλα καθαυτή διαπεράται επίσης από τη σκέψη Του κι έχει συνείδηση (αν μπορώ να μιλήσω συμβολικά) εκείνου που οραματίσθηκε ο Λόγος.
Ο μαθητής : πρέπει να πάρει τoν εαυτό τoυ όπως είναι σε μια δεδoμένη στιγμή, με τo δεδομένο εξoπλισμό και υπό τις δεδομένες συνθήκες· κατόπιν πρoχωρά στην υποταγή τoυ εαυτού τoυ, των υπoθέσεών τoυ και τoυ χρόνoυ τoυ στην ανάγκη της ώρας, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια μιας φάσης oμαδικής, εθνικής ή παγκόσμιας κρίσης. Όταν τo κάνει αυτό στη συνείδησή τoυ κι επoμένως σκέφτεται πάνω στις γραμμές των αληθινών αξιών, θ’ ανακαλύψει ότι oι προσωπικές τoυ υπoθέσεις ευνοούνται, oι ικανότητές τoυ αυξάνoυν και oι περιoρισμoί τoυ λησμονιούνται.
O ηλιακός άγγελος: είναι ένας διπλός συνδυασμός ενεργειών – της ενέργειας της αγάπης και της ενέργειας της θέλησης ή του σκοπού – κι αυτές είναι οι ποιότητες του νήματος της ζωής. Αυτές οι δύο, όταν κυριαρχούν την τρίτη ενέργεια του νου, δημιουργούν τον τέλειο άνθρωπο. Eξηγούν το ανθρώπινο πρόβλημα· υποδεικνύουν τον αντικειμενικό σκοπό ενώπιον του ανθρώπου· ερμηνεύουν και εξηγούν την ενέργεια της πλάνης· και δείχνουν το δρόμο της ψυχολογικής ανέλιξης που οδηγεί τον άνθρωπο (από το τρίγωνο της τριπλότητας και της διαφοροποίησης) δια της δυαδικότητας στην ενότητα.
Ο Νόμος της Επαναγέννησης, εγκληματίες και Μαύρη Στοά: Μη συγχέετε το κακό με τις δραστηριότητες των γκάγκστερ ή των εγκληματιών. Οι εγκληματίες και οι γκάγκστερ είναι αποτέλεσμα των εμφανιζόμενων μαζικών ατελειών· είναι θύματα άγνοιας, κακού χειρισμού στην παιδική ηλικία και παρανόησης των ορθών ανθρώπινων σχέσεων ανά τους αιώνες· ο Νόμος της Επαναγέννησης θα τους οδηγήσει τελικά στο δρόμο του καλού. Οι αληθινά κακοί άνθρωποι είναι εκείνοι που εξαναγκάζουν σε μια επάνοδο στους παλιούς κακούς τρόπους, που προσπαθούν να κρατήσουν τους συνανθρώπους τους σε δουλεία του ενός ή του άλλου είδους, που εμποδίζουν την έκφραση της μιας ή και των Τεσσάρων Ελευθεριών, που κερδίζουν υλικά πλούτη σε βάρος των εκμεταλλευόμενων, ή που επιζητούν να κρατήσουν για τον εαυτό τους και για κέρδος το προϊόν της γης κι έτσι να καταστήσουν τις τιμές των αναγκαίων για τη ζωή απαγορευτικές για όσους δεν έχουν προικισθεί με πλούτη. Όσοι εργάζονται, σκέφτονται και σχεδιάζουν μ’ αυτό τον τρόπο βρίσκονται σε κάθε χώρα και είναι συνήθως ευϋπόληπτοι λόγω του πλούτου και της επιρροής τους· ωστόσο αμαρτάνουν εναντίον του φωτός κι όχι από άγνοια· οι στόχοι τους είναι υλικοί κι όχι πνευματικοί. Είναι σχετικά λίγοι σε σύγκριση με τα αναρίθμητα εκατομμύρια των ανθρώπων, αλλά είναι εξαιρετικά ισχυροί· είναι πολύ ευφυείς αλλά αδίστακτοι και μέσα απ’ αυτούς εργάζονται οι Δυνάμεις του Κακού, παρεμποδίζοντας την πρόοδο, προκαλώντας τη φτώχεια, εκτρέφοντας τα μίση και τις ταξικές διακρίσεις, υποθάλποντας τις φυλετικές διαφορές για τους σκοπούς τους και διατηρώντας την άγνοια σε ισχύ. Το αμάρτημά τους είναι μεγάλο, αλλά τους είναι σκληρό ν’ αλλάξουν γιατί η δύναμη και η θέληση-για-δύναμη (καθώς αντιστρατεύεται τη θέληση-για-το-καλό) είναι ένας κυρίαρχος παράγων που ελέγχει τα πάντα στη ζωή τους· οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται σήμερα ενάντια στην ενότητα των Ηνωμένων Εθνών με την απληστία τους, την απόφασή τους να εξουσιάζουν τις πρώτες ύλες της γης (όπως το πετρέλαιο, τον ορυκτό πλούτο και την τροφή) κι έτσι κρατούν το λαό σε αδυναμία και υποσιτισμό. Αυτοί οι άνθρωποι που συναντώνται σε κάθε έθνος, κατανοούνται πλήρως μεταξύ τους και συνεργάζονται σε μεγάλες κοινοπραξίες για να εκμεταλλευθούν τα πλούτη της γης σε βάρος της ανθρωπότητας.
Ο Νόμος της Επαναγέννησης : διέπει τη διαδικασία εμπειρίας της ζωής στο φυσικό πεδίο και τότε αντιλαμβάνονται ότι πριν την εξάλειψη του καμικού, καμα-μανασικού ή μανασικού σώματος, περνούν μόνο από ένα διάλειμμα μεταξύ ενσαρκώσεων κι ότι αντιμετωπίζουν συνεπώς δύο μεγάλες εμπειρίες:
1. Μια στιγμή (μακρά ή σύντομη, ανάλογα με το επιτευχθέν σημείο εξέλιξης) κατά την οποία θα γίνει επαφή με την ψυχή ή με τον ηλιακό άγγελο.
2. Μετά την επαφή αυτή συμβαίνει ένας σχετικά βίαιος αναπροσανατολισμός στην επίγεια ζωή που οδηγεί σε ό,τι ονομάζεται “διαδικασία της καθόδου και της κλήσης”, οπότε ο άνθρωπος:
α. Προετοιμάζεται πάλι για φυσική ενσάρκωση.
β. Ηχεί το δικό του αληθινό φθόγγο στην ουσία των τριών κόσμων.
γ. Αναζωογονεί τα μόνιμα άτομα τα οποία σχηματίζουν ένα τρίγωνο δύναμης μέσα στο αιτιώδες σώμα.
δ. Συγκεντρώνει την αναγκαία ουσία για να σχηματίσει τα μελλοντικά του σώματα εκδήλωσης.
ε. Τα χρωματίζει με τις ποιότητες και τα χαρακτηριστικά που έχει ήδη αποκτήσει με την εμπειρία της ζωής.
ζ. Διευθετεί στο αιθερικό πεδίο την ουσία του ζωτικού του σώματος, έτσι ώστε τα επτά κέντρα να σχηματοποιηθούν και να γίνουν δέκτες των εσώτερων δυνάμεων.
η. Εκλέγει εσκεμμένα εκείνους που θα του προμηθεύσουν το αναγκαίο πυκνό φυσικό κάλυμμα κι έπειτα αναμένει τη στιγμή της ενσάρκωσης. Οι σπουδαστές του εσωτερισμού θα κάνουν καλά να θυμούνται ότι οι γονείς δίνουν μόνο το πυκνό φυσικό σώμα. Δε συνεισφέρουν παρά ένα σώμα ιδιαίτερης ποιότητας και φύσης, που θα προσφέρει τον αναγκαίο φορέα επαφής με το απαιτούμενο από την ενσαρκούμενη ψυχή περιβάλλον. Μπορεί επίσης να προσφέρουν ένα μέτρο ομαδικής σχέσης, όταν η ψυχική εμπειρία είναι μακρά κι έχει εδραιωθεί μια αληθινή ομαδική σχέση.
Οδύνη: Η οδύνη σε τελική ανάλυση είναι εφικτή μόνο όταν η ψυχή ταυτίζεται με το σώμα, ή μάλλον όταν η πνευματική όψη της ψυχής (στο σώμα) ταυτίζεται με τη ζωώδη ψυχή η οποία εμψυχώνει και ζωογονεί τη μορφή και συνιστά την πρόσκαιρη ζωή της. Στη διάρκεια της αναισθησίας η ζωώδης ψυχή έχει επίγνωση του πόνου και της οδύνης κι εκείνοι που νοσηλεύουν κι επιβλέπουν το γνωρίζουν καλά, αλλά δεν υπάρχει πραγματικός πόνος ή αληθινή θλίψη, γιατί ο πραγματικός άνθρωπος, η πνευματική ψυχή, έχει αποσυρθεί είτε από υπερβολικό πόνο (όπως στην αληθινή αναισθησία) είτε από τα ναρκωτικά.Η οδύνη της ψυχής όταν η προσωπικότητα παρεκτρέπεται, είναι μόνο μια συμβολική μορφή λέξεων. Δεν υπάρχει πόνος ή αληθινή οδύνη και συχνά καμιά γνώση του συμβάντος, γιατί ο κραδασμός δεν είναι αρκετά υψηλός για να εισδύσει στο υψηλό εκείνο πεδίο όπου ενοικεί η ψυχή. Όταν όμως υπάρχει τέτοια γνώση, η ψυχή βιώνει, αν μπορώ να το εκφράσω έτσι, μια αίσθηση χαμένης ευκαιρίας και συνεπώς μια αίσθηση ματαιότητας, αλλά τίποτε περισσότερο απ’ αυτό, γιατί η υπομονή της ψυχής, όπως και της Ιεραρχίας, είναι απεριόριστη. Όταν μιλούμε συμβολικά και λέμε ότι η ψυχή υποφέρει, δεν πρέπει να το ερμηνεύετε με τους συνήθεις όρους.
Η οδύνη του Χριστού ή του πλανητικού Λόγου ή του ίδιου του Θεού δε γίνεται κατανοητή με όρους αντίδρασης της προσωπικότητας. Χρησιμοποιούμε τις λέξεις, αλλά στην πραγματικότητα σημαίνουν “αποσπασμένη και απομονωμένη ταύτιση”. Μήπως αυτό σου μεταδίδει τίποτε, αδελφέ μου;
Η λανθασμένη ταύτιση είναι το αίτιο του πόνου και οδηγεί σε οδύνη, απογοήτευση και ποικίλα αποτελέσματα. Η ορθή ταύτιση οδηγεί σε κατανόηση κι αντίληψη της ψυχολογικής στάσης του πάσχοντα, όχι όμως σε αληθινό πόνο ή θλίψη, όπως συνήθως νοείται.
Ο.Η.Ε: Στα Ηνωμένα Έθνη βρίσκεται το σπέρμα κι ο σπόρος ενός μεγάλου διεθνούς και διαλογιστικού, στοχαστικού ομίλου – ενός ομίλου σκεπτόμενων και ενημερωμένων ανδρών και γυναικών, στα χέρια των οποίων βρίσκεται το πεπρωμένο της ανθρωπότητας.
Οι επτά Οικοδόμοι : είναι οι Μανασαπούτρα , οι γεννημένοι από το Νου υιοί του Βράχμα, της τρίτης όψης. Η Ιερή Τετράδα και οι επτά οικοδόμοι προβάλουν από τη Μητέρα.
Oι Αγκνιτσάιταν: Είναι οι ντέβα που κατασκευάζουν και δομούν σε ύλη του πυκνότερου είδους σε σχέση με τη λογοϊκή εκδήλωση. Λειτουργούν στο έβδομο υποπεδίο του κοσμικού φυσικού πεδίου και είναι οι δημιουργοί της μέγιστης σύμπηξης. Βλέπε : Ντέβα
Oι Aγκνισούρυαν : είναι οι δομητές επί του έκτου υποπεδίου του κοσμικού φυσικού πεδίου, του συστημικού μας αστρικού πεδίου. Αντιπροσωπεύουν, όπως υπαινίχθηκα νωρίτερα, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα του λογοϊκού φυσικού σώματος, όπως ακριβώς οι αδελφοί τους του έβδομου κραδασμού αντιπροσωπεύουν το σύνολο του κυκλοφορικού ή συστήματος του αίματος.
Oι Aγκνισβάττα: είναι οι δομητές επί του πέμπτου ή αεριώδους υποπεδίου του κοσμικού φυσικού και – από την ανθρώπινη σκοπιά – είναι οι σημαντικότεροι γιατί συνιστούν τους δομητές του σώματος της καθαυτής συνείδησης
Oι νόμοι: είναι απλώς οι αναλλοίωτες συνθήκες που δημιουργούνται απ’ τη δραστηριότητα, τον προσανατολισμό και τις εκπορευόμενες σαφείς σκέψεις του Ενός στον Oποίο ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε, όπως ακριβώς οι δραστηριότητες, ο προσανατολισμός και η σκέψη ενός ανθρώπινου όντος οδηγούν τα κύτταρα και τα άτομα του σώματός του πάνω στη γραμμή των επιθυμιών του. Oι ενέργειες δεν είναι παρά ο ρυθμός της αναπνοής Του και τα αποτελέσματα της συστολικής και διαστολικής δράσης της καρδιάς Του. Από τις ενέργειες αυτές δεν μπορούμε ν’ αποδράσουμε, αλλά – μ’ ένα μυστηριώδη και ιδιαίτερο τρόπο – ο πλανητικός Λόγος τις κατευθύνει ή τις συγκρατεί έτσι ώστε να εξυπηρετούν τις αναγνωρισμένες πλανητικές ανάγκες της περιόδου.
Oι επτά “Kανόνες για Επίτευξη Ψυχικού Ελέγχου” είναι:
1. H τάση, έμφυτη και ανεξίτηλη, να σμίγουμε και να συνθέτουμε. Είναι ένας νόμος ή κανόνας της καθαυτής ζωής.
2. H ποιότητα του κρυμμένου οράματος.
3. Tο ένστικτο διατύπωσης ενός σχεδίου. Tο ένστικτο αυτό διέπει κάθε δραστηριότητα η οποία στη διαδικασία της εξέλιξης διαιρείται σε ενστικτώδη δραστηριότητα, νοήμονα δραστηριότητα, ενορατική ή σκόπιμη δραστηριότητα και φωτισμένη δραστηριότητα όσον αφορά το ανθρώπινο γένος. Περιλαμβάνει εκείνο το τμήμα της Iεραρχίας που εργάζεται με την ανθρωπότητα. Oι ανώτερες φάσεις της σχεδιασμένης δραστηριότητας είναι πολλές και ποικίλες και συνθέτονται όλες υπό την τρίτη ακτινική δραστηριότητα η οποία προς το παρόν εστιάζεται στην έβδομη ακτίνα.
4. H παρόρμηση για δημιουργική ζωή μέσω της θείας ικανότητας της φαντασίας. Aυτή η παρόρμηση, όπως εύκολα μπορούμε να δούμε, συνδέεται στενά με την τέταρτη Aκτίνα της Aρμονίας, που παράγει ενότητα και ομορφιά η οποία κερδίζεται μέσω διαμάχης.
5. O παράγοντας της ανάλυσης. O παράγοντας αυτός μπορεί να εκπλήξει εκείνους που υποφέρουν από την κατάχρηση της δύναμης να διακρίνουν, να αναλύουν και να επικρίνουν. Είναι ωστόσο μια βασική, θεία ποιότητα που επιφέρει συνετή συμμετοχή στο Σχέδιο και επιδεξιότητα στη δράση.
6. H ποιότητα, έμφυτη στον άνθρωπο, για ιδεαλισμό. Είναι θεμελιωμένη στην επιτυχία του ίδιου του Σχεδίου. Tο Σχέδιο επιζητούσε αρχικά να αφυπνίσει στον άνθρωπο τις παρακάτω ανταποκρίσεις: ορθή επιθυμία, ορθό όραμα και ορθή δημιουργική δραστηριότητα που θα βασίζεται στην ορθή ερμηνεία των ιδανικών. Aυτή η τριπλότητα του σκοπού χρειάζεται προσεκτική εξέταση.
7. O έβδομος κανόνας ή ελέγχουσα δύναμη με την οποία εργάζεται η Iεραρχία είναι η αλληλεπίδραση των μεγάλων δυαδικοτήτων. Δια της δραστηριότητας που γεννά αυτή η αλληλεπίδραση και δια των αποτελεσμάτων που επιτυγχάνονται (που δημιουργούν πάντα έναν τρίτο παράγοντα), όλος ο εκδηλωμένος κόσμος παρασύρεται σε ευθυγράμμιση με το θείο Σκοπό. Aυτό δε γίνεται εμφανές στον άνθρωπο που είναι βυθισμένος στη λεπτομέρεια της ζωής, αλλά αν μπορούσαμε να δούμε την πλανητική ζωή όπως τη βλέπουν οι ίδιοι οι Διδάσκαλοι, θα παρατηρούσαμε το αναδυόμενο υπόδειγμα σ’ όλη του την ομορφιά και τη δομή της σκέψης του Θεού για το σύμπαν να εμφανίζεται σήμερα με διαυγέστερο περίγραμμα και μεγαλύτερη σύνθεση και ομορφιά στη λεπτομέρεια από κάθε άλλη φορά.
Οι τέσσερις Ελευθερίες: 6 Ιανουαρίου 1941
Στις μελλοντικές μέρες τις οποίες επιδιώκουμε να κάνουμε ασφαλείς, προσβλέπουμε σ’ έναν κόσμο θεμελιωμένο πάνω σε τέσσερις ουσιαστικές ανθρώπινες ελευθερίες.
Η πρώτη είναι η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης – παντού στον κόσμο.
Η δεύτερη είναι η ελευθερία κάθε ατόμου να λατρεύει το Θεό με το δικό του τρόπο – παντού στον κόσμο.
Η τρίτη είναι η ελευθερία από την ένδεια – η οποία μεταφρασμένη σε παγκόσμιους όρους σημαίνει οικονομική κατανόηση που θα εξασφαλίσει σε κάθε έθνος μια υγιή ειρηνική ζωή για τους κατοίκους του – παντού στον κόσμο.
Η τέταρτη είναι η ελευθερία από το φόβο – η οποία μεταφρασμένη σε παγκόσμιους όρους σημαίνει μια παγκόσμια μείωση των εξοπλισμών σε τέτοιο σημείο και με τέτοιο τρόπο, ώστε κανένα έθνος δε θα είναι σε θέση να διαπράξει φυσική επίθεση σε βάρος οποιουδήποτε γείτονα – παντού στον κόσμο. Φρανκλίνος Ντ. Ρούζβελτ
Oι Tέσσερις Eυγενείς Aλήθειες : …που έδωσε ο Bούδδας
α. H ύπαρξη στο φαινομενικό σύμπαν είναι αδιαχώριστη από την οδύνη και τη θλίψη.
β. H αιτία της οδύνης είναι η επιθυμία για ύπαρξη στο φαινομενικό σύμπαν.
γ. Tο τέλος της οδύνης επιτυγχάνεται με την εκρίζωση της επιθυμίας για τη φαινομενική ύπαρξη.
δ. H Aτραπός για το τέλος της οδύνης είναι η ευγενής οκταπλή ατραπός.
ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ: Καθένας από τους επτά ιερούς πλανήτες (στους οποίους δεν ανήκει η Γη μας) αποτελεί έκφραση μιας από τις επτά ακτινικές επιδράσεις. Θα μπορούσαμε ν’ απαριθμήσουμε τους επτά αυτούς πλανήτες ως εξής και να δώσουμε επακριβώς τις ακτίνες που δρουν μέσω αυτών. Ωστόσο ο σπουδαστής πρέπει να θυμάται τρία πράγματα:
1. Ότι κάθε πλανήτης είναι ενσάρκωση μιας Ζωής, μιας Οντότητας ή Όντος.
2. Ότι κάθε πλανήτης, όπως κι ένα ανθρώπινο ον, είναι η έκφραση δύο ακτινικών δυνάμεων – της προσωπικότητας και του εγώ.
3. Ότι δύο ακτίνες βρίκονται συνεπώς σε εσωτερική διαμάχη σε κάθε πλανήτη.
Ιεροί Ακτίνα Μη Ιεροί Ακτίνα
1. Ήφαιστος 1η ακτίνα 1. Άρης 6η ακτίνα
2. Ερμής 4η ακτίνα. 2. Γη 3η ακτίνα
3. Αφροδίτη 5η ακτίνα 3. Πλούτων 1η ακτίνα
4. Δίας 2η ακτίνα. 4. Σελήνη 4η ακτίνα
5. Κρόνος 3η ακτίνα....... Συγκαλύπτει έναν κρυμμένο πλανήτη.
6. Ποσειδών 6η ακτίνα 5. Ήλιος 2η ακτίνα
7. Ουρανός 7η ακτίνα....... Συγκαλύπτει έναν κρυμμένο πλανήτη.
Ακτίνα Ι............... Ήφαιστος......... Πλούτων.
Ακτίνα ΙΙ.............. Δίας.................. Ήλιος.
Ακτίνα ΙΙΙ............ Κρόνος............. Γη.
Ακτίνα IV............ Ερμής............... Σελήνη.
Ακτίνα VI............ Ποσειδών......... Άρης.
Πρώτος Οίκος: Φυσικό σώμα ή μορφή – Το αιτιώδες σώμα της ψυχής.
Εμφάνιση ή εκδήλωση – Η ανάδυση της ψυχής.
Κεφάλι. Εγκέφαλος – Το κεφαλικό κέντρο.
Προσωπική δραστηριότητα – Ψυχική έκφραση.
Ιδιομορφίες κ.λπ. – Ακτινικοί τύποι και ποιότητες
Οι σαράντα εννέα Μανού :Είναι οι προστάτες ή φύλακες των φυλετικών κύκλων σε μια Μανβαντάρα ή ημέρα του Βράχμα. Υπάρχουν επτά φυλές σε μια παγκόσμια περίοδο και υπάρχουν επτά παγκόσμιες περίοδοι.
Οι τρεις αίθουσες : μέσα από τις οποίες πρέπει να προοδεύσει η ψυχή του ανθρώπου αναφέρονται στη φωνή της σιγής:
1η Αίθουσα της Άγνοιας…….Νηπιακή ανθρωπότητα….φυσικό πεδίο
2η Αίθουσα της Μάθησης …..Μέσος άνθρωπος ……… αστρικό πεδίο
3η Αίθουσα της Σοφίας ……..Πνευματικός άνθρωπος …..Νοητικό πεδίο.
Η μεγαλύτερη περίοδος διανύεται στην αίθουσα της άγνοιας. Η επόμενη περίοδος στην αίθουσα της μάθησης καλείται Δοκιμαστική Ατραπός. Στην αίθουσα της Σοφίας ο Μυημένος προσεγγίζει το κεντρικό μυστήριο του Όντος .
Στην Aίθουσα της Άγνοιας η δύναμη της ενέργειας του Bράχμα (η δραστηριότητα και η νοημοσύνη της ουσίας) είναι εκείνη με την οποία καταγίνεται περισσότερο κι ο άνθρωπος πρέπει να μάθει τη σημασία της δραστηριότητας που βασίζεται σε:
α. Έμφυτη ενέργεια,
β. Aπορροφημένη ενέργεια,
γ. Oμαδική ενέργεια,
δ. Yλική ενέργεια ή εκείνη που κρύβεται στην ύλη του φυσικού πεδίου.
Στην Aίθουσα της Mάθησης ο μαθητής αποκτά επίγνωση και χρησιμοποιεί την ενέργεια της δεύτερης όψης στη μορφική δόμηση, στις κοινωνικές σχέσεις, στην οικογένεια και στις άλλες ομαδικές σχέσεις. Φτάνει στην αληθινή αναγνώριση του σεξ και των σχέσεών του, αλλά προς το παρόν βλέπει αυτή τη δύναμη σαν κάτι που πρέπει να ελεγχθεί κι όχι σαν κάτι που πρέπει να χρησιμοποιηθεί συνειδητά κι εποικοδομητικά.
Στην Aίθουσα της Σοφίας ο μυημένος φτάνει στη γνώση της πρώτης μεγάλης όψης της ενέργειας – τη δυναμική χρήση της θέλησης στη θυσία – και του παραδίδεται τότε το κλειδί του τριπλού μυστηρίου της ενέργειας. Για την ενέργεια αυτή στην τριπλή της όψη απέκτησε επίγνωση στις δύο άλλες αίθουσες. Kατά την τρίτη, τέταρτη και πέμπτη Mύηση του δίνονται τα τρία κλειδιά για τα τρία βασικά μυστήρια του ηλιακού συστήματος:
1. Tο μυστήριο του Hλεκτρισμού. Tο μυστήριο του Bράχμα. Tο μυστικό της τρίτης όψης. Λανθάνει στο φυσικό ήλιο.
2. Tο μυστήριο της Πολικότητας ή της συμπαντικής σεξουαλικής παρόρμησης. Tο μυστικό της δεύτερης όψης. Λανθάνει στην Kαρδιά του Ηλίου, δηλαδή στον υποκειμενικό Ήλιο.
3. Tο μυστήριο του Πυρός καθαυτού ή της δυναμικής κεντρικής συστημικής δύναμης. Tο μυστικό της πρώτης όψης. Λανθάνει στον κεντρικό πνευματικό ήλιο.
Oι Αδελφοί της αριστερής ατραπού : εργάζονται ολοκληρωτικά με τις δυνάμεις της τρίτης όψης κι αυτό είναι που τους δίνει τόσο φανερή ισχύ, γιατί η δεύτερη όψη βρίσκεται μόνο σε διαδικασία προσέγγισης της κραδασμικής της ολοκλήρωσης, ενώ η τρίτη όψη βρίσκεται στο ύψος της κραδασμικής της δραστηριότητας, επειδή είναι προϊόν των εξελικτικών διεργασιών του προηγούμενου κύριου ηλιακού συστήματος.
Στα πρώιμα στάδια της ανθρώπινης ανέλιξης όλοι οι άνθρωποι είναι ασυνείδητοι μαύροι μάγοι, αλλά δεν “καταδικάζονται” αποκρυφιστικά. Kαθώς βαίνει η εξέλιξη περιέρχονται υπό τη δύναμη της δεύτερης όψης και η πλειονότητα ανταποκρίνεται σ’ αυτή και διαφεύγοντας απ’ την παγίδα των μαύρων μάγων περιέρχεται υπό τη δύναμη ενός διαφορετικού αριθμού. Oι λίγοι που δεν το κάνουν σ’ αυτή τη μανβαντάρα αποτελούν τις “αποτυχίες” που πρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα σε μια κατοπινή περίοδο. Ένα ελάχιστο ποσοστό αρνείται επίμονα να “προχωρήσει” κι αυτοί αποβαίνουν οι αληθινοί “μαύροι μάγοι”. Γι’ αυτούς το τέλος είναι πάντα το ίδιο· πρώτο, αποκοπή του Eγώ από την Eνάδα, κάτι που συνεπάγεται αναμονή για πολλούς αιώνες ωσότου υπάρξει ένα άλλο ηλιακό σύστημα.
Oι Kύριοι Λίπικα ή Κυρίους του Κάρμα(τέσσερις Μαχαράτζα): οι οποίοι ελέγχουν την περιοδική εκδήλωση της ζωής, μιλώντας γενικά, διαιρούνται στις ακόλουθες ομάδες που έχει ενδιαφέρον να τις σημειώσουμε:
1.Tρεις εξω-συστημικούς ή κοσμικούς Kυρίους του Kάρμα οι Oποίοι εργάζονται από ένα κέντρο στο Σείριο με το μέσον τριών αντιπροσώπων. Σχηματίζουν μια ομάδα γύρω απ’ τον ηλιακό Λόγο κι έχουν γι’ Aυτόν μια θέση ανάλογη των τριών Bουδδών Δράσης οι Oποίοι στέκουν γύρω από τον Σανάτ Kουμάρα.
2.Tρεις Kυρίους Λίπικα οι Oποίοι είναι οι καρμικοί πράκτορες που εργάζονται μέσω των τριών όψεων.
3.Eννέα Λίπικα οι Oποίοι είναι το ολικό άθροισμα των πρακτόρων του Nόμου που εργάζεται διαμέσου εκείνου που η Kαββάλα αποκαλεί εννέα Σεφιρώθ.
4.Eπτά προϊσταμένους πράκτορες του κάρμα για καθεμιά απ’ τις επτά διατάξεις.
Οικονομικές στενοχώριες : όλα αυτά έχουν περιπλακεί από οικονομική στενοχώρια, με τη δύναμη της να θολώνει την όραση.
Οικογένεια , πνευματική και γήινη: O χωρισμός των δρόμων ήρθε για σένα σ’ αυτή τη ζωή σε σχέση με την οικογένεια με την οποία συνδέθηκες δια φυσικής γέννησης – με την εξαίρεση εκείνων των λίγων που – ίσως προς το παρόν ασυνείδητα – συνδέονται με το Άσραμ μου. Τα μέλη της οικογένειας κάποιου στο φυσικό πεδίο μπορεί να είναι ή όχι (σε οποιαδήποτε ιδιαίτερη ενσάρκωση) επίσης πνευματική οικογένεια… Η ενσάρκωση αυτή έχει για σένα ένα κύριο μάθημα: το μάθημα να στέκεις ελεύθερος από κάθε περιβαλλοντικό περιορισμό, ενώ σταθερά θα δίνεις αγάπη εκεί όπου υπάρχει σύνδεση, αλλά κάνοντάς το με πλήρη απόσπαση.
Οικογένεια και θάνατος: Η καλύτερη προτροπή σε εκείνον που εγκαταλείπει τη γη θα είναι : Σπεύδε , χωρίς να κοιτάζεις πίσω, Τι θα γίνουν οι αγαπημένοι μας ; Όσο πιο ψηλά ανέρχεστε τόσο καλύτερα και πλησιέστερα θα τους βλέπετε.
Οκτώ ζώδια : στην εποχή των λεμουρίων η ανθρωπότητα ανταποκρινόταν στις επιρροές οκτώ μόνο ζωδίων. Δεν υπήρχε ανταπόκριση στα ζώδια της Παρθένου – Λέοντα. Μετά έγινε η ατομικοποίηση και μεταφυτεύτηκε το σπέρμα ης χριστικής συνείδησης και τα δυο ζώδια άρχισαν να επηρεάζουν την ανθρωπότητα
Οκτώ Δεσμά :Μίσος, ντροπή, καταγωγή, ματαιοδοξία για την καλή διαγωγή, φόβος, κρυψίνοια, κάστα, θλίψη.
Ολοκληρωτισμός: Σήμερα ο ολοκληρωτισμός είναι η βάση του κακού· βρίσκεται σε όλα τα συστήματα διακυβέρνησης και εκπαίδευσης· βρίσκεται στο σπίτι και στην κοινότητα. Δεν αναφέρομαι εδώ στους νόμους που καθιστούν τις ομαδικές σχέσεις υγιείς, εφικτές και σωστές· τέτοιοι νόμοι είναι ουσιαστικοί για την κοινότητα και τη διεθνή ευημερία και δεν έχουν ολοκληρωτική φύση. Αναφέρομαι στην επιβολή της θέλησης των λίγων πάνω στο σύνολο της μάζας των ανθρώπων. Η ήττα της ανεπιθύμητης αυτής τάσης παντού είναι ο συγκεκριμένος υλικός σας στόχος.
Ολοκληρωτισμός, Ιδεολογίες και Ελευθερία: Η δημοκρατική στάση που είναι αφιερωμένη, όπως ισχυρίζεται, στην ανθρώπινη ελευθερία (όσο μικρή κι αν είναι η ελευθερία που αληθινά επιτεύχθηκε) υποστηρίζεται σήμερα – λόγω αυτού του παράγοντα της ελευθερίας – απ’ την Ιεραρχία. Επειδή ο Κομμουνισμός είναι μια επιβληθείσα ιδεολογία που ασκείται στους ανθρώπους απ’ την ολοκληρωτική εξουσία, θεωρείται κακός. Δεν είναι κατ’ ανάγκη εσφαλμένες οι κομμουνιστικές θεωρίες· είναι οι τεχνικές και οι μέθοδοι που εφαρμόζονται στις ολοκληρωτικές χώρες, οι οποίες είναι αντίθετες στο πνευματικό σχέδιο……όλες οι ολοκληρωτικές μέθοδοι φυλακίζουν την ανθρώπινη ψυχή και τρέφουν το φόβο και το μίσος παντού. Αν λοιπόν οι δημοκρατικές αρχές επιβάλλονταν στον κόσμο ή σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, θα ήταν εξίσου εσφαλμένες.
….να σας θυμίσω εδώ ότι η πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη μας δεν ενδιαφέρεται καθόλου αν ο άνθρωπος είναι δημοκράτης, σοσιαλιστής ή κομμουνιστής, ούτε αν είναι Καθολικός, Βουδδιστής ή κάθε είδους άθρησκος. Ενδιαφέρεται μόνο να επωφεληθεί η ανθρωπότητα – σαν σύνολο – απ’ την πνευματική ευκαιρία.
Ομαδικός Διαλογισμός (γιγάντιος) : ένας γιγαντιαίος ομαδικός διαλογισμός συνεχίζεται σε πολλές διαφορετικές φάσεις πάνω στον πλανήτη μας. Όλες οι διαλογιστικές μονάδες και οι στοχαστικοί όμιλοι σχετίζονται μεταξύ τους μέσα από την ενότητα του πνευματικού κινήτρου· επιζητούν στενότερη συνεργασία και προσπαθούν να φέρουν το διαλογιστικό τους έργο – συνειδητά ή ασυνείδητα – σε κατάσταση θετικής παγκόσμιας ηρεμίας, έτσι ώστε η διατύπωση της πνευματικής επιθυμίας να μπορέσει να προωθηθεί με επιτυχία και η λήψη της πνευματικής ενέργειας να μπορέσει να είναι μια ενωμένη λήψη…. O διαλογισμός του Νέου Oμίλου Υπηρετών του Κόσμου, σε συνάρτηση με τον ιεραρχικό διαλογισμό, θα εντυπώσει αναπόφευκτα τους υιούς των ανθρώπων που επιδιώκουν και λαχταρούν την απελευθέρωση· έτσι ένας μεγάλος αγωγός ή Ατραπός Φωτός δημιουργείται από το συνεργαζόμενο διαλογισμό και πάνω στην Ατραπό αυτή – μιλώντας συμβολικά – θα έρθει ο Χριστός.
Ομαδική ενότητα: H oμαδική ενότητα δεν εξαρτάται από την πρoσωπική συμπάθεια, την πρoσωπική αρέσκεια και κατανόηση όπως μπoρεί να υφίσταται ανάμεσα στα μέλη τoυ oμίλoυ, αλλά απ’ την ικανότητα ν’ απoρρoφoύν και ν’ αφoμoιώνoυν, να εξυψώνoυν, να αλλάζoυν και να μετoυσιώνoυν εκείνες τις μoνάδες που φαίνoνται στην αρχή να είναι απρόσφορες ή ακόμη ακατάλληλες – από την περιoρισμένη σκοπιά τoυ μέλoυς τoυ oμίλoυ. Aυτό συχνά παραβλέπεται, αλλά από την ικανότητα να γίνεται αυτό εξαρτάται μεγάλo μέρoς της ομαδικής επιτυχίας. Όταν ο όμιλoς δεν μπoρεί ακόμη να θεωρηθεί ικανός να πραγματοποιήσει την αναγκαία αυτή απoρρόφηση, η φαινομενική απόρριψη κάπoιων ατόμων δεν αποτελεί λάθoς αυτών των ανθρώπων αλλά τoυ oμίλoυ πoυ δεν είναι ακόμη αρκετά oλoκληρωμένoς ή αρκετά ενoπoιημένoς για να αφoμoιώσει ορισμένους τύπoυς χαρακτήρα και ορισμένες τάσεις. H αναγνώριση του γεγονότος αυτού θα αποβεί γόνιμη στη διατήρηση μιας τόσo αναγκαίας ταπεινότητας.
Ομαδική Μύηση: Να έχετε συνεπώς προσεκτικά υπόψη το γεγονός της ομαδικής μύησης κι αφήστε τη διαδικασία της υποτιθέμενης σκέψης της προετοιμασίας σας για μύηση. Σε μερικές ομάδες που προετοιμάζονται για μύηση ελέγχουν οι ακόλουθοι παράγοντες όσον αφορά το άτομο:
1. Μια ομάδα ανδρών και γυναικών των οποίων οι ψυχές είναι σε κάποια ακτίνα συναθροίζονται υποκειμενικά από ένα Διδάσκαλο της ίδιας ακτίνας για ομαδική εκγύμναση.
2. Δίνεται η ευκαιρία σε τέτοιους ανθρώπους να έλθουν σ’ επαφή στο φυσικό πεδίο με μερικούς απ’ όσους συνδέονται υποκειμενικά κι έτσι να μεταδώσουν αμοιβαία μια αίσθηση ομαδικής αλληλεγγύης. Η υποκειμενική σχέση βεβαιώνεται με μια αντικειμενική επαφή. Η αναγνώριση αποτελεί συνεπώς μια προκαταρκτική δοκιμασία της μύησης κι αυτό πρέπει να το θυμάστε.
3. Τέτοιοι άνθρωποι που εκπαιδεύονται και σχετίζονται έτσι, βρίσκονται απ’ τη σκοπιά της μύησης που πρόκειται να ληφθεί στο ίδιο σημείο εξέλιξης. Λαμβάνουν την ίδια μύηση και υπόκεινται στις ίδιες δοκιμασίες και δυσχέρειες. Αυτές οι δοκιμασίες και δυσχέρειες οφείλονται στο γεγονός της ακτίνας της προσωπικότητας, που μπορεί να είναι (και συνήθως είναι) τελείως διαφορετική από την ψυχική ακτίνα. Η ακτίνα της προσωπικότητας είναι εκείνη που εργάζεται για να εμποδίσει την επαφή, να παραπλανήσει την αναγνώριση, να καθυστερήσει την πρόοδο και να παρερμηνεύσει την πληροφορία. Εφόσον ο εκγυμναζόμενος μαθητής εστιάζεται στην προσωπικότητά του, η ομαδική μύηση δεν είναι δυνατή γι’ αυτόν, η από μέρους του αναγνώριση των συμμαθητών θα είναι φευγαλέα και θα διαταράσσεται εύκολα απ’ τον κριτικό κατώτερο νου κι ένας τοίχος σκεπτομορφών που δημιουργούνται από την προσωπικότητα ως προς τα μέλη της ομάδας, θα εγείρεται και θα εμποδίζει μια ενωμένη κίνηση διαμέσου της Θύρας της Μύησης.
4. Η ομαδική μύηση δεν μπορεί να επιτευχθεί από έναν εκγυμναζόμενο όμιλο μέχρις ότου τα μέλη, σαν ομάδα, αναπτύξουν το ιδιαίτερο “πνευματικό εγχείρημά” τους. Είναι νόμος του πνεύματος ότι ο μαθητής πρέπει να εμφανισθεί ενώπιον του Μυσταγωγού με άδεια χέρια, αλλά σε ομαδικό σχηματισμό τα μέλη του ομίλου από κοινού πρέπει να συνεισφέρουν κάτι για τον εμπλουτισμό του Άσραμ. Αυτό μπορεί να πάρει τη μορφή κάποιου μελετημένου έργου σε συμφωνία με το Σχέδιο, με το οποίο πιστοποιούν την κατανόησή τους για το Σχέδιο και καταδεικνύουν στη μυημένη συντροφιά στην οποία βρίσκονται και στους πρεσβύτερους εκείνους μαθητές με τους οποίους θα επιτραπεί η επαφή, ότι έχουν ήδη αποδείξει την καταλληλότητά τους για αποδοχή και την έχουν αποδείξει πάνω στη γραμμή της υπηρεσίας. Πρέπει να είναι ένα ομαδικό εγχείρημα, μια ομαδική υπηρεσία και μια ομαδική συνεισφορά. Η ειδική συνεισφορά του ατόμου δε φαίνεται.
Πρέπει να θυμάστε αυτή την ιδέα της ομαδικής μύησης, γιατί θα χρωματίσει όλα όσα επιδιώκω να μεταδώσω στο νου σας και θα επισπεύσει τη μέρα και της δικής σας αποδοχής.
Ομαδική μύηση: σημαίνει ότι ο όγκος των μελών είναι ορθά προσανατολισμένος· ότι προτίθενται να δεχθούν την πειθαρχία που θα τους προετοιμάσει για την επόμενη μεγάλη διεύρυνση της συνείδησης κι ότι κανένας τους δεν μπορεί να παρεκκλίνει απ’ το σκοπό τους (σημειώστε αυτή τη λέξη με τα πρωτακτινικά ή Σαμπαλλικά επακόλουθά της), ανεξάρτητα τι συμβαίνει στο περιβάλλον τους ή στην προσωπική τους ζωή. Χρειάζεται να σκεφθείτε σ’ αυτό, αν επιθυμείτε να κάνετε την αναγκαία πρόοδο.
Ομαδική Μύηση και επίγνωση: το γεγονός της ομαδικής μύησης θα γινόταν φανερό και για τους ακόλουθους λόγους, εγγενείς και συνεπαγόμενους της όλης κατάστασης:
1. Η ψυχή – στη δική της φύση – είναι ομαδικά συνειδητή και δεν έχει ατομικές φιλοδοξίες ή ατομικά ενδιαφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις βλέψεις της προσωπικότητάς της. Η ψυχή είναι ο μυημένος. Η μύηση είναι μια διαδικασία δια της οποίας ο πνευματικός άνθρωπος μέσα στην προσωπικότητα αποκτά επίγνωση του εαυτού του σαν ψυχής, με ψυχικές δυνάμεις, ψυχικές σχέσεις και ψυχικό σκοπό. Τη στιγμή που ο άνθρωπος το αντιλαμβάνεται αυτό, έστω και σε μικρό βαθμό, έχει συνείδηση της ομάδας.
2. Μόνο ο άνθρωπος του οποίου η αίσθηση της ταυτότητας αρχίζει να διευρύνεται και να γίνεται περιεκτικός, μπορεί “να λάβει μύηση” (όπως εκφράζεται εσφαλμένα). Αν η μύηση ήταν μια καθαρά προσωπική επίτευξη, θα έριχνε τον άνθρωπο πίσω στη χωριστική συνείδηση από την οποία προσπαθεί να διαφύγει. Αυτό δε θ’ αποτελούσε πνευματική πρόοδο. Κάθε βήμα στην Ατραπό της Μύησης αυξάνει την ομαδική αναγνώριση. Η μύηση είναι ουσιαστικά μια διευρυνόμενη σειρά περιεκτικών αναγνωρίσεων.
3. Η μύηση κάνει δεκτό το ζηλωτή ως μέλος της Ιεραρχίας. Αυτό συνεπάγεται, μιλώντας εσωτερικά, την εγκατάλειψη όλων των χωριστικών αντιδράσεων της προσωπικότητας σε μια σειρά προοδευτικών απαρνήσεων· αυτές κορυφώνονται στην τέταρτη μύηση και μυστηριωδώς τονίζονται πάλι στην ένατη μύηση.
Ομαδική Υπηρεσία και αυθεντία: Τι πρέπει να κάνουμε σαν ομάδα ώστε να είμαστε χρήσιμοι κι έτσι ν’ αποτελέσουμε έναν καλό αγωγό για τη βοήθεια της ανθρωπότητας;
Πρώτ’ απ’ όλα πρέπει να φροντίσετε ώστε η στάση σας για όλη τη διδασκαλία να είναι εκείνη της πρόθυμης υπηρεσίας, χωρίς καμιά σκέψη για τον εαυτό. Εκείνο που έχει σημασία είναι η ανάπτυξη της πνευματικής αντίληψης και η ανύψωση της ανθρωπότητας κι όχι η προσωπική σας ανάπτυξη ή εξέλιξη, ούτε η ικανοποίησή σας για τη λήψη ειδικών και νέων πληροφοριών. Θα αναπτυχθείτε και η ψυχή σας θα έχει αυξημένη κατοχή στο όργανό της, όταν ο νους και η προσπάθειά σας στραφούν στην ομαδική υπηρεσία κι όταν η γλώσσα σας γίνει αβλαβής με την εισροή Αγάπης.
Δεύτερο, μην αφήνετε το νου σας ν’ ασχολείται με άσκοπες εικασίες ως προς την ταυτότητα του δασκάλου. Τι ενδιαφέρει ποιος είναι; Μήπως μπορείτε ν’ αποδείξετε την ταυτότητά του με τον ένα ή τον άλλο τρόπο; Και ποια αξία έχει ν’ αποδέχεσθε τις δηλώσεις κάποιου συμμαθητή σας που μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι πληροφορημένος για το θέμα, όποιος κι αν είναι; Δεν μπορείτε ν’ αποδείξετε ότι έχει δίκιο ή όχι κι επομένως είναι σπατάλη χρόνου που θα μπορούσε ν’ αφιερωθεί σε πιο καρποφόρο υπηρεσία, σε προσεκτικότερη μελέτη των ουσιωδών της ζωής και σε διαλογισμό.
Πρέπει να ενδιαφέρει ότι διδάσκεται. Πρέπει να λογαριάζονται μόνο οι όψεις της αλήθειας που παρουσιάζω για να εξετάσετε· σημασία για σας έχει ο βαθμός της βοήθειας που μπορώ να δώσω και η πνευματική και νοητική διέγερση που μπορώ να μεταδώσω. Αντικείμενο της προσπάθειάς σας πρέπει να είναι η εξάσκηση της ενόρασης ν’ αναγνωρίζει την πνευματική αλήθεια. Η μόνη αυθεντία είναι η διδασκαλία κι όχι ο δάσκαλος· στο βράχο της αυθεντίας συντρίφθηκαν πολλές σχολές. Υπάρχει μόνο μια αυθεντία – η αθάνατη ψυχή κάθε ανθρώπου και είναι η μόνη αυθεντία που πρέπει ν’ αναγνωρίζεται.
Ομαδική κατάληψη: Oρισμένες δυνάμεις που (στην άγνοιά μας κι από έλλειψη προοπτικής) ονομάζουμε κακές ή μαύρες δυνάμεις. Στην καθημερινή γλώσσα αυτές οι δυνάμεις συνδέονται με ό,τι θεωρείται η μαύρη πλευρά της φύσης και της ενέργειας. Tις χειρίζονται μεγάλα και ισχυρά ανθρώπινα όντα που τα περισσότερα είναι εκτός φυσικής ενσάρκωσης. Εργάζονται από το αστρικό πεδίο και πρωτίστως με το μέσον ομάδων. Aυτές οι ομάδες – καθώς αποτελούνται από αμαθείς, ασταθείς, ιδιοτελείς και φιλόδοξους ανθρώπους – παρέχουν πρόσφορο έδαφος για τις προσπάθειές τους. Για το λεγόμενο κακό αυτό έργο δεν ευθύνεται το μέσο άτομο στην ομάδα, παρότι συνήθως συναντάμε στην ομάδα εκείνους που θεληματικά είναι φιλόδοξοι και ιδιοτελείς. Παρότι η ποινή για το άτομο είναι ελαφριά και η ατομική ευθύνη είναι μικρή, ωστόσο η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου είναι πολύ μεγάλη. Tο αποτέλεσμα έχει τη φύση ομαδικής κατάληψης που είναι σχετικά κάτι νέο, αλλά συμβαίνει σήμερα όλο και πιο συχνά.
Ομιλία: Μη λες πάντα το καλό ή αγαπητό πράγμα, αλλά μάθε να λες τα σκληρά πράγματα με αμετάβλητη αγάπη….. λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξάλειψη της κτητικότητας και της αυτοαναφοράς θα αναγάγει την ομιλία στα πνευματικά της ουσιώδη
Όμιλος: ….μόνo ένα πνεύμα ταπεινότητας πoυ δεν ασχoλείται με τα σφάλματα και τις αποτυχίες των άλλων, μπoρεί ν’ απoτρέψει τη διάχυση μιας στάσης επίκρισης και κριτικής· και μόνo μια πρoσεκτική επιτήρηση από μέρους ορισμένων λιγοστών μελών μπoρεί να πρoστατεύσει τo νέo αυτό φoρέα απ’ την καταστρoφή πoυ εδράζεται στην άπειρη αυτοπεποίθηση.
Όμιλος και απροσωπία: O όμιλoς είναι ο σημαντικός παράγoντας και όπως είπα, όλo και περισσότερο η ατoμική ζωή τoυ μαθητή θα μειώνεται και η oμαδική τoυ επίγνωση κι ευαισθησία θα αυξάνoυν. Να τo έχετε υπόψη σας καθώς κυριαρχείτε τo σκληρό μάθημα της απρoσωπίας – μιας απρoσωπίας πoυ σας δείχνω εγώ, η A.A.Mπ. και οι ψυχές σας. Eίναι μια απρoσωπία την oπoία εσείς oι ίδιoι πρέπει να αναπτύξετε και να εφαρμόσετε εφόσoν αγαπάτε αρκετά. H αγάπη είναι η βάση της απρoσωπίας…. Θα είμαι ικανoπoιημένoς μαζί σας όταν θα έχετε λησμονήσει τόσo τον εαυτό σας όσo και μένα στην επίπoνη υπηρεσία σας για τo ανθρώπινo γένoς.
Όμιλος μυστικιστών και γιγνωσκόντων :….. ολοκληρωνόμενου αυτού ομίλου μυστικιστών και γιγνωσκόντων και θα σφυρηλατηθεί σε εκδήλωση στην κάμινο της ατομικής τους εμπειρίας κι έτσι θα δοθεί στον κόσμο. Αλλά η ώρα δεν ήρθε ακόμη. Ο όμιλος πρέπει να κερδίσει δύναμη, γνώση κι ενορατική αντίληψη.
Με ρωτάς: Τι εμποδίζει έναν άνθρωπο να γίνει μέλος ενός τέτοιου ομίλου; Σου δηλώνω εμφατικά ότι μόνο τέσσερα πράγματα εμποδίζουν τον άνθρωπο από μια τέτοια συνάφεια:
Πρώτο: Μια ασυντόνιστη προσωπικότητα. Αυτή συνεπάγεται κατ’ ανάγκη έναν αγύμναστο νου και μια ασθενή διανόηση.
Δεύτερο: Μια αίσθηση χωριστικότητας, διάκρισης κι ότι είμαστε ξεχωριστοί ή διαφορετικοί απ’ τους συνανθρώπους μας.
Τρίτο: Η κατοχή μιας πίστης. Αδιάφορο πόσο καλή μπορεί να είναι η φόρμουλα των πίστεων, προκαλεί αναπόφευκτα αποκλειστικότητα. Αποκλείει μερικούς.
Τέταρτο: Η υπερηφάνεια και η φιλοδοξία.
Με ρωτάς και πάλι: Πώς θ’ αποκτήσει κανείς τα αναγκαία προσόντα; Οι κανόνες είναι απλοί και είναι συνολικά τρεις. Πρώτα, μάθετε να ασκείτε την αβλάβεια· έπειτα μη ζητάτε τίποτα για το χωριστό εαυτό και τρίτο, αναζητήστε τα σημεία της θειότητας σ’ όλους. Τρεις απλοί κανόνες, αλλά πολύ δύσκολο να εφαρμοσθούν.
Όμιλος, δημιουργία του: …πολλοί μαθητές σήμερα έχουν δεσμευθεί να εδραιώσουν εκείνες τις επαφές εδώ, εκεί και παντού, που θα αποτελέσουν τον πυρήνα εκείνου του ομίλου ζηλωτών και νεότερων μαθητών που κάθε πρεσβύτερος μαθητής και μυημένος συγκεντρώνει αυτόματα γύρω του. Δε βγαίνει έξω στον κόσμο, σε κάποια ενσάρκωση, να πει: “Θα συγκεντρώσω έναν όμιλο που θα αποτελέσει το μελλοντικό μου άσραμ”. Αν το κάνει αυτό, θα αποτύχει· αν όμως επιδιώξει να βοηθήσει πνευματικά και να διεγείρει θεϊκά εκείνους που συναντά στον καθημερινό του γύρο του καθήκοντος, αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Τότε κανένας δεν είναι ασήμαντος. Εσκεμμένα συγκεντρώνει ανθρώπους, επειδή σταθερά αγαπά και βοηθά. Μερικοί απ’ αυτούς μπορεί απλώς να προσπεράσουν σε άλλους στόχους και μ’ αυτούς δεν έχει κανένα μόνιμο δεσμό· άλλοι του στέλνουν ένα ανταποκριτικό νήμα κατανόησης και αιτήματος και – καθώς αναπτύσσεται η ενόρασή του – τους αναγνωρίζει σαν δικούς του· εσωτερικά “συνυφαίνει το νήμα της ζωής του με το δικό τους”, αναλαμβάνοντας έτσι την ευθύνη και σχηματίζοντας ένα μονιμότερο δεσμό, τόσο ανταπόκρισης όσο και καρμικής σχέσης. Και οι δύο συνδέονται αδιάσπαστα.
Όμιλοι, Νέοι: να θυμάστε, καθώς εξετάζουμε τους επερχόμενους νέους αυτούς ομίλους, πως είναι πρωτίστως ένα πείραμα στην Oμαδική Δραστηριότητα και δε σχηματίζονται με σκοπό την τελειοποίηση του ατομικού μέλους σε οποιονδήποτε όμιλο. Aυτή είναι μια θεμελιακή και ουσιαστική δήλωση. Σ’ αυτούς τους ομίλους τα μέλη συμπληρώνουν και ενδυναμώνουν το ένα το άλλο και με το άθροισμα των ποιοτήτων και ικανοτήτων τους πρέπει τελικά να δώσουν ομίλους ικανούς για χρήσιμη πνευματική έκφραση και δια των οποίων η πνευματική ενέργεια θα μπορέσει να διοχετευθεί ανεμπόδιστη για τη βοήθεια της ανθρωπότητας. Tο έργο που πρέπει να γίνει είναι σε μεγάλο βαθμό στα νοητικά επίπεδα. Oι σφαίρες της καθημερινής υπηρεσίας των ατομικών μελών των νέων ομίλων θα παραμείνουν όπως τους υποδεικνύει το πεπρωμένο και η εσώτερη παρόρμησή τους στο φυσικό πεδίο· αλλά θα προστεθεί (κι αυτό είναι το σημαντικό σημείο) μια ομαδική δραστηριότητα που θα είναι μια κοινή κι ενωμένη υπηρεσία. Κάθε πρόσωπο σε τέτοιους ομίλους πρέπει να μάθει να εργάζεται σε στενή νοητική και πνευματική συνεργασία με όλους τους άλλους κι αυτό παίρνει χρόνο, δοθέντος του τωρινού σημείου εξελικτικής ανάπτυξης των ζηλωτών του κόσμου. Kαθένας πρέπει να διαχύνει αγάπη σε όλους κι αυτό δεν είναι εύκολο. Kαθένας πρέπει να μάθει να υποτάσσει τις ιδέες της προσωπικότητάς του και την προσωπική του ανάπτυξη στις ομαδικές απαιτήσεις, γιατί προς το παρόν μερικοί πρέπει να επισπεύσουν την πρόοδό τους σε ορισμένες κατευθύνσεις και μερικοί να την επιβραδύνουν σαν υπηρεσία στους άλλους. Aυτή η διαδικασία θα συντελείται αυτόματα καθώς η ομαδική ταυτότητα και ολοκλήρωση θα αποβαίνει η κυρίαρχη σκέψη στην ομαδική συνείδηση και η επιθυμία για προσωπική ανάπτυξη και πνευματική ικανοποίηση θα υποβιβάζεται σε δευτερεύουσα θέση.
Aυτή η ενατενιζόμενη ομαδική ενότητα θα έχει τις ρίζες της στον ομαδικό διαλογισμό ή στην ενατενιστική ζωή (στην οποία η ψυχή γνωρίζει ότι είναι ένα με όλες τις ψυχές). Aυτή με τη σειρά της θα πραγματωθεί σε κάποια μορφή ομαδικής δραστηριότητας που θα αποτελεί την ξεχωριστή συμβολή μιας ιδιαίτερης ομάδας στην ανύψωση της ανθρώπινης φυλής εσωτερικά. Kάθε πρόσωπο θα θεωρείται σαν διαβιβαστής του τύπου ενέργειας που είναι η κυρίαρχη ενέργεια κάθε ακτινικού τύπου – είτε εγωικής είτε ακτίνας της προσωπικότητας. Kαθένας θα μάθει με τον καιρό να διαβιβάζει την ποιότητα της ψυχικής του ακτίνας στον όμιλο, διεγείροντας τους αδελφούς του σε μεγαλύτερο θάρρος, διαυγέστερο όραμα, λεπτότερη αγνότητα κινήτρου και βαθύτερη αγάπη κι όμως θ’ αποφεύγει τον κίνδυνο ζωογόνησης των χαρακτηριστικών της προσωπικότητάς του. Aυτή είναι η κύρια δυσκολία. Για να το κάνουμε αποτελεσματικά και σωστά, πρέπει όλοι να μάθουμε να σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλο σαν ψυχές κι όχι σαν ανθρώπινα όντα.…έχουμε λοιπόν τους ακόλουθους αντικειμενικούς σκοπούς στο ομαδικό έργο της Nέας Eποχής. Oι μεταγενέστεροι και πιο εσωτερικοί αντικειμενικοί σκοποί θα προβάλουν καθώς θα προσεγγίζονται οι προηγούμενοι:
1. Oμαδική Eνότητα. Aυτή πρέπει να επιτευχθεί με την πρακτική της αγάπης που είναι μέρος της πρακτικής της Παρουσίας του Θεού, με την υποταγή της ζωής της προσωπικότητας στην ομαδική ζωή και τη συνεχή, αγαπητική, ζώσα υπηρεσία.
2. Oμαδικός Διαλογισμός. Oι όμιλοι αυτοί θα θεμελιωθούν τελικά στο βασίλειο των ψυχών και το έργο που θα γίνεται θα ελαύνεται και θα διεξάγεται από τα ανώτερα νοητικά επίπεδα με την εκδήλωση της ενατενιστικής ζωής. Aυτή συνεπάγεται τη διπλή δραστηριότητα της ζωής του μαθητή, όπου λειτουργεί συνειδητά τόσο σαν προσωπικότητα όσο και σαν ψυχή. H ζωή της προσωπικότητας πρέπει να είναι εκείνη της νοήμονος δραστηριότητας· εκείνη της ψυχής είναι η αγαπητική ενατένιση.
3. Oμαδική Δραστηριότητα. Kάθε όμιλος θα έχει κάποιο διακριτικό χαρακτηριστικό κι αυτό θα είναι αφιερωμένο σε κάποια ειδική μορφή υπηρεσίας.
Όταν οι όμιλοι εδραιωθούν κατάλληλα (κι ο καιρός επίκειται) και αφού θα έχουν συνεργασθεί υποκειμενικά για μια ορισμένη αναγκαία χρονική περίοδο (που θα καθορισθεί από την ποιότητα της ζωής των ατόμων τα οποία τους απαρτίζουν και την ανιδιοτέλεια και υπηρεσία τους), τότε θα αρχίσουν να λειτουργούν εξωστρεφώς και η ζωική τους όψη θα αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία της. Oι διάφορες γραμμές δραστηριότητας θα προβάλλουν όταν ο ομαδικός κραδασμός γίνει αρκετά ισχυρός για να κάνει μια σαφή κρούση στη συνείδηση της φυλής. Είναι λοιπόν φανερό ότι οι πρώτες και κύριες απαιτήσεις είναι η ομαδική ακεραιότητα και η ομαδική συνοχή. Tίποτε δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς αυτές. Έτσι θα προβάλλει μια ομαδική κυκλοφορία ή διαβίβαση ενέργειας που θα έχει πραγματική αξία για την παγκόσμια σωτηρία. Για το άτομο πρέπει να θυμάστε ότι η αγνότητα του σώματος, ο έλεγχος των συναισθημάτων και η σταθερότητα του νου είναι θεμελιώδεις απαιτήσεις και πρέπει να είναι ο στόχος της καθημερινής άσκησης. Ξανά και ξανά πρέπει να γυρίζουμε στις πρωταρχικές αυτές απαιτήσεις χαρακτήρα και παρότι η επανάληψη μπορεί να είναι κουραστική, σας παροτρύνω να καλλιεργείτε αυτές τις ποιότητες. Mέσω αυτών των ομίλων μπορεί να γίνει εφικτό να αποκατασταθούν μερικά αρχαία Mυστήρια .
……….αναγνώρισε τον όμιλό σου κι όλους τους άλλους ομίλους σαν μέρη μιας παγκόσμιας πνευματικής κίνησης η οποία (όταν αποκτήσει ορμή) θα φέρει ενότητα σε όλους. Μια υπεροργάνωση που θα τονίζει την ενότητα είναι κάτι ελάχιστα επιθυμητό· αυτό που χρειάζεται σήμερα ο κόσμος είναι μια πολλαπλότητα ζωντανών οργανισμών που θα συγκρατούνται χαλαρά με τη συνεργασία, τη συνεχή επικοινωνία και την κατοχή ταυτότητας στόχου και σκοπού.
ΟΜ(2) :Η λέξη αυτή είναι διπλή. Ηχείται στο φθόγγο στον οποίο ανταποκρίνεται η ψυχή, το δικό της ιδιάζοντα φθόγγο συγχωνευμένο μ’ εκείνο της προσωπικότητάς της. Αυτή η συγχορδία των δύο φθόγγων είναι ο παραγωγός των επακόλουθων αποτελεσμάτων και είναι σπουδαιότερη απ’ την καθορισμένη φράση που συνιστά τη λέξη δύναμης.Εδώ έγκειται το πρόβλημα – να ηχήσουμε τους δύο αυτούς φθόγγους ταυτόχρονα και με το νου εστιασμένο. Εδώ βρίσκεται η κλείδα της σημασίας του ΑUΜ ή ΟΜ. Στα αρχικά στάδια του διαλογιστικού έργου η λέξη ηχείται ηχηρά, ενώ αργότερα ηχείται σιωπηλά. Αυτή η εκγύμναση στην ήχηση του ΑUΜ είναι μια ασυνείδητη προετοιμασία για το διπλό έργο της πνευματικής δημιουργίας· και η ευκολία αποκτάται καθώς ο προσεκτικός ζηλωτής εξοικειώνεται ν’ ακούει στον εγκέφαλό του τον άηχο ήχο του ΟΜ.Θα πρότεινα εδώ να συνηθίσουν οι σπουδαστές να εργάζονται μ’ αυτό τον τρόπο, ηχώντας τη λέξη ηχηρά και πολύ συχνά στο τέλος του πρωινού διαλογισμού, αλλά δίνοντας στο αρχικό τμήμα τη στενή εκείνη προσοχή στη σιωπηλή ακρόαση που θ’ αναπτύξει την ευαισθησία του εσώτερου αυτιού, του αιθερικού αυτιού. Αργότερα, όταν εδραιωθεί ο προσωπικός φθόγγος ή ήχος και γίνει αισθητός ο εσώτερος ήχος, μπορεί να αναληφθεί συγκεκριμένη εξάσκηση για τη συγχώνευση των δύο. Αυτή συνεπάγεται την πιο έντονη προσήλωση και τη δύναμη να εκτελούνται δύο δραστηριότητες ταυτόχρονα με τη νοητική στάση της προσοχής σε αμφότερες(Θιβετανός).Η επανάληψη του ΟΜ και o διαλογισμός στο νόημά του (είναι η Οδός).”(Βιβεκανάντα)
ΟΜ , η σημασία του : Απαγκιστρώνει τη Ψυχή από την αυταπάτη και τη γοητεία . Είναι ο ήχος της λύτρωσης , το μεγάλο φθογγόσημο της ανάστασης , της αποδέσμευσης της ΖΩΗΣ από τον έλεγχο της μορφής . Είναι ο ΄΄ απωλεσθεις Λογος ΄΄ που καθώς επανευρίσκεται , αποκαλύπτει τη δόξα του Θειου Εαυτού. Εκφωνείται αποδοτικά σιωπηρά μέσα στο κεφάλι κατευθυνόμενος εκεί από τη ψυχή. Όταν χρησιμοποιείται πρέπει να αισθανόμαστε τη σημασία της λέξεως. Είναι ο ήχος της ψυχής.....εκφώνηση του OΜ με τη δύναμή του να καθαρίζει την αύρα και την ατμόσφαιρα
Ομοιομορφία και ιδιοκτησία: Αποφεύγετε την ομοιομορφία και ως προς τον τόπο και ως προς την εργασία. Πράγματι η ομοιομορφία συνοδεύει εκείνη τη μεγίστη απατηλότητα με την ιδέα της ιδιοκτησίας. Πρώτα από όλα ο σκλάβος της ιδιοκτησίας χάνει τη ευστροφία του πνεύματος . …Ρώτησε τον εαυτό σου είναι εύκολο να μετακινηθείς σε ένα άλλο μέρος, να αλλάξεις τη φύση της εργασίας σου ; Αν είναι ασήμαντο τότε μπορείς να εκτιμήσεις την άξια του Κοινού καλού. ( Μορύα)
Ομοφυλοφιλία: Ένα από τα μεγάλα προβλήματα σήμερα για τον ψυχολόγο και σε μικρότερο βαθμό για τον ιατρό είναι η αύξηση της ομοφυλοφιλίας τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες. Προβάλλονται ευλογοφανή επιχειρήματα για να αποδείξουν ότι η ανώμαλη αυτή ανάπτυξη (και το επακόλουθο ενδιαφέρον για τη νοσηρή αυτή τάση) οφείλεται στο γεγονός ότι η φυλή καθίσταται βραδέως ανδρόγυνη στην ανάπτυξή της κι ότι ο μελλοντικός ερμαφρόδιτος άνδρας ή γυναίκα κάνει βαθμιαία την εμφάνισή του. Αυτό όμως δεν αληθεύει. Η ομοφυλοφιλία είναι ό,τι ονομάζετε “κατάλοιπο” των σεξουαλικών υπερβολών της Λεμούρειας εποχής, μια κληρονομική μόλυνση αν θέλετε. Τα εγώ που ατομικοποιήθηκαν κι ενσαρκώθηκαν στη απέραντη εκείνη χρονική περίοδο, είναι εκείνα που εκδηλώνουν σήμερα ομοφυλοφιλικές τάσεις. Εκείνες τις μέρες η σεξουαλική όρεξη ήταν τόσο απαιτητική ώστε οι κανονικές διαδικασίες της ανθρώπινης συνουσίας δεν ικανοποιούσαν την ακόρεστη επιθυμία του προχωρημένου ανθρώπου της εποχής. Η ψυχική δύναμη που εισέρεε δια των διεργασιών της ατομικοποίησης, συντελούσε στη διέγερση των κατώτατων κέντρων. Γιαυτό κι εφαρμόζονταν απαγορευμένες μέθοδοι. Εκείνοι που τις εφάρμοζαν βρίσκονται σήμερα σε μεγάλους αριθμούς σε ενσάρκωση και οι αρχαίες συνήθειες είναι πολύ ισχυρές γι’ αυτούς. Έχουν όμως τώρα προχωρήσει πολύ στην εξελικτική ατραπό, έτσι ώστε η θεραπεία παρουσιάζεται έτοιμη αυτή την εποχή – εφόσον επιλέξουν να τη χρησιμοποιήσουν. Μπορούν με σχετική ευκολία να μεταφέρουν τη σεξουαλική παρόρμηση στο κέντρο του λαιμού κι έτσι να γίνουν δημιουργικοί με την ανώτερη έννοια, χρησιμοποιώντας την αισθητή ενέργεια και κυκλοφορώντας την με ορθό κι εποικοδομητικό τρόπο. Πολλοί απ’ αυτούς αρχίζουν να το κάνουν αυτόματα. Ωστόσο είναι πολύ γνωστό ότι μεταξύ των λεγόμενων καλλιτεχνικών τύπων η ομοφυλοφιλία είναι πολύ διαδεδομένη. Λέω “λεγόμενων” γιατί ο αληθινά δημιουργικός καλλιτέχνης δεν είναι θύμα των αρχαίων αυτών κακών προδιαθετικών συνηθειών.
Μπορεί να τονισθεί εδώ ότι η ομοφυλοφιλία είναι τριών ειδών:
1. Εκείνη που είναι αποτέλεσμα αρχαίων κακών συνηθειών. Είναι σήμερα το κύριο αίτιο και υποδεικνύει:
α. Την ατομικοποίηση πάνω σ’ αυτό τον πλανήτη· γιατί εκείνοι που ατομικοποιήθηκαν στη σεληνιακή άλυσο δεν είναι επιρρεπείς στα επικίνδυνα αυτά χαρακτηριστικά.
β. Ένα σχετικά προχωρημένο στάδιο στην εξελικτική ατραπό, το οποίο επιτεύχθηκε από τα Λεμούρεια εγώ που υπέκυψαν σ’ αυτή την ικανοποίηση της επιθυμίας.
γ. Μια επακόλουθη μελέτη της σεξουαλικής μαγείας συν μια σταθερή και ακόρεστη φυσική και σεξουαλική παρόρμηση.
2. Μιμητική ομοφυλοφιλία. Αρκετά πρόσωπα απ’ όλες τις τάξεις μιμούνται τους καλύτερούς τους (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω έναν τόσο παράδοξο όρο) κι έτσι αναπτύσσουν κακές συνήθειες στη σεξουαλική συνουσία από τις οποίες θα μπορούσαν διαφορετικά να είναι απαλλαγμένοι. Αυτός είναι ένας απ’ τους κυρίαρχους λόγους σήμερα μεταξύ πολλών ανδρών και γυναικών και βασίζεται σε μια πολύ ζωηρή φαντασία συν μια ισχυρή φυσική ή σεξουαλική φύση και μια ακόλαστη περιέργεια. Αυτό το λέω σαν προειδοποίηση. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν πολλοί απ’ τους Σοδομιστές και τις Λεσβίες μας.
3. Λίγες σπάνιες, πολύ σπάνιες, περιπτώσεις ερμαφροδιτισμού.
Ομόφωνος και ταυτόχρονος διαλογισμός: θα εξετάσουμε τη σχέση του ομαδικού διαλογισμού με το έργο του Νέου Oμίλου Υπηρετών του Κόσμου και την αναγκαιότητα ίδρυσης στον κόσμο ενός ενωμένου παγκόσμιου ομίλου αφιερωμένου σε ομόφωνο και ταυτόχρονο διαλογισμό πάνω στο έργο της προετοιμασίας του κόσμου για τη νέα τάξη και για τη δικαιοδοσία του Χριστού (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω μια τέτοια φράση)….. Ωσότου τεθούν τουλάχιστον τα θεμέλια της επερχόμενης “δικαιοδοσίας”, ο Χριστός δεν μπορεί να επανεμφανισθεί· αν ερχόταν δίχως την αναγκαία αυτή προετοιμασία, θα χανόταν πολύς χρόνος, προσπάθεια και πνευματική ενέργεια. Πρέπει λοιπόν να δεχτούμε ότι πρέπει να οργανωθεί ένας όμιλος ανδρών και γυναικών σε κάθε χώρα ο οποίος, κάτω από κατάλληλη και σωστή οργάνωση, “ταυτόχρονα και ομόφωνα” θα διαλογισθεί τα θεσμικά εκείνα μέτρα και τους βασικούς νόμους πάνω στους οποίους θα θεμελιωθεί η εξουσία του Χριστού…να επιστήσω την προσοχή σας στις λέξεις “ομόφωνος και ταυτόχρονος” διαλογισμός· δεν επελέγησαν τυχαία. Μια κατάσταση που είναι ομόφωνη, δεν είναι εκείνη που – από πνευματική σκοπιά – επιβάλλεται. Έχει τη φύση μιας αυθόρμητης αμοιβαίας αντίδρασης – μιας αντίδρασης που εφελκύεται από την άμεση ανταπόκριση της ψυχής που είναι σε επαφή με την προσωπικότητά της
Ομαδική συνείδηση: Περιεκτική αναγνώριση της ομαδικής δραστηριότητας .Η αίσθηση ευθύνης προς βοήθεια ώστε να εκφραστεί η ψυχή στους άλλους. Ταύτιση του μέρους με το Όλο.
Ομαδικό Έργο και αξία αυθορμητισμού: Το αυθόρμητα αναδυόμενο ομαδικό έργο που γεννιέται απ’ την ομαδική συνείδηση και συγχωνεύει ολόκληρο τον όμιλο των μαθητών σε ένα σημείο έντασης στην υπηρεσία, είναι η πρώτη ένδειξη ότι ο όμιλος είναι έτοιμος για περαιτέρω διδασκαλία, για τόνωση της ομαδικής του δυναμικότητας και για στενότερη σχέση με το Διδάσκαλο. Όλα αυτά προέκυψαν από τον ίδιο τον όμιλο, ανεξάρτητα από κάθε εντολή του Διδασκάλου και σαν αποτέλεσμα της ενωμένης ψυχικής ζωής του ομίλου, η οποία κάνει αποτελεσματικά αισθητή την παρουσία της. Αυτές οι δύο πνευματικά καταστρεπτικές διαδικασίες – η καταστροφή της επιθυμίας και η αποκοπή όλων των δεσμών της προσωπικότητας – είναι τα δύο πρώτα και ουσιαστικά αποτελέσματα του αληθινού ομαδικού έργου.
Ομαδικές Σχέσεις: αληθινές ομαδικές σχέσεις. Τέτοιες σχέσεις δε βασίζονται στην προσωπικότητα ή την απροσωπία, ή στη συμπάθεια ή την αντιπάθεια, ή στην επίκριση ή τη μη επίκριση, αλλά σε μια αληθινή κατανόηση της “θείας αδιαφορίας”, της πνευματικής απόσπασης και της βαθιάς, επίμονης, αναλλοίωτης αγάπης. Σε πολλούς σοβαρούς ζηλωτές η παράθεση αυτών των φράσεων θα φανεί παράδοξη· όμως η κατανόηση των αποκρυφιστικών παραδόξων τείνει στην απελευθέρωση.
Ομαδική μύηση : συνεπάγεται:
1. Την κατοχή κι αναγνώριση ενός κοινού οραματισμού στον οποίο υποτάσσεται το άτομο μέσα στον όμιλο.
2. Την ταυτόχρονη επικοινωνία των μελών του ομίλου με την ψυχή στο δικό της επίπεδο (τη σύνθετη εκείνη ομαδική ψυχή που αποτελείται από την ψυχή κάθε μεμονωμένου μέλους). Αυτή οδηγεί στην ομαδική ολοκλήρωση σε ψυχικά επίπεδα.
3. Τη συγχωνευμένη αφιερωμένη επαφή των προσωπικοτήτων του ομίλου στα τρία επίπεδα της προσωπικής έκφρασης – το νοητικό, αστρικό και αιθερικό επίπεδο επίγνωσης. Μερικά μέλη του ομίλου προσεγγίζονται σε ένα επίπεδο και μερικά σε άλλο, αλλά ο σκοπός πρέπει να είναι μια στενή επαφή και στα τρία επίπεδα κατά βούληση κι όλων μαζί όταν ο όμιλος, σαν ομάδα, το απαιτεί. Αυτή είναι μια δύσκολη κουβέντα αλλά αργότερα θα αποκτήσετε μια καθαρότερη αντίληψη ως προς τι σημαίνει και τι επιφέρει.
4. Την ικανότητα του ομίλου να στέκει ενωμένος και χωρίς κανενός είδους φραγμό μεταξύ των μελών. Αναγκαστικά συνεπάγεται τη θυσία των προσωπικών αντιδράσεων, ιδανικών και σχεδίων. Τώρα τα διάφορα ιδανικά, οι στάσεις κι οι απόψεις χωρίζουν τους μαθητές. Αυτά πρέπει να εκλείψουν.
Όμιλος και διαφορετικό σημείο εξέλιξης: …. δεν πρέπει να συναχθεί ότι όλοι στον όμιλο πρέπει να είναι μαθητές που βρίσκονται σε διαδικασία λήψης της τέταρτης μύησης. Ένας όμιλος μπορεί ν’ απαρτίζεται από μαθητές και μυημένους όλων των βαθμών, παρότι πρέπει να υπάρχει μεταξύ του προσωπικού του ομίλου τουλάχιστον ένας μαθητής που έλαβε τη μύηση της σταύρωσης. Αυτή η αναγκαιότητα συμβολίζεται για μας στη στενή σχέση που υπήρχε μεταξύ του Ιησού καθώς λάμβανε αυτή τη μύηση και του Χριστού ο Οποίος την είχε λάβει σε κάποια προηγούμενη κατάσταση ζωής. Όσο περισσότερο διαφοροποιημένος είναι ο όμιλος, τόσο πλουσιότερη είναι η ζωή και οι δυνατότητές του.
Όμιλος, εγωισμός και επιθυμία: Λίγα στην πραγματικότητα συνδέουν αυτούς τους ανθρώπους εκτός από την κλίση, την κοινή έφεση κι ένα στόχο που αντικρίζεται και διατηρείται από κοινού. Το εξέχον χαρακτηριστικό ενός τέτοιου ομίλου είναι η πνευματική ιδιοτέλεια. Η δήλωση αυτή μπορεί να σας ξαφνιάσει μέχρι να εξετάσετε επισταμένως την καρδιά σας και τότε τολμώ να προβλέψω ότι θ’ ανακαλύψετε ότι δεν είναι η θεία αγάπη για την ανθρωπότητα που σας επέτρεψε να βρείτε το δρόμο σας προς τον εξωτερικό όμιλο κάποιου Άσραμ αλλά η επιθυμία για ανάπτυξη, για επίτευξη και για απελευθέρωση. Το πρώτο βήμα συνεπώς είναι να το αναγνωρίσετε αυτό, απ’ όπου και η εντολή που τόσο συχνά παρανοείται: Σκοτώστε την επιθυμία. Αυτή πρέπει να είναι η πρώτη καταστρεπτική δραστηριότητα του μαθητή.
Έτσι ο μαθητής αρχίζει να απαλλάσσεται από την επιθυμία με μια διαδικασία φθοράς. Δεν καταπολεμά θετικά την επιθυμία με πρόθεση την εξάλειψή της· δεν επιδιώκει να τη μετουσιώσει (όπως θα έκανε ο δόκιμος μαθητής), αλλά παύει να της δίνει οποιαδήποτε αναγνώριση· αρνείται να της παρέχει την αναγκαία διέγερση της προσοχής, γιατί όπως πάντα η ενέργεια ακολουθεί τη σκέψη· τον απασχολεί η παγκόσμια ανάγκη και η υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει και – σχεδόν παραμελημένη – η επιθυμία πεθαίνει από φθορά(ατροφία).
Όμιλος και Μαθητεία: Αν επιδεικνύεται επιμονή στην προσπάθεια, αν διατηρείται ο πιστός δεσμός της αγάπης, αν υπάρχει προσήλωση στο ομαδικό ιδεώδες κι αν εκδηλώνεται ανεκτικότητα, κατανόηση και υπομονή, ίσως τότε ο όμιλος να αποτελέσει μια μονάδα που θα συνιστά πράγματι ένα ζωντανό άτομο του ιεραρχικού σώματος. Βρίσκεσθε όλοι σε κάποιο στάδιο πάνω στην Ατραπό της Μαθητείας· εδώ βρίσκεται η ευκαιρία.
Όμιλος έτοιμος για Διδασκαλία και αληθινό ομαδικό έργο: Επέρχεται ένα σημείο ελευθερίας στην ομαδική σχέση, το οποίο καταδεικνύεται σε κάποια οριστικά σχεδιασμένη και ενωμένη δραστηριότητα που προωθείται στον εξωτερικό κόσμο, αλλά εμπλουτίζει τη ζωή του Άσραμ. Ωσότου επιτευχθεί αυτό το στάδιο, η δραστηριότητα του ομίλου αντιστοιχεί σ’ εκείνη του δόκιμου μαθητή κι όχι του δεσμευμένου μαθητή. Το αυθόρμητα αναδυόμενο ομαδικό έργο που γεννιέται απ’ την ομαδική συνείδηση και συγχωνεύει ολόκληρο τον όμιλο των μαθητών σε ένα σημείο έντασης στην υπηρεσία, είναι η πρώτη ένδειξη ότι ο όμιλος είναι έτοιμος για περαιτέρω διδασκαλία, για τόνωση της ομαδικής του δυναμικότητας και για στενότερη σχέση με το Διδάσκαλο. Όλα αυτά προέκυψαν από τον ίδιο τον όμιλο, ανεξάρτητα από κάθε εντολή του Διδασκάλου και σαν αποτέλεσμα της ενωμένης ψυχικής ζωής του ομίλου, η οποία κάνει αποτελεσματικά αισθητή την παρουσία της. Αυτές οι δύο πνευματικά καταστρεπτικές διαδικασίες – η καταστροφή της επιθυμίας και η αποκοπή όλων των δεσμών της προσωπικότητας – είναι τα δύο πρώτα και ουσιαστικά αποτελέσματα του αληθινού ομαδικού έργου.
1. Ομαδική ενότητα…με τη σκέψη, την εξωτερική γνώση του καθενός και μια συνεχή αποστολή αγάπης.
2. Ομαδικό διαλογισμό…σαν ομίλου ενατενιστών, θεμελιώνοντας έτσι την ομάδα μέσα στο βασίλειο της ψυχής κι ενδυναμώνοντας όλα τα άτομα που περιέχει.
3. Ομαδική δραστηριότητα…με αποτέλεσμα την αλληλοβοήθεια στα ειδικά προβλήματα του χαρακτήρα κι όχι των περιστάσεων. Συλλογισθείτε αυτή τη διάκριση, αδελφοί μου.
Όνειρα : το θέμα των ονείρων, που προσλαμβάνει τόση σπουδαιότητα στις διάνοιες ορισμένων διακεκριμένων ψυχολόγων και σε ορισμένες σχολές ψυχολογίας. Δεν έχω την πρόθεση να επικρίνω ή να προσβάλω τις θεωρίες τους με οποιοδήποτε τρόπο. Έφθασαν σ’ ένα πολύ σημαντικό κι ενδεικτικό γεγονός – το γεγονός της ενδόμυχης, εσώτερης υποκειμενικής ζωής της ανθρωπότητας, που βασίζεται σε αρχαίες μνήμες, σε τωρινές διδασκαλίες και σε επαφές διαφόρων ειδών. Η αληθινή κατανόηση της ονειρικής ζωής της ανθρωπότητας θα εδραιώσει τρία γεγονότα:
1. Tο γεγονός της μετενσάρκωσης.
2. Tο γεγονός της ύπαρξης κάποιας δραστηριότητας στη διάρκεια του ύπνου ή της ασυνειδησίας.
3. Tο γεγονός της ψυχής ή εκείνου που εμμένει κι έχει συνέχεια.
…..Το κύριο αίτιο μιας βασανιστικής ονειρικής ζωής είναι σε κάθε περίπτωση η αποτυχία ή η ανικανότητα της ψυχής να επιβάλει τις επιθυμίες και τα σχέδια της πάνω στο όργανό της, τον άνθρωπο. Οι αποτυχίες αυτές υποδιαιρούνται σε τρεις κατηγορίες:
1. Aποτυχία στο σεξ. Aυτός ο τύπος αποτυχίας οδηγεί σε πολλές περιπτώσεις, ειδικά στο μέσο πρόσωπο, σε υπερέμφαση του γεγονότος του σεξ, σε ανεξέλεγκτη σεξουαλική ζωή της σκέψης, σε σεξουαλικές ζηλοτυπίες (συχνά μη αναγνωριζόμενες) και σε φυσική υπανάπτυξη.
2. Aποτυχία στη φιλοδοξία. Aυτή κατακρατεί τα εφόδια της ζωής, προκαλεί συνεχή εσώτερη δυσφορία, οδηγεί σε φθόνο, μίσος, πικρία, έντονη αντιπάθεια των επιτυχημένων και προκαλεί ανωμαλίες πολλών ειδών.
3. Aποτυχία στην αγάπη. Aυτή θα κατατασσόταν ίσως στην αποτυχία του σεξ από το μέσο ψυχολόγο, αλλά δεν αντιμετωπίζεται έτσι από τον εσωτεριστή. Mπορεί να υπάρχει πλήρης σεξουαλική ικανοποίηση ή πλήρης ελευθερία απ’ το άδραγμά του κι όμως η εξωστρεφής μαγνητική αγαπητική φύση του υποκειμένου να συναντά μόνο απογοήτευση κι έλλειψη ανταπόκρισης.
Θα σημειώσετε ότι όλες αυτές οι αποτυχίες, όπως πρέπει να αναμένεται, είναι απλώς εκφράσεις αποτυχημένης επιθυμίας και στο ιδιαίτερο αυτό πεδίο (που συνδέεται με την Ατλάντεια συνείδηση) βρίσκεται πρωτίστως και αναγκαστικά το έργο του σύγχρονου ψυχολόγου.
Ονείρων πηγές:
1. Όνειρα που βασίζονται σε εγκεφαλική δραστηριότητα. Στις περιπτώσεις αυτές το υποκείμενο κοιμάται πολύ ελαφρά
2. Όνειρα ανάμνησης. Είναι όνειρα που αποτελούν ανάκτηση των εικόνων και ήχων που παρατηρήθηκαν τις ώρες του ύπνου στο αστρικό πεδίο.
3. Όνειρα που είναι αναμνήσεις αληθινής δραστηριότητας.
4. Όνειρα που έχουν νοητική φύση. Aυτά έχουν την προέλευσή τους στο νοητικό πεδίο και προϋποθέτουν μια συνείδηση που αρχίζει τουλάχιστον να γίνεται πιο ευαίσθητη νοητικά.
5. Όνειρα που είναι αποτυπώσεις του έργου που έγινε. Tη δραστηριότητα αυτή τη διεξάγει ο ζηλωτής τη νύχτα κι όταν λείπει απ’ το σώμα
6. Tηλεπαθητικά όνειρα. Tα όνειρα αυτά είναι απλώς η αποτύπωση στη συνείδηση του φυσικού εγκεφάλου πραγματικών γεγονότων που μεταδίδονται τηλεπαθητικά από το ένα πρόσωπο στο άλλο.
7. Όνειρα που αποτελούν δραματοποιήσεις από την ψυχή. Aυτού του τύπου το όνειρο είναι μια συμβολική παράσταση από την ψυχή για σκοπούς διδαχής, προειδοποίησης ή εντολής στο όργανό της, τον άνθρωπο, στο φυσικό πεδίο.
8. Όνειρα που αφορούν το ομαδικό έργο. Σ’ αυτό τον τύπο ονείρου η ψυχή εκγυμνάζει ή προσαρμόζει το φορέα της, τον κατώτερο άνθρωπο, για ομαδική δραστηριότητα.
9. Όνειρα που αποτελούν αποτυπώσεις διδαχής. Aυτός ο τύπος ονείρου ενσωματώνει τη διδασκαλία που δίνει ένας Διδάσκαλος στον αποδεγμένο μαθητή Του
10. Όνειρα που συνδέονται με το παγκόσμιο σχέδιο, το ηλιακό σχέδιο και το κοσμικό σχήμα. Αυτά μπορούν να κυμαίνονται από τις παρανοϊκές εγκεφαλικές και αποτυπωνόμενες εμπειρίες των νοητικά ανισόρροπων μέχρι τη σοφή και μετρημένη διδασκαλία των Γιγνωσκόντων του Kόσμου. H διδασκαλία αυτή κοινοποιείται στους παγκόσμιους μαθητές και μπορεί να τη θεωρήσουν είτε σαν εμπνευσμένη έκφραση είτε σαν όνειρο με βαθιά σημασία
Οξυγόνο: Είναι σωστό να κατανοείτε το οξυγόνο σαν τον αετό των αρχαίων γραφών.
Οραματισμός: Το μυστικό του αληθινού διαλογιστικού έργου στα πρώτα στάδια του είναι η δύναμη του οραματισμού. Οι μαθητές πρέπει να δώσουν έμφαση σ’ αυτή τη διαδικασία· σ’ αυτή βρίσκεται τελικά η ικανότητα χρησιμοποίησης των δημιουργικών δυνάμεων της φαντασίας συν τη νοητική ενέργεια σαν μέτρο προώθησης των σκοπών της Ιεραρχίας και πραγμάτωσης του Θείου Σχεδίου. Όλες οι νέες διαδικασίες των μεθόδων του διαλογισμού πρέπει και θα ενσωματώσουν τον οραματισμό σαν πρωταρχικό βήμα για τους ακόλουθους λόγους:
1. Ο οραματισμός είναι το αρχικό βήμα στην απόδειξη του αποκρυφιστικού νόμου ότι “η ενέργεια ακολουθεί τη σκέψη”. Αυτό βέβαια το αναγνωρίζει θεωρητικά οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται για την αποκρυφιστική μελέτη. Ένα απ’ τα καθήκοντα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές είναι ν’ αποκτήσουν πραγματική γνώση του. Ο εικονογραφικός οραματισμός είναι απλά μια άσκηση πρόκλησης της δύναμης του οραματισμού. Στην εργασία εκείνων των μαθητών που εκπαιδεύονται για μύηση, η εξωτερική αυτή όψη του οραματισμού πρέπει να δώσει τη θέση της σε μια ενδόμυχη διαδικασία που αποτελεί το πρώτο βήμα για τη διεύθυνση της ενέργειας. Ο οραματισμός των εικόνων προορίζεται να εστιάσει το ζηλωτή μέσα στο κεφάλι σ’ ένα σημείο ανάμεσα στην υπόφυση και την επίφυση. Σ’ αυτή την περιοχή ιχνογραφεί εικόνες και ζωγραφίζει σκηνές κι αποκτά έτσι την ευχέρεια να βλέπει – πλατιά και με λεπτομέρειες – αυτό που επιθυμεί και για το οποίο σκοπεύει να εργασθεί. Ο οραματισμός που μπορεί να ονομασθεί “διευθυνόμενη διαδικασία” προχωρεί μ’ έναν πιο εστιασμένο τρόπο και στην περιοχή ακριβώς γύρω απ’ την επίφυση. Η επίφυση γίνεται τότε το κέντρο ενός μαγνητικού πεδίου το οποίο τίθεται σε κίνηση – κατ’ αρχή – από τη δύναμη του οραματισμού. Στο σημείο αυτό συγκεντρώνεται από το μαθητή η ενέργεια κι έπειτα κατευθύνεται με πρόθεση στο ένα ή άλλο από τα κέντρα. Η εστιασμένη αυτή σκέψη παράγει αναπόφευκτα αποτελέσματα μέσα στο αιθερικό σώμα κι έτσι έρχονται σε δράση δύο όψεις της δημιουργικής φαντασίας.
2. Η δύναμη του οραματισμού είναι η μορφοδομητική όψη της δημιουργικής φαντασίας. Η διαδικασία αυτή διαιρείται σε τρία μέρη που αντιστοιχούν κάπως στη δημιουργική διαδικασία που ακολουθεί η ίδια η Θεότητα:
α. Τη συγκέντρωση της εξειδικευμένης ενέργειας μέσα σ’ έναν αξεπέραστο δακτύλιο.
β. Την εστίαση αυτής της ενέργειας κάτω από τη δύναμη της πρόθεσης, δηλαδή σ’ ένα σημείο στην περιοχή της επίφυσης. Η ενέργεια είναι πια εστιασμένη κι όχι διάχυτη.
γ. Την αποστολή της εστιασμένης αυτής ενέργειας μέσω μιας εικονογραφικής διαδικασίας (όχι με μια πράξη της θέλησης αυτή τη φορά) προς οποιαδήποτε επιθυμητή διεύθυνση – δηλαδή σε ορισμένα κέντρα με ορισμένη σειρά.
Αυτή η διαδικασία κατεύθυνσης της ενέργειας μπορεί να γίνει μια πνευματική συνήθεια αν οι μαθητές αρχίσουν να την κάνουν αργά και βαθμιαία. Αρχικά η διαδικασία του οραματισμού μπορεί να σας φανεί επίπονη κι ανώφελη, αλλά αν επιμείνετε θ’ ανακαλύψετε τελικά ότι γίνεται χωρίς κόπο κι αποτελεσματική. Τα στάδια είναι:
α. Μια διαδικασία συγκέντρωσης ενέργειας.
β. Μια διαδικασία εστίασης.
γ. Μια διαδικασία διανομής ή διεύθυνσης.
Ο μαθητής μαθαίνει να το κάνει μέσα του κι αργότερα να διευθύνει την ενέργεια σ’ αυτό που βρίσκεται έξω απ’ αυτόν.
3. Η δύναμη του ορθού οραματισμού είναι ένας συγκεκριμένος τρόπος επιβεβαίωσης της αλήθειας ή του ψεύδους. Αυτή είναι μια δήλωση που είναι δύσκολο να την αντιληφθείτε. Ο οραματισμός είναι κυριολεκτικά η δόμηση μιας γέφυρας μεταξύ του συναισθηματικού ή αστρικού πεδίου και του νοητικού επιπέδου και είναι συνεπώς μια αντιστοιχία στην προσωπικότητα της δόμησης της ανταχκάρανα. Το αστρικό πεδίο, η δεύτερη όψη της προσωπικότητας, είναι η αντιστοιχία της μορφοδομητικής όψης της Τριάδας, της δεύτερης όψης. Η δημιουργική φαντασία “εικονίζει μια μορφή” με την ικανότητα του οραματισμού και η ενέργεια της σκέψης του νου δίνει ζωή και κατεύθυνση σ’ αυτή τη μορφή. Ενσωματώνει σκοπό. Έτσι κατασκευάζεται μια επικοινωνία ή γραμμή ενέργειας μεταξύ του νου και του αστρικού φορέα και γίνεται μια τριπλή γραμμή ενέργειας όταν η ψυχή του μαθητή χρησιμοποιεί τη δημιουργική αυτή διαδικασία με κάποιο σχεδιασμένο και σαφώς εποικοδομητικό τρόπο.
Οραματισμός(2): Η στάση του νεόφυτου βασίζεται συνεπώς στην ανάγκη για όραμα, στην ατομική, προσωπική ανάγκη. Αλλά (πάνω στην Ατραπό της Αποδεγμένης Μαθητείας) ο μαθητής πρέπει να απαλλαγεί απ’ αυτή, γιατί είναι η ατραπός της αυθόρμητης ασυνείδητης αυτοπαραγνώρισης. Εφόσον το όραμα γίνει ορατό, καθίσταται τόσο σημαντικός, ώστε το πώς νιώθεις γι’ αυτό και η προσκόλλησή σου σ’ αυτό φαινομενικά σβήνει. Απορροφάσαι στο όραμα κι αυτή η απορρόφηση συμβαίνει πάνω στο φυσικό πεδίο. Τόσο ο νους όσο κι ο εγκέφαλος ασχολούνται με ό,τι γνωρίζει η ψυχή κι αυτό είναι πάντοτε όραμα για την προσωπικότητα.
Όραμα και αποκάλυψη: μάθετε να ξεχωρίζετε μεταξύ οράματος (που είναι τόσο μέρος της τρέχουσας θείας αποκάλυψης όσο ο μαθητής μπορεί να συλλάβει σε χρόνο και χώρο) και αποκάλυψης που είναι η σύνθεση του θείου εκφραστικού σκοπού.
Όραμα : “όπου δεν υπάρχει όραμα, ο λαός χάνεται΄΄
Ορθόδοξοι Χριστιανοί και Χριστός: Μπορεί να αναμένεται ότι οι ορθόδοξοι Χριστιανοί θ’ απορρίψουν στην αρχή τις θεωρίες που παρουσιάζει ο αποκρυφισμός για τον Χριστό· την ίδια στιγμή οι ίδιοι ορθόδοξοι Χριστιανοί θα βρουν αυξημένα δύσκολο να παρασύρουν τις νοήμονες μάζες των ανθρώπων να αποδεχθούν την ανέφικτη Θεότητα και τον ασθενικό Χριστό που υποστήριξε ο ιστορικός Χριστιανισμός. Ένας Χριστός που είναι παρών και ζων, που είναι γνωστός σε όσους Τον ακολουθούν, που είναι ισχυρός και ικανός εκτελεστής κι όχι ένας γλυκός και συναισθηματικός πάσχων, που δε μας άφησε ποτέ, αλλά εργάζεται για δύο χιλιάδες χρόνια μέσω των μαθητών Του, των εμπνευσμένων ανδρών και γυναικών όλων των πίστεων, όλων των θρησκειών κι όλων των θρησκευτικών πεποιθήσεων· που δε χρησιμοποιεί το φανατισμό ή την υστερική αφοσίωση, αλλά αγαπά όλους τους ανθρώπους με επιμονή, νοημοσύνη κι αισιοδοξία, βλέπει τη θειότητα σε όλους και κατανοεί τις τεχνικές της εξελικτικής ανάπτυξης της ανθρώπινης συνείδησης (νοητική, συναισθηματική και φυσική, που παράγει πολιτισμούς και κουλτούρες ανάλογες με το ιδιαίτερο σημείο εξέλιξης) – αυτές τις ιδέες το νοήμον κοινό μπορεί και θα τις δεχθεί.
Oρθές Ανθρώπινες Σχέσεις:O αντικειμενικός σκοπός του έργου τους μπορεί να συνοψισθεί ως εξής: η νέα παγκόσμια τάξη θα διευκολύνει την εδραίωση των ορθών ανθρώπινων σχέσεων που βασίζονται στη δικαιοσύνη, στην αναγνώριση των κληρονομημένων δικαιωμάτων, στην ευκαιρία για όλους – ανεξάρτητα φυλής, χρώματος ή θρησκείας – στην καταστολή του εγκλήματος και της ιδιοτέλειας μέσω ορθής εκπαίδευσης και στην αναγνώριση των θείων δυνατοτήτων στον άνθρωπο, καθώς και στην αναγνώριση μιας θείας διευθύνουσας Νοημοσύνης στην Oποία ο άνθρωπος ζει και κινείται και υπάρχει.
Ορισμός: είναι απλώς η έκφραση της παρούσας κατανόησης ενός ανθρώπινου νου.
Oτζας: Ειδική δύναμη που εκδηλώνεται στον πνευματικά ασκούμενο που αποταμιεύει ενέργεια μέσα από την άσκηση της εγκράτειας στη σκέψη, το λόγο και την πράξη.
Ουπάνισαντς: γνωστές γραφές των Ινδουιστών, που αποτελούντο τελευταίο τμήμα των Βεδών.
Ουσιώδεις απαιτήσεις του χαρακτήρα: Ο καθένας σας πρέπει να θυμάται ότι η αγνότητα του σώματος, ο έλεγχος των συναισθημάτων κι η σταθερότητα του νου είναι βασικές αναγκαιότητες και πρέπει καθημερινά ν’ αποτελούν την επίτευξη που επιδιώκουμε. Ξανά και ξανά επανέρχομαι σ’ αυτές τις ουσιώδεις απαιτήσεις του χαρακτήρα και – παρότι η επανάληψη μπορεί να είναι κουραστική – σας παρακινώ να καλλιεργήσετε αυτές τις ποιότητες.
Ουσιώδες και ανθρώπινη ανάγκη : Είναι ουσιώδες να μάθουν οι μαθητές να θυσιάζουν το επουσιώδες για να μπορέσει να προωθηθεί το έργο. Όσο λίγο κι αν το αντιλαμβάνεσθε, οι πολλές τεχνικές και μέθοδοι και τρόποι είναι δευτερεύοντες στη μεγάλη παγκόσμια ανάγκη.Yπάρχουν πολλοί τρόποι και πολλές απόψεις και πολλά πειράματα και πολλές προσπάθειες – εκτρωματικές ή επιτυχείς κι όλες έρχονται και φεύγουν. Όμως η ανθρωπότητα μένει. Όλα αυτά μαρτυρούν την πολλαπλότητα των διανοιών και των εμπειριών, αλλά ο στόχος παραμένει. H διαφορά είναι πάντοτε της προσωπικότητας.
Οχτώ σίντχι-ς (υπερφυσικές ικανότητες: Ανιμάν — η ικανότητα να γίνεσαι μικροσκοπικός όσο ένα άτομο. 2.Μαχιμάν / γκχαριμάν — η ικανότητα να γίνεσαι όσο μεγάλος και όσο βαρύς θέλεις. 3.Λαγκχιμάν —η ικανότητα να σηκώνεσαι πάνω από το έδαφος (μετεωρισμός).4 .Πράπτι — η ικανότητα να μετακινείσαι οπουδήποτε. 5.Πρακάμγία — ελευθερία βούλησης. 6.Βασίτβα — κυριαρχία πάνω σ’ όλο το σύμπαν. 7.’Ισι-τρίτβα — δύναμη της δημιουργίας. 8.Καμαβα- σάγιτβα —δύναμη ικανοποίησης οποιασδήποτε επιθυμίας. Από κοσμική σκοπιά αυτές οι ικανότητες είναι εκπληκτικές, αλλά η επιθυμία να τις ασκήσεις είναι ένα σοβαρό εμπόδιο στο να απαλλαγείς από την υποδούλωση στη Φύση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου