ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΥ (Λ)

Λ

Λάθη: Ταχθείτε πίσω από εκείνους που έγιναν υπεύθυνοι…….κάντε εφικτό το έργο τους και αποφύγετε κάθε παρεμβολή· θα κάνουν λάθη κι αυτά θα έχετε την τάση να τα σημειώνετε· το αποκλειστικό σας καθήκον είναι να στέκεσθε δίπλα. Τα λάθη δεν υπολογίζονται όταν τα συνοδεύει καθαρότητα οράματος, πνευματική εμμονή και αγάπη

Λαοί και αποκτήματα : Οι λαοί πρέπει να διδαχθούν ότι ο πόθος για την αύξηση των αποκτημάτων είναι αποτρεπτικός της πραγματικής διεύρυνσης της συνείδησης.

Λέξεις : Οι λέξεις είναι ζωντανά πράγματα που κατέχουν μορφή , ψυχή και πνεύμα ή ζωή .

Λέξεις ακτίνων : Έχουμε πλέον πέντε λέξεις για να τις μελετήσουν οι μαθητές πάνω στις πέντε ακτίνες:

Aκτίνα Ένα Περιεκτικότητα.

Aκτίνα Δύο Eπικέντρωση.

Aκτίνα Τρία Hρεμία.

Aκτίνα Τέσσερα Σταθερότητα.

Aκτίνα Πέντε Aπόσπαση

Λέξεις Δύναμης: Oι μαθητές σ’ όλο τον κόσμο χρησιμοποίησαν για χρόνια την Ιερή Λέξη κι εκφώνησαν το O.Μ. με μεγάλη επιμέλεια. Θα ήθελα να σας ρωτήσω εδώ: Με τι αποτελέσματα; Θα απαντήσω ο ίδιος. Με πρακτικά κανένα αποτέλεσμα εκτός από μια ελαφρά διέγερση της έφεσης και μια μικρή αφύπνιση της δημιουργικής φαντασίας. Αυτό σημαίνει ότι τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν είχαν επίδραση μόνο μέσα στην αύρα του ενεχόμενου ατόμου και δε διείσδυσαν στο περιβάλλον του ούτε προκάλεσαν κάποιο αναγνωρίσιμο αποτέλεσμα. Το O.Μ. είναι ισχυρό και δυναμικά αποτελεσματικό όταν χρησιμοποιείται σωστά και θα προκαλέσει αλλαγές, θα καταστρέψει εκείνο που πρέπει να εξαλειφθεί ή να τελειώσει και θα δομήσει με την έλξη και την παγίωση εκείνου που είναι επιθυμητό στη δομή της ομαδικής ζωής, προκαλώντας παρεμπιπτόντως (αν και σχεδόν σίγουρα) τις αναγκαίες αλλαγές και τη συνετή ανασυγκρότηση της ατομικής ζωής. Συλλογισθείτε σ’ αυτό.

Αν τα παραπάνω αληθεύουν για το O.Μ. και τα ομαδικά του αποτελέσματα, είναι απείρως πιο αληθινά για τη Μεγάλη Επίκληση. Oι Λέξεις Δύναμης (κι αυτό αληθεύει επίσης για το O.Μ.) είναι όλες δευτερακτινικής προέλευσης. Αυτή είναι η ακτίνα της εκδήλωσης της συνείδησης. Επομένως προορίζονται για ψυχική χρήση επειδή η ψυχή είναι η έκφραση της δεύτερης όψης της θειότητας και μόνο η ψυχή μπορεί να χρησιμοποιήσει πραγματικά αυτές τις Λέξεις και ήχους κι έτσι να δημιουργήσει τα επιθυμητά αποτελέσματα που είναι πάντα σε ευθυγράμμιση με το θείο Σχέδιο. Συχνά λησμονείται ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν από την ψυχή με δυναμικό τρόπο, που συνεπάγεται τη σοβαρή αναγνώριση της όψης θέληση. Η Μεγάλη Επίκληση, το O.Μ. κι όλες οι παρόμοιες Λέξεις Δύναμης πρέπει να εκφωνηθούν απ’ την ψυχή (της οποίας η φύση είναι αγάπη κι ο σκοπός είναι αποκλειστικά το ομαδικό καλό), υποστηριζόμενες ή “προωθούμενες αποκρυφιστικά” (για να χρησιμοποιήσω μια σχεδόν αμετάφραστη αποκρυφιστική ιδέα) απ’ τη δυναμική όψη της θέλησης κι εξωθούμενες σαν ολοκληρωμένη σκεπτομορφή πάνω στο ρεύμα της ζώσας, φωτισμένης νοητικής ουσίας. Επομένως η διαδικασία αυτή φέρνει σε δραστηριότητα τη θέληση, την αγάπη και τη νοημοσύνη του ανθρώπου που χρησιμοποιεί αυτές τις λέξεις και φόρμουλες. Συχνά όμως υπάρχει ένα χάσμα ακόμη κι όταν ο άνθρωπος έχει ολοκληρώσει μέσα του τους τρεις αυτούς παράγοντες ελέγχου στο μέτρο που είναι ικανός να το κάνει στο ιδιαίτερο σημείο εξέλιξής του. Όλα όσα καταφέρνει να κάνει είναι να διατηρήσει τη δημιουργηθείσα σκεπτομορφή πάνω στο νοητικό πεδίο· αποτυγχάνει να κάνει αισθητή την παρουσία της στο φυσικό πεδίο και να επιτύχει τα επιθυμητά αποτελέσματα επειδή ο εγκέφαλός του (το κατώτερο κέντρο λήψης και διανομής μέσα στο κεφάλι) είναι ανίκανος για την αναγκαία διπλή δραστηριότητα – να διατηρήσει την επίγνωση της πρόθεσης, της έννοιας και του σκοπού της χρησιμοποιούμενης φόρμουλας και την ίδια στιγμή να εκτελέσει το έργο της αποστολής της δυναμικότητας που είναι κρυμμένη αλλά μεταδίδεται από τις Λέξεις ή ήχους. Οι δύο αυτές δραστηριότητες πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα απ’ την ψυχή πάνω στο πεδίο της με το μέσον του νου και του εγκεφάλου. Εδώ πάλι υπάρχει ένας από τους αντικειμενικούς σκοπούς κάθε διαλογιστικού έργου, ο οποίος όμως δεν τονίζεται καθόσον είναι επακόλουθο συμβάν κι όχι αντικειμενικός σκοπός. Συνεπώς η αποτελεσματικότητα εξαρτάται από τη σύλληψη των παραπάνω γεγονότων και μια αναπτυγμένη και εκπαιδευμένη ολοκλήρωση ανάμεσα στην ψυχή, το νου, την επιθυμία, τον εγκέφαλο και την εκφωνούμενη Λέξη ή ήχο.

Λόκα: Επίπεδο, σφαίρα, κόσμος, αυτό που είναι αντιληπτό. Σύμφωνα με τις μυθολογικές περιγραφές του σύμπαντος των Πουράνας, υπάρχουν διάφορες σφαίρες ‘πάνω’ και ‘κάτω’ από το γνωστό σ’ εμάς γήινο επίπεδο. Όλοι αυτοί οι κόσμοι, ευχάριστοι και οδυνηροί, κατοικούνται από πλάσματα προσαρμοσμένα στις φυσικές συνθήκες των εκάστοτε επιπέδων.
Λεμουρία:. Σύγχρονος όρος, πού χρησιμοποιήθηκε στην αρχή από τους φυσιοδίφες και υιοθετήθηκε τώρα από τους Θεοσοφιστές, σημαίνει μια ήπειρο η όποια κατά την
Απόκρυφη Διδασκαλία της Ανατολής, προηγήθηκε της Ατλαντίδας. Ήταν η κοιτίδα της Τρίτης ρίζας - φυλής.

Λεπτοφυή Σώματα: Είναι κέντρα πού χρωματίζονται από την Ιδιότητα τού νου ή των συγκινήσεων. Δεν είναι σώματα όπως τα φυσικά σώματα, άλλα είναι συσσωρεύσεις ορισμένων τύπων δυνάμεων και αποτελούνται από συλλογές ατόμων πού κραδαίνονται σε μεγάλες ταχύτητες

Λευκός μάγος, Ποιότητες: Είναι λοιπόν φανερό ότι ο σπουδαστής χρειάζεται τις ακόλουθες ποιότητες πριν αναλάβει το επίμοχθο έργο να καταστεί Διδάσκαλος της Mαγείας:

Φυσική Αγνότητα. Δεν είναι κάτι εύκολο να αποκτηθεί, αλλά συνεπάγεται πολλές ζωές έντονης προσπάθειας. Mέσω της αποχής, της ορθής εγκράτειας, της καθαρής διαβίωσης, της φυτοφαγικής δίαιτας και του αυστηρού αυτοελέγχου, ο άνθρωπος υψώνει βαθμιαία τον κραδασμό των φυσικών του ατόμων, δομεί ένα σώμα διαρκώς μεγαλύτερης αντοχής και δύναμης και κατορθώνει να “εκδηλωθεί” σ’ ένα περίβλημα μεγαλύτερης εκλέπτυνσης.

Aιθερική Ελευθερία. O όρος αυτός δε μεταδίδει όλα όσα επιζητώ να μεταφέρω, αλλά επαρκεί λόγω έλλειψης καλύτερου. O σπουδαστής της μαγείας που μπορεί ν’ αναλάβει με ασφάλεια το εγχείρημα, έχει κατασκευάσει ένα αιθερικό σώμα τέτοιας φύσης ώστε η ζωτικότητα ή πρανική δύναμη κι ενέργεια μπορεί να κυκλοφορεί ανεμπόδιστα· έχει σχηματίσει έναν αιθερικό ιστό τέτοιας λεπτότητας ώστε δε συνιστά φραγμό για τη συνείδηση. Aυτά είναι όλα όσα μπορούν να ειπωθούν για το θέμα αυτό, λόγω των ενεχόμενων κινδύνων, αλλά αρκούν για τη μετάδοση πληροφορίας σ’ όσους αρχίζουν να γνωρίζουν.

Aστρική Σταθερότητα. O σπουδαστής της μαγείας αποσκοπεί πάνω απ’ όλα να εξαγνίσει τις επιθυμίες του κι έτσι να μετουσιώσει τα συναισθήματά του ώστε να είναι εξίσου διαθέσιμες η κατώτερη φυσική αγνότητα, η ανώτερη νοητική ανταποκριτικότητα και η μετουσιωτική δύναμη. Kάθε μάγος πρέπει να μάθει το γεγονός ότι στο παρόν ηλιακό σύστημα, διαρκούντος του κύκλου της ανθρωπότητας, το αστρικό σώμα είναι αξονικό σημείο προσπάθειας επειδή ασκεί ανακλαστικό αποτέλεσμα στους δύο άλλους φορείς, φυσικό και νοητικό. Στοχεύει λοιπόν στη μετουσίωση (όπως συχνά ειπώθηκε) της κατώτερης επιθυμίας σε έφεση· στην αλλαγή των κατώτερων άξεστων χρωμάτων που χαρακτηρίζουν το αστρικό σώμα του μέσου ανθρώπου στους καθαρότερους, αγνότερους τόνους του πνευματικού ανθρώπου και στο μετασχηματισμό του συνήθους χαοτικού κραδασμού του και της “φουρτουνιασμένης θάλασσας της ζωής” στη σταθερή ρυθμική ανταπόκριση προς εκείνο που είναι ανώτατο και κέντρο ειρήνης. Τα επιτυγχάνει αυτά με συνεχή επαγρύπνηση, αδιάλειπτο έλεγχο και σταθερό διαλογισμό.

Nοητική Ευστάθεια. Oι λέξεις αυτές χρησιμοποιούνται με την αποκρυφιστική έννοια κατά την οποία ο νους (όπως νοείται συνήθως) καθίσταται το κοφτερό στέρεο εργαλείο του ενοικούντος στοχαστή και το σημείο απ’ όπου μπορεί να ταξιδέψει σε ανώτερα βασίλεια κατανόησης. Eίναι ο θεμέλιος λίθος επί του οποίου θα εισαχθεί η ανώτερη διεύρυνση.

Aς μην προχωρήσει ο υποψήφιος σπουδαστής της μαγείας στις έρευνες και τα πειράματά του ωσότου ακολουθήσει τις παραινέσεις αυτές κι ωσότου η όλη τάση της σκέψης του στραφεί προς την εκδήλωση και την κατάδειξή τους στην καθημερινή ζωή. Όταν εργασθεί έτσι ακατάπαυστα κι ακούραστα και η ζωή και η υπηρεσία του στο φυσικό πεδίο μαρτυρούν την εσώτερη μετουσίωση, μπορεί τότε να προχωρήσει για να παραλληλίσει τη ζωή αυτή με μαγικές μελέτες κι εργασία. Mόνο ο ηλιακός Άγγελος μπορεί να εκτελέσει το έργο του λευκού μάγου και το επιτυγχάνει δια του ελέγχου των σεληνιακών αγγέλων και της πλήρους τους υποταγής. Παρατάσσονται εναντίον του ωσότου, μέσω διαλογισμού, έφεσης κι ελέγχου, τους υποτάξει στη θέλησή του και αποβούν υπηρέτες του.

Λήψη μύησης : Είναι ο άνθρωπος σαν ψυχή με πλήρως αφυπνισμένη συνείδηση εκείνος που λαμβάνει μύηση. Απ’ όπου και η έμφαση στην ψυχική επαφή όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στη Δοκιμαστική Ατραπό και διέρχεται από τα αρχικά στάδια της μαθητείας. Αυτή οδηγεί μεταγενέστερα στην έμφαση που τίθεται στην ανάγκη για δύο κύριες δραστηριότητες – πριν ο άνθρωπος μπορέσει να λάβει τις ανώτερες μυήσεις:

α. Στην ευθυγράμμιση.

β. Στην επιστημονική δόμηση της ανταχκάρανα.

Κάθε μαθητής πρέπει να ανακαλύψει για λογαριασμό του για ποια μύηση προετοιμάζεται.

Λίπικα : Οι Κύριοι του Κάρμα. Είναι τα Πνεύματα του Σύμπαντος . Συνδέονται με το Νόμο της Αιτίας και του αποτελέσματος και τους καταγραφείς του.Υφιστάμενοι τους είναι οι τέσσερις( στην πραγματικότητα επτά) Ντεβαράγια ή Κυβερνήτες της γης. Καθένας εξ αυτών είναι επικεφαλής μιας μεγάλης ομάδας Ντεβά και πνευμάτων της φύσης καθώς και στοιχειακής ουσίας. Βλέπε : Οι Κύριοι Λίπικα.

Λόγος:. Η από όλα τα Έθνη και τούς λαούς εκδηλωμένη θεότητα. Η εξωτερική έκφραση, ή το αποτέλεσμα της αιτίας, η όποια είναι πάντοτε κρυμμένη. Πλανητικός Λόγος - ο Θεός ενός Πλανήτη· Ηλιακός Λόγος - ο Θεός ενός Ηλιακού Συστήματος.

Λουλούδια και καρδιά: Όποιος αγαπά τα λουλούδια βρίσκεται πάνω στο μονοπάτι της καρδιάς.

Λύτρωση: Όλες οι μυητικές διαδικασίες δια των οποίων πρέπει να διέλθει ο μαθητής, αφορούν πρωταρχικά τη σκέψη της υπέρτατης, ενσαρκωνόμενης Θεότητας· η σκέψη αυτή εκδηλώνεται σαν θέληση-για-το-καλό. Η πρόοδος του μαθητή από τη μια μύηση στην άλλη μεταδίδει τη βαθμιαία αποκάλυψη του θείου Σκοπού όπως εκφράζεται δια του ιεραρχικού Σχεδίου κι εκδηλώνει εκείνη την ποιότητα αγάπης (τη θέληση-για-το-καλό) που δίνει στο Σκοπό και στο Σχέδιο θαλπωρή, τη μαγνητική του έλξη και την κύρια ιδιότητα της θεραπείας. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο Σκοπός του Πλανητικού Λόγου, καθώς εκπορεύεται απ’ τον υψηλό Του τόπο υπό την κρούση της θέλησής Του για-το-καλό, έχει λυτρωτική φύση. Αυτό το θέμα της λύτρωσης (που υπόκειται κάθε μυητικής διαδικασίας) κρύβεται στις καρμικές ευθύνες του Σανάτ Κουμάρα· στάδιο με στάδιο, μύηση με μύηση, ο μαθητής φτάνει σε μια κατανόηση της λύτρωσης. Πρώτα απ’ όλα μαθαίνει να επιφέρει τη λύτρωση της τριπλής του προσωπικότητας· έπειτα η έννοια διευρύνεται σε παράλληλες γραμμές καθώς επιζητά τη λύτρωση των συνανθρώπων του·

Λωτός: Φυτό τής οικογένειας των νυμφαιοειδών. Ο λωτός Θεωρείται συχνά σαν σύμβολο τής πνευματικής ανάπτυξης. Οι ρίζες μεγαλώνουν μέσα στη λάσπη (φυσικός άνθρωπος), ο βλαστός περνά μέσα από το νερό (συναισθηματική φύση) και το άνθος ανοίγει στο φώς τού ήλιου (ο νους). Ο τρείς σειρές πετάλων στο ίδιο το άνθος συμβολίζουν, επίσης, τον τριπλό άνθρωπο πού περιέχει το Θείο ‘Εαυτό, το πετράδι στην καρδιά ή στο κέντρο τού λωτού. Τα έξι συνειδησιακά ‘κέντρα’ κατά μήκος της Σουσούμνα αποκαλούνται λωτοί [πάντμα], επειδή έχουν σχήμα άνθους λωτού. Βλέπε: Κουνταλίνι.