ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΥ (Σ)

Σ

Σάκτι : Δύναμη, γενικά η Δημιουργική Δύναμη του Μπράχμαν· ένα όνομα της Θείας Μητέρας.

σαμάντι: 1. Έκσταση, Κοινωνία με το Θεό, κατά το οποίο ο αναζητητής είναι σταθερά εδραιωμένος στη Θεϊκή Συνείδηση. 2. Απορρόφηση στο νόημα, απόλυτη συγκέντρωση. Η όγδοη βαθμίδα της Οκταμερούς Γιόγκα του Πατάντζαλι (Γιόγκα Σούτρα 3.3). Μέσα από το βάθεμα της ντχγιάνα, τώρα πια μονάχα το νόημα διαλάμπει μέσα στον αγνό νου —Το υποκείμενο έχει εξαφανιστεί. Από την ντχγιάνα μέχρι το απόλυτο σαμάντχι, υπάρχουν διάφοροι βαθμοί απορρόφησης ή συγκέντρωσης, στους οποίους δίδονται διάφορες ονομασίες, όπως σαβικάλπα-σαμάντχι, νιρβικάλπα-σαμάντχι, κλπ

Σάμ-γιαμα : (Κατάλέξη σαμ [τέλειος, πλήρης] γιά· μα [έλεγχος]) Τέλεια απόσυρση της προσοχής από αλλα αντικείμενα και απόλυτη επικέντρωσή της σε κάποιο επιλεγμένο στόχο.

Σάμκχγια: (Στην κυριολεξία: ‘απαρίθμηση’) Μια από τις έξι ντάρσανας ή συστήματα της ορθόδοξης Ινδουιστικής φιλοσοφίας. Αποδίδεται στον περίφημο σοφό Καπίλα (6ος π.Χ. αιώνας;). Διδάσκει ότι το σύμπαν εξελίσσεται από τη ‘ζεύξη’ της πρακρίτι [της φύσης] και του Πούρουσα [του Πνεύματος].

Σαμπάλλα:. Ή Πόλη των Θεών, ή όποια βρίσκεται στη Δύση ορισμένων εθνών, στην Ανατολή άλλων, και στο Βορρά ή το Νότο άλλων. Είναι η ιερή νήσος στην έρημο Γκόμπι. Τό κέντρο ή πεδίο τής Θείας Συνείδησης. Όπως ακριβώς η Ιεραρχία και η Ανθρωπότητα είναι πλανητικά κέντρα τής Αγάπης και τού Φωτός, έτσι και η Σαμπάλλα είναι το ζωτικό κέντρο τής πνευματικής Δύναμης.

Σαμπάλλα (2): Από της σκοπιάς του αληθινού εσωτερισμού η Σαμπάλλα είναι ένας τόπος ΄΄ Ήρεμης αποφασιστικότητας και ισορροπημένης ατάραχης θέλησης .

Σαμπάλλα(3):

1. Η Σαμπάλλα είναι ο τόπος του σκοπού. Είναι ένας σκοπός που δεν μπορεί να κατανοηθεί μέχρι να τηρηθεί το Σχέδιο.

2. Η Σαμπάλλα δεν είναι Δρόμος, αλλά ένα κύριο κέντρο σχετιζόμενων καταστάσεων και μιας σχετικά στατικής ενέργειας – ενέργειας που διατηρείται έτοιμη για δημιουργικούς σκοπούς από την εστιασμένη πρόθεση του Μεγάλου Συμβουλίου που δρα υπό τον κατευθυντήριο οφθαλμό του Κυρίου του Κόσμου.

3. Η Σαμπάλλα είναι το κύριο σημείο έντασης πάνω στον πλανήτη. Είναι μια ένταση που εκφράζει αγαπητική νοήμονα θέληση, ελεύθερη από κάθε αυτοβουλία ή νοητική πόλωση.

4. Η Σαμπάλλα είναι ο κύριος δεκτικός πράκτορας πάνω στον πλανήτη από τη σκοπιά της ηλιακής εισροής, αλλά ταυτόχρονα είναι το κύριο σημείο διανομής ενέργειας από τη σκοπιά των βασιλείων της φύσης, περιλαμβανομένου του πέμπτου βασιλείου. Από το σημείο έντασης το σχέδιο της ζωής του πλανητικού Λόγου και η θέλησή Του ενσωματώνονται και τελικά ωριμάζουν μέσα από τις διαδικασίες της εξέλιξης.

5. Η Σαμπάλλα δέχεται ενέργεια από διάφορες ηλιακές και εξω-ηλιακές Oντότητες ή κέντρα εμφατικής και ενεργητικής ζωής· π.χ. από την Αφροδίτη, από τον Κεντρικό Πνευματικό Ήλιο, από τον εκάστοτε ρυθμιστικό αστερισμό από τον οποίο μπορεί να διέρχεται ο ήλιος μας, από τη Μεγάλη Άρκτο και άλλα κοσμικά κέντρα. O Σείριος που είναι τόσο σημαντικός παράγοντας στην πνευματική ζωή του πλανήτη, διοχετεύει τις ενέργειές του κατ’ ευθείαν στην Ιεραρχία και ενέργεια από το Σείριο δεν εισέρχεται κανονικά στην πλανητική μας ζωή μέσω της Σαμπάλλα.

6. Η Σαμπάλλα είναι το κεφαλικό κέντρο, μιλώντας συμβολικά, της πλανητικής μας Ζωής, που εστιάζει θέληση, αγάπη και νοημοσύνη σε μια μεγάλη και θεμελιώδη Πρόθεση και διατηρεί αυτό το εστιασμένο σημείο σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής ενός πλανήτη. Η μεγάλη αυτή Πρόθεση ενσωματώνει τον τρέχοντα σκοπό και εκφράζεται διαμέσου του Σχεδίου.

Σαμπάλλα, Τρεις μεγάλες ενέργειες εστιάζονται στην έδρα του πυρός:

1. Η Ενέργεια της Εξάγνισης: Είναι η δύναμη, έμφυτη στο εκδηλωμένο σύμπαν, η οποία βαθμιαία και σταθερά προσαρμόζει την όψη ουσία στην πνευματική όψη με μια διαδικασία που ονομάζουμε εξάγνιση, όσον αφορά την ανθρωπότητα. Συνεπάγεται την εξάλειψη οτιδήποτε εμποδίζει την πλήρη έκφραση της φύσης της θειότητας κι αυτό πάλι από μια ενδόμυχη ή λανθάνουσα ικανότητα. Απαιτεί την εγκατάλειψη στάδιο με στάδιο, κύκλο με κύκλο, ζωή με ζωή και πεδίο με πεδίο κάθε τάσης της μορφικής φύσης που συγκαλύπτει ή κρύβει τη δόξα του Θεού. Είναι ουσιαστικά η ενέργεια η οποία αντικαθιστά το κακό με το καλό. Η ανθρώπινη σκέψη υποβίβασε αυτή την αντίληψη έτσι ώστε η εξάγνιση να συνδέεται κυρίως με φυσικά φαινόμενα και τη ζωή στο φυσικό πεδίο καθώς και με έναν ιδιοτελή ιδεαλισμό που βασίζεται κυρίως στη σκέψη της υγιεινής φροντίδας της ουσίας. Η επιβεβλημένη αγαμία και η αυστηρή χορτοφαγία αποτελούν γνωστά παραδείγματά της και οι φυσικές αυτές πειθαρχίες πήραν τη θέση της συναισθηματικής στοργής, της νοητικής διαύγειας, της ενορατικής φώτισης και οι σκέψεις του ζηλωτή εστιάζονται προς τα κάτω στην ύλη κι όχι προς τα έξω και πάνω στο φως.

2. Η Ενέργεια της Καταστροφής: Είναι μια καταστροφή που απολύει τις μορφές που φυλακίζουν την εσώτερη πνευματική ζωή και κρύβουν το εσώτερο ψυχικό φως. Συνεπώς η ενέργεια αυτή είναι μια από τις κύριες όψεις της εξαγνιστικής φύσης της θείας Ζωής κι αυτός είναι ο λόγος που προέταξα την εξάγνιση της καταστροφής. Είναι η καταστροφική όψη της καθαυτής ζωής, όπως ακριβώς υπάρχει ένας καταστροφικός πράκτορας στην καθαυτή ύλη. Δύο πράγματα πρέπει να έχουμε υπόψη ως προς την καταστροφική όψη της Θεότητας και τους υπεύθυνους για την εμφάνισή της:

α. Η καταστροφική δραστηριότητα κινητοποιείται μέσω της θέλησης Εκείνων που αποτελούν το Συμβούλιο της Σαμπάλλα και οι Οποίοι είναι τα όργανα που φέρνουν τις μορφές σ’ όλα τα υπανθρώπινα βασίλεια σε ευθυγράμμιση με τον εξελικτικό σκοπό. Υπό τον κυκλικό νόμο η καταστρεπτική αυτή ενέργεια έρχεται σε δράση και καταστρέφει τις μορφές ζωής που εμποδίζουν τη θεία έκφραση.

β. Έρχεται επίσης σε δραστηριότητα μέσω των αποφάσεων της ίδιας της ανθρωπότητας η οποία – υπό το Νόμο του Κάρμα – καθιστά τον άνθρωπο κύριο του δικού του πεπρωμένου, οδηγώντας τον στην εγκαινίαση εκείνων των αιτίων που ευθύνονται για τα κυκλικά γεγονότα και τα επακόλουθα στις ανθρώπινες υποθέσεις.

3. Η Ενέργεια της Οργάνωσης: Είναι η ενέργεια που κινητοποίησε τη δραστηριότητα των μεγάλων Ακτινικών Ζωών και ξεκίνησε την υποκίνηση και παρώθηση εκείνου που παρήγαγε την εκδήλωση. Έτσι ήλθαν σε έκφραση οι επτά ακτινικές ποιότητες. Η σχέση πνεύματος και ύλης παρήγαγε τη διευθετημένη αυτή διαδικασία η οποία κυκλικά και υπό το νόμο δημιουργεί επίσης τον εκδηλωμένο κόσμο σαν πεδίο για την ψυχική ανάπτυξη και σαν περιοχή όπου ο θείος σκοπός εκπληρώνεται διαμέσου του σχεδίου. Επισύρω πάλι την προσοχή σας στην υφιστάμενη διάκριση μεταξύ σκοπού και σχεδίου. Είναι η όψη που εκπορεύεται απ’ τη Σαμπάλλα και είναι επίσης συμφυής στη μορφή (όπως είναι και οι άλλες δύο), η οποία τελικά συνδέει την ανθρώπινη θέληση μέσω της ορθής χρήσης του νου με τον οργανωμένο σχεδιασμό της χωριστής κι ατομικής του ζωής στους τρεις κόσμους και η οποία τελικά συνδέει κι αναπροσανατολίζει αυτή τη θέληση με τη Θέληση του Θεού.

Σαμπάλλα και σεισμοί: Κάποιες από τις διαθέσιμες εισρέουσες Σαμπαλλικές δυνάμεις απορροφώνται άμεσα από την ανθρωπότητα κι από ορισμένα υπανθρώπινα βασίλεια, ιδιαίτερα το ορυκτό βασίλειο. Η τελευταία αυτή απορρόφηση θα οδηγήσει τελικά, όταν ολοκληρωθεί, σ’ εκείνα τα ηφαιστειακά επεισόδια και σ’ εκείνους τους βασικούς σεισμούς που θα αλλάξουν την όψη της γης την εποχή που θα έρθει σε εκδήλωση η έκτη φυλετική ρίζα.

Σαμπαλλική Δύναμη: Αυτή η ενέργεια της θέλησης είναι η πιο δυναμική ενέργεια στο όλο σχήμα της πλανητικής ύπαρξης. Ονομάζεται “Σαμπαλλική Δύναμη” και είναι αυτή που συγκρατεί όλα τα πράγματα μαζί στη ζωή. Είναι στην πραγματικότητα η ίδια η ζωή.

Σας ειπώθηκε ότι η δύναμη αυτή – στη διάρκεια αυτού του αιώνα – έκανε την πρώτη της άμεση κρούση στην ανθρωπότητα· μέχρι τώρα έφθανε στο ανθρώπινο γένος στους τρεις κόσμους αφού υποβιβαζόταν και τροποποιείτο κατά τη διέλευση από το μεγάλο πλανητικό κέντρο στο οποίο δίνουμε το όνομα της Ιεραρχίας. Η άμεση αυτή κρούση θα συμβεί πάλι το 1975 κι επίσης το έτος 2000, αλλά οι κίνδυνοι δε θα είναι τόσο μεγάλοι όσο στην πρώτη κρούση, λόγω της πνευματικής ανάπτυξης του ανθρώπινου γένους. Κάθε φορά που η ενέργεια αυτή κρούει στην ανθρώπινη συνείδηση, εμφανίζεται κάποια πληρέστερη όψη του θείου σχεδίου. Η ενέργεια αυτή επιφέρει σύνθεση η οποία συγκρατεί όλα τα πράγματα μέσα στον κύκλο της θείας αγάπης. Από την κρούση στη διάρκεια των λίγων περασμένων ετών η ανθρώπινη σκέψη ασχολήθηκε περισσότερο από ποτέ άλλοτε με την επίτευξη ενότητας και σύνθεσης σ’ όλες τις ανθρώπινες σχέσεις και ένα από τα αποτελέσματα αυτής της ενέργειας ήταν ο σχηματισμός των Ηνωμένων Εθνών.

Σαμσάρα: . Ο κόσμος, «το πηγαιν ΄ έλα». Ο ασταμάτητος γύρος των γεννήσεων και των θανάτων στον οποίο υπόκειται ο άνθρωπος μέχρι που να ‘απελευθερωθεί’ μέσα από πνευματικό αγώνα [σάντχανα].

Σαμσκάρα: Οι ροπές που κληρονομήθηκαν από προηγούμενες γεννήσεις. Νοητικό αποτύπωμα που δημιουργείται από μια σκέψη ή μια πράξη. Το ολικό άθροισμα αυτών των εντυπώσεων εδρεύει σε λεπτοφυή μορφή μέσα στο ‘υποσυνείδητο’ και αποτελούν τις ροπές που χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά μας.

Σάνκαρα: Όνομα του Σίβα· επίσης σύντμηση του Σανκαρατσάργια, του μεγάλου Βεδαντιστή φιλοσόφου.

Σανκαρατσάργια: Ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της Ινδίας, ερμηνευτής της Άντβάιτα Βεδάντα (788-820 μ.Χ.).

Σαννγιάσα: Η μοναστική ζωή, το τελευταίο από τα τέσσερα στάδια της ζωής. Βλέπε: τέσσερα στάδια της ζωής.

Σαντ-γκουρού: Αληθινός δάσκαλος.

Σάνγκρι –Λα: το όνομα με το οποίο καλείται η Σαμπάλλα στην Ανατολή.

Σανάτ Κουμάρα: Αυτή η μεγάλη ψυχή μέσα στην οποία ζούμε , κινούμαστε και υπάρχουμε . Που ο Ίδιος είναι το φως του κόσμου . Ο Αρχαίος των ημερών, ο θεός της αγάπης, ο μοναδικός μυσταγωγός. Ο Κύριος του Κόσμου , εκπροσωπεί στη γη την εξειδικευμένη δύναμη του Πλανητικού Λόγου · οι υπόλοιποι έξι Κουμάρα διαβιβάζουν ενέργεια από τις άλλες έξι πλανητικές διατάξεις

Σανάτ Κουμάρα (2) : είναι για τον Πλανητικό Λόγο ότι η προσωπικότητα συν την ψυχή είναι για το μαθητή. Είναι επίσης η συνεκτική δύναμη μέσα στον πλανήτη, που συγκρατεί δια της ακτινοβόλου επίδρασής Του όλες τις μορφές και όλες τις υποστάσεις στην πλανητική μορφή έτσι ώστε να αποτελούν ένα συνεκτικό, ενεργοποιό και λειτουργικό σύνολο. Κάτι παράλληλο, παρότι σε πολύ μικρότερη κλίμακα, μπορεί να ιδωθεί στην ακτινοβόλο επίδραση του Χριστού καθώς διαπερνά, ενεργοποιεί και διατηρεί σε συνεκτική έκφραση τη Χριστιανική Εκκλησία στις πολλές της όψεις στον κόσμο·

…..τον Πλανητικό Λόγο στο δικό Του υψηλό πεδίο, το κοσμικό νοητικό πεδίο· αυτό το μεγάλο και Άγνωστο Ον χρησιμοποιεί τον Σανάτ Κουμάρα όπως η ψυχή χρησιμοποιεί μια πρόσκαιρη προσωπικότητα, όταν η προσωπικότητα αυτή βρίσκεται σ’ ένα προχωρημένο στάδιο μυημένης συνείδησης. Αυτό είναι μόνο ένας παραλληλισμός και μια αναλογία και δεν πρέπει να υποβληθεί άτοπα σε λεπτομερή συσχέτιση.

…..Όπως ακριβώς μια ψυχή επιζητεί ενσάρκωση για να προωθήσει κάποιο καθορισμένο σχέδιο και να λάβει μια από τις ανώτερες μυήσεις, έτσι κι ο Σανάτ Κουμάρα ήλθε σε ενσάρκωση με το μέσον αυτού του πλανήτη για να προωθήσει τα καθορισμένα Του σχέδια (που είναι γνωστά σ’ Αυτόν ως κοσμικής Ψυχής σε κοσμικά νοητικά επίπεδα) και να λάβει μια από τις ανώτερες μυήσεις που σημαδεύουν την Ατραπό της Μύησης για τις μεγάλες αυτές εμψυχώνουσες Ζωές των πλανητικών σφαιρών.

Σανκαρατσάρυα : Είναι ο μεγάλος σοφός και αρχηγός της αντβαιτικής κίνησης η οποία εδραιώθηκε σε μια εποχή μεταγενέστερη του Βουδδισμού. Μαζί με τον Βούδδα υπήρξαν μεγάλοι Διδάσκαλοι της Συμπόνιας .

σάντχακα: Πνευματικός αγωνιστής, αφιερωμένος στην άσκηση Πνευματικών ασκήσεων με σκοπό την κάθαρση, το ησύχασμα του νου [της καρδιάς] και την πραγμάτωση της Πραγματικότητας.

σάντου: Άγιος άνθρωπος, δηλαδή μοναχός· όρος με τον οποίο συνήθως γίνεται αναφορά στους μοναχούς.

Σαννυάσιν (του διδάσκοντος μαθητή) : ο αληθινός σαννυάσιν, εκείνος που μπορεί να χρησιμοποιήσει την πείρα που απέκτησε, τη σκληρά κατακτημένη γνώση που συγκέντρωσε και τη σοφία που συνέλεξε στην ενεργό υπηρεσία της Ιεραρχίας και της ανθρωπότητας…. αν σταθείς σταθερός σαν ψυχή και δεν εστιάζεσαι σαν προσωπικότητα όταν ασχολείσαι με τους ανθρώπους – τόσο στον οικογενειακό σου κύκλο όσο και στην παγκόσμια υπηρεσία σου. Πρέπει να έχεις κατά νου ότι η σχέση σου είναι με ψυχές κι όχι με πρόσκαιρες μορφές κι έτσι πρέπει να ζεις αποσπασμένος απ’ τις προσωπικότητες, υπηρετώντας τες αλλά ζώντας πάντα στη συνείδηση της ψυχής – αληθινός σαννυάσιν εκείνου που – έχοντας γευθεί πλήρως την εμπειρία της ζωής – είναι πια αφιερωμένος στη ζωή των πνευματικών αξιών και στη διδασκαλία τους στους άλλους…. Διαμόρφωσε τη ζωή σου στο πρότυπο του σαννυάσιν και απόφυγε τις προσκολλήσεις του φυσικού πεδίου. Αν δεν το κάνεις, θα σε απογοητεύσουν κι ο πόνος θα εμποδίσει τα πόδια σου καθώς θα σκοντάφτουν στην Ατραπό. Περπάτα, αδελφέ μου, ελεύθερος και μην προσκολλάσαι σε κανέναν ( 2^η) και μην κρατάς κανένα πρόσωπο κοντά σου με τα δεσμά της προσκόλλησης. Αν μπορείς να βλέπεις τις περιστάσεις της ζωής να ανοικοδομούνται γύρω σου ή να καταρρέουν στο τίποτε με την ίδια ηρεμία, τότε το πεδίο υπηρεσίας σου μπορεί να διευρυνθεί. Δε θα ενδιαφέρεσαι για τις υποθέσεις του μικρού εαυτού. ….. Η ήρεμη συγκέντρωση πάνω στη ζωή του σαννυάσιν κι η επίτευξη συνεπώς της εσώτερης εκείνης απόσπασης που είναι το εξέχον χαρακτηριστικό του, πρέπει να είναι η κύρια σκέψη σου……. αφού έχει εκπληρώσει τα καθήκοντα του σπουδαστή, του οικογενειάρχη και του επιχειρηματία – καλείται τώρα σ’ εκείνη τη στάση της ζωής και σ’ εκείνο τον προσανατολισμό σ’ άλλους σκοπούς και στόχους που τεχνικά τους ονομάζουμε εκείνους του σαννυάσιν

Σαννυάσιν και ο κόσμος: Να παραμένεις ελεύθερος αν και περικυκλωμένος· να εργάζεσαι στον υποκειμενικό κόσμο ενώ είσαι δραστήριος στον εξωτερικό κόσμο των υποθέσεων· να επιτυγχάνεις αληθινή απόσπαση ενώ αποδίδεις σε όλους εκείνο που πρέπει……… Να είσαι ευτυχισμένος όπως είναι ευτυχισμένος ο σαννυάσιν που (με την απόσπαση απ’ το μικρό εαυτό και την προσκόλληση στο μεγαλύτερο Εαυτό όλων) έχει αφήσει πίσω του όλα όσα θα μπορούσαν να εμποδίσουν και να περιπλέξουν την υπηρεσία του.

σάττβα: Η κοσμική αρχή της ισορροπίας ή της σοφίας. Κυριαρχεί όταν απουσιάζουν η ράτζας και η τάμας. Σκοπός του πνευματικού αγώνα είναι η κυριαρχία της σάτ-τβα. Σαχάσραρα: Ο χιλιοπέταλος λωτός στον εγκέφαλο. Βλέπε: Κουνταλίνι.

Σείριος και Πλειάδες : ο ήλιος Σείριος κι οι Πλειάδες έχουν στενή σχέση μεταξύ τους. Eίναι μια σχέση ανάλογη μ’ εκείνη που έχει ο κατώτερος νους με τον ανώτερο νου. O κατώτερος είναι δεκτικός ή αρνητικά πολωμένος στον ανώτερο. O Σείριος είναι η έδρα του ανώτερου νου και το μαχάτ (όπως καλείται, ή συμπαντικός νους) παρασύρεται σε εκδήλωση στο ηλιακό μας σύστημα μέσω του αγωγού των Πλειάδων

Σεληνιακοί Πίτρι : είναι πνεύματα της φύσης .Το έργο τους προηγείται εκείνου των Ηλιακών Αγγέλων. Υφίσταται σε επτά τάξεις όπως και οι Ηλιακοί Άγγελοι: τρεις ασώματες που είναι τα τρία στοιχειακά βασίλεια της φύσης , παρέχοντας στον άνθρωπο το αιθερικό , αστρικό και νοητικό του σώμα. Τέσσερις ενσώματες που είναι οι μορφές των τεσσάρων βασιλείων της φύσης .( ΜΔ) Βλέπε : Πίτρι

Σεξ : επιθυμία, έλξη, η ενστικτώδης ώθηση για δημιουργία, η έλξη της ψυχής, η παρόρμηση για τη θειότητα, η επιθυμία του αρσενικού για το θηλυκό, το δέλεαρ της ύλης για το πνεύμα: όλες αυτές οι φράσεις μπορούν να συσσωρευθούν για να εκφράσουν μερικές από τις δραστηριότητες του Σεξ στις ποικίλες σχέσεις του.

Σεξ (ορθή έκφραση) : η διδασκαλία των εσφαλμένων σεξουαλικών συνηθειών, το παράδειγμα της διαδεδομένης πορνείας (χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη σε σχέση με τους άνδρες όσο και τις γυναίκες), η αύξηση της ομοφυλοφιλίας (όχι στις σπάνιες φυσιολογικές μορφές και προδιαθέσεις της, αλλά από την πλευρά μιας διεστραμμένης νοητικότητας και μιας ανώφελης φαντασίωσης που βρίσκεται σήμερα πίσω απ’ τις περισσότερες εκφράσεις της), η στενόμυαλη Χριστιανική κληρονομιά ενός “ένοχου συμπλέγματος” όσον αφορά το σεξ και η κληρονομιά των ασθενών και υπερ- ή υπο-σεξουαλικών σωμάτων έφεραν τη φυλή στον τωρινό χαώδη και μη νοήμονα χειρισμό του σημαντικού προβλήματος. Η λύση δε θα βρεθεί στις θρησκευτικές διακηρύξεις που βασίζονται σε μια ξεπερασμένη θεωρία ή στη φυσιολογική απαγόρευση ή τη νόμιμη άδεια· ούτε θα έλθει από τη νομοθεσία που εμπνέεται από διάφορες σχολές σκέψεις σε οποιαδήποτε κοινότητα ή έθνος. Θα είναι αποτέλεσμα της ενωμένης δραστηριότητας της πνευματικά σκεπτόμενης συνείδησης, της αμερόληπτης στάσης, της διανοητικής αντίληψης και της σταθερής παρόρμησης της εξελικτικής διαδικασίας. Τίποτε δεν μπορεί να εμποδίσει το αναπόφευκτο της λύσης και την εμφάνιση των επιθυμητών στάσεων και συνθηκών στις οποίες το σεξ μπορεί να βρεί ορθή έκφραση. Δεν ξεπερνιέται με φυσικά μέσα ή τελετές ( Ταντρικές κτλ). Είναι μια υπέρβαση μέσα στη συνείδηση(ΕΑ).

Σεξ και νέοι: Οι νέοι μας και ιδιαίτερα οι ιδεαλιστικοί τύποι και τα διαυγώς σκεπτόμενα αγόρια και κορίτσια βρίσκονται αντιμέτωποι με μια κατάσταση που ανταγωνίζεται τις καλύτερες προσπάθειές τους. Δεν ξέρουν τι να σκεφθούν ή τι να πιστέψουν. Κοιτάζουν ή αποτελούν μέρος σπιτικών που είναι καθαγιασμένα με το νόμιμο γάμο και (σε ευρεία κλίμακα) δε βρίσκουν παρά δυστυχία, νομιμοποιημένη πορνεία, κακή υγεία, την επιδίωξη αθέμιτων σχέσεων έξω από το σπίτι, παραμελημένα και ανεπιθύμητα παιδιά, προστριβές που προκαλούνται από ακατάλληλα ζευγαρώματα, διαζύγια και ούτε μια απάντηση στις πολλές νοήμονες ερωτήσεις τους. Τότε κοιτάζουν αλλού, στις ζωές όσων απέφυγαν την ευθύνη του γάμου και δε βρίσκουν παρά απογοήτευση, συχνά μια μυστική ή κρυμμένη σεξουαλική ζωή, κακή υγεία σαν αποτέλεσμα καταστολής των φυσικών ενστίκτων, ψυχολογικές συνθήκες του χείριστου είδους, μερικές φορές παράνομα παιδιά, σεξουαλικές διαστροφές και μια αυξανόμενη τάση γι’ αυτό που αποκαλείται ομοφυλοφιλία. Κατακλύζονται από πλήρη σύγχυση και αποτυχία να βρουν απάντηση στα ερωτήματά τους. Ρωτούν τους ανθρώπους του κόσμου για κάποια λύση και βοήθεια και δεν παίρνουν καμιά καθαρή απάντηση, καμιά γερή φιλοσοφία και κανένα θεμελιώδες δίδαγμα. Μπορεί να τους προσφέρουν την υγιή κοινή λογική και την παραίνεση ν’ αποφεύγουν τις υπερβολές κι εκείνες τις συνθήκες που θα έβλαπταν την υγεία τους ή θα τους επιβάρυναν με δύσκολες οικονομικές καταστάσεις. Μπορεί να τους υποδειχθούν οι ηθικές του παρελθόντος και ίσως να προειδοποιηθούν για τα αποτελέσματα που αναπόφευκτα ακολουθούν την καταπάτηση των νόμων της φύσης και την εκπόρνευση του φυσικού σώματος από την ακανόνιστη επιθυμία. Μπορεί να τους εκθειάσουν τις αρετές της “ευθείας οδού” και ίσως ακόμη να τονισθεί το γεγονός ότι είναι υιοί του Θεού. Όλα αυτά είναι καλά και ορθά και χρήσιμα. Αλλά δεν προσφέρουν καμιά αληθινή λύση και δε χύνεται φως στο πρόβλημά τους και η σύγχυσή τους παραμένει ίδια. Μπορεί να στραφούν στα θρησκευόμενα άτομα και ν’ αναζητήσουν τον ορθόδοξο κληρικό. Μπορεί να τους λεχθεί να είναι καλοί· μπορεί να τους δοθεί το παράδειγμα των αγίων· μπορεί να κατακλυσθούν από ένα χείμαρρο πουριτανικών εντολών, με ορθές κοινοτοπίες και ανεπαρκείς εξηγήσεις που συχνά βασίζονται σε προσωπική προκατάληψη και προτίμηση. Σπάνια όμως ηχείται μια διαυγής νότα και σπάνια είναι δυνατό να γίνει κάτι περισσότερο απ’ τη διακήρυξη του μεγάλου Μωσαϊκού νόμου, “Ου…” Στη μεγάλη μάζα των νέων και των ερευνητών της σημερινής γενιάς το γεγονός ότι ο Θεός λέει αυτό ή εκείνο, ή η Βίβλος κελεύει αυτό, εκείνο ή το άλλο, δεν ικανοποιεί τη λαχτάρα τους να μάθουν το λόγο και το γιατί. Η ελπίδα ενός τελικού παραδείσου, όπου η αυτοπειθαρχία, ο αυτοέλεγχος και η σεξουαλική αποχή θα έχουν μια δίκαιη ανταμοιβή, φαίνεται πολύ μακρινή για να εξουδετερώσει τους πειρασμούς του εξωτερικού περιβάλλοντος κόσμου και τις επίμονες ορμές που προκύπτουν μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο.

Σεξ και μυστικιστές: …Tο σεξ υπάρχει ακόμη φαντασιακά στη συνείδησή του και δεν έχει αναχθεί σε μια ισορροπημένη θέση ανάμεσα στα άλλα ένστικτα της ανθρώπινης φύσης· το αποτέλεσμα είναι ένα σχεδόν παθολογικό ενδιαφέρον για το συμβολισμό του σεξ και για ό,τι θα μπορούσε να ονομασθεί πνευματοποιημένη σεξουαλική ζωή.

H αιτία όλων αυτών βρίσκεται στο στάδιο της μεταφοράς. Oι κατώτερες ενέργειες υπόκεινται, όπως μπορείτε να δείτε, σε δύο στάδια μεταφοράς: πρώτα στο ηλιακό πλέγμα και από εκεί στο κέντρο του λαιμού. Tο κέντρο του λαιμού δεν είναι αυτή την περίοδο αρκετά ενεργό ή επαρκώς αφυπνισμένο για να απορροφήσει και να χρησιμοποιήσει τις ιερές ενέργειες. Aυτές αναχαιτίζονται σε μερικές περιπτώσεις στην ανοδική πορεία τους και κατακρατούνται προσωρινά στο καρδιακό κέντρο, προκαλώντας τα φαινόμενα των σεξουαλικών παρορμήσεων (που συνοδεύονται κατά καιρούς από σαφώς φυσικές σεξουαλικές αντιδράσεις), του θρησκευτικού ερωτισμού και μιας γενικά αρρωστημένης στάσης που κυμαίνεται από την πραγματική σεξουαλικότητα μέχρι τη φανατική αγαμία. H τελευταία είναι το ίδιο ανεπιθύμητη ακρότητα όσο και η άλλη και προκαλεί πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα. Συχνά στην περίπτωση του άνδρα μυστικιστή έχουμε μια υπεραναπτυγμένη σεξουαλική έκφραση στο φυσικό πεδίο, διαστροφές διαφόρων ειδών ή μια έντονη ομοφυλοφυλία. Στην περίπτωση των γυναικών μπορεί να έχουμε μεγάλη διαταραχή του ηλιακού πλέγματος (αντί των ιερών διαταραχών) και επακόλουθες γαστρικές ενοχλήσεις και μια νοσηρή φαντασιακή ζωή που κυμαίνεται από μια ασθενή λαγνεία μέχρι συγκεκριμένες μορφές σεξουαλικής παράνοιας με (συχνά) μια ταυτόχρονη έντονη θρησκοληψία. Θα ήθελα εδώ να σας θυμίσω επίσης το γεγονός ότι ασχολούμαι σαφώς με ανώμαλες καταστάσεις κι επομένως πρέπει να θίξω αυτό που είναι δυσάρεστο. Στα πρώτα στάδια της μυστικιστικής ανάπτυξης, αν υπάρχει σωστή καθοδήγηση της νοητικής ζωής και της σκέψης συν μια θαρραλέα ερμηνεία της διαδικασίας, πάρα πολλές ενοχλήσεις θα αποφευχθούν αργότερα. Tα πρώτα αυτά στάδια μοιάζουν πολύ με το ενδιαφέρον που δείχνει ο έφηβος για το σεξ και τη θρησκεία. Tα δύο συνδέονται στενά στην ιδιαίτερη αυτή περίοδο ανάπτυξης.

….Eπισύρω την προσοχή σ’ αυτό απλώς επειδή στην πορεία της μυστικιστικής ζωής παρουσιάζεται συχνά μια περίοδος σεξουαλικής δυσχέρειας αν ο μυστικιστής δεν έχει μάθει προηγουμένως το σεξουαλικό έλεγχο κι αν το θέμα δεν έχει πάρει στη συνείδησή του ισορροπημένες αναλογίες ως προς τις άλλες ζωικές δραστηριότητες και φυσικά ένστικτα. Αλλιώς καθώς αγγίζει τα ύψη της πνευματικής επαφής και εισάγει την ενέργεια της ψυχής του στην προσωπικότητα, η ενέργεια αυτή θα περάσει κατευθείαν στο ιερό κέντρο και δε θα σταματήσει στο κέντρο του λαιμού, όπως θα ήταν σωστό. Όταν συμβαίνει αυτό, τότε μπορεί να λάβουν χώρα διαστροφές της σεξουαλικής ζωής, ή να δοθεί υπερβολική σημασία στη σεξουαλική δραστηριότητα, ή η σεξουαλική φαντασίωση να διεγερθεί επικίνδυνα, οδηγώντας σε έλλειψη ελέγχου και σε πολλές δυσχέρειες γνωστές στους γιατρούς και τους ψυχολόγους. Tο αποτέλεσμα είναι πάντα μια υπερδραστηριότητα της σεξουαλικής ζωής στη μια ή την άλλη μορφή.

Σεξ, ενστικτώδης και φυσική λειτουργία: ένα από τα ουσιαστικά ένστικτα και κατά συνέπεια είναι ο κυρίαρχος παράγοντας στη ζωώδη πλευρά της φύσης του ανθρώπου· βασίζεται στην εξαιρετική εξοικείωση με το θέμα – μια εξοικείωση που μετουσιώθηκε σε απρεπές μυστικό στη διάρκεια των περιόδων που η φυλή υπέκυψε σε έναν εξαιρετικό πουριτανισμό και εκπόρνευσε μια φυσική λειτουργία σε λάγνο μυστήριο. Αυτή η εξοικείωση με το θέμα του σεξ συνέτεινε να θεωρείται σαν αποσιωπούμενο επεισόδιο και σαν θέμα που πρέπει να αποφεύγεται απ’ τους ευπρεπείς ανθρώπους, αντί να θεωρείται σαν μια ενστικτώδης και φυσική διεργασία – τόσο ενστικτώδης και τόσο αναγκαία όσο οι λειτουργίες της τροφής και πόσης. Ωστόσο είναι μια λειτουργία που δεν έχει υπαχθεί σε ρυθμό στην καθημερινή ζωή ούτε θεωρείται σαν κάτι που πρέπει ν’ ακολουθείται και να ικανοποιείται μόνο όταν προκύπτει ανάγκη και το απαιτεί το δίκαιο. Εδώ υπάρχει μια μεγάλη διάκριση και προσφέρεται το κλειδί του προβλήματος.

Σεξ και λάθος έμφαση: …η κανονική σεξουαλική ζωή ρυθμίζεται τότε και δεν ατροφεί και μεταφέρεται στην ορθή της θέση σαν μια από τις συνήθεις ικανότητες ή ορέξεις με τις οποίες είναι προικισμένος ο άνθρωπος· τίθεται υπό έλεγχο μέσω της έλλειψης κατευθυνόμενου ενδιαφέροντος και υποτάσσεται στο νόμο της χώρας όσον αφορά τη σχέση της με τον αντίθετο πόλο της.

Σεξ και πρώτη μύηση: Μετά την πρώτη μύηση η όλη σεξουαλική σχέση μετατοπίζεται βαθμιαία και σταθερά στην πρέπουσα θέση της σαν μια απλή φυσική φάση της ύπαρξης στους τρεις κόσμους και σαν μια από τις κανονικές κι ορθές ορέξεις, αλλά η έμφαση αλλάζει. Η ανώτερη εμπειρία και αντιστοιχία, εκείνη της οποίας το φυσικό σεξ είναι μόνο σύμβολο, γίνεται φανερή. Αντί του αρσενικού και θηλυκού προβάλλει η μαγνητική σχέση μεταξύ της αρνητικής πλέον προσωπικότητας και της θετικής ψυχής, με την επακόλουθη δημιουργικότητα στα ανώτερα πεδία. Πράκτορες της σχέσης αυτής είναι το κεφαλικό κέντρο και το κέντρο ανάμεσα στα φρύδια (το κέντρο άζνα) και τελικά – με το μέσον της υπόφυσης και της επίφυσης – ρυθμίζουν την προσωπικότητα, καθιστώντας την ψυχικά εμποτισμένη.

…Σας ειπώθηκε επίσης ότι η ενέργεια του ιερού κέντρου (του κέντρου που εμπλέκεται περισσότερο και είναι ενεργό τη στιγμή της πρώτης μύησης) πρέπει να μετουσιωθεί και ν’ ανυψωθεί στο κέντρο του λαιμού, μετασχηματίζοντας ως εκ τούτου τη φυσική δημιουργική πράξη σε δημιουργική διαδικασία παραγωγής του καλού, του ωραίου και του αληθινού. Αυτό είναι το αλφάβητο της βασικής σας γνώσης: η μετουσίωση του σεξ.

Σεφιρώθ ή εννέα Σεριφώθ: Βλέπε : Οι Κύριοι Λίπικα.

Σημείο στον Κύκλο: όλες οι εκδηλώσεις και κάθε σημείο κρίσης συμβολίζονται από το αρχαίο σύμβολο του σημείου μέσα στον κύκλο, την εστία της δύναμης μέσα στη σφαίρα επιρροής ή αύρα.

Σίβα: Ο Καταστροφέας Θεός· το τρίτο πρόσωπο της Ινδουιστικής Τριάδας· τα άλλα δύο είναι ο Μπραχμά και ο Βίσνου.

σίντχι-ς: Οι οχτώ υπερφυσικές ικανότητες τις οποίες αποκτά ο γιόγκι με την άσκηση της γιόγκα· η τελείωση στην πνευματική ζωή·

σίσγια: Μαθητής.

σμρίτι: (Στην κυριολεξία: ‘αναμνήσεις’. Η παραδοσιακή γραμματεία σε αντίθεση με τη σρούτι, την αποκεκαλυμμένη Γραφή.) Περιλαμβάνει τα βιβλία των Νόμων, επικουρικά των Βεδών, που κατευθύνουν την καθημερινή ζωή και τη συμπεριφορά των Ινδουιστών, τα έπη [το Ραμάγιανα και το Μαχά-Μπχάρατα που περιλαμβάνει την Μπχάγκαβαντ Γκίτα], τις Πουράνας, τα Σούτρας [τα βασικά εγχειρίδια] των Έξη Ορθόδοξων Φιλοσοφικών Συστημάτων.

Σεληνιακό σώμα: το σώμα των επιθυμιών , συγκινήσεων και αισθημάτων που πρέπει να διατηρείται αγνό , καθαρό κα ισχυρό κάτω από τον έλεγχο της Ψυχής .

Σένσα ή Σενζάρ: Το όνομα της μυστικής ιερατικής γλώσσας ή τής «μυστηριώδους λαλιάς» των μυημένων σ’ όλο τον κόσμο. Είναι γλώσσα Παγκόσμια Και κατά μεγάλο μέρος ιερογλυφικό κρυπτογράφημα.

Σημείο ΕΝΤΑΣΗΣ: Μην ξεχνάτε ότι κάθε επιτυχία (τόσο καλή όσο και κακή) εξαρτάται από τη διατήρηση του σημείου έντασης. Αυτό το σημείο έντασης περιλαμβάνει τη δυναμική εστίαση όλων των νοητικών, συναισθηματικών και φυσικών ενεργειών σ’ ένα κεντρικό σημείο σχεδιασμένης δραστηριότητας. Αυτό, παρεμπιπτόντως, είναι ο αντικειμενικός σκοπός κάθε αληθινού διαλογιστικού έργου.

Σημείο Ένταση και έφεση : Η κύρια ανάγκη σου είναι για μια ένταση της εσώτερης πνευματικής σου έφεσης. Πρέπει να εργασθείς πιο συγκεκριμένα απ’ ό,τι θα μπορούσε να ονομασθεί σημείο έντασης. Μελέτησε στις οδηγίες του ομίλου όσα είπα για την τάση και την ένταση. Η ένταση του σκοπού θα σε μεταβάλει από ένα βραδυκίνητο, μέτρια ικανοποιητικό ζηλωτή σε ένα μαθητή του οποίου φλέγεται η καρδιά κι ο νους.

Σημερινή κατάσταση: Ο κόσμος βρίσκεται σήμερα σε κατάσταση αγωνίας. Όπως ακριβώς για το ανελισσόμενο Εγώ η στιγμή της μέγιστης ανάπτυξης είναι συχνά η στιγμή της μέγιστης οδύνης (αν η αντίληψη ανταποκριθεί στην ευκαιρία), έτσι και στον ανελισσόμενο κόσμο. Σ’ εκείνους από σας που έχουν την εσώτερη όραση και την ενορατική κατανόηση, έρχεται η ευκαιρία να βοηθήσουν σ’ αυτή την αντίληψη και να οδηγήσουν έναν απελπισμένο κόσμο – ριγμένο βαθιά στο σκοτάδι και την αγωνία – ένα βήμα πλησιέστερα στο φως. Το έργο που πρέπει να κάνετε είναι να πάρετε τη γνώση που κατέχετε και να προσαρμόσετε την εφαρμογή της στην παγκόσμια ανάγκη, έτσι ώστε να αναγνωρισθεί γρήγορα η αλήθεια.

Σημερινή αναταραχή, έβδομη ακτίνα και Σεξ: Η κύρια λειτουργία της έβδομης αυτής ακτίνας είναι να συνενώνει την αρνητική και θετική όψη των φυσικών διαδικασιών. Κυβερνά συνεπώς τη σεξουαλική σχέση όλων των μορφών· είναι η δυναμικότητα που υπόκειται στη γαμήλια σχέση και γιαυτό καθώς η ακτίνα αυτή έρχεται σ’ εκδήλωση στον τωρινό παγκόσμιο κύκλο, έχουμε την εμφάνιση των θεμελιωδών σεξουαλικών προβλημάτων – ακολασία, διαταραχή της γαμήλιας σχέσης, διαζύγια και την κινητοποίηση εκείνων των δυνάμεων που θα δημιουργήσουν τελικά μια νέα στάση προς το σεξ και την εδραίωση εκείνων των πρακτικών, στάσεων και ηθικών αντιλήψεων που θα διέπουν τις σχέσεις μεταξύ των φύλων στη διάρκεια της ερχόμενης Νέας Εποχής.

Σημερινή αναστάτωση ; Όλη αυτή η αναστάτωση του “εδάφους” του κόσμου – πνευματικού, ψυχολογικού και φυσικού – όλη αυτή η ρήξη των μορφών και των οικείων πλαισίων της πλανητικής μας ζωής έπρεπε να λάβει χώρα πριν μπορέσει ν’ αναδυθεί η Ιεραρχία στη δημόσια συνείδηση· όλα αυτά έπρεπε να κάνουν το έργο τους στις ψυχές των ανθρώπων πριν την είσοδο της Νέας Εποχής η οποία θα φέρει μαζί της την Αποκατάσταση των Μυστηρίων και την αποκατάσταση των λαών της γης. Τα δύο πηγαίνουν μαζί. Είναι ένα από τα κύρια σημεία που επιζητώ να τονίσω. Η ρήξη, η διάσπαση και οι τελείως χαώδεις συνθήκες που υπήρχαν τα τελευταία πεντακόσια χρόνια σ’ όλα τα βασίλεια της φύσης διάνοιξαν επιτέλους το δρόμο τους σε παράλληλες φυσικές συνθήκες. Αυτό είναι καλό κι επιθυμητό· σημειώνει το προοίμιο μιας καλύτερης οικοδόμησης ενός καλύτερου κόσμου, την κατασκευή επαρκέστερων μορφών ζωής και πιο ορθών ανθρώπινων στάσεων συν έναν υγιέστερο προσανατολισμό στην πραγματικότητα. Το καλύτερο μένει να γίνει.

Καθετί έρχεται γοργά στην επιφάνεια – το καλό και το κακό, το επιθυμητό και το ανεπιθύμητο, το παρελθόν και το μέλλον (γιατί τα δύο είναι ένα)· το άροτρο του Θεού επετέλεσε σχεδόν το έργο του· το ξίφος του πνεύματος απέκοψε το κακό παρελθόν από το ακτινοβόλο μέλλον κι αμφότερα φαίνονται να συμβάλλουν στον Οφθαλμό του Θεού· ο υλικός πολιτισμός μας θα φανεί να δίνει γοργά τη θέση του σε μια πιο πνευματική κουλτούρα· οι εκκλησιαστικές οργανώσεις μας με τις περιορισμένες και συγκεχυμένες θεολογίες τους θα παραχωρήσουν σύντομα τη θέση τους στην Ιεραρχία με την αναδυόμενη διδασκαλία της – διαυγή, πραγματική, ενορατική και μη-δογματική.

Σήμερα, Ανθρωπότητα επικλητική: Ορισμένες μεγάλες έννοιες συλλαμβάνονται σταθερά από τον άνθρωπο. Ορισμένες μεγάλες ελπίδες παίρνουν μορφή και θα καταστούν τα πρότυπα της ζωής του ανθρώπου. Ορισμένες μεγάλες εικασίες θα γίνουν πειραματικές θεωρίες κι αργότερα θα αποδειχθούν καταδείξιμα γεγονότα. Πίσω απ’ όλα αυτά συμβαίνουν δύο πράγματα: Οι άνθρωποι διεγείρονται και φθάνουν σ’ εκείνο το σημείο της αναγκαίας έντασης η οποία (σαν αποτέλεσμα κρίσης) πρέπει να προηγηθεί κάθε μεγάλης κίνησης πάνω στην Ατραπό της Εξέλιξης. Δεύτερο, συνεχίζεται μια διαδικασία αναπροσανατολισμού που θα επιτρέψει τελικά στις μάζες των ανθρώπων να παρουσιάσουν ένα κοινό μέτωπο για απόψεις που θεωρούνται ως τώρα σαν τα ασαφή οράματα των ευφυών και αισιόδοξων ονειροπόλων. Συνεχίζεται μια μεγάλη αναταραχή και κίνηση. Ο κόσμος των ανθρώπων συνταράζεται σε ανταπόκριση στην εισροή πνευματικής ενέργειας. Η ενέργεια αυτή εφελκύσθηκε από τη μη αντιληπτή και μη ακουστή κραυγή της ίδιας της ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα έγινε – για πρώτη φορά στην ιστορία της – πνευματικά επικλητική.

Σιγή: Οι μαθητές διδάσκονται να ελαφρύνουν τη θέση της προσωπικότητας των καθώς εξυψώνουν τη φύση του Εσωτερικού των Θεού και να απέχουν από τη ομιλία εκτός α υπηρετεί τον ομαδικό σκοπό. Οδηγεί σε απόσπαση από τη μορφική φύση κα ισε ταύτιση με τη Ψυχή.

Σιωπή : Διαφυλάτει τη ν ενέργεια ,αναπτύσσει τον εσώτερο διαλογισμό, βοηθά ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία του κάρμα , στην ομιλία πρέπει να ελέγχονται τα ελατήρια .Καθιστά ικανό τον άνθρωπο να καλλιεργεί την συνειδητή ευθυγράμμιση με το εγώ , τη δική του εσώτερη θεότητα. Μόνο όταν οι φωνές της κατώτερης φύσης και του περιβάλλοντος σιγήσουν τότε η ΄΄ φωνή που μιλά στη σιγή ΄΄ θα κάνει αισθητή την παρουσία της .

Σιωπή(2): Μπορεί κανείς να ενωθεί πιο γρήγορα με το ύψιστο Πυρ μέσα στη σιωπή, παρά με μια λεκτική αίτηση...

Σιωπή και διαύγεια σκέψης: …σπουδαίος παράγοντας για την ομαδική προετοιμασία για μύηση είναι η καλλιέργεια της σιωπής. Συχνά διερωτώμαστε όταν συζητείται η λειτουργία του Άσραμ, πώς μπορούμε να εκγυμνάσουμε τους μαθητές μας να αντιληφθούν ότι ουσιαστικά η σιωπή δεν είναι αποφυγή της ομιλίας. Πολλοί μαθητές φαίνεται να νομίζουν ότι είναι κι ότι πρέπει να μάθουν να μη μιλούν αν ελπίζουν να λάβουν μύηση. Μερικοί θα έκαναν πολύ καλύτερα αν μιλούσαν περισσότερο απ’ ό,τι μιλούν – πάνω σε ορθές γραμμές. Η επιβαλλόμενη σιωπή σ’ ένα Άσραμ είναι η αποφυγή ορισμένων γραμμών σκέψης, η εξάλειψη της ονειροπόλησης και η επιβλαβής χρήση της δημιουργικής φαντασίας. Η ομιλία κατά συνέπεια ελέγχεται στην πηγή της, γιατί η ομιλία είναι αποτέλεσμα ορισμένων εσώτερων πηγών ιδεών, σκέψεων και φαντασίας· είναι η καταστάλαξη (σ’ ένα ορισμένο σημείο κορεσμού, αν μπορώ να το εκφράσω έτσι) εσώτερων αποθεμάτων που υπερχειλίζουν στο φυσικό πεδίο. Η συγκράτηση της ομιλίας και η καταστολή των λόγων, αν είναι αποτέλεσμα αντίληψης ότι αυτό που πρόκειται να ειπωθεί είναι λανθασμένο ή ανεπιθύμητο ή ασύνετο ή σπατάλη ενέργειας, θα αυξήσει απλά την εσώτερη αποταμίευση και θα οδηγήσει τελικά αργότερα σε μια βιαιότερη έκφραση λόγων· μπορεί επίσης να επιφέρει σοβαρές και καταστροφικές συνθήκες στο αστρικό σώμα του μαθητή. Η σιωπή της σκέψης πρέπει να καλλιεργηθεί και δεν εννοώ, αδελφοί μου, σιωπηλή σκέψη. Εννοώ ότι πρέπει να αρνούμαστε είσοδο σε ορισμένες γραμμές σκέψης· ορισμένες συνήθειες σκέψης εκριζώνονται και ορισμένες προσεγγίσεις σε ιδέες δεν αναπτύσσονται. Αυτό γίνεται με μια διαδικασία υποκατάστασης κι όχι με μια βίαιη διαδικασία καταστολής. Ο μυημένος μαθαίνει να διατηρεί το όργανο της σκέψης του σε ορισμένη αποτελεσματική κατάσταση. Οι σκέψεις του δεν αναμιγνύονται η μια με την άλλη, αλλά περιέχονται (αν μπορώ να το εκφράσω παραστατικά) σε ξεχωριστά διαμερίσματα, ή αρχειοθετούνται προσεκτικά για αναφορά και μεταγενέστερη χρήση.

Σκέψεις , επιβλαβείς : Oι χωριστικές κι επιβλαβείς σκέψεις του ανθρώπου είναι κυρίως υπεύθυνες για τη σκληρή φύση των άγριων θηρίων και την καταστροφική ποιότητα κάποιων διαδικασιών της φύσης, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων φαινομένων, όπως η πανούκλα και ο λιμός.

Σκέψη : η αποτυχία με τη σκέψη οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι δε διδάσκονται οι νόμοι της σκέψης και οι άνθρωποι δε γνωρίζουν πώς να δημιουργούν κατά το διαλογισμό εκείνα τα τέκνα της δραστηριότητας τους που θα προωθήσουν το έργο τους . Τα αποτελέσματα στο φυσικό πεδίο επιτυγχάνονται πολύ ταχύτερα μέσω της επιστημονικής δημιουργίας με τη σκέψη……

Σκέψη(2): Η δημιουργικότητα της σκέψης είναι πολύ ισχυρότερη από κάθε υποβολή. Πρώτα από όλα η υποβολή είναι παροδική. Πλήττει την αύρα και δημιουργεί κάρμα, ενώ η δημιουργικότητα της σκέψης διαποτίζει την αύρα και δεν παρεισφρύει στην ανεξαρτησία της δράσης..Πύρινος Κόσμος Ι)

Δεν είναι η εγκεφαλική ουσία που σκέπτεται. Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι η σκέψη γεννιέται στα πύρινα κέντρα., Πύρινος Κόσμος ΙΙ)

Η σκέψη έχει το ίδιο αποτέλεσμα όπως και η πράξη. ( Μορύα)

Σκέψη και 1^η Μύηση: ….εκείνους που χρησιμοποιούν συνειδητά το κέντρο άζνα. O αριθμός εκείνων που μπορούν να εργασθούν με την ενέργεια της σκέψης είναι τώρα πολύ μεγάλος, επειδή εκατοντάδες χιλιάδες έχουν λάβει την πρώτη μύηση. Αυτό γίνεται σαφές όταν αντιληφθείτε τον ανείπωτο αριθμό εκείνων που είναι οριστικά προσανατολισμένοι στο φως, που κινητοποιούνται πνευματικά και προσπαθούν συνειδητά να διανύσουν την Ατραπό ή να ακολουθήσουν τα βήματα του Χριστού. Μπορεί να μη γνωρίζουν τίποτε για την αποκρυφιστική διδασκαλία ή τις εσωτερικές τεχνικές, αλλά η πειθαρχία της ζωής τους και η πραγματωμένη σταθερή τους πρόθεση και υπηρεσία τους οδηγούν τελικά αναπόφευκτα στον αποκρυφιστικό δρόμο. Μαθαίνουν να σκέπτονται· επιζητούν διακαώς να γνωρίσουν το σωστό δρόμο για την ανθρωπότητα και επιθυμούν να εξακριβώσουν τη θέληση του Θεού· δομούν λοιπόν σκεπτομορφές κι αναπτύσσουν τη δύναμη να εντυπώνονται. Προς το παρόν φαίνεται να βάζουν την άμαξα μπροστά από το άλογο και χρειάζεται να μάθουν να σκέφτονται μετά την εντύπωση· αλλά αυτό τελικά θα το διορθώσει η διάδοση των διαφόρων διαλογιστικών μεθόδων.

Σκέψη και αστρολογία: Η αστρολογία είναι μια μεγάλη επιστήμη, αλλά μπορεί να κυβερνηθεί από τις δυνάμεις της σκέψης. Η σκέψη μπορεί πράγματι να έχει μια σημασία στην αστρολογία. Η σκέψη δημιουργεί, η σκέψη είναι αλχημιστής° η σκέψη ακόμη έχει μια επιρροή πάνω στο Κάρμα

Σκέψη καλή: Αν η σκέψη περιέχει δημιουργική ενέργεια, τότε πόσο χρήσιμο είναι να κατευθύνεται στο διάστημα καλή σκέψη. Όταν η ανθρωπότητα θα συμφωνήσει να στείλει ταυτόχρονα καλές σκέψεις, τότε η μολυσμένη ατμόσφαιρα των κατωτέρων σφαιρών θα καθαρίσει δια μιας. Γι αυτό είναι αναγκαίο, να στέλνετε σκέψεις όχι για τον εαυτό σας αλλά για τον κόσμο. Έτσι η σκέψη θα συνηθίσει σε ανιδιοτελή αγωνιστική προσπάθεια... (Μορύα, Καρδιά)

Σκέψεων πειθαρχία:.Πρέπει κανείς να πειθαρχήσει τις πιο μικρές σκέψεις και τότε, μόνο, να δημιουργήσει σκέψη που κινεί βουνά. Η συμβουλή πειθάρχησης μικρών σκέψεων είναι η αφετηρία της υγείας στην καρδιά. Μη βασίζεσθε σε μια σειρά εξωτερικών πραναγιάμα. Το μονοπάτι της Αγκνι Γιόγκα είναι μέσω της καρδιάς, αλλά η πειθαρχία των σκέψεων βοηθάει την καρδιά

Σκοπός και Θέληση: Οι δύο αυτές λέξεις – θέληση και σκοπός – δεν είναι ταυτόσημες σε έννοια. Ο Σανάτ Κουμάρα και το Συμβούλιό Του στη Σαμπάλλα είναι τα μόνα Όντα στον πλανήτη μας που γνωρίζουν επακριβώς τη φύση του θείου σκοπού. Η λειτουργία και το χρέος Τους είναι να φέρουν σε εκδήλωση αυτό το σκοπό κι αυτό το κάνουν με τη χρήση της θέλησης. Η θέληση πάντοτε εκπληρώνει το σκοπό.

Σκοτεινή Νύχτα της Ψυχής: H παγκόσμια ένταση αυξάνει και θ’ αυξάνει· η αγωνία μεγαλώνει και δεν υπάρχει κανένα σημάδι για την επικείμενη μείωσή της· η σκoτεινότερη ώρα της ανθρώπινης ζωής βρίσκεται πάνω μας και φέρνει συχνά στoν ειλικρινή μαθητή την εμπειρία – τρoμακτική αλλά όμoρφη – στην oπoία δόθηκε τo όνoμα της “σκoτεινής νύχτας της ψυχής”. Η σκoτεινή αυτή νύχτα έχει διαφoρετικές μoρφές και διαφoρετικoύς βαθμoύς έντασης, ανάλογα με την ακτίνα, τoν τύπo και τo σημείo εξέλιξης τoυ μαθητή. Δεν μπoρείτε να ξεφύγετε απ’ αυτή. Aλλά ένα σφάλμα θα προβάλει, αν σκεφθείτε πρoσεκτικά τη σκoτεινή αυτή νύχτα όπως απεικoνίσθηκε απ’ τoυς μυστικιστές στη διάρκεια των αιώνων. Στο παρελθόν είχαν θέσει την έμφασή τους πάνω στoν πόνo που δοκιμάζει η πρoσωπικότητα και στην αγωνία μέσα από την oπoία περνά η πρoσωπικότητα. Aλλά στην πραγματικότητα κι από τη σκοπιά των γεγoνότων, αυτή δεν είναι η αληθινή σκoτεινή νύχτα. H πραγματική “σκoτεινή νύχτα” είναι εκείνη της ψυχής καθώς συμμετέχει στoν πόνo της ανθρωπότητας σαν σύνoλo, στην αγωνία τoυ χωρισμoύ της ανθρωπότητας από τo Θεό (ενός χωρισμού πoυ βασίζεται στην πλάνη κι όχι στην πραγματικότητα) και στην απόγνωση της πρoσέγγισης της ανθρωπότητας σε κάτι που φαίνεται να είναι ένας μη ανταποκρινόμενος Θεός. O πόνoς, η αγωνία και η απόγνωση της πρoσωπικότητας είναι κάτι πολύ διαφoρετικό και δε σχετίζεται με την ολότητα τoυ πόνoυ και της δυστυχίας στην oπoία υπόκειται η ανθρωπότητα.

Σκότος και πνεύμα: ….Διδασκάλου Μ. ο Οποίος καλλιεργεί την όψη θέληση μέσα στις αναπτυγμένες μορφές και (όπως το εκφράζει το Αρχαίο Σχόλιο) “προσθέτει σκοτάδι στο φως έτσι ώστε να εμφανίζονται τα αστέρια, γιατί στο φως τα αστέρια δε λάμπουν, αλλά στο σκοτάδι το φως δε διαχέεται, αλλά μόνο εστιασμένα σημεία ακτινοβολίας”. Ο συμβολισμός θα σας είναι καταφανής, αλλά όχι η πλήρης σημασία.

…..κάθε επαφή με το Μυσταγωγό οδηγεί το μυημένο πλησιέστερα στο κέντρο του αγνού σκότους – ενός σκότους που είναι η πλήρης αντίθεση του σκότους όπως το κατανοεί ο αμύητος κι ο αφώτιστος. Είναι ένα κέντρο ή σημείο τόσο έντονης λαμπρότητας ώστε καθετί αμαυρώνεται και στον τόπο της έντασης και στο σκοτεινότερο σημείο, ας δει ο όμιλος ένα σημείο διαυγούς ψυχρού πυρός.

Είναι μια ένταση κι ένα σημείο επίτευξης που είναι εφικτό μόνο σε ομαδικό σχηματισμό.

Σκοπός της ανθρωπότητας: Στην πραγματικότητα το ζήτημα είναι ποιος είναι ο αντικειμενικός σκοπός σε κάθε ιδιαίτερο χρονικό κύκλο. Ο τωρινός αντικειμενικός σκοπός είναι ότι η ανθρώπινη οικογένεια πρέπει πια σαν σύνολο να κάνει τρία πράγματα και καθετί που εναντιώνεται σ’ αυτά είναι κακό.

1. Να εκδηλώσει τη φύση της ψυχής δια της ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Η φύση της ψυχής είναι αγάπη κι η θέληση-για-το-καλό.

2. Να μεταφέρει την ενέργεια που τώρα στρέφεται στη ζωοποίηση του φυσικού σώματος και της φυσικής δημιουργίας, στη γαλούχηση της δημιουργικής ικανότητας στο νοητικό πεδίο· έτσι ολόκληρη η ανθρώπινη οικογένεια θα μετουσιωθεί σ’ ένα δυναμικό, αυτοσυνείδητο, δημιουργικό πράκτορα.

3. Να εγκαινιάσει μια περίοδο πνευματικής ανέλιξης σε κάθε βασίλειο της φύσης. Στο τέλος αυτής της περιόδου η θύρα του ζωικού βασιλείου θ’ ανοίξει πάλι και θα δοθεί ευκαιρία στις αναμένουσες εμβρυακές ψυχές. Πολλοί επίσης αυτή την εποχή μπορούν να λάβουν μύηση κι έτσι επέρχεται ισορρόπηση δυνάμεων σε κάθε άκρο της ανθρώπινης γραμμής ανέλιξης. Αυτή θα συντελεσθεί από την ανανεωμένη κυκλική δραστηριότητα της Μεγάλης Λευκής Στοάς και θα προωθηθεί διαμέσου εκείνων των ενεργειών που εγκαινιάζουν τη Νέα Εποχή. Αυτή η κρίση ήλθε πρόωρα εξαιτίας της εξαιρετικά γρήγορης προόδου που επιτέλεσε η ανθρωπότητα απ’ το 1850. Μέσω της ελαύνουσας ώθησης των ίδιων των ανθρώπων έχει προσεγγισθεί ένας νέος κόσμος και μια νέα διάσταση. Η ανθρωπότητα εξαπέλυσε ενέργειες που ως τώρα ήταν άγνωστες και οι συνέπειες είναι δύο ειδών και προκαλούν τόσο κακά όσο και καλά αποτελέσματα.

Σουτράτμα, Ανταχκάρανα και δημιουργικά νήματα: Οι σπουδαστές πρέπει να ασκηθούν να διακρίνουν μεταξύ της σουτράτμα( νήμα ζωής) και της ανταχκάρανα (νήμα συνειδήσεως), μεταξύ του ζωικού νήματος και του νήματος της συνείδησης. Το ένα νήμα είναι η βάση της αθανασίας και το άλλο η βάση της συνέχειας. Εδώ βρίσκεται μια λεπτή διάκριση για τον ερευνητή. Το ένα νήμα (η σουτράτμα) συνδέει και ζωογονεί όλες τις μορφές σ’ ένα λειτουργικό όλο και ενσωματώνει μέσα του τη θέληση και το σκοπό της εκφραζόμενης οντότητας, είτε πρόκειται για άνθρωπο, Θεό ή κρύσταλλο. Το άλλο νήμα (η ανταχκάρανα) ενσωματώνει την ανταπόκριση της συνείδησης μέσα στη μορφή σε μια σταθερά διευρυνόμενη περιοχή επαφών μέσα στο περιβάλλον όλο. Το ένα είναι το άμεσο ρεύμα της ζωής, αδιάσπαστο και αμετάβλητο, που μπορεί να θεωρηθεί συμβολικά σαν ένα άμεσο ρεύμα ζώσας ενέργειας που ρέει από το κέντρο προς την περιφέρεια και απ’ την πηγή προς την εξωτερική έκφραση ή τη φαινόμενη εμφάνιση. Είναι η ζωή.

…Το νήμα της ζωής, η αργυρή χορδή ή σουτράτμα, είναι διπλής φύσης όσον αφορά τον άνθρωπο. Το κύριο νήμα της ζωής, που είναι ένα απ’ τα δύο νήματα που συνιστούν τη σουτράτμα, αγκυροβολεί στην καρδιά, ενώ το άλλο νήμα που ενσωματώνει την αρχή της συνείδησης, αγκυροβολεί στο κεφάλι.

…Αυτά τα νήματα που δημιουργεί ο άνθρωπος, είναι τριπλά σε αριθμό και με τα δύο βασικά νήματα που δημιουργήθηκαν από την ψυχή αποτελούν τους πέντε τύπους ενέργειας που καθιστούν τον άνθρωπο ένα συνειδητό ανθρώπινο ον.

Τα τριπλά νήματα( δημιουργικό) που δημιουργούνται από τον άνθρωπο αγκυροβολούν στο ηλιακό πλέγμα, το κεφάλι και την καρδιά. Όταν το αστρικό σώμα και η νοητική φύση αρχίσουν να λειτουργούν σαν μια μονάδα και η ψυχή συνδέεται επίσης συνειδητά (μην ξεχνάτε ότι συνδέεται πάντοτε ασυνείδητα), μια επέκταση του πενταπλού αυτού νήματος – των βασικών δύο και των ανθρώπινων τριών – μεταφέρεται στο κέντρο του λαιμού κι όταν συμβεί αυτό, ο άνθρωπος μπορεί να γίνει ένας συνειδητός δημιουργός στο φυσικό πεδίο.

…στο νου του σπουδαστή. Λησμονεί ότι είναι μια καθαρά αυθαίρετη διάκριση του κατώτερου αναλυτικού νου να ονομάζει αυτό το ρεύμα ενέργειας σουτράτμα και ένα άλλο ρεύμα ενέργειας νήμα της συνείδησης και ένα τρίτο ρεύμα ενέργειας δημιουργικό νήμα. Ουσιαστικά και τα τρία αυτά μαζί είναι η ανταχκάρανα σε διαδικασία σχηματισμού

ουσούμνα: Η Σουσούμνα, η Ίντα και η Πίνγκαλα, είναι τρία σημαντικά νάντις [αγωγοί] ανάμεσα στους αμέτρητους αγωγούς του ενεργο-νευρικού συστήματος. Η Σουσούμνα είναι η πιο σημαντική από τις τρεις, γιατί είναι το σημείο εναρμόνισης των άλλων δύο, αφού βρίσκεται και ανάμεσά τους. Η Ίντα βρίσκεται στην αριστερή πλευρά και η Πίνγκαλα στη δεξιά. Η Σουσούμνα, μέσω της οποίας ανέρχεται η αφυπνισμένη πνευματική ενέργεια, ονομάζεται και Μπραχμαβάρτμαν [Το Μονοπάτι προς το Μπράχμαν]. Η Ίντα και η Πίνγκαλα που είναι έξω από τη σπονδυλική στήλη σχηματίζουν μια πλεξούδα σαν το κηρύκειο του Ερμή· ενώ η Σουσούμνα ακολουθεί τον άξονα της σπονδυλικής στήλης, από τη βάση της μέχρι τον εγκέφαλο. Βλέπε: Κουνταλίνι.

«Σό’χάμ (Σιβό-χάμ)» : (Στην κυριολεξία: «Είμαι Εκείνος») Μία ιερή έκφραση που συνηθίζουν να επαναλαμβάνουν οι μη-δυϊστές Βεδαντιστές.

σούτρα: Νήμα· αφορισμός, απόφθεγμα. Ονομασία ενός ειδικού τύπου περιληπτικών φιλοσοφικών συγγραμμάτων.

Σοφία: η αληθινή σοφία έρχεται δια της υπηρεσίας και της σκέψης· έφτασαν ν’ αντιληφθούν ότι φωτίζοντας τους άλλους, μπορεί να αποκαλυφθεί η ακτινοβολία της δόξας του Θεού.

Σπείρωμα : για την εξέταση της δομής του άτομου δημιουργείται τεχνητά η περιβάλλουσα δύναμη και σχηματίζονται αμέσως τρεις δακτύλιοι που περιζώνουν την οπή με τη τριπλή τους σπείρα των δυόμιση ελίκων και επιστρέφουν στην αρχική τους με μια σπείρα μέσα στο άτομο , αυτοί ακολουθούντα αμέσως από επτά λεπτότερους δακτυλίους οι οποίοι καθώς επιστρέφουν στην αρχή τους με μια σπείρα μέσα σε αυτή και καθώς ρέουν προς την αριστερή κατεύθυνση , σχηματίζουν ένα κηρύκειο με τους τρεις πρώτους. Καθένας από τους τρεις παχύτερους δακτυλίους διαπλατυνόμενος σχηματίζει έναν κλειστό κύκλο . Οι δυνάμεις ομοίως που ρέουν μέσα σε αυτούς έρχονται από έξω από κάποιον τετραδιάστατο χώρο. Καθένας από τους λεπτότερους δακτυλίους απαρτίζεται από επτά ακόμη λεπτότερους που είναι τοποθετημένοι διαδοχικά σε ορθές γωνίες μεταξύ τους και καθένας είναι λεπτότερος από τον προηγούμενο του . Αυτούς ονομάζουμε σπειρώματα .
Κάθε σπείρωμα εμψυχώνεται απ τη ζωική δύναμη ενός πεδίου και προς το παρόν βρίσκονται τέσσαρα σε κανονική δραστηριότητα , ένα για κάθε γύρο. Η δραστηριότητα τους μπορεί να ενταθεί πρόωρα στο άτομο με την άσκηση της γιόγκα ( Αποκρυφιστική χημεία- Κ.Π)

Σπονδυλική στήλη: Η σπονδυλική ονομάζεται επίσης το δόρυ γιατί αν θέλουμε να αποκρούσουμε τα χτυπήματα πρέπει να εντείνουμε αυτόν τον αγωγό….

Σρι : Χρησιμοποιείται σαν πρόθεμα του ονόματος ενός Ινδουιστή· αντιστοιχεί με το «κύριος».
Σαμάντχι: κοινωνία με το Θεό, κατά το οποίο ο αναζητητής είναι σταθερά εδραιωμένος στη Θεϊκή Συνείδηση.

Σουτράτμα : Το άργυρό νήμα τής ζωής και τής συνείδησης, το οποίο είναι ένα ρεύμα ενέργειας πού συνδέει τα διάφορα σώματα. Εκδηλώνεται από την αρχή μέχρι το τέλος μιας ενσάρκωσης. Διέρχεται από τη Μονάδα, μέσον τού σώματος τής ψυχής στα ανώτερα νοητικά επίπεδα, και κατέρχεται μέσα στο φυσικό φορέα, και είναι υπεύθυνο για την πλήρη λειτουργία όλων των μερών τής φύσης τού ανθρώπου πάνω σ’ όλα τα πεδία και για όλες τις καταστάσεις συνείδησης.

Σουτράτμα(2): Το αργυρό νήμα που ενσαρκώνεται από την αρχή μέχρι το τέλος μιας περιόδου εκδήλωσης , έχοντας περασμένα πάνω τα μαργαριτάρια της ανθρώπινης ύπαρξης. Είναι η γραμμή ενέργειας που συνδέει τον κατώτερο προσωπικό άνθρωπο με τον Πατέρα του στο Ουρανό μέσω του Εγώ, τη μεσολαβούσα μεσαία αρχή . Πάνω σε αυτή βρίσκονται εκείνα τα εστιακά σημεία ενέργειας που ονομάζουμε μόνιμα άτομα.

ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ: Ο σταυρός της μετουσίωσης . Η επιθυμά γίνεται έφεση , η ιδιοτέλεια μετατρέπεται σε ανιδιοτέλεια .Φέρνει την συστημική επίγνωση.

ΣΤΑΝΤΖΕΣ ΤΩΝ ΝΤΖΥΑΝ : Στροφές ή Αποσπάσματα από τη Θεία Γνώση, τη Σοφία(ΜΔ).

Σταυρός( δυο όψεις) : ο πρώτος σταυρός της προσωπικότητας με τον οποίο αγωνίζεται ο άνθρωπος να αποκτήσει αγνότητα να είναι αφίλαυτος , να ησυχάσει το αστρικό σώμα , να μάθει να συγχωρεί . Να χρησιμοποιεί το νοητικό σώμα μαθαίνοντας συγκέντρωση , να σκέπτεται με διαύγεια , λογική και ευχέρεια ολοκληρώνοντας την προσωπικότητα. Δεύτερο σταυρός της Ψυχής .Ενώ εξακολουθεί να τελειοποιεί την προσωπικότητα αρχίζει να δίνει τον έλεγχο στην ψυχή αγωνιζόμενος να αποκτήσει τις ιδιότητες της – αγάπη , σοφία, φως και θυσία. Διαμέσου κάθε φύσεως των ανθρώπινων σχέσεων η δράση του για υπηρεσία της ανθρωπότητας συνεχίζεται και η στοργική αγάπη αναπτύσσεται σε μεγαλύτερο φως.

Σταύρωση : Η απώλεια των πάντων στη ζωή που έχουν αξία στην προσωπικότητα . Θυσία μέχρι του σημείου του μαρτυρίου και του θανάτου όπως ανεδείχθη από τον Χριστό, ο οποίος καθηλώθει στο Σταυρό. Όταν θα έχει φτάσει αυτή η δοκιμασία, η ψυχή του μυημένου θα έχει γίνει τόσο δυνατή και ο χαρακτήρας τού τόσο διεσταλμένος , η εσωτερική του γνώση τόσο μεγάλη , η αίσθηση των αξιών τόσο αλλαγμένη ώστε θα είναι εντελώς έτοιμος και πρόθυμος να πληρώσει αυτό το αντίτιμο. Η τέταρτη μύηση.

Στενοχώρια και Ερεθισμός: τα πιο κοινά από όλα τα αίτια της δυσχέρειας: τη Στενοχώρια και τον Ερεθισμό. Επικρατούν αυτή την εποχή περισσότερο από ποτέ πριν και για τους εξής λόγους:

1. Τόσο η παγκόσμια κατάσταση όσο και τα προβλήματα και οι αβεβαιότητες είναι τέτοια ώστε σπάνια εξαιρείται κάποιο πρόσωπο στον κόσμο αυτή την εποχή. Ο καθένας έχει εμπλακεί λίγο ή πολύ στην πλανητική κατάσταση.

2. Η επικοινωνία μεταξύ των λαών έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ και οι άνθρωποι ζουν τόσο πολύ σε μαζικές ομάδες – μεγάλες ή μικρές – ώστε αναπόφευκτα προκαλούν αμοιβαία αποτελέσματα όσο ποτέ άλλοτε. “Και είτε πάσχει έν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη” είναι μια δήλωση αλήθειας, αρχαίας αλλά νέας σε εφαρμογή και για πρώτη φορά γίνεται σήμερα αντιληπτή.

3. Η αυξημένη ευαισθησία του ανθρώπινου μηχανισμού είναι τέτοια ώστε οι άνθρωποι “συντονίζονται” με τις συναισθηματικές συνθήκες και τις νοητικές στάσεις ο ένας του άλλου μ’ ένα νέο και πιο δυναμικό τρόπο. Στα δικά τους αποκλειστικά ενδιαφέροντα και στενοχώριες προστίθενται κι εκείνα των συνανθρώπων τους με τους οποίους μπορεί να σχετίζονται.

4. Τηλεπαθητικά κι επίσης με μια αναπτυγμένη αίσθηση πρόβλεψης οι άνθρωποι προσθέτουν σήμερα τις δυσκολίες που ανήκουν σε κάποιον άλλο ή σε κάποια άλλη ομάδα διανοητών και ανθρώπων στις δυσχέρειες που μπορεί να υπάρξουν. Δεν είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν.

Στενοχώρια, Ερεθισμός και Αστρικό : Γιατί αυτές οι δυσκολίες του αστρικού σώματος είναι τόσο “επικίνδυνες” και τόσο σοβαρές; Η Στενοχώρια και ο Ερεθισμός είναι επικίνδυνα γιατί:

1. Μειώνουν τη ζωτικότητα του ανθρώπου σε τέτοιο σημείο ώστε γίνεται επιρρεπής στην ασθένεια. Η μάστιγα της γρίπης έχει τις ρίζες της στο φόβο και τη στενοχώρια κι όταν ο κόσμος ηρεμήσει κι απαλλαγεί από την τωρινή “φοβερή” κατάσταση, θα δούμε την ασθένεια αυτή να εξαφανίζεται.

2. Είναι τόσο πολύ μολυσματικές από αστρική σκοπιά, ώστε μειώνουν κατά έναν ιδιάζοντα τρόπο την αστρική ατμόσφαιρα κι έτσι δυσκολεύουν τους ανθρώπους – με αστρική έννοια – να αναπνέουν ελεύθερα.

3. Γιατί οι αστρικές συνθήκες φόβου, στενοχώριας και ερεθισμού είναι τόσο διαδεδομένες σήμερα, ώστε μπορούν να θεωρηθούν σαν επιδημικές με πλανητική έννοια.

4. Γιατί ο ερεθισμός (δε μιλώ εδώ για τη στενοχώρια) είναι φλεγμονώδης στα αποτελέσματά του – και η φλεγμονή δύσκολα γίνεται υποφερτή – και οδηγεί σε μεγάλη δυσχέρεια. Ενδιαφέρει να σημειώσουμε ότι ορισμένες διαταραχές των ματιών οφείλονται σ’ αυτόν.

5. Γιατί η στενοχώρια και ο ερεθισμός εμποδίζουν την αληθινή όραση. Αποκλείουν τη θέα. Ο άνθρωπος που είναι θύμα αυτών των καταστάσεων, δε βλέπει παρά το αίτιο των παθήσεών του και κατακλύζεται τόσο πολύ από τον αυτοοικτιρμό, την αυτοεξέταση ή από μια εστιασμένη αρνητική κατάσταση ώστε η όρασή του στενεύει και η ομάδα του εμποδίζεται. Να θυμάστε ότι υπάρχει ομαδική ιδιοτέλεια όπως και ατομική ιδιοτέλεια.

Στενοχώρια: Η στενοχώρια είναι ένα χάσμα δυστυχίας. Εκείνος που παραδίδεται στη στενοχώρια είναι σαν έναν άνθρωπο μέσα σε ένα φλεγόμενο σπίτι. Κύματα φλόγας σχεδόν τον αναλίσκουν. Είναι γεμάτος μόνο από επιθυμία να ξεφύγει από το σπίτι. Κομμάτια σκέψης στριφογυρίζουν και τον γεμίζουν με εκνευρισμό. Μέσα σε αυτό το χάος γεννιέται ο φόβος και η θέληση παραλύει. Γι αυτό, πρέπει κανείς να αποφεύγει την ανησυχία. Εν τούτοις η ηρεμία δεν είναι απουσία αισθήματος ούτε αδράνεια. (Μορύα, Πύρινος Κόσμος ΙΙΙ)

Στοιχειακά: Τα πνεύματα των στοιχείων είναι δυνάμεις τής φύσης. Τα όντα πού εξελίσσονται μέσα στα τέσσερα βασίλεια ή στοιχεία — γη (στοιχειά φαντάσματα), αέρας (συλφίδες-νεράιδες), φωτιά (σαλαμάνδρες) και νερό (θαλάσσιες νύμφες).

Στοιχειακή ουσία : είναι η ύλη των εξι υποπεδιων που δεν είναι ατομικά. Είναι μοριακή υλη.

Στοιχείο ή Αρχή : Μια όψη τού Θείου Σχεδίου — μια πλευρά τής Θέλησης τού Θεού· μια θεμελιώδης αλήθεια. Μια αρχή πού κυβερνά τη δράση τού Εγώ στο πεδίο του.

Στοχασμός : η δραστηριότητα του στοχασμού είναι ένα δυναμικό μέσο για αποκάλυψη(ΕΑ).

Στόχος μαθητή: Oι μαθητές έχουν το πρόβλημα να εκφράσουν τη δυαδικότητα της αγάπης και της θέλησης μέσω της προσωπικότητας. H δήλωση αυτή είναι μια αληθινή εξαγγελία του στόχου του μαθητή.

Στόχοι: Το έθνος που προσβλέπει στην άνοδό του, ονειρεύεται έναν ήρωα

Στόχοι: Ο στόχος ενώπιον του ζηλωτή είναι η συνείδηση της μη-χωριστικότητας και η αναγνώριση μιας παγκόσμιας περιεκτικότητας· ο δευτερεύων στόχος είναι η ικανότητα ν’ αποκαλύπτει τη φύση αυτής της πραγματικότητας, την Ενότητα· ο τρίτος στόχος είναι η ικανότητα να παίρνει εκείνα τα μέτρα στους τρεις κόσμους, που θα διευκολύνουν την κατανόηση του ανθρώπινου γένους ως προς αυτά τα θεμελιώδη. Θα σημειώσετε πώς ο τελευταίος αυτός ορισμός του στόχου απομακρύνει αναπόφευκτα τον παράγοντα της ιδιοτέλειας στην ολότητά της. Μπορεί συνεπώς να ειπωθεί ότι η αποκάλυψη αφορά την Εναδικότητα και τίποτε άλλο. Η πρακτική φύση αυτής της αλήθειας αναγνωρίζεται μόνο όταν ο μαθητής επιχειρεί να κάνει δύο πράγματα: να την κατανοήσει ατομικά και να φέρει τη φύση της πλανητικής ενότητας και της μη-χωριστικότητας στις διάνοιες και τις ζωές των ανθρώπων παντού.

Στρατός της Φωνής( Ντέβα): οι ντέβα στις πυκνές τάξεις τους εργάζονται ακατάπαυστα.

Οι ιδιαίτεροι αυτοί ντέβα στις “πυκνές τάξεις τους” είναι οι διευθύνοντες πράκτορες της θείας ενέργειας που εκτελεί τους σκοπούς της Θεότητας στο φυσικό πεδίο. Εργάζονται μόνο σε αιθερικά επίπεδα – είτε στο φυσικό μας πεδίο είτε στα κοσμικά αιθερικά επίπεδα. Είναι συνεπώς ενεργοί στο βασίλειο της μάγια, που είναι το αιθερικό πεδίο όπως το κατανοούμε συνήθως, ή στα πεδία της Πνευματικής Τριάδας. Είναι οι μεγάλοι “ωθητικοί παράγοντες” σε εκδήλωση, που οργανώνουν την ουσία, διευθύνουν την πολλαπλότητα των ζωών και όντων που απαρτίζουν τις μορφές δια των οποίων ο Θεός εκφράζει τη θειότητα. Κατά μια ιδιάζουσα έννοια είναι η ενσωμάτωση του θείου σκοπού στα πεδία της Ενάδας και της Τριάδας, όπως ακριβώς το άθροισμα των ενεργειών στο αιθερικό σώμα του ανθρώπου είναι αποτέλεσμα της εσώτερης διεύθυνσής του κι αιτία της εξωτερικής του εκδήλωσης.

Συγκέντρωση : αποκλειστική προσήλωση , όλες οι σκέψεις κατευθύνονται σε ένα κοινό κέντρο και κατά αυτόν το τρόπο εντείνεται η δράση των. Χρειάζεται μεγάλη υπομονή , ανεξάντλητη , για να κυβερνηθεί και να συγκεντρωθεί η σκέψη ώστε να δομηθεί ένα καθαρό και δυνατό νοητικό σώμα που να είναι ικανό να εφάπτεται του ανώτερου εαυτού και να διατυπώνει τις επιθυμίες της ψυχής πάνω στην ξυπνημένη συνείδηση.

Συγχώρεση: είναι περίεργη κι ασυνήθιστη και υποδηλώνει απλά ΄΄ να δίνεις για”. Συνεπώς η συγχώρεση δεν είναι ταυτόσημη με τη συγγνώμη αν και η λέξη διαστρεβλώθηκε στους θεολογικούς κύκλους να σημαίνει αυτό, τόσο λίγο κατανόησε η Εκκλησία τη βασική, κινητοποιούσα δύναμη πίσω από τη θεία έκφραση στο ηλιακό μας σύστημα. Oι θεολόγοι σκέφτονται πάντοτε με όρους του ανθρώπινου νου κι όχι με όρους του θείου νου. Η συγχώρεση είναι θυσία και είναι το δόσιμο του εαυτού, ακόμη και της ζωής για χάρη των άλλων και για το καλό όλης της ομάδας. Αυτό το πνεύμα της θυσίας βρίσκεται πάντοτε όταν η Σαμπαλλική δύναμη προσεγγισθεί σωστά ακόμη και στο μικρότερο βαθμό…

Συγχώνευση και σύνορα: …….Τα εστιακά αυτά σημεία χρησιμοποιούνται για να επιφέρουν δύο μεγάλες αλλαγές στον κόσμο· η πρώτη είναι η συγχώνευση και η ανάμειξη λαών και μειονοτήτων έτσι ώστε να εμφανισθούν παντού συντονισμένες αυτοκρατορίες και πολιτισμένα έθνη και δεύτερο, να γίνει η αλλαγή των συνόρων και να μεταβληθούν τα όρια έτσι ώστε να υπάρξει μια πλήρης αναπροσαρμογή του χάρτη του κόσμου στην Ασία, την Ευρώπη και την Αφρική. Θα σας είναι φανερό ότι μπορούν να σημειωθούν τρεις κύριες μέθοδοι ή τρόποι δημιουργίας αυτών των συγχωνεύσεων. Η Μεγάλη Βρετανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Ρωσία επεξεργάζονται την αρχή της ομοσπονδίας, της σχέσης και της συγχώνευσης των σωμάτων σε συγκεντρωμένα σύνολα.

Συγχώνευση Ψυχής – Προσωπικότητας: Η προσωπικότητα έχει μέχρι τότε απορροφήσει πλήρως την ψυχή, ή για να το θέσω ίσως ακριβέστερα, τόσο η ψυχή όσο και η προσωπικότητα έχουν συγχωνευθεί και σμίξει σε ένα όργανο για τη χρήση της Μιας Ζωής.

Σύμβολο : όπως ξέρουμε καλά είναι ένα εξωτερικό κα ορατό σημάδι μας εσωτερικής και πνευματικής πραγματικότητας.

Συμβολισμός : η πνευματική ικανότης της αναγνωρίσεως των εννοιών ή της αναπτύξεως και ερμηνείας αυτού που βρίσκεται πίσω από τη μορφή . Η έκφραση μιας ιδέας ή σκέψεως μέσω μιας παραστάσεως ή απεικονίσεως στο νοητικό. Το σύμβολο πάντοτε ενσωματώνει μια ιδέα με σημασία ή αξία και η απεικόνιση εδραιώνει αυτήν την ιδέα.

Σύμβολα: όταν μιλούμε και σκεπτόμαστε με σύμβολα, τοποθετούμε κάτι μεταξύ του εαυτού μας και της πραγματικότητας – κάτι προστατευτικό, ερμηνευτικό και σημαντικό, αλλά κάτι πάντως που καλύπτει και κρύβει. Μετά την πέμπτη μύηση όλοι οι πέπλοι σχίζονται και τίποτε δε στέκει μεταξύ του μυημένου και του Ουσιώδους Όντος.

Σύμβολα (2) : Σε ένα σύμβολο εμπεριέχεται απόκρυψη ή αποκάλυψη.

1. Τα σύμβολα περιορίζονται για :

α. τους λίγο εξελιγμένους . Διδάσκουν μεγάλες αλήθειες σε απλή μορφή

β. τη μάζα της ανθρωπότητας . Διατηρούν την αλήθεια ανέπαφη και ενσωματώνουν κοσμικά γεγονότα .

γ. τους μαθητές των Διδάσκαλων . Αναπτύσσουν την ενόραση.

2. τα συμβολικά βιβλία στα αρχεία των Διδασκάλων χρησιμοποιούνται για καθοδήγηση. Τα βιβλία αυτά ερμηνεύονται από :

α. Το χρώμα τους

β. τη θέση τους π.χ πάνω και κάτω από μια γραμμή.

γ. τη μεταξύ τους σχέση.

δ. το κλειδί τους . Μια σελίδα μπορεί να διαβαστεί με τέσσερις τρόπους:

1. από πάνω προς τα κάτω………..εξέλιξη

2. από κάτω προς τα πάνω ……….ενέλιξη

3. από δεξιά προς τα αριστερά ……μείζονες κύκλοι κ.λ.π

4. από αριστερά προς τα δεξιά ……ελάσσονες κύκλοι.

3. Τα τρία κλειδιά :

1. Κοσμική ερμηνεία . Τα σύμβολα αντιπροσωπεύουν κοσμικά γεγονότα , π.χ σκότος , φως , ο σταυρός , το τρίγωνο.

2. Συστημική ερμηνεία . Αφορούν την εξέλιξη του συστήματος και όλα όσα εμπεριέχονται σε αυτό.

3. Ανθρώπινη ερμηνεία . Αφορά τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο σταυρός της ανθρωπότητας . Επτάφωτη λυχνία.

4. Τέσσερα είδη συμβόλων :

1. Σύμβολα εξωτερικών αντικειμένων ……..πράγματα του φυσικού πεδίου

2. Σύμβολα συναισθηματικής φύσης ……….πράγματα του αστρικού πεδίου , εικόνες.

3. Αριθμολογικός συμβολισμός …………….κατώτερο νοητικό. Ο άνθρωπος χρησιμοποίει τον εαυτό του σαν μέτρο.

4. Γεωμετρικός συμβολισμός ……………….αφηρημένος συμβολισμός , ανώτερο νοητικό.

Συμπάθεια, αντιπάθεια και απροσωπία: Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ιεραρχία επί του προκειμένου είναι η απάλειψη του αισθήματος – της περίεργης αυτής συναισθηματικής αντίδρασης και σχέσης η οποία συνδέει όλα τα μέλη μιας ομάδας με τα δεσμά της συμπάθειας ή της αντιπάθειας. Όπου υπάρχει συμπάθεια, εδραιώνεται τότε μια πολύ ισχυρή σχέση προσωπικότητας όσον αφορά το καλό του ομίλου. Η ομαδική ισορροπία διαταράσσεται. Όπου υπάρχει αντιπάθεια, η εσώτερη ικανότητα της απόκρουσης λειτουργεί συνεχώς και τότε προκύπτει σχίσμα. Μήπως δεν αληθεύει, αδελφοί μου, ότι οι αμοιβαίες σχέσεις σας υπόκεινται συχνά στην κρούση της επιδοκιμασίας ή της αποδοκιμασίας; Όταν υπάρχει αυτή η στάση, τα πρώτα βήματα για την ομαδική συγχώνευση απουσιάζουν. Αυτό εννοούμε ως αίσθημα και η συναισθηματική αυτή αντίδραση πρέπει να εξαφανισθεί σαν προκαταρκτικό στάδιο. Δε μιλώ αυτή τη στιγμή για την απροσωπία. Για μερικούς ανθρώπους η απροσωπία είναι απλώς ένας μηχανισμός διαφυγής από την ευθύνη· για άλλους υποδηλώνει καταπίεση και συνεπάγεται τέτοια σκληρή εργασία, ώστε ολόκληρος ο χρόνος του μαθητή διατίθεται στην επίτευξη απροσωπίας, εξασφαλίζοντας ως εκ τούτου τη μη επιτυχία. Αυτό για το οποίο μοχθείτε έντονα και το οποίο παίρνει αδόκιμη θέση στη σκέψη σας, με τη πάροδο του χρόνου αποβαίνει φυλακή και πρέπει αργότερα να καταστραφεί. Τέτοιος είναι ο απόκρυφος νόμος. Η απροσωπία είναι εφικτή μόνο για το μαθητή που γνωρίζει αληθινά πώς να αγαπά και για εκείνον που βλέπει τη ζωή και τη φαντασμαγορία της (περιλαμβανομένων όλων των συντροφικών προσώπων) στο φως της Πνευματικής Τριάδας.

Σύμπαν , ορατό και αόρατο: είναι ενδιαφέρον να έχετε κατά νου ότι όλα όσα είναι ορατά, όντας αντικειμενικές μορφές ή Yπάρξεις σε εκδήλωση μέσω ορισμένων σφαιρών φωτός, μπορεί να μην είναι όλα όσα YΠAPXOYN κι ότι πίσω από καθετί ορατό μπορεί να βρίσκεται ένα απέραντο βασίλειο ή βασίλεια Yπάρξεων. O ίδιος ο εγκέφαλος του ανθρώπου κλονίζεται ατενίζοντας μια τέτοια έννοια. Όμως όπως ακριβώς βρίσκονται δεκάδες εκατομμυρίων ανθρώπινων όντων εκτός αντικειμενικής εκδήλωσης ή ενσάρκωσης, επί των λεπτοφυέστερων πεδίων του ηλιακού συστήματος, έτσι μπορεί να υπάρχουν κοσμικές οντότητες της ίδιας τάξης με τον ΕNA ΓIA TON OΠOIO TIΠOTE ΔEN MΠOPEI NA EIΠΩΘEI οι Oποίες κατά παρόμοια έννοια είναι εκτός ενσάρκωσης και βρίσκονται σε βασίλεια λεπτοφυέστερα από εκείνο της εκδήλωσης του φωτός. Σύμπαν: Bγείτε κάποια καθαρή αστροφώτιστη βραδιά και προσπαθήστε ν’ αντιληφθείτε ότι στις πολλές χιλιάδες ήλιους και αστερισμούς που φαίνονται με γυμνό μάτι και στις δεκάδες εκατομμύρια που αποκαλύπτουν τα σύγχρονα τηλεσκόπια παρατηρείται η φυσική εκδήλωση εξίσου πολλών εκατομμυρίων νοήμονων υπάρξεων· απ’ αυτό συνάγεται πως ό,τι είναι ορατό είναι απλά εκείνες οι υπάρξεις που βρίσκονται σε ενσάρκωση. Αλλά μόνο το ένα έβδομο των πιθανών εμφανίσεων είναι σε ενσάρκωση. Tα έξι έβδομα είναι εκτός ενσάρκωσης, περιμένοντας τη σειρά τους να εκδηλωθούν και καθυστερούν την ενσάρκωση ωσότου, με την περιστροφή του μεγάλου τροχού, προκύψουν καταλληλότερες και καλύτερες συνθήκες.

Αντιληφθείτε ακόμη ότι τα σώματα όλων αυτών των αισθαντικών νοήμονων κοσμικών, ηλιακών και πλανητικών Λόγων απαρτίζονται από ζώντα αισθαντικά όντα κι ο εγκέφαλος σαστίζει κι ο νους οπισθοχωρεί κατάπληκτος ενώπιον μιας τόσο συγκλονιστικής ιδέας. Όμως έτσι είναι κι όλα κινούνται προς μια ανεξιχνίαστη και μεγαλειώδη ολοκλήρωση ………..Για το σπουδαστή του αποκρυφισμού που ανέπτυξε τη δύναμη της εσώτερης όρασης, ο θόλος των Oυρανών μπορεί λοιπόν να ιδωθεί σαν αστραποβόλο πύρινο φως και τα αστέρια σαν εστιακά σημεία φλόγας απ’ τα οποία ακτινοβολούν ρεύματα δυναμικής ενέργειας. Για το φωτισμένο Διορατικό το σκότος είναι φως και το μυστικό των Oυρανών μπορεί να διαβασθεί και να εκφρασθεί με όρους ρευμάτων δύναμης, κέντρων ενέργειας και δυναμικών πύρινων συστημικών περιφερειών.

Σύμπαν και διεύρυνση συνείδησης: Δεν είναι όμως άκαρπο έργο για τους μαθητές και ζηλωτές να συλλάβουν το αμυδρό περίγραμμα αυτής της δομής, αυτού του σκοπού κι αυτού του πεπρωμένου που θα προκύψει από την περάτωση και την καρποφορία του Σχεδίου στη γη. Δε χρειάζεται να προξενεί αίσθηση ματαιότητας ή ατέρμονος μόχθου ή σχεδόν μόνιμου αγώνα. Με δεδομένο το γεγονός του πεπερασμένου του ανθρώπου και της ζωής του, με δεδομένη την τρομακτική περιφέρεια του κόσμου και την απειροελάχιστη φύση του πλανήτη μας, με δεδομένη την απεραντοσύνη του σύμπαντος και την αντίληψη ότι δεν είναι παρά ένα απ’ τα αναρίθμητα (κυριολεκτικά αναρίθμητα) μεγαλύτερα και μικρότερα σύμπαντα, υπάρχει ωστόσο στους ανθρώπους και στον πλανήτη μας ένας παράγοντας και μια ποιότητα που μπορεί να επιτρέψει σ’ αυτά τα γεγονότα να ιδωθούν και να γίνουν αντιληπτά σαν μέρη ενός συνόλου και θα επιτρέψει στον άνθρωπο (όταν διαφύγει, όπως μπορεί, από την ανθρώπινη αυτοσυνείδησή του) να διευρύνει την αίσθηση της επίγνωσης και της ταυτότητάς του έτσι ώστε οι μορφικές όψεις της ζωής να μην αποτελούν φραγμό στο παμπεριεκτικό πνεύμα του. Είναι χρήσιμο επίσης να γράφουμε αυτά τα λόγια και να ασχολούμαστε με αυτές τις ιδέες, γιατί υπάρχουν εκείνοι που έρχονται τώρα σ’ ενσάρκωση, οι οποίοι μπορούν και θα κατανοήσουν όταν οι τωρινοί αναγνώστες θα έχουν πεθάνει και φύγει. Eγώ κι εσείς θα περάσουμε σ’ άλλο έργο, αλλά θα υπάρχουν στη γη εκείνοι που θα μπορούν να οραματισθούν το Σχέδιο με διαύγεια και των οποίων το όραμα θα είναι πολύ πιο περιεκτικό κι αντιληπτικό απ’ το δικό μας. H διεύρυνση είναι μια ζωτική δύναμη και προνόμιο της Θεότητας. Ας αγωνισθούμε λοιπόν να συλλάβουμε ό,τι είναι δυνατό στο ιδιαίτερο στάδιο ανάπτυξής μας κι ας αφήσουμε την αιωνιότητα ν’ αποκαλύψει τα κρυφά μυστικά της.

Σύμπαν και Ηλιακό σύστημα: το ηλιακό σύστημα είναι μέσα στο Σύμπαν σαν ένα άτομο μέσα στον ήλιο! Πύρινος Κόσμος

Σύμπλεγμα κατωτερότητας: θα ήθελα να υποδείξω ότι όταν ένα άτομο αποκτά επίγνωση της ανώτερης όψης του εαυτού του που ζητά ολοκλήρωση κι έχει συνείδηση της φύσης της και του ρόλου που θα μπορούσε να παίξει στην έκφραση της ζωής του, συχνά προσβάλλεται από ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας. Είναι η αντίδραση των κατώτερων, ολοκληρωμένων όψεων στην ανώτερη όψη. Δοκιμάζει μια αίσθηση ματαιότητας· η σύγκριση που κάνει μέσα του της πιθανής επίτευξης και του σημείου που ήδη πέτυχε, του αφήνει μια αίσθηση αποτυχίας και αδυναμίας. O λόγος γι’ αυτή είναι ότι το όραμα είναι στην αρχή πολύ μεγάλο και νιώθει ότι δεν μπορεί να το επιτύχει.

Συμπόνια: Η συμπόνια δεν είναι ιδιότητα. Είναι ο Νόμος των Νόμων – αιώνια Αρμονία, ο Εαυτός της Αλάγια· μια απέραντη παγκόσμια ουσία, το φως του αιώνιου ορθού και η καταλληλότητα των πραγμάτων, ο νόμος της αιώνιας αγάπης. Σ’ αυτή την αιώνια Συμπόνια η κυκλική εμφάνιση των Ηλιακών Θεών των αρχαίων μύθων, των Παγκόσμιων Σωτήρων και των Αβατάρ δίνουν μαρτυρία και αποτελούν εγγύηση.

Συμπόνια(2): Η έλλειψη συμπόνιας ακόμη κάνει έναν άνθρωπο ακατάλληλο για επίτευξη γιατί τέτοιες ψυχές δεν έχουν θάρρος.........η πλατιά συμπόνια σαν το κλειδί που ανοίγει διάπλατα τις πύλες.

Συμπόνια και θάνατος : Τι μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην πύλη της Ατραπού ; Πρώτα η συμπόνια και η συνειδητή ενότητα· έπειτα ο θάνατος σε κάθε μορφή που συγκρατεί και κρύβει τη ζωή·

Συναισθηματικό ή αισθαντικό σώμα: που συχνά καλείται αστρικό σώμα. Aπ’ αυτό το φορέα εκπορεύονται οι επιθυμίες, παρορμήσεις, εφέσεις και οι διαμάχες της δυαδικότητας που συχνά προσβάλλουν και παρεμποδίζουν το μαθητή. Eίναι επίσης η έδρα της δημιουργικής, φαντασιακής ζωής του ανθρώπου. Κατέχει επίσης κέντρα δύναμης που είναι τα αντίστοιχα όσων βρίσκονται στο αιθερικό σώμα, αλλά για την πλειονότητα των ανθρώπων ενεργοποιείται κυρίως από τον κόσμο της πλάνης και το αστρικό πεδίο. Απ’ αυτό το πεδίο της απατηλής επίγνωσης πρέπει να μάθει ν’ αποσύρεται ο προχωρημένος άνθρωπος.

Συνείδηση : Κάθε πραγματικότητα αντλείται από τη συνείδηση. Έτσι καθετί που είναι νοητό υφίσταται . Αυτή η συνειδητότης στην οποία καθετί κυριολεκτικά είναι εφικτό καθώς και πραγματικό – ορίζοντας σαν πραγματικό εκείνο που νοείται για υπαρκτό από μια ξεχωριστή συνείδηση σε χρόνο και χώρο και σαν εφικτό καθετί που δεν έχει ακόμη νοηθεί σε οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου και χώρου- αποκαλείτε απόλυτη συνείδηση. Η συνείδηση που νοεί χώρο και χρόνο καθώς και όλες τις μορφές που υφίστανται στο χρόνο και χώρο είναι η Παγκόσμια Συνείδηση, ο Ένας. ( Αννι Μπεζάντ)

Συνείδηση, ολοκλήρωση της : H πορεία της ανθρωπότητας είναι από μια αντιληπτή ολοκλήρωση σε άλλη· όμως η βασική ακεραιότητα του ανθρώπου βρίσκεται στο βασίλειο της συνείδησης. Αυτή είναι μια σπουδαία δήλωση. Θα μπορούσε να σημειωθεί – μιλώντας γενικά – ότι:

1. Στη Λεμούρεια εποχή η ανθρωπότητα πέτυχε την ολοκλήρωση του ζωτικού ή αιθερικού σώματος με το φυσικό σώμα.

2. Στην Aτλάντεια εποχή η ανθρωπότητα πρόσθεσε στην ήδη επιτευχθείσα σύνθεση ένα ακόμη τμήμα, εκείνο της αστρικής φύσης και ο ψυχικός άνθρωπος ήλθε οριστικά σε ύπαρξη. Ήταν ζωντανός και ταυτόχρονα ευαίσθητος και ανταποκριτικός στο περιβάλλον του με μια ευρύτερη και πιο εξειδικευμένη έννοια.

3. Σήμερα στην Αρεία φυλή μας η ανθρωπότητα ασχολείται με το έργο της προσθήκης μιας ακόμη όψης, εκείνης του νου. Στα επιτευχθέντα γεγονότα της ζωντάνιας και της ευαισθησίας προσθέτει γοργά τη λογική, τη νοητική αντίληψη και άλλες ποιότητες του νου και της ζωής της σκέψης.

4. H προχωρημένη ανθρωπότητα πάνω στη Δοκιμαστική Aτραπό συγχωνεύει τις τρεις θείες αυτές όψεις σε ένα σύνολο που ονομάζουμε προσωπικότητα. Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες στέκουν πλέον πάνω σ’ αυτή την Aτραπό και δρουν, νιώθουν και σκέπτονται ταυτόχρονα, φτιάχνοντας απ’ αυτές τις λειτουργίες μία δραστηριότητα. Αυτή η σύνθεση της προσωπικότητας γίνεται στην Aτραπό της Mαθητείας υπό τη διεύθυνση της ενοικούσας οντότητας, του πνευματικού ανθρώπου.

Η ολοκλήρωση αυτή συνιστά ευθυγράμμιση και – όταν ο άνθρωπος την επιτύχει – περνά τελικά από μια διαδικασία αναπροσανατολισμού. Aυτή του αποκαλύπτει, καθώς αλλάζει αργά την κατεύθυνσή του, το ακόμη μεγαλύτερο Όλο της ανθρωπότητας. Aργότερα στην Aτραπό της Mύησης θα φανερωθεί στην όρασή του το Όλο του οποίου η ανθρωπότητα δεν είναι παρά μια έκφραση. Είναι ο υποκειμενικός κόσμος της πραγματικότητας στον οποίο αρχίζουμε να μπαίνουμε οριστικά καθώς γινόμαστε μέλη της Bασιλείας του Θεού.

5. Στη Δοκιμαστική Aτραπό, παρότι μόνο στα τελευταία της στάδια, αρχίζει να υπηρετεί την ανθρωπότητα συνειδητά με το μέσον της ολοκληρωμένης προσωπικότητάς του κι έτσι η συνείδηση του μεγαλύτερου κι ευρύτερου συνόλου αντικαθιστά βαθμιαία την ατομική και χωριστική του συνείδηση. Γνωρίζει ότι ο εαυτός του δεν είναι παρά ένα μέρος.

6. Στην Aτραπό της Mαθητείας η διαδικασία της ολοκλήρωσης στη Bασιλεία του Θεού, το Bασίλειο των Ψυχών, συνεχίζεται ωσότου υποστεί την τρίτη μύηση.

Συνειδητότητα: : Ο σοφός Αρχηγός πρώτα ακούει τους συντρόφους του στη συζήτηση και μόνο κατόπιν λέει τη γνώμη του. Ακούει, όχι μόνο για να μάθει την ουσία της σκέψης αλλά και για να βρει ποιά γλώσσα χρησιμοποιεί ο ομιλητής... Η τέχνη του να υιοθετεί κανείς τη γλώσσα του συντρόφου του στη συζήτηση ανήκει σε μια πολύ ανεπτυγμένη συνειδητότητα. (Μορύα, Πύρινος Κόσμος ΙΙ)

Συνέχεια συνειδήσεως και μεταθανάτια προετοιμασία: να ακολουθήσεις μια απλή άσκηση όταν πηγαίνεις για ύπνο το βράδυ.

Αφού επιτύχεις όσο το δυνατό μεγαλύτερη άνεση, προσπάθησε να λάβεις μια εσώτερη στάση σχεδιασμένης, ήρεμης απόρριψης του φυσικού σώματος, διατηρώντας την όλη έννοια στο νοητικό πεδίο, αλλά αντιλαμβανόμενος ότι πρόκειται για απλή εγκεφαλική δραστηριότητα. Η καρδιά δεν πρέπει κατά κανένα τρόπο να συμμετέχει. O στόχος σου είναι να διατηρήσεις τη συνείδηση καθώς την αποσύρεις από τoν εγκέφαλο και περνάς στα λεπτότερα επίπεδα επίγνωσης. Δεν απορρίπτεις μόνιμα το φυσικό σώμα, γιαυτό δε συμμετέχει το νήμα της ζωής που αγκυροβολεί στην καρδιά. O σκοπός είναι για λίγες ώρες κι ενόσω περιβάλλεσαι από τον αστρικό και νοητικό φορέα, να έχεις συνειδητά επίγνωση αλλού. Με αποφασιστικότητα αποβαίνεις ένα εστιασμένο, ενδιαφερόμενο σημείο συνείδησης που αποσκοπεί να προβάλει από το περίβλημα του φυσικού σώματος. Διατηρείς αυτό το σημείο, αρνούμενος να κοιτάξεις πίσω στο φυσικό φορέα, ή στις φροντίδες, τα ενδιαφέροντα και τις περιστάσεις της καθημερινής ζωής, αναμένοντας σταθερά τη στιγμή όπου η αρνητική σου στάση για το φυσικό πεδίο και η θετική σου στάση για τα εσώτερα πεδία θα φέρουν μια στιγμή απελευθέρωσης, ίσως μια αστραπή φωτός, την αντίληψη ενός ανοίγματος διαφυγής, ή την αναγνώριση του περιβάλλοντός σου, καθώς και την εξάλειψη κάθε έκπληξης ή προσδοκίας κάποιων φαινομένων.

Συναισθηματική σταθερότητα και ταύτιση: Βοήθα τους· αγάπα τους· αλλά μην ταυτίζεσαι μαζί τους. Μιλώ για μια αστρική απομόνωση και όχι για μια άρνηση να συναντάς και να έρχεσαι σε επαφή με την ανθρωπότητα η οποία υποφέρει στο φυσικό πεδίο. Αναφέρομαι σε μια στάση που υιοθετείται και διατηρείται από την ψυχή και το νου έναντι του αστρικού σώματος, η οποία σου επιτρέπει να εκφράσεις εκείνη τη θεία αδιαφορία έναντι του αισθήματος και της προσωπικής οδύνης σαν αποτέλεσμα εκείνης της συμπόνιας η οποία είναι σημάδι των λυτρωτών Πρεσβύτερων Αδελφών της Ανθρωπότητας…….Η αληθινή αγάπη θα πάρει τότε τη θέση του συναισθήματος και η συμπόνια θα αντικαταστήσει τον οίκτο· η κατανόηση θα πάρει τη θέση της αντίληψης της δυστυχίας.

…….. Oι μαθητές τείνουν συχνά να νομίζουν ότι η προτροπή να ταυτίζονται με τους άλλους ανθρώπους πρέπει να περιλαμβάνει πλήρη ταύτιση με όλες τις εμπειρίες, τις διαθέσεις και τις αντιδράσεις τους. Δεν είναι έτσι. Δεν πρέπει να είναι έτσι. Συνεπάγεται ταύτιση (δια της ενόρασης) με τον υποκείμενο σκοπό της ψυχής και μια επακόλουθη ικανότητα ερμηνείας και εξήγησης του παρόντος.

Συνήθειες : Τις δυσκολίες της ατραπού της προκαλούν οι συνήθειες του σώματος . Για αυτό προφύλαξε τα παιδιά από τις συνήθειες. Όπως πρέπει να καταστρέφεις τη μούχλα που απλώνεται στον τοίχο του σπιτιού , έτσι πρέπει να καταστρέφεις και τις συνήθειες. ( Μορύα)

Συνήθειες και μοναξιά: Το Πνεύμα του Σκότους σκεπτόμενο πώς να δέσει την ανθρωπότητα στη Γη ακόμα πιο γερά, συλλογίστηκε: Ας τους κάνουμε να διατηρούν τα έθιμα και τις συνήθειές τους. τίποτα δεν δεσμεύει τόσο πολύ την ανθρωπότητα όσο οι συνηθισμένες μορφές. Αλλά αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη μόνο για τις μάζες. Πολύ πιο επικίνδυνη είναι η μοναξιά, γιατί σε αυτήν η συνείδηση φωτίζεται και καινούργιες μορφές δημιουργούνται. Πρέπει να μειώσουμε τις ώρες της μοναξιάς. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να μένουν μόνοι τους. Θα τους προσφέρω μια αντανάκλαση και θα τους αφήσω να συνηθίσουν την εικόνα τους�. Οι υπηρέτες του Σκότους έφεραν στους ανθρώπους έναν καθρέφτη! (Μορύα, Αγκνι Γιόγκα)

Συνήθειες, πνευματικές: Ο μυημένος δε χάνει χρόνο κοιτώντας προς τα πίσω στα μαθήματα που έμαθε· εργάζεται από τη σκοπιά της αναπτυγμένης συνήθειας, εκτελώντας ενστικτωδώς το ορθό και αναγκαίο πράγμα. Η ενστικτώδης ανταπόκριση στις μορφές του περιβάλλοντος δομεί, όπως καλά ξέρουμε, πρότυπα συμπεριφοράς, διαγωγής και αντίδρασης. Αυτή εδραιώνει ό,τι θα μπορούσε να ονομασθεί ασυνείδητη μνήμη και η μνήμη αυτή κυβερνά χωρίς καμιά προσπάθεια για ανάμνηση.

Η συνήθεια της καλωσύνης, της ορθής αντίδρασης και της ενστικτώδους κατανόησης είναι χαρακτηριστική του εκγυμνασμένου μυημένου. Δε χρειάζεται να θυμάται κανόνες, θεωρίες, πεδία ή δραστηριότητες. Είναι τόσο εδραιωμένο μέρος της φύσης του όσο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι ενστικτώδες τμήμα του εξοπλισμού ενός κανονικού ανθρώπινου όντος. Σκεφθείτε το και προσπαθήστε να δομήσετε τις ορθές πνευματικές συνήθειες. Μ’ αυτό τον τρόπο ο Διδάσκαλος δε χάνει χρόνο σε σχέδια της ψυχής ή της προσωπικότητας. Έχει τη συνήθεια – που βασίζεται σε θεία ενστικτώδη μνήμη – της ορθής δράσης, της ορθής κατανόησης και του ορθού σκοπού. Δε χρειάζεται την ανάμνηση.

Συνειδητότητα :ενημερότης των ιδίων σκέψεων , συγκινήσεων και πράξεων – εκείνη η ικανότητας ( δύναμη) που βοηθά τον άνθρωπο να είναι άγρυπνος , παρατηρητικός ή να γνωρίζει .Συνειδητότητα δεν είναι μόνο η αίσθηση ταυτότητας ή αυτοεπιγνώσεως αλλά αφορά επίσης την αίσθηση των σχέσεων εκείνου του Εγώ προς όλα τα άλλα εαυτού.

Σύνθεση: Το να είναι κανείς ενοποιημένος και εισηγμένος σε αρμονική σχέση –όπως όταν οι χωριστές όψεις του ανθρώπινου όντος σμίγουν η μια με την άλλη και με τη ψυχή, με τον δημιουργό τους , την πηγή ενέργεια και την ενεργό τους δύναμη. Η εργασία της Ιεραρχίας τείνει προς σύνθεση και κατανόηση . Η Γιόγκα της Συνθέσεως είναι ΄΄ Ένωση μέσον συνταυτίσεως με το Ολον ΄΄.

Σύνθεση και χωριστικότητα: Aς μην ξεχνάμε πως η E.Π.Mπ. είπε (και αληθινά) ότι το φυσικό σώμα δεν είναι αρχή . …Θα εργάζεται, λόγου χάρη, στην καθημερινή του ζωή για την ενοποίηση με όλα τα όντα, επιδιώκοντας να εισδύσει στην καρδιά του αδελφού του· προσπαθώντας να γίνει ένα με τη ζωή σ’ όλες τις μορφές· απορρίπτοντας κάθε τάση για χωριστικές αντιδράσεις, επειδή ξέρει ότι αφορούν την έμφυτη, κληρονομημένη ψυχή των ατόμων της ύλης και της ουσίας που συνιστούν τη μορφική του φύση. μεγάλη αίρεση της χωριστικότητας· αυτή αντισταθμίζεται όταν ο άνθρωπος επιτρέψει στην “τάση για σύνθεση” να διαχυθεί μέσα απ’ αυτόν σαν μια θεία δυναμικότητα κι έτσι να ρυθμίσει τη διαγωγή του. Οι θείες αυτές τάσεις αποτέλεσαν τις βασικές, υποσυνείδητες παρορμήσεις απ’ την αυγή της εξέλιξης. Σήμερα η ανθρωπότητα μπορεί συνειδητά να προσαρμοσθεί σ’ αυτές κι έτσι να επισπεύσει το χρόνο που η αλήθεια, η ομορφιά και η αγαθότητα θα βασιλεύουν.

Oι μαθητές του κόσμου και ο Nέος Όμιλος Yπηρετών του Κόσμου καθώς κι όλοι οι νοήμονες κι ενεργοί ζηλωτές έχουν σήμερα την ευθύνη ν’ αναγνωρίσουν αυτές τις τάσεις και ιδιαίτερα την τάση για συνένωση. Tο έργο της Iεραρχίας αυτή την εποχή συνδέεται ιδιαζόντως μαζί της και Αυτή κι όλοι εμείς πρέπει να γαλουχούμε και να τρέφουμε αυτή την τάση όπου κι αν βρίσκεται. H τυποποίηση και η στρατιωτικοποίηση των εθνών δεν είναι παρά μια όψη αυτής της κίνησης για σύνθεση, αλλά μια όψη που εφαρμόζεται άσχημα κι επιβάλλεται πρόωρα. Όλες οι κινήσεις για μια εθνική και παγκόσμια σύνθεση είναι καλές και ορθές, αλλά πρέπει να αναλαμβάνονται συνειδητά και θεληματικά από νοήμονες άνδρες και γυναίκες και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για να επιτευχθεί η συγχώνευση δεν πρέπει να καταπατούν το νόμο της αγάπης. H κλίση αυτής της εποχής στη θρησκευτική ενότητα είναι επίσης μέρος της αναδυόμενης ομορφιάς και παρότι πρέπει να εξαφανισθούν οι μορφές (επειδή είναι πηγή χωρισμού), η εσώτερη, πνευματική σύνθεση πρέπει ν’ αναπτυχθεί. Aυτά τα δύο εξέχοντα παραδείγματα της θείας αυτής τάσης, καθώς αναδύονται στην ανθρώπινη συνείδηση, αναφέρονται εδώ επειδή πρέπει ν’ αναγνωρισθούν κι όλες οι αφυπνιζόμενες ψυχές πρέπει να εργασθούν γι’ αυτούς τους σκοπούς. Tη στιγμή που υπάρχει γνώση και μια έκλαμψη κατανόησης, αυτή τη στιγμή αρχίζει η ευθύνη του ανθρώπου

Σύνθεση και Παγκοσμιότητα: Η σύνθεση υπαγορεύει σήμερα την τάση όλων των εξελικτικών διαδικασιών· όλοι εργάζονται για μεγαλύτερους ενοποιημένους συνασπισμούς, για συγχωνεύσεις, διεθνείς σχέσεις, παγκόσμιους σχεδιασμούς, αδελφότητα, οικονομική συγχώνευση, ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων παντού, αλληλεξάρτηση, συντροφικότητα των πίστεων, κινήματα που βασίζονται στην ευημερία της ανθρωπότητας σαν σύνολο και ιδεολογικές έννοιες που ασχολούνται με σύνολα και καταπολεμούν τη διαίρεση, το χωρισμό και την απομόνωση.

Σύνθεση και θέληση: …η αίσθηση της σύνθεσης πρέπει να είναι ο στόχος της εκγύμνασης που θα δίνεται στους υποψηφίους στη Νέα Εποχή, αποτελεί άμεση απόδειξη της νέας Σαμπαλλικής επαφής επειδή η σύνθεση είναι μια ιδιότητα της θείας θέλησης και η εξέχουσα ποιότητα της Θεότητας. Ήταν αναπόφευκτο ότι νοημοσύνη και αγάπη έπρεπε να είναι οι εξελικτικοί αντικειμενικοί σκοποί στον πλανήτη και οι δύο πρώτες θείες όψεις που έπρεπε ν’ αναπτυχθούν, γιατί είναι ποιότητες της θέλησης· καθιστούν εφικτή την εκδήλωση της θείας θέλησης· εγγυώνται τη νοήμονα εφαρμογή της και τη μαγνητική της δύναμη να προσελκύει καθετί που χρειάζεται για την έκφραση ή την εκδήλωση του επιδιωκόμενου θείου σκοπού που οράται συνθετικά και υποκινείται, εφαρμόζεται, μεθοδεύεται και καθίσταται εφικτός δια της δυναμικής όψης της ίδιας θέλησης.

Σύγχρονος πολιτισμός, Ιεραρχία και Ψυχές: συνάντηση της Iεραρχίας στη μεγάλη εκατονταετή της συγκέντρωση το 1725, αποφασίσθηκε μια προσπάθεια που θα προκαλούσε μια πιο συγκεκριμένη επίδραση σε μια ομάδα ψυχών που ανέμεναν ενσάρκωση κι έτσι θα τις έκανε να επισπεύσουν την είσοδό τους στη ζωή του φυσικού πεδίου. Αυτό έγινε και ήλθε σε ύπαρξη ο πολιτισμός των σύγχρονων καιρών τόσο με καλά όσο και με κακά αποτελέσματα….. Oι εισερχόμενες αυτές ψυχές δια της εξαιρετικά αναπτυγμένης τους κατανόησης και με το μέσον της “αυτόβουλης δύναμής” τους, σκόρπισαν συχνά τον όλεθρο σε διάφορες κατευθύνσεις. Αν όμως μπορούσαμε να παρατηρήσουμε όπως Eκείνοι που βρίσκονται στην εσώτερη πλευρά κι αν είμαστε σε θέση να αντιπαραβάλουμε το “φως” της ανθρωπότητας όπως είναι σήμερα μ’ αυτό που ήταν δύο ή τρεις αιώνες πριν, θα αναγνωρίζαμε πως έγιναν τεράστια άλματα. Aυτό μαρτυρείται απ’ το γεγονός ότι η ανάδυση μιας ομάδας “ρυθμιστικών ψυχών”, με το όνομα Nέος Όμιλος Yπηρετών του Κόσμου, έγινε εφικτή από το 1925. Μπορούν πλέον να εισέλθουν εξαιτίας του έργου που ήδη έγινε από την ομάδα των ψυχών που επέσπευσαν την είσοδό τους σε ενσάρκωση υπό την ώθηση της Iεραρχίας…… Aυτές οι ψυχές εξαιτίας του σημείου εξέλιξής τους, του σταδίου ανέλιξής τους και της εντυπωτικότητάς τους στην ομαδική ιδέα και το Σχέδιο, μπορούν να έρθουν σε ενσάρκωση και να αρχίσουν λίγο ή πολύ να πραγματώνουν αυτό το Σχέδιο και να εφελκύουν ανταπόκριση γι’ αυτό από την ανθρώπινη συνείδηση. Eίναι έτσι σε θέση να “ετοιμάσουν την οδό για την έλευση του Kυρίου”. H τελευταία είναι μια συμβολική φράση που υποδεικνύει ένα ορισμένο επίπεδο πνευματικής κουλτούρας στην ανθρωπότητα. Μερικές φορές έχουν αμυδρή συνείδηση του τρομακτικού αυτού έργου, αλλά στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν έχουν καθόλου συνείδηση του “εξειδικευμένου” πεπρωμένου τους. Σαν ψυχές υπό την καθοδήγηση της Iεραρχίας και πριν την ενσάρκωση έχουν συνείδηση της παρώθησης να “εισέλθουν και να βοηθήσουν το θλιμμένο πλανήτη κι έτσι ν’ αποδεσμεύσουν τους αιχμάλωτους που κρατούνται με σκληρά δεσμά απ’ τη χαμηλή επιθυμία” (παραθέτοντας από το Aρχαίο Σχόλιο), αλλά εφόσον περιβληθούν το σάρκινο ένδυμα, η συνείδηση αυτή σβήνει και στο φυσικό εγκέφαλο δεν έχουν επίγνωση εκείνου που αποσκοπούν οι ψυχές τους. Mόνο η παρόρμηση για ειδικές δραστηριότητες μένει. Tο έργο ωστόσο προχωρεί.

Λίγες ψυχές έρχονται σε ενσάρκωση με τη δική τους ελεύθερη βούληση και προαίρεση· εργάζονται με σαφή γνώση και αναλαμβάνουν το χρέος της μέρας. Eίναι οι άνθρωποι-κλειδιά κάθε εποχής

Σχέδιο: Το όραμα τού Θεού για το μέλλον τού πλανήτη μας. Όλα τα μυστικά τής εξελισσόμενης ζωής είναι, προς το παρόν, κρυμμένα σ’ αυτό το Σχέδιο ή θέληση, και τα μυστικά αυτά αποκαλύπτονται βαθμιαία στο «νέφος των επιστητών πραγμάτων», καθώς εξελίσσεται η ανθρωπότητα.

Σχέδιο(2): Αυτό που ονομάζετε “το Σχέδιο” είναι η ανταπόκριση της Ιεραρχίας στην εισρέουσα σκόπιμη θέληση του Κυρίου του Κόσμου. Μέσω του Σανάτ Κουμάρα, του Αρχαίου των Ημερών (όπως ονομάζεται στη Βίβλο) ρέει η άγνωστη ενέργεια της οποίας αποτελούν έκφραση οι τρεις θείες Όψεις. Είναι ο Θεματοφύλακας της θέλησης της Μεγάλης Λευκής Στοάς του Σειρίου

Σχέσεις, αναλογία και νοητική πόλωση: Η ανθρωπότητα κατέχει ένα ενδιάμεσο σημείο μεταξύ των υπανθρώπινων και υπερανθρώπινων βασιλείων και καθεμιά απ’ αυτές τις ομάδες ανελισσόμενων ζωών έχει το δικό της σπουδαίο πεπρωμένο – σπουδαίο σε καθετί που περιέχεται στον ομαδικό αξεπέραστο δακτύλιο. Έχουν τους δικούς τους επιλεγμένους και διαφορετικούς τρόπους, μεθόδους και δρόμους επίτευξης. Όπως ακριβώς ο άνθρωπος ατομικά πρέπει να μάθει την τέχνη ή την επιστήμη της σχέσης με άλλους ανθρώπους και με το περιβάλλον του, έτσι και η ανθρωπότητα σαν σύνολο πρέπει να μάθει τις σχέσεις της με ότι βρίσκεται πάνω και πέρα από το ανθρώπινο γένος και με ότι είναι κάτω κι έχει μείνει πίσω. Αυτό συνεπάγεται μια αίσθηση αναλογίας που μπορεί να επιτευχθεί μόνο από τη νοητική αρχή του ανθρώπου κι απ’ όσους αρχίζουν να είναι νοητικά πολωμένοι. Αυτή η αίσθηση αναλογίας θα αποκαλύψει στους ανθρώπους τη θέση τους στην κλίμακα της εξέλιξης και θα τους οδηγήσει στην αναγνώριση του ιδιάζοντος πεπρωμένου και των μοναδικών στόχων των άλλων βασιλείων της φύσης, περιλαμβανομένου του πέμπτου βασιλείου, του Βασιλείου του Θεού, της πνευματικής Ιεραρχίας του πλανήτη μας.

ΣΧΕΣΗ: Δεν υπάρχει τίποτε – από μια σπουδαία σκοπιά της ζωής – παρά μόνο η Ιεραρχία που συνδέει ήλιο με ήλιο, αστέρα με αστέρα, ηλιακό σύστημα με ηλιακό σύστημα, πλανήτη με πλανήτη κι όλες τις πλανητικές ζωές μεταξύ τους. Ο κύριος βασικός τόνος κάθε πλανητικής μύησης, ακόμη και της ανώτατης, είναι η ΣΧΕΣΗ. Δε γνωρίζουμε ποιες άλλες ποιότητες αποκαλύπτονται στο Μυημένο σε άλλες ατραπούς, αλλά ο στόχος κάθε προσπάθειας στον πλανήτη μας είναι οι ορθές σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και μεταξύ ανθρώπων και Θεού, μεταξύ όλων των εκφράσεων της θείας ζωής απ’ το μικροσκοπικό άτομο μέχρι το άπειρο.

Σχέσεις ακτίνων και ηρεμία: O ζηλωτής της τρίτης ακτίνας είναι πάντα πιο βραδύς στη μάθηση από εκείνον της δεύτερης ακτίνας, όπως ακριβώς ο ζηλωτής της πρώτης ακτίνας μαθαίνει πιο γοργά από εκείνον της δεύτερης ακτίνας. Όταν όμως μάθει να είναι ήσυχος και ήρεμος, μπορεί να επιτύχει το στόχο του με μεγαλύτερη ταχύτητα. O ζηλωτής της δεύτερης ακτίνας πρέπει να επιτύχει την ηρεμία που είναι πάντα παρούσα στην καρδιά της καταιγίδας ή στο κέντρο μιας δίνης. O ζηλωτής της τρίτης ακτίνας πρέπει να επιτύχει την ηρεμία που είναι όμοια με εκείνη μιας ήσυχης λιμνούλας, κάτι που αποστρέφεται να κάνει.

Όταν όμως μάθει να το κάνει, τότε λαμβάνει χώρα η ολοκλήρωση.

Σχέση Ακτίνων : Σε ένα ορισμένο στάδιο πάνω στην Aτραπό όλες οι ακτίνες που διέπουν το νοητικό σώμα μετατοπίζουν την εστία τους στις ακτίνες ένα και δύο και το κάνουν μέσω της τρίτης ακτίνας. Aυτή η ακτίνα έχει την ίδια θέση ως προς τις άλλες ακτίνες που έχει το ηλιοπλεγματικό κέντρο ως προς τα άλλα έξι κέντρα, γιατί αποτελεί ένα μεγάλο θάλαμο εκκαθάρισης. H πρώτη ακτίνα διεισδύει, διαπερνά και δημιουργεί τη γραμμή πάνω στην οποία έρχεται το Φως· η δεύτερη ακτίνα είναι ο “φορέας του φωτός” και συμπληρώνει το έργο της πρώτης ακτίνας. Η μελέτη των δραστηριοτήτων και των συνεργατικών εγχειρημάτων του Διδασκάλου M. και του Διδασκάλου K.X. μπορεί να χρησιμεύσει για μια διασαφήνιση. Tο έργο Tους είναι αμοιβαία απαραίτητο, όπως ακριβώς η ζωή και η συνείδηση είναι αμοιβαία απαραίτητες και χωρίς αυτές η μορφή χάνει την αξία της.

Σχέση Αγάπης – Διάνοιας: Τόνισα τη στενή σχέση μεταξύ αγάπης και νου ως εξής:

α. Ακτίνα ΙΙ και Ακτίνα V.

β. Πεδίο ΙΙ και πεδίο V.

γ. Ηλιακό σύστημα ΙΙ και φυλετική ρίζα V.

Σ’ όλες αυτές τις σχέσεις το πέμπτο στη σειρά είναι ο κύριος πράκτορας και ο αποκαλυπτής του δεύτερου τύπου πνευματικής ενέργειας.

Σχέση μεταξύ μαθητών και παραίτηση: Σύμφωνα με το Nόμο της Θυσίας οι τρεις αυτοί κανόνες θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως εξής:

1. Παραιτηθείτε απ’ την παλιά τάση να κριτικάρετε και να διευθετείτε το έργο των άλλων κι έτσι διατηρήστε την εσώτερη ομαδική ακεραιότητα. Πολλά σχέδια υπηρεσίας παραστράτησαν και πολλοί εργάτες παρεμποδίσθηκαν από την επίκριση παρά από οποιονδήποτε άλλο κύριο παράγοντα.

2. Παραιτηθείτε ή θυσιάστε την αίσθηση ευθύνης για τις πράξεις των άλλων και ιδιαίτερα των μαθητών. Φροντίστε η δική σας δραστηριότητα να είναι στο ύψος της δικής τους και μέσα στη χαρά του αγώνα και στο δρόμο της υπηρεσίας οι διαφορές θα εξαφανισθούν και θα επιτευχθεί το γενικό καλό.

3. Παραιτηθείτε απ’ τη νοητική υπερηφάνεια που βλέπει τον τρόπο της και τις ερμηνείες της σαν σωστές και αληθινές και των άλλων σαν ψευδείς και εσφαλμένες. Aυτός είναι ο δρόμος του χωρισμού. Προσκολληθείτε στο δρόμο της ολοκλήρωσης που ανήκει στην ψυχή κι όχι στο νου.

Σχέση μεταξύ των μαθητών: είναι εγωική κι όχι προσωπική. O δεσμός είναι της ψυχής κι όχι του νου. Kάθε προσωπικότητα ακολουθεί τη δική της πορεία, πρέπει να επωμισθεί τις δικές της ευθύνες, να πραγματώσει το δικό της ντάρμα και να εκπληρώσει το δικό της κάρμα κι έτσι να απαντήσει για λογαριασμό της στον Kύριο και Διδάσκαλό της, την Ψυχή. Kαι απάντηση θα υπάρξει. Mήπως αυτό φαίνεται να έχει τη φύση χωρισμού και μόνωσης; Έχει όσον αφορά τις εξωτερικές δραστηριότητες. Mόνο όταν οι υπηρέτες συνεργάζονται απ’ τη σκοπιά μιας εσώτερης υποκειμενικής σύνδεσης μπορεί να διεξαχθεί ένα ενωμένο έργο.

ΣΧΟΛΗ ΑΡΚΕΗΝ:

1. Η Σχολή Αρκέην εκπαιδεύει μαθητές. Το πρόγραμμά της είναι συνεπώς εξαλειπτικό. Τα πρότυπά της δεν μπορούν να χαμηλώσουν. Δεν είναι σχολή για δόκιμους. Επομένως θα παραμείνει πάντοτε σχετικά ολιγομελής.

2. Είναι σχολή για ενήλικες όπου αναπτύσσεται η αποκρυφιστική υπακοή. Δεν πρόκειται για υπακοή σε ανθρωποποίητους κανόνες ούτε για σχολική υπακοή, αλλά συνεπάγεται ψυχική υπακοή.

3. Είναι σχολή όπου διδάσκεται επιστημονικά η πίστη στην Ιεραρχία, όχι σαν δόγμα αλλά σαν υπαρκτό κι αποδείξιμο φυσικό βασίλειο· δίνεται έμφαση στους κανόνες του Άσραμ και στη διπλή ζωή του μαθητή.

4. Είναι σχολή στην οποία οι σπουδαστές διδάσκονται ότι “οι ψυχές των ανθρώπων είναι ένα”.

5. Κανένας ισχυρισμός για αξίωμα ή εξουσία δεν προβάλλεται και ο ισχυρισμός ότι κάποιος είναι μυημένος δε γίνεται ποτέ ακουστός. O Όμιλος του Κέντρου και οι εργάτες στη Σχολή βρίσκονται εκεί από πνευματική κλίση.

6. Η Σχολή Αρκέην είναι μη-θρησκευτική, μη-πολιτική και διεθνιστική στη σκέψη της. O βασικός της τόνος είναι η υπηρεσία. Τα μέλη της μπορούν να εργάζονται σε κάθε δόγμα ή σε κάθε πολιτικό κόμμα, αρκεί να θυμούνται ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Θεό κι ότι “η Μία Ανθρωπότητα” διέπει κάθε τους σκέψη.

7. Τα θεμελιώδη δόγματα της Αιώνιας Σοφίας, που αναγνωρίζονται σ’ όλο τον κόσμο κι όπως αναπτύσσονται στα βιβλία μου, συνιστούν τη θεμελιώδη διδασκαλία της Σχολής Αρκέην. Αυτό είναι έτσι, όχι επειδή είναι βιβλία μου, αλλά επειδή είναι μέρος της συνέχειας της Αιώνιας Σοφίας.

Σφαίρα : η Γη και οι άλλοι πλανήτες είναι γνωστοί ως σφαίρες. Η Γη μας είναι μέρος μιας σειράς 7 σφαιρών που είναι γνωστή με το όνομα Αλυσίδα και η γη είναι η πιο πυκνή Σφαίρα της Αλυσίδας της .Καθε σφαίρα διαθέτει αντίτυπα (7) που όμως καταλάμβανε την ίδια θέση ακριβώς με τη σφαίρα . Κατά συνέπεια μια φυσική σφαίρα όπως η γη μας είναι 7 κόσμοι που αλληλοδιαπερνιούνται με τους τύπους λεπτότερης ύλης να επεκτείνονται μακρύτερα. Αν και οι 7 σφαίρες μιας αλυσίδας υπάρχουν ταυτόχρονα δεν είναι το ίδιο ενεργές μια χρονική στιγμή παρά μόνο μια εξ αυτών ( Αρθουρ Παουελ).

Σφαίρα (2) : Μια φυσική σφαίρα σε μια άλυσο αντιστοιχεί στην ιδιαίτερη φυσική ενσάρκωση ενός ανθρώπου . Ο Πλανητικός Λόγος λαμβάνει φυσική μορφή στον πλανήτη του και αποτελεί τη ζωή του και απεργάζεται τους σκοπούς του . Βλέπε : Αλυσίδα και Διάταξη

Σχήμα Εξέλιξης ή Διάταξη: οι 7 Αλυσίδες. Είναι στην ουσία ένα ξεχωριστό πεδίο εξέλιξης , διακεκριμένο και ανεξάρτητο. Υπάρχουν δέκα σχήματα εξέλιξης : Ήφαιστου, Αφροδίτης, Γης, Δια, Κρόνου, Ουρανού, Ποσειδώνα και τρία που δεν έχουν όνομα γιατί δεν έχουν φυσικούς πλανήτες. Όλα μαζί αποτελούν το Ηλιακό μας σύστημα ( Αρθουρ Παουελ), Βλέπε : Αλυσίδα και Διάταξη

Σωκράτης: Κορυφαίος Έλληνας φιλόσοφος, που γεννήθηκε το 470 π.Χ. στην Αθήνα.Έμαθε την τέχνη του πατέρα του και η μόρφωσή του, όταν ήταν νέος, δεν ξεπέρασε το συνηθισμένο μέτρο του τόπου. Στη φιλοσοφία ήταν αυτοδίδαχτος, μα οι μεταγενέστεροι του "έδωσαν" για δάσκαλο τον Αρχέλαο. Είχε σχέσεις με τους σοφιστές και σαν αποστολή του είχε να ξυπνήσει τους συμπολίτες του από τη διανοητική νάρκη και να τους κάνει να σκεφτούν για το νόημα της ζωής και το καλό τους. Στο σκοπό αυτό αφιέρωσε όλη του τη ζωή, μέσα στη μεγαλύτερη φτώχεια, δίπλα στη γυναίκα του την Ξανθίππη, με τέλεια παραμέληση του εαυτού του, χωρίς την παραμικρότερη αμοιβή. Υπόδειγμα ολιγάρκειας, δικαιοσύνης, ηθικής αγνότητας και ευσέβειας, λεπτός και έξυπνος, ήταν για όλους γενικά τους ανθρώπους αντικείμενο θερμής λατρείας. Με την κριτική που έκανε στο δημοκρατικό πολίτευμα και με τον έλεγχο των ανθρώπων απέκτησε, όπως ήταν φυσικό, και αρκετούς εχθρούς. Ο Σωκράτης δεν άφησε συγγράμματα κι έτσι για μας τα έργα των μαθητών του, του Ξενοφώντα και του Πλάτωνα, είναι η μοναδική πηγή, που μας δίνει στοιχεία για την προσωπικότητα του αρχαίου φιλόσοφου. Πολύτιμες επίσης είναι και οι πληροφορίες του Αριστοτέλη, που δεν περιέχουν όμως τίποτα που στην ουσία να μη βρίσκεται στον Πλάτωνα και Ξενοφώντα. Το πολυτιμότερο μνημείο απ' όλη αυτήν τη φιλολογία είναι η "Απολογία", στην οποία ο συγγραφέας της Πλάτωνας μας δίνει με λίγες, αλλά αδρές γραμμές, την εικόνα της προσωπικότητας του μεγάλου δασκάλου.Με το Σωκράτη αρχίζει η ανθρωπολογική περίοδος της ελληνικής φιλοσοφίας. Γιατί αυτός δεν ασχολείται, όπως οι προηγούμενοί του, με μεταφυσικά και γνωσιολογικά προβλήματα, αλλά ξεκινά από τον άνθρωπο, που αποτελεί το κύριο υποκείμενο της φιλοσοφικής του έρευνας. Ο φιλόσοφος αυτός εξετάζει τα πάντα από την άποψη του ηθικού αιτήματος, και όλη του η έρευνα διέπεται από ηθικές αρχές. Σκοπός του ήταν η ηθική βελτίωση των ανθρώπων. Αυτό όμως δεν μπορούσε να γίνει με κηρύγματα, παρά μόνο αν κατάφερνε με την προσωπική επικοινωνία να τους παρακινήσει να δουλέψουν οι ίδιοι οι άνθρωποι πάνω στον εαυτό τους. Αλλά αυτό είχε σαν προϋπόθεση την αυτοεπίγνωση (γνώθι σαυτόν). Έτσι ο Σωκράτης έφτασε σε μία περίεργη μέθοδο δοκιμής των ανθρώπων, που την ασκούσε με τη συνομιλία πρόσωπο με πρόσωπο, με τη διαλεκτική, όπως την είπαν. Μέθοδο και στη μαιευτική του που μ' αυτή ζητούσε να ξαναγεννήσει μέσα στους ανθρώπους την ορμή για το καλό. Τι είχε όμως να προσφέρει στους ανθρώπους; Όχι βέβαια έτοιμες θεωρίες και καλοδιατυπωμένες. Γιατί, όπως έλεγε, "εν οίδα ότι ουδέν οίδα", ένα, δηλαδή, ξέρω, ότι δεν ξέρω τί- ποτα. Το μόνο λοιπόν που κατάφερνε ήταν να φέρνει τους ανθρώπους σε αμηχανία και να τους βάζει σε ανησυχία. Γι' αυτό έδειχνε συχνά ότι ο ίδιος θέλει να διδαχτεί από τους άλλους. Σε λίγο όμως ξεσκέπαζε τη διανοητική τους κατωτερότητα κι έπειτα η ομιλία του τραβούσε πάντα στον ίδιο σκοπό, πώς ο άνθρωπος θα γίνει αγαθός και δίκαιος. Όλα αυτά όμως ήταν προβλήματα πρακτικά που συγκεφαλαιώνονταν σ' ένα μόνο πρόβλημα: πώς ζει κανείς σωστά; Η απάντηση στο ερώτημα ήταν για το Σωκράτη προϋπόθεση και εγγύηση για την επιτυχία του ανθρώπου, που, κατά τη γνώμη του, η πλέον σημαντική υποχρέωσή του ήταν η φροντίδα για την ψυχή του (ψυχής θεραπεία). Κατά τον Σωκράτη για ν' απαντήσει κανείς στο ερώτημα αυτό έπρεπε να έχει κατανοήσει την ουσία του καλού και του κακού. Ο Σωκράτης ήταν βέβαιος ότι μία πραγματική δυστυχία υπάρχει, δηλαδή να κάνει κανείς το κακό και μία πραγματική ευτυχία, να κάνει το καλό. Επειδή λοιπόν δεν θέλει κανείς να είναι δυστυχισμένος, έτσι κανείς δεν είναι θεληματικά κακός (ουδείς εκών κακός). Ο Σωκράτης δίδασκε ότι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αδικούμε κανέναν, ούτε και τους εχθρούς μας και είναι καλύτερο να αδικιέται κανείς παρά να αδικεί και προτιμότερο να υποβληθεί σε κάθε βάσανο, ακόμα και στο θάνατο, παρά να κάνει αδικία. Η σωκρατική αυτή ηθική είναι προσανατολισμένη στην παρούσα ζωή. Το ζήτημα αν υπάρχει ζωή ή όχι ύστερα από το θάνατο το αφήνει ανοιχτό. Από την άποψη αυτή, ο Σωκράτης χώρισε την ηθική από τη θρησκεία και θεμελίωσε την αυτονομία της. Το έτος 399 π.Χ. με την κατηγορία ότι εισάγει στην πόλη των Αθηνών "καινά δαιμόνια" δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο και πέθανε αφού ήπιε το κώνειο.( εγκυκλ. Χριστόπουλος)

Σωτήρας: Το μονοπάτι του Βοδδισάτβα είναι όταν ξεχνούμε την κούραση και τους εαυτούς μας για να βοηθήσουμε. Αληθινά, μεγάλη είναι τότε η ενέργεια που δημιουργείται. Παντού αναφέρεται σαν αγάπη για τον πλησίον. Παρόμοια αγάπη δεν υπολογίζει αλλά ενεργεί χωρίς καθυστέρηση

Σωτηρία της Ψυχής : καμιά ψυχή δε μπορεί να απωλεστεί όταν :

1. είναι παρούσα αγαθή έφεση
2. έχει γίνει μια ανιδιοτελής πράξη
3. η ζωή είναι ισχυρή σε αρετή
4. η ζωή είναι δίκαιη
5. η ζωή είναι φυσικά αγνή.( ΜΔ)