Τ
Ταπεινότητα, αληθινή: Η αληθινή ταπεινότητα βασίζεται στο γεγονός, το όραμα και τις πιέσεις του χρόνου. Σας δίνω εδώ μια νύξη και θα ήθελα να σας ζητήσω να σκεφθείτε βαθιά τα τρία αυτά θεμέλια μιας κύριας στάσης της προσωπικότητας, που πρέπει να τηρείται και να καταδεικνύεται πριν από κάθε μύηση. Θα ήθελα να σας θυμίσω ότι πρέπει να υπάρχει πάντα ταπεινότητα στην παρουσία του αληθινού οράματος.
Ταπεινότητα και σωστή θέση : η ταπεινότητα πρέπει πάντοτε να συνοδεύει έναν πνευματικό αυτοσεβασμό που απαγορεύει σ’ ένα μαθητή να στέκει οπουδήποτε πάνω στην Ατραπό, εκτός από τη σωστή του θέση. Το γεγονός είναι ότι η μαθητεία δικαιολογεί την αναγνώριση. Δεν υπάρχει λανθασμένη υπερηφάνεια ξέροντας ότι είναι κανείς μαθητής. Αυτό το τονίζω σε σένα και σ’ όλους τους μαθητές. Η αναγνώριση της θέσης ωστόσο είναι ένα καθαρά προσωπικό θέμα· πρέπει να αντιμετωπισθεί και να γίνει δεκτό κι έπειτα να ακολουθηθεί από σιωπή.
Τάττβα-ς: Βλέπε: είκοσι τέσσερις τάττβα.
Τάττβα-γκνιάνα: Η Γνώση της Πραγματικότητας, της ‘Ουσίας’.Τα τέσσερα εσωτερικά όργανα της αντίληψης, δηλαδή: ο μάνας [νους], η μπούντχι [ικανότητα της διάκρισης], η τσίττα [‘νοητική ύλη’], το αχαμκάρα [‘αίσθηση-του-εγώ’].
Ταχύτητα σημερινής εποχής και Μύηση : Κάθε μύηση στην οποία γίνονται δεκτοί οι μαθητές επιτρέπει αυτό το στενότερο αποκρυφιστικό μερισμό στην Ιεραρχική ζωή. Αυτός συνεπάγεται για την προχωρημένη ανθρωπότητα μια αξιοσημείωτη αύξηση της ζωτικότητας και μια ζωτική ένταση και δυναμικότητα. Η αντανάκλασή της στις μάζες φαίνεται από τη συνεχή απαίτηση για ταχύτητα και από την τρομακτική επιτάχυνση της ζωής του ανθρώπινου γένους σε κάθε τμήμα της ζωής. Η επιτάχυνση αυτή συγχρονίζεται με την αύξουσα ετοιμότητα των μαθητών παντού για μύηση – ανάλογα με την περιωπή τους και την αναπτυγμένη τους ικανότητα.
Ταύτιση με Εκπαιδευτή και έμπνευση για άλλους: Γιατί είναι άραγε αναγκαίο για τo μαθητή να ενισχύσει τoν εσωτερικό τoυ δεσμό με τoν εκπαιδευτή τoυ; Όχι γιατί o εκπαιδευτής είναι o Διδάσκαλός τoυ, όχι επειδή o μαθητής υπόκειται στην επιβoλή oπoιoυδήπoτε υπoκειμενικoύ ελέγχoυ από τo Διδάσκαλo, όχι επειδή πρόκειται για κάπoιo ιδιαίτερo πρoνόμιo, αλλά επειδή όταν o νoυς του μαθητή βρίσκεται σε αληθινή επικoινωνία με τoν εκπαιδευτή, τότε o μαθητής μπoρεί να αποβεί πηγή έμπνευσης για τoυς συμμαθητές τoυ· αν σκέφτεται με διαύγεια πάνω στη γραμμή τoυ επιλεγμένου του θέματoς (σημείωσε τη λέξη “επιλεγμένου”), τότε μπoρεί επίσης να διδάξει. O Διδάσκαλoς παρατηρεί κάθε μέλoς της ομάδας Toυ από τη σκοπιά της χρησιμότητάς τoυ στη γενική ομαδική υπηρεσία. H συνεισφoρά τoυ καθενός μπoρεί να διαφέρει·
Ταύτιση : Όπου επιτυγχάνεται αληθινή ταύτιση, δεν υπάρχει αίσθηση αυτού κι εκείνου· όπου η συγχώνευση είναι πλήρης, δεν υπάρχει αναγνώριση ατομικής δραστηριότητας μέσα στην ομάδα, γιατί η θέληση της συγχωνευθείσας ψυχής είναι ταυτόσημη μ’ εκείνη της ομάδας και αυτόματη στη λειτουργία της· όπου είναι παρούσα αληθινή ενότητα, ο υποψήφιος ατομικά αποβαίνει μόνο ένας αγωγός για την ομαδική θέληση και δραστηριότητα κι αυτό χωρίς προσπάθεια εκ μέρους του, αλλά απλά σαν μια αυθόρμητη αντίδραση.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ζηλωτές και μαθητές πριν απ’ την τρίτη μύηση είναι εκείνο της κατανόησης της φύσης της ταύτισης. Αφορά (στην πρώτη περίπτωση) τη σχέση του εαυτού με τον Εαυτό και όλων των εαυτών με τον παμπεριεκτικό ΕΑΥΤΟ. Συνεπάγεται το μυστήριο της δυαδικότητας με το οποίο ασχολούνται και τη στιγμή ακριβώς που η θεωρία της ουσιαστικής ενότητας συνειδητοποιείται σαφώς, συντελείται η είσοδος στο βασίλειο της σύνθεσης.
Η ταύτιση (για να χρησιμοποιήσω τη μόνη διαθέσιμη λέξη για το σκοπό μας) συνδέεται με τη δυναμική ζωή, τη συνειδητή ενίσχυση, την πληρότητα και το δημιουργικό μερισμό συν τη διαδικασία. Είναι μια διαδικασία συμμετοχής – που αναλαμβάνεται συνειδητά κι εποικοδομητικά – στις ζωικές δράσεις κι αντιδράσεις του Ενός στον Οποίο ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε.
….Σ’ αυτή την ανάπτυξη έδωσα το ανεπαρκές όνομα της Ταύτισης. Είναι μια λέξη που συνεπάγεται τη συνείδηση, που επικαλείται τη θέληση, που είναι δυναμικής φύσης, περιεκτική στην επαφή και που βασίζεται επίσης στη δοξασία της μη χωριστικότητας. Αυτή ωστόσο είναι μόνο η αρχή μιας ολοσχερώς νέας φάσης ανάπτυξης· η συνείδηση τελικά πέφτει κάτω απ’ το επίπεδο αντίληψης. Καθίσταται τόσο αυτόματη κι ακαταχώρητη στην έκφρασή της όσο και το ζωώδες ένστικτο στο ανθρώπινο ον. Λειτουργεί, αλλά ο άνθρωπος δεν έχει συνειδητή επίγνωσή του. Είναι ένας προστατευτικός μηχανισμός. Η όψη θέληση της Ενάδας υπερτερεί αλλά δεν αποκλείει την αγάπη (η οποία έγινε με τη σειρά της ενστικτώδης)· μια οξεία σαν ξίφος αποδοχή της ταύτισης παίρνει τη θέση της περιεκτικότητας που ως τώρα ήταν αισθητή κι εφαρμόσιμη. Ίσως μπορώ να σας μεταδώσω κάτι απ’ ό,τι εννοώ, υποδεικνύοντας ότι ο κύκλος με το σημείο στο κέντρο είναι το σύμβολο του τέλειου ανθρώπου.
Ταύτιση και ενότητα: Δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο παρά να μιλώ με όρους συνείδησης, παρότι η ζωή της Τριάδας – που οδηγεί με τη σειρά της σε ταύτιση με την Ενάδα, όπως η ζωή της προσωπικότητας οδηγεί τελικά σε ψυχικό έλεγχο και έκφραση – δεν έχει τίποτε να κάνει με τη συνείδηση ή την ευαισθησία, όπως οι όροι αυτοί κατανοούνται γενικά. Ωστόσο θυμηθείτε πώς χρησιμοποίησα τη λέξη ΤΑΥΤΙΣΗ σ’ όλες τις διδασκαλίες μου πάνω στην αποκρυφιστική ανέλιξη. Είναι η μόνη λέξη που βρήκα, η οποία μπορεί κατά κάποιο τρόπο να μεταδώσει την πλήρη ενότητα που τελικά επιτυγχάνεται από όσους αναπτύσσουν μια αίσθηση ενότητας και αρνούνται να δεχθούν την απομόνωση· η χωριστικότητα τότε εξαφανίζεται τελείως. Η απομονωμένη ενότητα που επιτυγχάνεται είναι ενότητα με το Όλο, με την Ύπαρξη στην ολότητά της
Η ταύτιση με την ψυχή και την Ιεραρχία εξαρτάται από την ικανότητα του μαθητή ν’ αγαπά ορθά.
τέσσερις καρποί, οι. Οι τέσσερις θεμιτοί στόχοι της ανθρώπινης ζωής. Δηλαδή: ντχάρμα [αρετή], άρτα [πλούτος], κάμα [εκπλήρωση των επιθυμιών] και μόκσα [απελευθέρωση].
τέσσερα στάδια της ζωής Δηλαδή: μπραχματσάργια [η ζωή του άγαμου μαθητή], γκαρχάστγια [η ζωή του έγγαμου οικογενειάρχη], βαναπράστχα [η ζωή της απόσυρσης] και σαννγιάσα [η μοναστική ζωή].
τζίβα: Η ενσαρκωμένη ψυχή· έμβιο πλάσμα· ο κοινός άνθρωπος.
Τέλεια υγεία: Οξυγόνωση του αίματος. Όπου υπάρχει ελεύθερη ροη της δύναμης της ζωής και κανένα εμπόδιο στην κυκλοφορία του ρευστού της ζωής μέσα από το αίμα , εκεί συνεπώς και κανονικά θα υπάρχει τέλεια υγεία(ΕΑ).
Τελετουργία: Ένα από τα πρώτα μαθήματα που θα μάθει η ανθρωπότητα υπό την ισχυρή επίδραση της έβδομης ακτίνας είναι ότι η ψυχή ελέγχει το όργανό της, την προσωπικότητα, μέσω τυπικού ή της επιβολής ενός κανονικού ρυθμού, γιατί ο ρυθμός είναι αυτό που προσδιορίζει πραγματικά το τυπικό. Όταν οι ζηλωτές της μαθητείας επιβάλουν ένα ρυθμό στη ζωή τους, τον ονομάζουν πειθάρχηση και αισθάνονται ευτυχείς. Αυτό που κάνουν οι ομάδες που συγκεντρώνονται για την εκτέλεση κάποιου τυπικού ή τελετουργίας (Εκκλησιαστικού τυπικού, Τεκτονικού έργου, στρατιωτικής ή ναυτικής άσκησης, επιχειρηματικών οργανώσεων, ορθής λειτουργίας ενός σπιτικού, ενός νοσοκομείου ή μιας ψυχαγωγίας, κ.λπ.) έχει ανάλογη φύση, αφού επιβάλλει στους συμμετέχοντες μια ταυτόχρονη δράση, ένα ταυτόσημο εγχείρημα ή ένα τυπικό. Κανείς σ’ αυτή τη γη δεν μπορεί να υπεκφύγει το τυπικό ή την τελετουργία, αφού η ανατολή και η δύση του ηλίου επιβάλλει ένα τυπικό.
Δεν μπορούμε να υπεκφύγουμε τη διαδικασία της τελετουργικής ζωής. Αναγνωρίζεται ασυνείδητα, ακολουθείται τυφλά και συνιστά τη μεγάλη πειθάρχηση της ρυθμικής αναπνοής της ίδιας της ζωής. Η Θεότητα εργάζεται με τυπικό και υποβάλλεται στις τελετουργίες του σύμπαντος. Οι επτά ακτίνες έρχονται σε δραστηριότητα και φεύγουν πάλι υπό τη ρυθμική και τυπολογική ώθηση της θείας Ζωής
Τεμπελιά : Μην προσπαθείτε να βρείτε ανάπαυση στην αεργία. Η αεργία δεν είναι παρά το μικρόβιο της ραθυμίας. ( Μορύα)
Τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία ή ανθρώπινη (ή 9η ): αποτελεί στην πραγματικότητα την ένατη για αυτό και ονομάζεται Ιεραρχία των μυημένων. Συνδέεται με το ζώδιο της μαθητείας του Σκορπιού. Είναι ο όμιλος στον οποίον εντάσσεται η ανώτερη όψη του ανθρώπου , ο Πατέρας στους Ουρανούς. Είναι το φυτώριο των ενσαρκωμένων Τζίβα. Μαζί της έφερε τα σπέρματα Ζωών που κατέκτησαν το ανθρώπινο στάδιο σε ένα άλλο Ηλιακό σύστημα αλλά δεν πρόλαβαν να προχωρήσουν πέρα από αυτό γιατί τις πρόφτασε η πραλάγια και τις έριξε σε συσκότιση.
Τέταρτη ακτίνα: Δεν πρέπει ποτέ να λησμονείται ότι η τέταρτη αυτή ακτίνα της διαμάχης είναι η ακτίνα της οποίας οι ενέργειες, όταν εφαρμοσθούν και κατανοηθούν ορθά, επιφέρουν την αρμονία και την ενοποίηση. Tο αποτέλεσμα της εναρμονίζουσας αυτής δραστηριότητας είναι το κάλλος, αλλά είναι ένα κάλλος που επιτυγχάνεται δια του αγώνα. Παράγει ζωντάνια δια του θανάτου, αρμονία δια της πάλης, Ένωση δια της ποικιλίας και της αντιξοότητας.
Τετράς : Το τετραπλό κατώτερο εαυτού, ή ο άνθρωπος στους τρείς κόσμους. Τούτο διαιρείται κατά διαφόρους τρόπους, άλλα ίσως για το σκοπό μας η καλλίτερη διαίρεση είναι να κατατάξουμε το τέσσερα ως εξής:
1. Τον κατώτερο νου
2. Το συγκινησιακό ή καμικό σώμα.
3. Την πράνα ή τη ζωική αρχή.
4. Το αιθερικό σώμα ή το ανώτατο τμήμα τού διπλού φυσικού σώματος.
Τεχνικές ολοκλήρωσης: Tο πρώτο είναι αυτό στο οποίο η πρώτη ακτινική όψη της τεχνικής εφαρμόζεται στη μορφική φύση, προκαλώντας καταστροφή μέσω αποκρυστάλλωσης. Aυτή επιφέρει το “θάνατο της μορφής” για να μπορέσει “πάλι να εγερθεί και να ζήσει”. Tο άλλο είναι η δεύτερη ακτινική όψη της τεχνικής, όπου η αναδόμηση, επαναπορρόφηση και αναγνώριση της μορφής συντελείται στο φως που πέφτει γύρω, πάνω κι επί της προσωπικότητας. Σ’ αυτό το φως ο άνθρωπος βλέπει Φως κι έτσι γίνεται τελικά φορέας φωτός.
Τηλεόραση και διαφάνεια : Περνάμε από ένα στάδιο όπου όλα διακηρύσσονται από τις στέγες των σπιτιών – όπως δήλωσε ο Χριστός ότι θα γίνει – και καθώς ακούμε ή διαβάζουμε για την πλημμύρα της διαφθοράς, του εγκλήματος, της αισθησιακής απόλαυσης ή των πολυτελών αγορών, έχουμε την τάση να αποθαρρυνόμαστε· είναι συνετό να θυμάστε ότι είναι υγιεινό να έρθουν όλα αυτά στην επιφάνεια και να τα ξέρουμε όλοι. Είναι σαν μια ψυχολογική κάθαρση του υποσυνείδητου, στην οποία υποβάλλονται τα άτομα και προμηνύει την εγκαινίαση μιας νέας και καλύτερης ημέρας.
Τηλεπάθεια: Το πρώτο πράγμα που πρέπει να εδραιωθεί σ’ έναν όμιλο μαθητών είναι η αγάπη και η εμπιστοσύνη, γιατί χωρίς αυτά δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή μεταβίβαση σκέψης. Όταν δεν υπάρχει αγάπη κι εμπιστοσύνη, πρέπει να αναπτυχθούν οριστικά και συνειδητά. Ένας δεύτερος κανόνας διέπει την τηλεπαθητική αυτή σχέση κι αυτός είναι ότι όλες οι “κρίσεις κριτικής” πρέπει να αποφεύγονται πολύ προσεκτικά από όλους τους μαθητές εφόσον θέλουν να επιφέρουν τον αναγκαίο ρυθμό.
1. Με την καθυπόταξη της κατώτερης φύσης, η οποία μεταφέρει τη δραστηριότητα όλης της ζωής κάτω του ηλιακού πλέγματος, συμπεριλαμβανομένου του ηλιακού πλέγματος, στα τρία κέντρα πάνω απ’ το διάφραγμα, το κεφάλι, την καρδιά και το λαιμό. Αυτό γίνεται με ζωή, αγάπη και υπηρεσία κι όχι με αναπνευστική άσκηση ή με το να “κάθεται κανείς για ανάπτυξη”.
2. Με την άσκηση της αγάπης, την εστίαση της προσοχής στην καρδιακή ζωή και υπηρεσία και την αντίληψη ότι το καρδιακό κέντρο είναι η αντανάκλαση της ψυχής στον άνθρωπο κι ότι η ψυχή αυτή πρέπει να καθοδηγεί τα ζητήματα της καρδιάς από το θρόνο ή την έδρα ανάμεσα στα φρύδια.
3. Με τη γνώση του διαλογισμού.
Το Φως στο κεφάλι(2): διέρχεται συνήθως από τρία στάδια έντασης:
α. Αρχικά είναι ένα διάχυτο φως που περιβάλλει το κεφάλι, ανακαλύπτεται αργότερα μέσα στο κεφάλι και παράγει μια εσώτερη ακτινοβολία που είναι η υποτυπώδης άλως.
β. Το διάχυτο αυτό φως σταθεροποιείται κατόπιν κι αποβαίνει ένας εσώτερος ακτινοβόλος ήλιος.
γ. Στο κέντρο αυτού του ηλίου εμφανίζεται τελικά ένα βαθυκύανο σημείο ή ένας μικρός δίσκος ινδικού. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την έξοδο στο κεφάλι δια της οποίας αποχωρεί η ψυχή απ’ τον κόσμο της φαινομενικής ύπαρξης και είναι σύμβολο της ατραπού ή της θύρας στο βασίλειο του Θεού. Αυτή είναι η συμβολική ερμηνεία των φαινομένων.
Το Κάρμα: είναι μια λέξη με πολλές έννοιες κι έχει έναν ειδικό όρο γιο καθεμιά σχεδόν από τις όψεις του. Σαν συνώνυμο της αμαρτίας σημαίνει την εκτελεστή κάποιας πράξης για την επίτευξη ενός σκοπού ιδιοτελούς επιθυμίας, η οποία δεν μπορεί να είναι παρά επιβλαβής για κάποιον άλλον. Το Κάρμα είναι δράσει, το αίτιο· και το Κάρμα πάλι είναι ο “Νόμος της Ηθικής Αιτιότητας’· Το αποτέλεσμα μιας πράξεις που έγινε εγωιστικά από τα σκοπιά του μεγάλου Νόμου της Αρμονίας που εξαρτάται από τον αλτρουισμό. (Μ.Α. 11, 316)Το Βασίλειο του Θεού στη γη ή το βασίλειο των ψυχών: Κατασταλάζει στη γη. Η διαδικασία θα ακολουθήσει τρεις γραμμές:
1. Ατομική προσπάθεια που θα καταβάλλεται από το μαθητή ατομικά, ο οποίος θα χρησιμοποιεί την τεχνική της απόσπασης, της απάθειας και της διάκρισης που δίδαξε ο Βούδδας.
2. Ομαδική μύηση η οποία θα γίνει δυνατή από την αυτόβουλη προσπάθεια των μαθητών ατομικά, που θα ακολουθούν τις εντολές του Χριστού και θα οδηγούν σε πλήρη υποταγή την προσωπικότητα και τη μονάδα στο ομαδικό συμφέρον και το ομαδικό καλό.
3. Ομαδική προσπάθεια που θα προωθείται σαν όμιλος που αγαπά όλα τα όντα κι αντιλαμβάνεται και κατανοεί την αληθινή σημασία της Υδροχοϊκής τεχνικής της ομαδικής αγάπης κι εργασίας.
Tο Μυστικό: Ονομάζεται στον εσωτερισμό “το μυστικό της μετάθεσης”. Θα μπορούσα να φέρω τη γενική έννοια που υπόκειται σ’ αυτές τις λέξεις στη νοημοσύνη του μέσου σπουδαστή αν του έλεγα ότι, όταν ο άνθρωπος κατανοεί πραγματικά την εξυψωτική δύναμη της έφεσης, μπορεί ν’ αρχίσει να εργάζεται με το μυστικό της μετάθεσης. Οι σπουδαστές πρέπει να εγκαταλείψουν την ανόητη κι εσφαλμένη ιδέα ότι η έφεση είναι πραγματικά μια συναισθηματική τάση. Δεν είναι. Είναι μια επιστημονική διεργασία που διέπει την ίδια την εξέλιξη. Όταν της δοθεί ανοικτό πεδίο και την ακολουθήσουμε δεόντως, είναι ο κατεξοχήν τρόπος με τον οποίο η υλική όψη ή ολόκληρη η προσωπικότητα “ανυψώνεται στον ουρανό”. Το αποτέλεσμα της συνεχούς έφεσης, όταν ακoλουθείται από ορθή δράση, επιφέρει τρία πράγματα:
1. Διέγερση των ανώτερων ατόμων των τριών σωμάτων.
2. Απόρριψη, σαν αποτέλεσμα αυτής της διέγερσης, εκείνων των ατομικών ουσιών οι οποίες (όταν υπάρχουν) κρατούν αποκρυφιστικά το ζηλωτή κάτω στη γη.
3. Αύξηση της μαγνητικής ελκτικής δύναμης των ανώτερων ατόμων που προσελκύουν άτομα υψηλού κραδασμού για ν’ αντικαταστήσουν τα άτομα χαμηλού κραδασμού. Θα ήθελα εδώ να τονίσω ένα σημείο για να διορθώσω μια σχεδόν παγκόσμια εσφαλμένη νοητική στάση. Τα ορθά άτομα υψηλού κραδασμού προσελκύονται στο σώμα ή τα σώματα ενός ανθρώπου με τη δύναμη της ενωμένης έλξης των ατόμων που ήδη υπάρχουν κι όχι κυρίως από τη θέληση της ψυχής, εκτός στο βαθμό που η θέληση αυτή δρα πάνω στα υψηλής τάξης άτομα που ήδη υπάρχουν και ανταποκρίνονται.
Η έφεση είναι μια δραστηριότητα αποκρυφιστικής κι επιστημονικής φύσης και είναι ενστικτώδης στην ίδια την ουσία. Το σημείο αυτό χρειάζεται έμφαση όταν διδάσκουμε ομίλους.
Τζίβα: Μία χωριστή μονάδα συνειδήσεως. Η Ζωή ως το Απόλυτο. Επίσης η Μονάδα ή Άτμα-Μπούντι.(Μπούντι η πνευματική Ψυχή στον άνθρωπο (η έκτη αρχή) ο φορέας του ΄Ατμα που είναι εξωτερικά η έβδομη αρχή στην επταδική σύσταση του ανθρώπου) Οι Ουράνιοι άνθρωποι αποτελούν τα πρωτότυπα τους.
τζιβαν-μούκτα: Κάποιος που, ενώ ζει μέσα στο σώμα, έχει απελευθερωθεί από τη μάγια.
τζιβ-άτμα : Η ενσαρκωμένη ψυχή.
Τουρίγια: (Στην κυριολεξία: η τέταρτη) Όνομα του Υπερβατικού Μπράχμαν, που υπερβαίνει και διαποτίζει τις τρεις καταστάσεις της εγρήγορσης, του ονείρου και του βαθύ ύπνου.
Τρέτα-γιούγκα: Η δεύτερη από τις τέσσερις γιούγκα [εποχές]. Βλέπε: γιούγκα.
τσάκρα: ονομασία των έξι συνειδησιακών ‘κέντρων’ (ή λωτών) της Σουσούμνα, μέσα από τα οποία ανέρχεται η Κουνταλίνι. Βλέπε: Κουνταλίνι.
Τρεις Εκχύσεις ή κύματα ζωής: Εκπροσωπούν με την πρέπουσα σειρά αυτό που συνήθως ονομάζουμε τα τρία πρόσωπα της Τριάδας . Θα διαπιστωθεί ότι από το καθένα προβάλλεται μια έκχυση ζωής ή δύναμης προς τα κατώτερα πεδία.
Τρεις Κύριοι Αστερισμοί:ο Λέων, ο Aιγόκερως και οι Ιχθείς. Σχετίζονται περίεργα και πολύ μυστηριωδώς με το τέταρτο βασίλειο στη φύση κι επομένως με την εξέλιξη και το πεπρωμένο της ανθρώπινης οικογένειας. Προσθέστε σ’ αυτούς την αναδυόμενη ενέργεια του Υδροχόου και θα έχετε τέσσερις ενέργειες που επιδρούν στους φορείς του ανθρώπου και ασκούν ιδιάζοντα αποτελέσματα – τόσο καταστροφικά όσο κι εποικοδομητικά.
Τρεις όψεις Θέλησης:
1. Υπάρχει η δυναμική θέληση, όπως εκφράζεται από τα εγώ πρώτης ακτίνας.
2. Υπάρχει η περιεκτική ακτινοβόλος θέληση των ψυχών δεύτερης ακτίνας. Αυτό είναι το είδος έκφρασης της θέλησης και του αναγνωρισμένου σκοπού της ζωής με το οποίο πρέπει να μάθεις να έρχεσαι σε άμεση επαφή.
3. Υπάρχει η μαγνητική θέληση των εγώ τρίτης ακτίνας, που σύρει, έλκει, χειρίζεται και διευθετεί σε συμφωνία με το θείο σκοπό. Δεν είναι το ίδιο είδος μαγνητισμού μ’ εκείνο της αγάπης.
Τρεις τύποι Ιεραρχικών εργατών: υπάρχουν τρεις τύποι ιεραρχικών εργατών:
1. Ψυχές· δηλαδή εκείνοι οι μυημένοι που έχουν λάβει την τέταρτη Μύηση της Απάρνησης και στους οποίους το ψυχικό σώμα, το αιτιώδες σώμα, έχει καταστραφεί. Είναι οι Θεματοφύλακες του Σχεδίου.
2. Ψυχικά εμποτισμένες προσωπικότητες· είναι μαθητές και μυημένοι των τριών πρώτων μυήσεων, δια των οποίων εργάζονται οι “ψυχές” για την εκτέλεση του Σχεδίου.
3. Νοήμονες ζηλωτές που δεν είναι ακόμη ψυχικά εμποτισμένες προσωπικότητες αλλά αναγνωρίζουν την ανάγκη του Σχεδίου κι επιδιώκουν την ευημερία των συνανθρώπων τους.
Όταν όμως υπάρχει τρομερός πόνος και καμιά απολύτως ελπίδα πραγματικής βοήθειας ή ανάρρωσης κι όταν ο ασθενής είναι πρόθυμος (ή αν είναι πολύ ασθενής, είναι πρόθυμη η οικογένεια), τότε κάτω από κατάλληλες διασφαλίσεις θα μπορούσε να γίνει κάτι. Όμως αυτή η διευθέτηση του χρόνου της αποχώρησης δε θα βασίζεται σε συναίσθημα και συμπόνια, αλλά στις πνευματικές επιστήμες και στην ορθή κατανόηση των πνευματικών δυνατοτήτων του θανάτου.
Τρεις συνθετικοί Δομητές ή Δημιουργοί : οι Οποίοι είναι:
1. Η Ζωή που εκφράζεται μέσω επτά ηλιακών συστημάτων.
Ο Ένας Περί του Οποίου Τίποτε Δεν Μπορεί Να Ειπωθεί.
2. Η Ζωή που εκφράζεται μέσω επτά πλανητών.
........................................................................... Η Ηλιακή Θεότητα Ο Θεός.
3. Η Ζωή που εκφράζεται μέσω επτά πλανητικών κέντρων ή ηπείρων.
........................................................................... Ο Πλανητικός Λόγος Ο Αρχαίος των Ημερών.
Τρεις όψεις του νου : αναγνώριση των τριών όψεων του νου που βρίσκονται σ’ ό,τι αποκαλούμε νοητικό πεδίο:
1. Τον κατώτερο συγκεκριμένο νου που είναι η στάση της σκέψης που διατηρείται από τη μικροσκοπική όψη της ψυχής η οποία “κατέβηκε” αρχικά στην εκδήλωση κατά το χρόνο της ατομικοποίησης. Αυτός – κατά το μακρύ κύκλο των ενσαρκώσεων – έγινε αυξημένα ευαίσθητος στον επισκιάζοντα Εαυτό του. Αυτός ο επισκιάζων Εαυτός λέει στην ενσαρκωμένη του όψη: “Έχοντας διαπεράσει ολόκληρο το σύμπαν με ένα τμήμα του εαυτού μου, παραμένω”. Η έλξη αυτού του επισκιάζοντος “παραμένοντος Εαυτού” σύρει το μικρό τμήμα πίσω στην αρχική του πηγή.
2. Τον Υιό του Νου, την ψυχή, το προϊόν της σκέψης του Παγκόσμιου Νου, τη σκεπτόμενη, νοούσα, διακρίνουσα, αναλύουσα Ταυτότητα ή πνευματική Οντότητα. Αυτή η όψη της Μιας Ζωής χαρακτηρίζεται από αγνό νου, αγνό λόγο, αγνή αγάπη κι αγνή θέληση. Ένας “Κύριος της Θυσίας” ο οποίος δια της εμπειρίας της ενσάρκωσης, της ολοκλήρωσης και της έκφρασης ανέλαβε το έργο της απολύτρωσης της ύλης και της ανύψωσης της ουσίας στους Ουρανούς! Αυτές είναι γνώριμες αλήθειες και αρχαίες κοινοτυπίες, αλλά παραμένουν ακόμη για σας θεωρίες. Μπορείτε να δοκιμάσετε τη θεωρητική τους φύση διερωτώμενοι: Τι κάνω σαν ψυχή (αν λειτουργώ καθόλου σαν ψυχή) για ν’ ανυψώσω την υλική μου όψη, τους τρεις φορείς μου και την ουσία απ’ την οποία έγιναν, σε υψηλότερα πεδία έκφρασης;
3. Τον ανώτερο αφηρημένο νου που είναι για την ψυχή ό,τι η κατώτατη όψη της ψυχής, που ενσωματώνεται στα πέταλα γνώσης, είναι για το συγκεκριμένο νου. Ο αφηρημένος αυτός νους είναι η κατώτατη όψη της Πνευματικής Τριάδας.
Τρεις κύριες διαδικασίες: στις οποίες αναφέρθηκα νωρίτερα· αυτές καλύπτουν τρεις περιόδους και οδηγούν τελικά σε άλλες διαδικασίες υπό το Νόμο της Επαναγέννησης. Αυτές είναι:
1. Η Διαδικασία της Απόδοσης διέπει την περίοδο της απόσυρσης της ψυχής από το φυσικό πεδίο και από τις δύο φαινομενικές της όψεις, το πυκνό φυσικό σώμα και το αιθερικό σώμα. Αφορά την Τέχνη του Θνήσκειν.
2. Η Διαδικασία της Εξάλειψης. Διέπει εκείνη την περίοδο της ζωής της ανθρώπινης ψυχής μετά το θάνατο και στους δύο άλλους κόσμους της ανθρώπινης εξέλιξης. Αφορά την εξάλειψη απ’ την ψυχή του αστρικο-νοητικού σώματος, έτσι ώστε να είναι “έτοιμη να σταθεί ελεύθερη στο δικό της τόπο”.
3. Η Διαδικασία της Ολοκλήρωσης αφορά την περίοδο κατά την οποία η απελευθερωθείσα ψυχή αποκτά πάλι συνείδηση του εαυτού της σαν Αγγέλου της Παρουσίας και επαναπορροφάται στον κόσμο των ψυχών, εισερχόμενη έτσι σε κατάσταση στοχασμού. Αργότερα, υπό την κρούση του Νόμου της Καρμικής Υποχρέωσης ή Αναγκαιότητας, η ψυχή προετοιμάζεται ξανά για μια άλλη κάθοδο στη μορφή.
Τρεις βασικές ασθένειες : Πολλές μικρότερες αδιαθεσίες, μολύνσεις και μια μεγάλη σειρά συναφών φυσικών νοσημάτων θα βρεθεί τελικά ότι οφείλονται στη μια ή την άλλη από τις τρεις αυτές βασικές ασθένειες· αυτές με τη σειρά τους σχετίζονται με μια ορισμένη κατάχρηση της ενέργειας των τριών κύριων ακτίνων. Μπορεί να ειπωθεί ότι:
1. Τα συφιλιδικά νοσήματα οφείλονται στην κατάχρηση της τρίτης ακτινικής ενέργειας, εκείνης της δημιουργικής, νοήμονος ενέργειας της καθαυτής ουσίας.
2. Η φυματίωση είναι αποτέλεσμα της κατάχρησης της ενέργειας της δεύτερης ακτίνας.
3. Ο καρκίνος είναι μια μυστηριώδης και λεπτοφυής αντίδραση στην ενέργεια της πρώτης ακτίνας, της θέλησης-για-ζωή που είναι μια απ’ τις όψεις αυτής της ακτίνας. Εκδηλώνεται συνεπώς με μια υπερδραστηριότητα και αύξηση των σωματικών κυττάρων των οποίων η θέληση-για-ζωή αποβαίνει καταστρεπτική για τον οργανισμό στον οποίο βρίσκονται.
Τριάδα : Αυτή στη κυριολεξία είναι η Ατμα – Βουδδι –Μανας , η έκφραση της Ενάδας όπως ακριβώς η προσωπικότητα είναι έκφραση του εγώ .
Τρίγωνο-Τετράγωνο: O μαθητής πρέπει λοιπόν να μάθει την εσωτερική σημασία ενός πολύ οικείου συμβόλου – εκείνου του Τριγώνου και του Τετραγώνου.
Αυτό του υποδήλωνε μέχρι τώρα την τριπλή ψυχή και την τετραπλή προσωπικότητα, ή αν ήταν αρκετά προχωρημένος σε γνώση, την Πνευματική Τριάδα και την τετραπλή προσωπικότητα. Τώρα πρέπει να το κοιτάξει με ένα διαφορετικό φως και να μάθει να το γνωρίζει σαν την τριπλότητα του Άσραμ, της ψυχής και του ίδιου του μαθητή, με το τετράγωνο να αντιπροσωπεύει την ανθρωπότητα, το τέταρτο βασίλειο της φύσης. Αποτελεί συνεπώς ένα μεγάλο αποκεντρωτικό σύμβολο και ο καινούργιος διαλογισμός σας θα δομηθεί γύρω απ’ αυτό. O διαλογισμός αυτός, αν ακολουθηθεί προσεκτικά, μπορεί και θα επιφέρει βασικές αλλαγές στη ζωή σας. Το σύμβολο επιδέχεται ποικίλες διατάξεις και όλες τους πρέπει να κυριαρχηθούν πραγματικά απ’ το μαθητή – θεωρητικά, οπτικά, πρακτικά, ενορατικά και πραγματικά. Καθεμία απ’ αυτές τις λέξεις θα μεταδώσει μια ειδική έννοια, η οποία όταν κατανοηθεί σωστά θα προκαλέσει μεταβολές στη ζωή του μαθητή, στην υπηρεσία του και συνεπώς στην επίδρασή του μέσα στο Άσραμ.
….το έργο που πρέπει να γίνει από τα μέλη των Τριγώνων είναι συνεπώς καθαρά νοητικό κι επομένως εξαιρετικά ισχυρό – αυτό βέβαια όταν γίνεται σωστά. “Η ενέργεια ακολουθεί τη σκέψη” και το έργο των Τριγώνων είναι εκείνο της κατεύθυνσης σκέψης.
Μέσω του δικτύου που δημιουργούν τα Τρίγωνα, φως ή φώτιση επικαλείται από την καθημερινή εργασία και στάση των μελών των Τριγώνων· έτσι το φως μπορεί πραγματικά να “κατέλθει στη γη” και η καλή θέληση, που είναι η αγάπη του Θεού και βασικά η θέληση-για-το-καλό, μπορεί επίσης να διαχυθεί με πληρέστερη ζωντάνια στις καρδιές των ανθρώπων· έτσι μεταμορφώνονται στις ζωές τους και η εποχή των ορθών ανθρώπινων σχέσεων δεν μπορεί να αναχαιτισθεί
……..ο μαθητής (σαν προφυλακή του Άσραμ ως δρώσα ψυχή) πρέπει να προσανατολισθεί στην ανθρωπότητα μ’ έναν πιο συγκεκριμένο τρόπο· ο σκοπός ενός τέτοιου προσανατολισμού είναι ότι η “ζωή των τριγώνων πρέπει να διεισδύσει στην περιοχή του τετραγώνου και να προκαλέσει το αναπόφευκτο επακόλουθο, την εκκόλαψη ιδεών και την ανθοφορία του νέου πολιτισμού και κουλτούρας”.
Τριγώνων πηγή (Αγάπη): Θα σημειώσετε επίσης πώς συνεπώς συνδέονται οι τρεις τύποι αστρικής ενέργειας:
Η αστρική δύναμη του πλανήτη μας, χαρακτηριστική του πλανητικoύ αστρικού πεδίου στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης επιδίωξης.
Η αστρική δύναμη του ηλιακού Λόγου, του αληθινού Θεoύ της Αγάπης.
Η αστρική ενέργεια του κοσμικού αστρικού πεδίου.
Οι δυνάμεις αυτές συμβολίζονται για το χειριστή Διδάσκαλο με ένα τρίγωνο.
Σε συνάφεια με αυτή την Ατραπό συνδέεται το έργο των Τριγώνων, το οποίο εγκαινίασα· η λειτουργία αυτών των Τριγώνων προορίζεται στην πραγματικότητα να διευκολύνει το έργο της διανομής της εισερχόμενης αγνής αγαπητικής ενέργειας (που εκφράζεται σαν φως και σαν καλή θέληση) στην Ιεραρχία και την Ανθρωπότητα. Αυτός ο βαθύτατα εσωτερικός σκοπός των Τριγώνων δε θα κατανοηθεί από το πλατύ κοινό, όμως μερικοί από σας που το διαβάζουν αυτό, θα εκτιμήσουν την ευκαιρία να υπηρετήσουν συνειδητά μ’ αυτό τον τρόπο.
Τρίγωνα Φωτός και Καλής Θέλησης: Καθώς η ανθρωπότητα δομεί ή δημιουργεί τα τρίγωνα φωτός και καλής θέλησης, επικαλείται στην πραγματικότητα μια ανταποκριτική δραστηριότητα από δύο Βούδδες Δράσης – Εκείνον που εργάζεται μέσω της όψης θέληση κι Εκείνον που εργάζεται μέσω της αγάπης στην ανθρωπότητα, που εφαρμόζεται με νοημοσύνη.
…Τα τρίγωνα φωτός και καλής θέλησης είναι ουσιωδώς επικλητικά. Αποτελούν το αλφάβητο της μελλοντικής Επιστήμης της Επίκλησης. Η ισχύς τους εξαρτάται στη μια περίπτωση από το βάθος του αισθήματος και στην άλλη απ’ τη δύναμη της θέλησης με την οποία δημιουργούνται. Έδωσα εδώ μια νέα και χρήσιμη νύξη σ’ εκείνους τους μαθητές οι οποίοι προωθούν το νέο αυτό σχέδιο που είναι τόσο κοντά στην καρδιά μου. Αυτό το έργο πρέπει να προχωρήσει.
….Ο σχηματισμός τριγώνων φωτός και καλής θέλησης αφορά το απόθεμα ενέργειας στην εσώτερη και αιθερική πλευρά της ζωής, που αυτόματα και με πλήρες κυκλοφοριακό αποτέλεσμα επιτρέπει να προοδεύσει το εξωτερικό έργο των ανδρών και γυναικών καλής θέλησης. Δεν είναι η καθαυτή καλή θέληση, αλλά η δημιουργία τριγώνων ενέργειας μέσα στο αιθερικό σώμα του πλανήτη, τα οποία εσκεμμένα εξειδικεύονται με καλή θέληση. Οι δύο φάσεις του έργου είναι κατ’ ανάγκη συμπληρωματικές μεταξύ τους, αλλά δεν πρέπει να θεωρούνται σαν μία. Τα τρίγωνα φωτός πρέπει να εξειδικεύονται ή να καθίστανται πράκτορες καλής θέλησης και οι δύο ομάδες αλληλοσχετίζονται στενά.
…..το έργο των τριγώνων έχει το κίνητρό του σε τόσο υψηλές εσωτερικές πηγές, ώστε μερικοί μαθητές θεωρούν το έργο σαν εξαιρετικά δύσκολο κι έτσι περιπλέκουν με τη σκέψη τους την ουσιαστική του απλότητα(δες και Βούδδες Δράσης)
ΤΡΙΓΩΝΑ: Βασικές Πληροφορίες
Ο κόσμος έχει ένα πνευματικό πεπρωμένο. Πίσω από την εξέλιξη υπάρχει ένας σταθερός σκοπός, τον οποίο μπορούμε να ονομάσουμε το Σχέδιο του Θεού.
Όλοι όσοι ανταποκρίνονται στην πνευματική ανάγκη μπορούν, με τον τρόπο τους και μέσα στο περιβάλλον τους, να συνεργαστούν στην πραγματοποίηση του θείου σχεδίου. Το Σχέδιο εκφράζεται μέσω της ανθρωπότητας. Είμαστε υπεύθυνοι για την κατανόηση του, και για να κάνουμε ό,τι μπορούμε μέσω της καθημερινής μας ζωής να εκφράσουμε την έννοια και τη σημασία του.
Τα Τρίγωνα βοηθούν το θείο Σχέδιο δουλεύοντας για τους ακόλουθους στόχους:
- Να καθιερώσουν ορθές ανθρώπινες σχέσεις και να διαδώσουν την καλή θέληση και την κατανόηση (φως) μεταξύ όλων των λαών.
- Να ανυψώσουν το επίπεδο της ανθρώπινης συνείδησης και να μετασχηματίσουν το διανοητικό και πνευματικό κλίμα του πλανήτη.
- Να ενισχύσουν και να υποστηρίξουν το έργο των ανδρών και των γυναικών της καλής θέλησης στον κόσμο.
- Να παρέχουν μια δεξαμενή σκέψης και να εμπνεύσουν την πρακτική και εποικοδομητική δράση εκ μέρους της ανθρωπότητας.
τσίττα: Η ‘νοητική ύλη’. Το μέσο δια του οποίου εκδηλώνεται η συνείδηση. Η τσίττα αποτελεί τμήμα της ασυνείδητης Πρακρίτι και εξαιτίας της αβίντγια[της άγνοιας] αυτή ιδιοποιείται τη συνείδηση του Πούρουσα — ακριβώς όπως ο υπηρέτης ιδιοποιείται τις εξουσίες που του εξουσιοδοτεί ο κύριός του. Βλέπε: τέσσερα εσωτερικά όργανα.
Τρεις Δημιουργικές Ιεραρχίες : η 4( 9η ), η 5 ( 10Η ) η 6η διέπουν τον άνθρωπο στην ενσάρκωση.
Τρεις κανόνες που έχουν σημασία για τους μαθητές αυτή την εποχή:
Πρώτο, φροντίστε να μην επιτρέψετε να εμφανισθεί καμιά ρωγμή στην εσώτερη σχέση που σας συνδέει μεταξύ σας. H ακεραιότητα της εσώτερης ομάδας των υπηρετών πρέπει να διατηρηθεί ανέπαφη.
Δεύτερο, ακολουθήστε το δικό σας καθήκον και χρέος, επωμισθείτε τη δική σας ευθύνη και κατόπιν αφήστε τους συμμαθητές σας να κάνουν το ίδιο, ελεύθεροι από την κρούση της σκέψης και της κριτικής σας. Oι τρόποι και τα μέσα είναι πολλά· οι απόψεις ποικίλλουν με κάθε προσωπικότητα. Η αρχή του έργου είναι αγάπη για όλους τους ανθρώπους και υπηρεσία στη φυλή, διατηρώντας ταυτόχρονα μια βαθύτερη εσώτερη αγάπη για εκείνους με τους οποίους είστε προορισμένοι να εργασθείτε. Kάθε ψυχή αναπτύσσεται στο δρόμο του φωτός δια της προσφερθείσας υπηρεσίας, δια της αποκτηθείσας εμπειρίας, δια των λαθών που έγιναν και δια των μαθημάτων που μαθεύτηκαν. Aυτή πρέπει αναγκαστικά να είναι προσωπική και ατομική. Όμως το καθαυτό έργο είναι ένα. H Aτραπός είναι μία. H αγάπη είναι μία. Ο στόχος είναι ένας. Aυτά είναι τα σημεία που ενδιαφέρουν.
Tρίτο, διατηρείτε πάντα στο έργο τη στάση του νου που πρέπει να προκύψει από τους δύο παραπάνω κανόνες, όταν ακολουθούνται πιστά. H άποψη και η συνείδησή σας είναι δικές σας κι επομένως είναι για σας ορθές. Αυτό που φαίνεται τόσο καθαρό σε σας κι έχει τέτοια ζωτική σημασία για σας, δεν έχει κατ’ ανάγκη την ίδια αξία ή σημασία για τους αδελφούς σας.
Τριπλά ζώδια: Η παρθένος , ο Σκορπιός που μοιάζει πολύ με το σύμβολο της Παρθένου
Τρίτης Ακτίνας Ζωή: …. η Γη μας δεν είναι ιερός πλανήτης. Ωστόσο ο Kρόνος, ο Άρης και η Γη μας συνιστούν κατά έναν περίεργο εσωτερικό τρόπο την προσωπικότητα μιας τρομακτικής ακτινικής Zωής της Oποίας η ενέργεια είναι εκείνη της τρίτης Aκτίνας.
Τρίτο μάτι : Ένα ειδικό όργανο που αναπτύσσεται βαθμηδόν μαζί με την διευρυμένη συνείδηση και το οποίο καταγράφει λεπτότερους κραδασμούς του υπερ-φυσικού κόσμου , της περιοχής των αιθέρων. Κάποτε αποκαλείται το μάτι στης ψυχής και λένε ότι βρίσκεται στην ρίζα της μύτης ανάμεσα στα μάτια .(Βιβεκανάντα)
Τρίτο μάτι(2)ή οφθαλμός της ψυχης(“απλούν οφθαλμόν” ) : Το κέντρο μεταξύ των φρυδιών, που ονομάζεται κοινώς τρίτος οφθαλμός “οφθαλμό του φωτός” στο κέντρο του μετώπου του Ταύρου· είναι “ο απλούς οφθαλμός” της Καινής Διαθήκης, , έχει μια μοναδική και ιδιότυπη λειτουργία. Όπως υπέδειξα αλλού, οι σπουδαστές δεν πρέπει να συγχέουν την επίφυση με τον τρίτο οφθαλμό. Σχετίζονται αλλά δεν είναι το ίδιο. Η επίφυση είναι σαφώς ένα φυσικό κέντρο ή αδένας. O τρίτος οφθαλμός υφίσταται σε αιθερική ύλη και αποτελεί αιθερικό κέντρο δύναμης. Στη Μυστική Δοξασία θεωρούνται φαινομενικά το ίδιο και ο επιπόλαιος αναγνώστης μπορεί εύκολα να τα μπερδέψει, αλλά κατά κανέναν τρόπο δεν είναι ταυτόσημα. Αυτό το ήξερε η Ε.Π.Μπ., αλλά η φαινομενική σύγχυση επετράπη ωσότου γίνουν γνωστά περισσότερα για την αιθερική φύση των μορφών. Ο τρίτος οφθαλμός εκδηλώνεται σαν αποτέλεσμα της κραδασμικής αλληλενέργειας των δυνάμεων της ψυχής που εργάζονται δια της επίφυσης και των δυνάμεων της προσωπικότητας που εργάζονται δια της υπόφυσης. Οι αρνητικές και θετικές αυτές δυνάμεις αλληλενεργούν κι όταν είναι αρκετά ισχυρές παράγουν το φως στο κεφάλι. Όπως ακριβώς το φυσικό μάτι ήρθε σε ύπαρξη σ’ ανταπόκριση στο φως του ηλίου, έτσι και το πνευματικό μάτι έρχεται σε ύπαρξη σ’ ανταπόκριση στο φως του πνευματικού ηλίου. Στο μέσο ανθρώπινο ον και πριν φτάσει στην τελειότητα το δεξί μάτι “οφθαλμός του βούδδι”. διαβιβάζει την ενέργεια του αστρικού σώματος όταν κατευθύνεται συνειδητά στο αντικείμενο της προσοχής και το αριστερό μάτι κατευθύνει την ενέργεια του κατώτερου νου. Μεταξύ των δύο αυτών κατευθυντήριων ματιών βρίσκεται το κέντρο άζνα που είναι σαν τρίτος οφθαλμός ή κατευθυντήριος πράκτορας για τις συγχωνευμένες κι ανάμεικτες ενέργειες της προσωπικότητας· συνδεμένος με τον τρίτο αυτό οφθαλμό καθώς αφυπνίζεται και έρχεται σε λειτουργική δραστηριότητα είναι ό,τι ονομάζουμε “οφθαλμός της ψυχής”· είναι ένα σημείο μέσα στο ανώτατο κεφαλικό κέντρο (όχι η επίφυση αλλά η αιθερική της αντιστοιχία). Αυτός ο οφθαλμός της ψυχής μπορεί και διαβιβάζει ενέργεια στο κέντρο άζνα και είναι ο πράκτορας (πριν την τέταρτη μύηση) της ενέργειας της Πνευματικής Τριάδας. Η εσωτερική αυτή σχέση εδραιώνεται μόνο όταν η ψυχή κυριαρχεί στο όργανό της – την προσωπικότητα – και θέτει όλες τις κατώτερες δραστηριότητες του φυσικού πεδίου υπό τη διεύθυνση της ψυχής. Δια της άσκησης της δύναμης του οραματισμού αναπτύσσεται ο τρίτος οφθαλμός (Θιβετανός).
Τρίτο μάτι και ενατένιση: Στην ενατένιση ο εσώτερος οφθαλμός προσηλώνεται στο αντικείμενο της ενατένισης κι έτσι παράγεται (ασυνείδητα στις περισσότερες περιπτώσεις) μια σταθερή ροή ενέργειας που εστιάζεται στο αντικείμενο, προκαλώντας ζωογόνηση και δραστηριότητα…… Όταν χρησιμοποιείται ο τρίτος οφθαλμός, κάτι που συμβαίνει στην ενατένιση, αποτελεί το συνθέτοντα και διευθύνοντα την τριπλή ενέργεια ….κανείς άνθρωπος δεν είναι μάγος ή εργάτης της λευκής μαγείας μέχρι ν’ ανοίξει ο τρίτος οφθαλμός ή να βρίσκεται σε διαδικασία διάνοιξης, γιατί μέσω του οφθαλμού αυτού η σκεπτομορφή ενεργοποιείται, κατευθύνεται κι ελέγχεται……. O “Oφθαλμός του Σίβα” στο ανθρώπινο ον έχει τη θέση του, όπως είναι ήδη γνωστό, στο κέντρο του μετώπου μεταξύ των δύο φυσικών ματιών…. Δεν πρέπει να συγχέεται με την επίφυση που είναι σαφώς ένα φυσικό κέντρο ή αδένας. O τρίτος οφθαλμός υφίσταται σε αιθερική ύλη και αποτελεί αιθερικό κέντρο δύναμης... Δια της άσκησης της δύναμης του οραματισμού αναπτύσσεται ο τρίτος οφθαλμός. Oι οραματιζόμενες μορφές και οι ιδέες και οι αφαιρέσεις που βρίσκονται σε διαδικασία νοητικής ένδυσης και απόκτησης φορέα, απεικονίζονται μερικές ίντσες από τον τρίτο οφθαλμό. Αυτή ακριβώς η γνώση κάνει τον Ανατολίτη γιόγκι να μιλά για “συγκέντρωση στην άκρη της μύτης”. Πίσω από την παραπλανητική αυτή φράση κρύβεται μια μεγάλη αλήθεια.
Τρίτη μύηση(Μεταμόρφωσης): Το μυστικό της τρίτης μύησης είναι η κατάδειξη πλήρους ελευθερίας απ’ τις αξιώσεις και τις απαιτήσεις της προσωπικότητας.
Τρομοκρατία, ανασφάλεια, φόβος και Χάος: Αυτή είναι η Ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης και δια της δραστηριότητας αυτής της ενέργειας, όταν διευθύνεται και χρησιμοποιείται σωστά, επιβάλλεται ένας ρυθμός σε όλες τις όψεις της ανθρώπινης ζωής. Γίνεται σταθερά μια προσπάθεια να αναχαιτισθεί το άσχημο χάος του παρόντος και να παραχθεί η διευθετημένη ομορφιά του μέλλοντος. Το μεγάλο όπλο που χρησιμοποιείται τώρα απ’ τις συνδυασμένες Δυνάμεις του Κακού είναι το χάος, η διάσπαση, η έλλειψη εδραιωμένης ασφάλειας κι ο επακόλουθος φόβος. Η ισχύς των κακών αυτών δυνάμεων είναι εξαιρετικά μεγάλη, επειδή ανήκουν σε όλες τις ιδεολογίες και σε καμιά ιδιαίτερη ομάδα. Το χάος που παράγεται από την αδιαφορία, το χάος που παράγεται από την αβεβαιότητα, το χάος που παράγεται από το φόβο, την πείνα, την ανασφάλεια, από το να βλέπεις τους άλλους να υποφέρουν ενώ είναι αθώοι και το χάος που παράγεται από τα φιλόδοξα στοιχεία που προκαλούν σύγκρουση και διαμάχη σε κάθε έθνος (χωρίς εξαίρεση) – αυτοί είναι οι παράγοντες με τους οποίους επιχειρεί ν’ ασχοληθεί ο Διδάσκαλος Ρ.·
Τσάγια ή σκιά : ένας σπόρος ζωής όπου περιέχει μέσα του σε λανθάνουσα κατάσταση τις ιδιότητες που θα εξελιχθούν σε ανθρώπινη μορφή
Τσάκρα : Βλέπε Κέντρο.
Τσίττα : Η ύλη τού νου.
Τσόχαν:. Κύριος, Διδάσκαλος, Αρχηγός. Στο βιβλίο αυτό αναφέρεται στους Μύστες οι όποιοι προχώρησαν και έλαβαν την έκτη μύηση.
Τυφλότης : οι τυφλοί δεν μπορούν να ανεχθούν τη συζήτηση για το Φως
Τύφλωση και σκοτεινή νύχτα της ψυχής: Επί αιώνες ο άνθρωπος βαδίζει στο σκοτάδι. Έπειτα έρχεται το στάδιο όπου η κανονική αυτή τύφλωση αποτελεί προστασία, αλλά εισέρχεται επίσης σε μια φάση όπου μπορεί να υπερνικηθεί. Μιλώντας τεχνικά, η τύφλωση στην οποία αναφέρθηκα είναι κάτι διαφορετικό. Από τη στιγμή που το ανθρώπινο ον συλλάβει την πρώτη αμυδρή αναλαμπή του “κάτι άλλου” και δει τον εαυτό του σε αντιπαράθεση μ’ αυτή την αμυδρά αισθητή, μακρινή πραγματικότητα, η τύφλωση με την οποία ασχολήθηκα είναι κάτι που επιβάλλεται από την ψυχή στο σπεύδοντα ζηλωτή, έτσι ώστε τα μαθήματα της συνειδητής εμπειρίας, της μαθητείας κι αργότερα της μύησης να μπορέσουν να αφομοιωθούν και να εκφρασθούν ορθά· δι’ αυτής ο βιαστικός αναζητητής προστατεύεται απ’ το να κάνει πολύ γοργή κι επιφανειακή πρόοδο. Είναι το βάθος κι ένα βαθύ “ρίζωμα” (αν μπορώ να επινοήσω μια τέτοια λέξη) για το οποίο ψάχνει ο εσώτερος Δάσκαλος κι αργότερα ο Διδάσκαλος.
…Η τύφλωση είναι συνεπώς, μιλώντας εσωτερικά, ο τόπος μάθησης και σχετίζεται με τη δοξασία του οφθαλμού, του λαιμού και της καρδιάς. Δε σχετίζεται με την αμυδρή όραση, την αίσθηση των μισών αληθειών και τα ψηλαφίσματα του ζηλωτή στη διαδικασία γνώσης του εαυτού του, ή καθώς οραματίζεται το στόχο κι επιδιώκει να βαδίσει την Ατραπό. Είναι μια οικεία κατάσταση στην οποία υπόκεινται όλοι οι αρχάριοι και την οποία δεν μπορούν ν’ αποφύγουν γιατί είναι έμφυτη στη φύση τους. Η αποκρυφιστική τύφλωση προκαλείται πνευματικά και “συσκοτίζει” τη δόξα και την υπεσχημένη επίτευξη και ανταμοιβή. Ο μαθητής ρίχνεται πίσω στον εαυτό του. Ό,τι μπορεί να δει είναι το πρόβλημά του, το μικροσκοπικό πεδίο της εμπειρίας του και ο ασθενής – για τον ίδιο – και περιορισμένος εξοπλισμός του. Στο στάδιο αυτό αναφέρεται ο προφήτης Ησαΐας όταν λέει ότι δίνει στον αγωνιζόμενο ζηλωτή “τους θησαυρούς του σκότους”. Η ομορφιά της αμεσότητας, η δόξα της παρούσας ευκαιρίας και η ανάγκη για εστίαση στο καθήκον και την υπηρεσία της στιγμής είναι οι ανταμοιβές της πορείας μέσα στο φαινομενικά αδιαπέραστο σκοτάδι. Για το μυημένο αυτή η τύφλωση είναι ακόμη πιο εσωτερική· δεν απομένει γι’ αυτόν κανένα απολύτως φως – ούτε γήινο φως ούτε οποιοδήποτε φως μέσα στους τρεις κόσμους. Υπάρχει μόνο μαυρίλα. Σ’ αυτή ο μυστικιστής έδωσε το όνομα “σκοτεινή νύκτα της ψυχής”. Η αληθινή σκοτεινή νύκτα (για την οποία η σκοτεινή νύκτα του μυστικιστή είναι μόνο μια αμυδρή αντανάκλαση, για να μιλήσουμε παράδοξα) σημαδεύει μια πολύ εξυψωμένη κατάσταση Ύπαρξης και στάδιο ανάπτυξης.
….Έτσι οι πέπλοι εξυπηρετούν το σκοπό τους· η τύφλωση γαλουχεί και προστατεύει υπό την προϋπόθεση ότι είναι έμφυτη και φυσική, επιβαλλόμενη απ’ την ψυχή ή προκαλούμενη πνευματικά. Αν επιβάλλεται σκόπιμα, αν παρέχει άλλοθι για τη συλληφθείσα γνώση, αν αναλαμβάνεται για να αποφευχθεί η ευθύνη, τότε υπεισέρχεται η αμαρτία κι επακολουθεί δυσχέρεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου