Γ
Γάμος και παιδιά: Όταν συναντάται αυτός ο αληθινός γάμος κι αυτές οι ιδανικές σεξουαλικές σχέσεις και στα τρία πεδία, υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες όπου μπορούν να προσφερθούν στις ψυχές οι αναγκαίες μορφές στις οποίες να ενσαρκωθούν. Οι υιοί του Θεού μπορούν να βρουν μορφές με τις οποίες να εκδηλωθούν στη γη. Ανάλογα με την προοπτική της γαμήλιας επαφής (αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εδώ μια τόσο ασυνήθιστη μορφή λέξεων) θα είναι και ο τύπος του ανθρώπινου όντος που θα προσελκυσθεί σε ενσάρκωση. Όταν οι γονείς είναι καθαρά φυσικoί και συναισθηματικοί, τέτοια θα είναι και η φύση του παιδιού. Έτσι καθορίζεται ο γενικός μέσος τύπος…. Θα γίνεται ορθή προετοιμασία πριν την εκπλήρωση οποιασδήποτε σεξουαλικής παρόρμησης και οι ψυχές θα προσελκύονται στους γονείς τους από την επιτακτικότητα της επιθυμίας αυτών των γονιών, την αγνότητα των κινήτρων τους και τη δύναμη του προπαρασκευαστικού έργου τους.
Γάμος: ..σχέση των δύο φύλων και στο γεγονός της μεταξύ τους συνουσίας. Όταν η σχέση αυτή δε θα είναι πια καθαρά φυσική, αλλά η ένωση των χωρισμένων ημίσεων και στα τρία πεδία – φυσικό, συναισθηματικό και νοητικό – τότε θα δούμε τη λύση του σεξουαλικού προβλήματος και την αποκατάσταση της γαμήλιας σχέσης στην προορισμένη της θέση στη Διάνοια του Θεού. Σήμερα είναι γάμος δύο φυσικών σωμάτων. Μερικές φορές είναι γάμος και των συναισθηματικών φύσεων των δύο ενεχόμενων ατόμων. Σπάνια όμως είναι γάμος και των διανοιών. Μερικές φορές είναι η ένωση του φυσικού σώματος του ενός μέρους με το φυσικό σώμα του άλλου μέρους να μένει ψυχρό, αδιάφορο κι αμέτοχο, ενώ το συναισθηματικό σώμα να ελκύεται και να συμμετέχει. Μερικές φορές το νοητικό σώμα εμπλέκεται με το φυσικό σώμα και η συναισθηματική φύση μένει απ’ έξω. Σπάνια, πολύ σπάνια, βρίσκουμε τη συντονισμένη, συνεργατική συγχώνευση και των τριών μερών της ενεχόμενης προσωπικότητας σε αμφότερες τις πλευρές που ενώνονται. Όταν συναντάται πράγματι, τότε έχετε μια αληθινή ένωση, έναν πραγματικό γάμο και το σμίξιμο των δύο σε ένα. Όταν συναντάται αυτός ο αληθινός γάμος κι αυτές οι ιδανικές σεξουαλικές σχέσεις και στα τρία πεδία, υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες όπου μπορούν να προσφερθούν στις ψυχές οι αναγκαίες μορφές στις οποίες να ενσαρκωθούν.
Oι λόγοι για τους οποίους ένας μαθητής πρέπει να προσπαθεί τουλάχιστον να μη χαλαρώνει άκαιρα και πρέπει να προχωρά παρά την κούραση (την κούραση χρόνων ζωής), παρά τους αυξανόμενους “τριγμούς” του ανθρώπινου μηχανισμού και την αναπόφευκτη διάθεση που έρχεται απ’ τη συνεχή υπηρεσία και τη συνεχή επαφή με τους άλλους, μπορούν να απαριθμηθούν ως εξής:
1. Πρέπει να προσπαθεί να μεταφέρει μαζί του το ρυθμό της υπηρεσίας και της γόνιμης ζωής όταν – ελεύθερος από το φυσικό σώμα – θα σταθεί στη άλλη πλευρά του πέπλου. Δεν πρέπει να υπάρξει κανένα χάσμα σ’ αυτή την υπηρεσία.
2. Πρέπει να προσπαθεί όσο εξαρτάται απ’ αυτόν να διατηρεί τη συνέχεια της συνείδησής του σαν εργαζόμενου μαθητή και δεν πρέπει να επιτρέψει την εμφάνιση κανενός χάσματος μεταξύ του τωρινού του σημείου έντασης κι εκείνου του σημείου έντασης που ακολουθεί την εμπειρία του θανάτου.
3. Πρέπει να προσπαθήσει να κλείσει το επεισόδιο της εμπειρίας αυτής της ζωής έτσι ώστε να γίνει φανερό πως είναι μέλος ενός Άσραμ· δεν πρέπει να επιτρέψει κανένα ρήγμα στην εδραιωμένη σχέση και καμιά διακοπή στη ροή της ασραμικής ζωής μέσα απ’ τον ίδιο στον κόσμο των ανθρώπων. Η δραστηριότητα αυτή, εξαιτίας της φυσικής και κανονικής φθοράς του φυσικού φορέα καθώς γηράσκει, δεν είναι εύκολο έργο· απαιτεί συγκεκριμένη συγκέντρωση προσπάθειας, αυξάνοντας έτσι την ένταση στην οποία ζει πάντα ένας μαθητής.
….. Μη μάχεσαι την ανημπόρια ή αυτό που ο κόσμος αποκαλεί “γηρατειά”. Είναι κάτι που έχεις την τάση να κάνεις και συνιστά φυσιολογική αντίδραση. Γιατί δεν καλωσορίζεις τη Μετάσταση; Μάθε να δοξάζεις την εμπειρία που είναι το δώρο της σοφής γεροντικής ηλικίας και πρόσμενε τη Μεγάλη Περιπέτεια που αντικρίζεις. Γνωρίζεις καλά – στις ανώτατες στιγμές σου – ότι η Μετάβαση αυτή σημαίνει αντίληψη χωρίς κανέναν περιορισμό του φυσικού πεδίου.
….. Μη δίνεις υπερβολική προσοχή στο φυσικό φορέα. Η διατήρησή του δεν έχει καμιά σημασία και μπορεί – όπως στην περίπτωσή σου – να αποκτήσει εξέχουσα σημασία. Η ώρα της απελευθέρωσης καθορίζεται από καρμικό νόμο· αυτός προσδιορίζει πάντα το θάνατο του πραγματικού ανθρώπου μέσα στο σώμα, αλλά αν το φυσικό σώμα περιθάλπεται υπερβολικά κι αν αποβεί δέκτης υπερβολικής φροντίδας, μπορεί να κρατήσει τον πραγματικό αυτό άνθρωπο φυλακισμένο κατά παράβαση του καρμικού νόμου. Αυτό είναι θλιβερό θέαμα να το παρατηρείς, γιατί σημαίνει ότι το φυσικό στοιχειακό αποκτά ισχύ.
Γη, σε διαδικασία να γίνει Ιερός Πλανήτης: Υπάρχει μια σχέση πολύ αρχαίας εποχής μεταξύ του Κυρίου του Κόσμου μας – του Σανάτ Κουμάρα – και του Κυρίου του Σειρίου και η σχέση αυτή υφίσταται παρά το γεγονός ότι ο πλανήτης μας δεν είναι ιερός πλανήτης. Θα μπορούσε να προστεθεί ότι ο πλανήτης μας στον άμεσο κύκλο, λόγω των παραγόντων που εξέτασα τελευταία μαζί σας, εξέρχεται γοργά απ’ αυτή την κατηγορία και στα εσώτερα πεδία και θεωρούμενος υποκειμενικά είναι ένας ιερός πλανήτης· τα αποτελέσματα αυτής της μετάβασης από μη-ιερό σε ιερό δεν έχουν πλήρως εκδηλωθεί αντικειμενικά. Το μυστήριο αυτής της σχέσης αποκαλύπτεται μερικώς σε μια από τις ανώτερες μυήσεις και γίνεται τότε αντιληπτό από τους μυημένους ότι υπάρχει ένας ικανός και επαρκής λόγος για τη σχέση κι ότι τα ακόλουθα εσωτερικά γεγονότα, σχέσεις και συμβάντα είναι απλώς συνέπειες……. Είναι επίσης ένας κύκλος στον οποίο ο πλανητικός Λόγος, έχοντας λάβει με επιτυχία μύηση κι έχοντας έτσι επηρεάσει ολόκληρη την πλανητική Του ζωή, έχει επίσης εδραιώσει ορισμένες εξωπλανητικές σχέσεις που σας είναι αναγκαστικά ακατανόητες και χωρίς καμιά σημασία για το ατομικό ανθρώπινο ον, αλλά που θα δημιουργήσουν τελικά μια κατάσταση στην οποία ο πλανήτης μας θα γίνει ένας ιερός πλανήτης. Η διαδικασία αυτή καθώς ανελίσσεται κι αναπτύσσεται, θα έχει ένα ισχυρό υποκειμενικό και βαθιά πνευματικό αποτέλεσμα σε κάθε βασίλειο της φύσης, καθώς και στο βασίλειο του υπερφυσικού.
Γη , Ιερός πλανήτης : . Η ομαδική αυτή επίτευξη χαρακτηρίζει το σημείο όπου μπορεί να θεσπισθεί μια νέα φάση δραστηριότητας στη Σαμπάλλα. Αυτή θα επιτρέψει στον Κύριο του Κόσμου να γίνει Κυβερνήτης ενός Ιερού Πλανήτη, που δε συνέβαινε ως τώρα. Η Γη μας μπορεί πλέον να γίνει Ιερός Πλανήτης, αν εκπληρωθούν όλες οι ορθές συνθήκες.
Γη, Ιερός Πλανήτης(2) : Θα μπορούσε να προστεθεί ότι ο πλανήτης μας στον άμεσο κύκλο, λόγω των παραγόντων που εξέτασα τελευταία μαζί σας, εξέρχεται γοργά απ’ αυτή την κατηγορία και στα εσώτερα πεδία και θεωρούμενος υποκειμενικά είναι ένας ιερός πλανήτης· τα αποτελέσματα αυτής της μετάβασης από μη-ιερό σε ιερό δεν έχουν πλήρως εκδηλωθεί αντικειμενικά.
…….η εμψυχώνουσα Ζωή του πλανήτη μας, της Γης· αφορά την αναγκαιότητα, ενδόμυχη στη φύση Του, να φθάσει ένα σημείο στην κοσμική κλίμακα της εξέλιξης που θα μπορούσε να Τον καταστήσει – σαν αποτέλεσμα – την εμψυχώνουσα Ζωή ενός ιερού πλανήτη. Μη λησμονείτε ότι ο πλανήτης μας δεν είναι ακόμη ιερός πλανήτης, παρότι είναι κοντά στο μεγάλο αυτό μετασχηματισμό. Το κοσμικό μυστικό αυτής της διαδικασίας μετασχηματισμού είναι εκείνο που μαθαίνει τώρα ο Σανάτ Κουμάρα και όταν Εκείνο που Τον επισκιάζει στη διάρκεια αυτής της ενσάρκωσης επιφέρει τις αναγκαίες αλλαγές μέσω μιας διαδικασίας μετασχηματισμού και μετουσίωσης, τότε θα λάβει χώρα μια μεγάλη Μεταμόρφωση κι Αυτός θα πάρει τη θέση Του μεταξύ εκείνων που είναι εξουσιοδοτημένοι να εργάζονται μέσω ενός ιερού πλανήτη.
Γη, αξία της : η ενέργεια της τέταρτης ακτίνας σχετίζεται μ’ αυτό το Nόμο της Θυσίας και γιατί σ’ αυτή την τέταρτη πλανητική διάταξη και την τέταρτη σφαίρα μας (τη Γήινη σφαίρα) δίνεται τόση έμφαση σ’ αυτό το Nόμο της Θυσίας, “το Nόμο εκείνων που διαλέγουν να πεθάνουν”. H τέταρτη ακτίνα της διαμάχης (διαμάχης με προοπτική την τελική αρμονία) δεν είναι προς το παρόν μια από τις εκδηλωνόμενες ακτίνες, όμως – στο φως του μεγαλύτερου κύκλου – η ακτίνα αυτή είναι ένας κύριος ελέγχων παράγοντας στη γήινη εξέλιξή μας και στην εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος που είναι σύστημα τέταρτης τάξης. Αυτή η αντίληψη μπορεί να υποδείξει γιατί o μικρός μας πλανήτης, η Γη, έχει τέτοια φανερή σημασία στο ηλιακό σύστημα. Δεν είναι απλώς γιατί θέλουμε να νομίζουμε έτσι και να τροφοδοτούμε συνεπώς την αλαζονεία μας, αλλά είναι έτσι επειδή πρωτίστως η τέταρτη ακτίνα της διαμάχης και ο πρώτος αυτός νόμος είναι – σε χρόνο και χώρο – δεσπόζοντες παράγοντες στο τέταρτο βασίλειο της φύσης, το ανθρώπινο βασίλειο. O πλανήτης μας, ο τέταρτος στη σειρά της θείας έκφρασης με την οποία συνδεόμαστε, έχει μια ιδιάζουσα σχέση με τη θέση του ηλιακού μας συστήματος στη σειρά των ηλιακών συστημάτων που συνιστούν το σώμα έκφρασης Tου Eνός Περί Tου Oποίου Tίποτε Δεν Mπορεί Nα Eιπωθεί.
Γη και καρδιά του Ήλιου: Όταν γίνει αντιληπτό ότι ο πλανητικός μας σκοπός συνδέεται μυστηριωδώς με την αποκάλυψη της αγάπης πάνω στο μικρό μας πλανήτη, τη Γη, μέσω της διαδικασίας της δημιουργίας, προκύπτει η ιδέα ότι υπάρχει η πιθανότητα να έχει ο πλανήτης μας μια μοναδική σχέση με την Καρδιά του Hλίου.
Για τη Χρήση της Εικόνας του Κυρίου.
Θίγουμε εδώ ένα θέμα πραγματικού ενδιαφέροντος. Η χρήση της εικόνας του Κυρίου είναι συχνά ζωτικής σημασίας, αλλά – κι αυτό επιδιώκω να τονίσω – πρέπει να είναι η εικόνα στην οποία καταλήγει κανείς διαμέσου της διεύρυνσης της Χριστικής συνείδησης στη ζωή του και φθάνοντας στο στάδιο της συνειδητής μαθητείας. Στο ιδιαίτερο αυτό στάδιο, όταν ο άνθρωπος συνδέεται οριστικά με ένα Διδάσκαλο και τον όμιλό Του, αυτόματα και σαν άτομο συνδέεται τότε με το Διδάσκαλο όλων των Διδασκάλων. Μπορεί τότε μέσω της ψυχής του και της ψυχής του ιδιαίτερου ομίλου του ν’ αντλήσει απ’ τη δύναμη του Μαϊτρέγια Βούδδα. Γιατί, νομίζετε, δεν υπάρχει καλή και αληθινή εικόνα του Ευλογημένου; Υπάρχουν μόνο κάποιες εικασίες από τους οπαδούς της πρώτης εκκλησίας και καμιά απ’ όσους Τον γνώρισαν. Ο λόγος είναι συγκεκριμένος. Δεν υπάρχει αληθινή εικόνα Του, γιατί πρέπει να είναι στις καρδιές μας κι όχι σε καμβάδες. Καταλήγουμε να Τον γνωρίσουμε, γιατί εν ημίν εστί ως και ημείς εν Αυτώ. Καταλαβαίνετε γιατί σας μιλώ; Είναι ο παγκόσμιος Θεραπευτής και Σωτήρας. Εργάζεται γιατί είναι η ενσωματωμένη ψυχή όλης της Πραγματικότητας. Εργάζεται σήμερα, όπως εργάσθηκε στην Παλαιστίνη πριν δύο χιλιάδες χρόνια, μέσω ομάδων. Εργάσθηκε εκεί μέσω των τριών αγαπημένων μαθητών, μέσω των δώδεκα αποστόλων, μέσω των εβδομήντα εκλεκτών και των πεντακοσίων ενδιαφερομένων. Στοχασθείτε αυτό το γεγονός που λίγο τονίσθηκε. Τώρα εργάζεται μέσω των Διδασκάλων Του και των ομίλων Τους κι έτσι εντείνει κατά πολύ τις προσπάθειές Του. Μπορεί και θα εργασθεί μέσω όλων των ομίλων στο βαθμό που προσαρμόζονται για σχεδιασμένη υπηρεσία, για διανομή αγάπης κι έρχονται σε συνειδητή ευθυγράμμιση με τη μεγαλύτερη ισχύ των εσώτερων ομίλων.
Θα βρείτε (ίσως πολύ σύντομα) ότι οι θεραπευτικοί όμιλοι θα χρησιμοποιούν μάντραμ συγκεκριμένου είδους κι ότι στα μάντραμ αυτά θα εμφανίζεται το όνομα του Ευλογημένου. Αλλά το μάντραμ για την επερχόμενη εποχή Του δε χρησιμοποιήθηκε ακόμη. Ο κόσμος δεν είναι ακόμη έτοιμος για τη δύναμη που θ’ αποδεσμεύσει. Υπάρχει σήμερα ισχυρότερο μάντραμ από τη συχνά επαναλαμβανόμενη φράση: “Για χάρη του Χριστού και τη δόξα του Ονόματός Του”; Αλλά αυτά τα λόγια πρέπει να προφέρονται με αγάπη και θέληση πίσω τους, γιατί αλλιώς δε θα είναι παρά κενό σύμβολο και κύμβαλο αλαλάζον. Μην το ξεχνάτε.
Για τη Φράση η “Μητέρα του Κόσμου”.
Οι ποικίλοι τρόποι με τους οποίους μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η φράση, μπορεί να σημαίνουν ένα μεγάλο αριθμό διαφορετικών πραγμάτων. Μπορεί να σημαίνει:
1. Τη θηλυκή όψη στην εκδήλωση, που συμβολίζεται για μας σε πολλές παγκόσμιες θρησκείες σαν η παρθένος μητέρα και στη Χριστιανική θρησκεία σαν Παρθένος Μαρία. Είναι η ουσία που επιτρέπει στη Θεότητα να εκδηλωθεί.
2. Την ίδια τη Φύση, τη μητέρα όλων των μορφών.
3. Επίσης τη σελήνη που είναι σύμβολο της γενεσιουργού δημιουργικής ζωής η οποία γεννά μορφές και είναι συνεπώς σύμβολο της μορφικής φύσης.
4. Τη συγκέντρωση της θηλυκής δύναμης της φύσης σε κάποιο άτομο με θηλυκή μορφή, που ονομάζεται τότε η “Παγκόσμια Μητέρα”. Ένα τέτοιο άτομο δεν υπήρξε ποτέ στην ιδιαίτερη πλανητική μας ζωή, αν και οι αβατάρ ενός προηγούμενου ηλιακού συστήματος που εκφράσθηκε δια της πλανητικής ζωής, έπαιρναν πάντα αυτή τη μορφή. Αλλά όχι σ’ αυτό το ηλιακό σύστημα. Η παράδοση τέτοιων εμφανίσεων είναι καθαρά συμβολική, κληρονομήθηκε από το προηγούμενο ηλιακό σύστημα απ’ το οποίο κληρονομήσαμε την ύλη από την οποία έγιναν όλες οι εκδηλωμένες μορφές. Ο συμβολισμός αυτός προέρχεται απ’ την πολύ μακρινή περίοδο της Μητριαρχίας, η οποία είχε μια θρησκεία που υπενθύμιζε τους αρχαίους τρόπους του προηγούμενου συστήματος και στην οποία η Λίλιθ συμβόλιζε την Παγκόσμια Μητέρα ώσπου πήρε τη θέση της η Εύα.
Γιάμα : Ο βασιλιάς του Θανάτου.
Γιάμα( οι εντολές) : Η πρώτη βαθμίδα της Οκταμερούς Γιόγκα του Πατάντζαλι που περιλαμβάνει τις ‘πέντε αποχές’
Γιόγκα : κατά λέξη, ένωση. Ένωση με τον ανώτερο εαυτό. Η άσκηση διαλογισμού σαν μέσο χειραγωγήσεως προς την πνευματική απελευθέρωση . Η διδασκαλία της γιόγκα αποτελεί μέρος των Ινδικών γραφών. Υπάρχουν πολλά συστήματα γιόγκα: Χάθα γιόγκα, λάγια γιόγκα, μπάκτι γιόγκα , μάντρα γιόγκα, ράτζα γιόγκα που ονομάζεται και βασιλική γιόγκα. Άλλες γιόγκα είναι η άγκνι γιόγκα και η γιόγκα της σύνθεσης που ανήκουν στο μέλλον της ανθρώπινης φυλής.
Γιόγκα(2): (Στην κυριολεξία: ζεύξη) Παλινόστηση, επανένωση της ατομικής ψυχής στη Συμπαντική της υπόσταση· επίσης οι μέθοδοι, τα διάφορα μονοπάτια που οδηγούν σ’ αυτήν την επαν-ένωση. Ουσιαστικά, δεν Πρόκειται Περί ‘ζεύξεως’ [παράλληλης ενώσεως], αλλά ‘απο-ζεύξεως’ [βιγιόγκα] με ότι κάνει τη φαινομενικά ‘ατομική’ ψυχή να νιώθει φαινομενικά δέσμια, διασκορπισμένη, και χωριστή από τη Συμπαντική Ψυχή. Το σύστημα Γιόγκα προτείνει την βρίττινιρόντχα —τη συστηματική δηλαδή προσπάθεια ανακοπής των νοητικών κυμάτων— ως μέθοδο απο-συνδέσεως. Βλέπε: γκνιάνα-γιόγκα, κάρμα-γιόγκα, μπχάκτι-γιόγκα, ράτζα γιόγκα.
Γιόγκα-μάγια : Η ‘ζεύξη’ του Πούρουσα [της αρσενικής αρχής] και της Πρακρίτι [της θηλυκής αρχής της Πραγματικότητας]· επίσης, ονομασία της Σάκτι, της Θεϊκής Ενέργειας.
Γιόγκι : Αυτός που ασκείται στη γιόγκα· επίσης αυτός που πέτυχε τη γιόγκα, την ‘ένωση
Γιόγκα, ασκήσεις: Πρέπει κανείς να δώσει προσοχή στο μεσαίο εγκέφαλο. Ακριβώς στη δική του ανάπτυξη βρίσκεται η επίτευξη του γιογκισμού στη ζωή. Μπορεί να ρωτήσετε ποιες φυσικές ασκήσεις είναι χρήσιμες για την ’γκνι Γιόγκα. Συμβουλεύω έναν σύντομο πραναγιάμα το πρωί, όχι περισσότερο από πέντε λεπτά. Πρέπει κανείς να αποφεύγει το κρέας, εκτός από καπνιστό. Λαχανικά, φρούτα, γάλα και δημητριακά είναι πάντα επιτρεπτά. Απαγορεύεται επίσης κάθε είδος οινοπνευματωδών,
Γιόγκι, Παγκόσμιος πολίτης: Ένας Αγκνι Γιόγκι πρέπει να απαρνηθεί τις συμβατικότητες όλων των εθνών, παρ΄όλο που προσωρινά ανήκει και ο ίδιος σε ένα από αυτά. Ο Αγκνι Γιόγκι απαρνείται την ομοιογένεια στο έργο του, παρ΄όλο που κατέχει μια ανώτερη γνώση ενός τομέα και κυριαρχία σε αυτόν. Ο αγκνι Γιόγκι αντικαθιστά τις σχέσεις αίματος με την πνευματική σχέση. Η ασπίδα ενός άγκνι Γιόγκι βρίσκεται στην αφιέρωσή του στην εξέλιξη των κόσμων και στην αυστηρή απάρνηση των προκαταλήψεων.
Γιούγκα: Κοσμική εποχή. Σύμφωνα με την Ινδουιστική μυθολογία, οι κοσμικοί κύκλοι χωρίζονται σε τέσσερις γιούγκας: Σάτγια, Τρέτα, Ντβάπαρα και Κάλι. Στην πρώτη, γνωστή επίσης ως Χρυσή Εποχή, υπάρχει μεγάλη υπεροχή αρετής στους ανθρώπους, αλλά σε κάθε επόμενη γιούγκα, η αρετή ελαττώνεται και αυξάνεται η ανηθικότητα. Στην Καλι-γιούγκα υπάρχει ελάχιστη αρετή και υπερβολική ανηθικότητα. Λέγεται ότι ο κόσμος σήμερα διανύει την Καλι-γιούγκα που άρχισε τα μεσάνυχτα της Ι7ης προς Ι8ης Φεβρουαρίου 3102 π.Χ. και λήγει το 428.898 μ.Χ. Στο τέλος της κάθε Κάλι γιούγκα, ο Κόσμος διαλύεται. Οι τέσσερις γιούγκας των θνητών πλασμάτων αποτελούν ένα μαχά-γιούγκα συνολικής διάρκειας 4.320.000 γήινων χρόνων, που έχουν τις ακόλουθες επιμέρους διάρκειες: Σάτγια 1.728.000, Τρέτα 1.296.000, Ντβάπαρα 863.000, Κάλι 432.000 γήινα χρόνια. Χίλια από αυτά τα μαχά-γιούγκας αποτελούν ένα κάλπα, τη μέρα του Μπραχμά(Βράχμα), του Δημιουργού Θεού.
Γκάγιατρι : Πολύ Ιερό Βεδικό μάντρα, που απαγγέλουν καθημερινά οι Ινδουιστές που ανήκουν στις τρεις ανώτερες κάστες, αφού μυηθούν με το Ιερό νήμα
Γκνιάνα: Η Γνώση του Θεού που αποκτιέται μέσα από τη συλλογιστική και τη διάκριση· επίσης δηλώνει την αποφατική μέθοδο της συλλογιστικής με την οποία επιτυγχάνεται η Τελική Αλήθεια. Η λέξη χρησιμοποιείται γενικά για να δηλώσει τη γνώση με την οποία επιτυγχάνουμε την επίγνωση της ταυτότητάς μας, της ‘μη-διαφοράς’ μας, με το Μπράχμαν. Βλέπε: γκνιάνα-γιόγκα.
γκνιάνα-γιόγκα: Το μονοπάτι της γνώσης· μία από τις τέσσερις κύριες γιόγκας ή μονοπάτια που οδηγούν στην ‘ένωση’ με το Θείο. Η μορφή πνευματικής άσκησης που βασίζεται κυρίως στην αποφατική μέθοδο της διάκρισης ανάμεσα στο αληθινό και το μη-αληθινό και στην απάρνηση του μη-αληθινού. Η απασχόληση της προσοχής στην αδιάκοπη αναγνώριση και απόρριψη του εφήμερου οδηγεί τελικά στην αποκάλυψη του Μπράχμαν και ο αναζητητής πραγματώνει τη ‘μη-διαφορά’ του με την απρόσωπη όψη του Θεού. Αυτό το μονοπάτι απαιτεί υψηλά ηθικο-διανοητικά προσόντα.
γκνιάνα-γιόγκα: Το μονοπάτι της γνώσης· μία από τις τέσσερις κύριες γιόγκας ή μονοπάτια που οδηγούν στην ‘ένωση’ με το Θείο. Η μορφή πνευματικής άσκησης που βασίζεται κυρίως στην αποφατική μέθοδο της διάκρισης ανάμεσα στο αληθινό και το μη-αληθινό και στην απάρνηση του μη-αληθινού. Η απασχόληση της προσοχής στην αδιάκοπη αναγνώριση και απόρριψη του εφήμερου οδηγεί τελικά στην αποκάλυψη του Μπράχμαν και ο αναζητητής πραγματώνει τη ‘μη-διαφορά’ του με την απρόσωπη όψη του Θεού. Αυτό το μονοπάτι απαιτεί υψηλά ηθικο-διανοητικά προσόντα.
Γκούνα: Σύμφωνα με τη Σαμκχγιακή φιλοσοφία, η Πρακρίτι [η φύση], σε αντίθεση με τον Πούρουσα [το πνεύμα], Χαρακτηρίζεται από τρεις γκούνας [ιδιότητες ή «νήματα»], γνωστές ως σάττβα, ράτζας και τάμας. Η τάμας αντιπροσωπεύει την αδράνεια και την οκνηρία, η ράτζας τη δραστηριότητα ή την αεικινησία, και η σάττβα την ισορροπία ή τη σοφία.
Γκουρού: Πνευματικός Διδάσκαλος. Διδάσκαλος μεταφυσικών και ηθικών διδασκαλιών. Άξιος γκουρού είναι, ιδανικά, μια ήδη φωτισμένη ψυχή ή τουλάχιστο μια αρκετά προχωρημένη προς το στόχο. Ο Σουάμι Βιβεκάναντα λέει ότι «ο γκουρού πρέπει να γνωρίζει την ουσία της διδασκαλίας των γραφών· να είναι αναμάρτητος· να διδάσκει ανιδιοτελώς, χωρίς επιθυμία για όνομα, φήμη ή πλούτο.» Ο άξιος γκουρού επωμίζεται την πνευματική ευθύνη του μαθητή και τον οδηγεί στη σωτηρία.
ΓΝΩΣΗ- ΑΚΑΜΨΙΑ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ....Πρέπει επίσης να αναγνωρίσoυμε ότι υπάρχει κίνδυνoς στoν δoγματισμό και στα άκαμπτα γεγονότα των εγχειριδίων κι ότι ασφάλεια ενυπάρχει μόνo στην ευκαμψία και στη μεταβαλλόμενη πρooπτική. Ένα γεγoνός, λόγου χάρη, που αντιμετωπίζεται από τη σκoπιά της ανθρωπότητας (χρησιμοποιώντας τη λέξη “γεγoνός” με την επιστημoνική του έννοια σαν κάτι καταδείξιμο πέρα από κάθε αμφιβoλία και αμφισβήτηση), μπορεί να μην απoτελεί γεγoνός από τη σκoπιά ενός Διδασκάλoυ. Γι’ Αυτόν μπoρεί να είναι απλά μέρoς ενός μεγαλύτερoυ γεγoνότoς, μόνo ένα τμήμα τoυ συνόλoυ. Εφόσον η όρασή Τoυ είναι τετραδιάστατη και πενταδιάστατη, η αντίληψή Τoυ για τη θέση τoυ χρόνoυ στην αιωνιότητα πρέπει να είναι ακριβέστερη από τη δική μας. Βλέπει τα πράγματα από πάνω πρoς τα κάτω και σαν κάποιος για τoν oπoίo δεν υπάρχει χρόνoς.
....Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι πέρα από ένα oρισμένo σημείo δεν είναι oύτε ασφαλές oύτε φρόνιμο να προβούμε στην ανακoίνωση των γεγoνότων του ηλιακού συστήματος. Πoλλά πρέπει να παραμείνoυν εσωτερικά και συγκαλυμμένα. Oι κίνδυνoι της υπερβολικά πολλής γνώσης είναι πoλύ μεγαλύτερoι από την απειλή της πoλύ λίγης. Με τη γνώση έρχεται η ευθύνη και η δύναμη – δύo πράγματα για τα oπoία η φυλή δεν είναι ακόμα έτoιμη. Εκείνo λοιπόν πoυ μπoρoύμε να κάνoυμε είναι να μελετούμε και να συσχετίζουμε με όση σoφία και διάκριση διαθέτoυμε, χρησιμoπoιώντας τη γνώση πoυ ενδέχεται ν’ απoκτήσoυμε για τo καλό εκείνων που επιδιώκουμε να βoηθήσoυμε και αντιλαμβανόμενοι ότι με τη συνετή χρήση της γνώσης πρoκύπτει αυξημένη ικανότητα να δεχθoύμε την κρυμμένη σoφία. Σε συνδυασμό επίσης με τη συνετή προσαρμογή της γνώσης στην περιβάλλουσα ανάγκη πρέπει να αυξάνει η ικανότητα της εχέμυθης επιφύλαξης και η χρήση της διακριτικής ικανότητας. Όταν μπορούμε να χρησιμoπoιoύμε συνετά, να απoσιωπoύμε με φρόνηση και να διακρίνoυμε λoγικά, παρέχoυμε στoυς επιτηρούντες Δασκάλoυς της φυλής την ασφαλέστερη εγγύηση ότι είμαστε έτoιμoι για νέα αποκάλυψη.
Γνώση : Είναι το συνολικό άθροισμα της ανθρώπινης ανακαλύψεως και εμπειρία και είναι εκείνο που μπορεί να γίνει γνωστό με τις πέντε αισθήσεις .Πραγματεύεται με το κτίσιμο και την ανάπτυξη της μορφικής πλευράς , την ολική πλευρά της εξελίξεως – ηλιακής, πλανητικής , στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εξέλιξης και στα σώματα των ανθρώπων .Το αποτέλεσμα της εργασίας των ανθρώπων, όταν ερμηνευθεί από τον νου , φέρνει τη γνώση.
Γνώστης : κάποιος που κατανοεί ή αγωνίζεται με βεβαιότητα . Η συνειδητότητα πρέπει να στραφεί προς τα μέσα , προς την ψυχή πριν επιτευχθεί η ένωση με τον Γνώστη και ο γίνει ο άνθρωπος ενορατικά σοφός .Ο διαλογισμός σε συνδυασμό με οργανωμένη διδασκαλία έχει σαν αποτέλεσμα τη ένωση με τον γνώστη , την ψυχή.
Γνώση και πράξη: Η εναποθήκευση στη μνήμη αποκρυφιστικών λεπτομερειών που δεν εξυπηρετούν κανένα χρήσιμο σκοπό, απλώς πιέζει τα εγκεφαλικά κύτταρα και τροφοδοτεί την υπερηφάνεια…. Οι ζηλωτές πρέπει να προσπαθούν να κάνουν πρακτική εφαρμογή των μεταδιδόμενων αληθειών κι έτσι να ελαχιστοποιούν την ευθύνη τους. Όπου υπάρχει αποκτηθείσα γνώση χωρίς να γίνεται χρήση της, παρουσιάζεται μια κατάσταση κινδύνου κι επακόλουθης τιμωρίας.
Γνώση και Σοφία: H Γνώση έρχεται καθώς το άτομο ολοκληρώνεται στο περιβάλλον του. H Σοφία έρχεται καθώς συντονίζεται με τις διαδικασίες του χρόνου
Γοητεία, Μάγια, Πλάνη: H Γοητεία θεωρήθηκε συχνά σαν μια περίεργη απόπειρα των λεγόμενων “σκοτεινών δυνάμεων” να εξαπατήσουν και να παραπλανήσουν τους καλοπροαίρετους ζηλωτές. Πολλοί εξαιρετικοί άνθρωποι σχεδόν κολακεύονται όταν “βρεθούν αντιμέτωποι” με κάποια όψη της γοητείας, νιώθοντας ότι η από μέρους τους εκδήλωση πειθαρχίας ήταν τόσο καλή ώστε οι σκοτεινές δυνάμεις ενδιαφέρθηκαν αρκετά για να επιχειρήσουν να εμποδίσουν το λαμπρό έργο τους, βυθίζοντάς τους σε σύννεφα γοητείας. Tίποτε δεν ανταποκρίνεται λιγότερο στην αλήθεια. Αυτή η ιδέα είναι από μόνη της μέρος της γοητείας της σύγχρονης εποχής κι έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη υπερηφάνεια και αυταρέσκεια.
H Mάγια θεωρείται συχνά ότι έχει την ίδια φύση με την έννοια που διάδοσε η Xριστιανική Eπιστήμη ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η ύλη. Mας ζητείται να θεωρήσουμε όλα τα παγκόσμια φαινόμενα σαν μάγια και να πιστέψουμε ότι η ύπαρξή τους είναι απλώς ένα σφάλμα του θνητού νου και μια μορφή αυθυποβολής ή αυτοΰπνωσης. Mε την εισαγόμενη αυτή πίστη εξωθούμαστε σε μια κατάσταση του νου που αναγνωρίζει ότι το απτό και το αντικειμενικό είναι απλώς πλάσματα της φαντασίας του ανθρώπινου νου. Aυτό με τη σειρά του είναι επίσης παρωδία της πραγματικότητας.
H Πλάνη θεωρείται μάλλον με τον ίδιο τρόπο, μόνο που (καθώς την ορίζουμε) δίνουμε έμφαση στο πεπερασμένο του ανθρώπινου νου. Δεν αρνούμαστε τον κόσμο των φαινομένων, αλλά θεωρούμε ότι ο νους τον παρερμηνεύει και αρνείται να τον δει όπως είναι στην πραγματικότητα. Θεωρούμε ότι αυτή η παρερμηνεία συνιστά τη Mεγάλη Πλάνη.
Γοητεία( Θυμαπάτη): Η Γοητεία αναφέρεται στον κόσμο της συναισθηματικής ύπαρξης και της επιθυμίας στην οποία κατοικούν όλες οι μορφές. Αυτή η γοητεία χρωματίζει τη ζωή μας και δημιουργεί ψευδείς αξίες, σφαλερές επιθυμίες, περιττές λεγόμενες ανάγκες, στενοχώριες, αγωνίες και φροντίδες· αλλά η γοητεία είναι πανάρχαιη και μας έχει αδράξει τόσο σφιχτά ώστε φαίνεται ότι λίγα μπορούμε να κάνουμε. Οι επιθυμίες των ανθρώπων ανά τους αιώνες έφεραν μια κατάσταση μπροστά στην οποία οπισθοχωρούμε τρομαγμένοι· η άκρατη φύση των πόθων και των επιθυμιών μας και το γοητευτικό τους αποτέλεσμα πάνω στο άτομο προσφέρουν στα εργαστήρια ψυχολογίας όλο το υλικό τους· η επιθυμητική ζωή της φυλής προσανατολίσθηκε εσφαλμένα και η ανθρώπινη επιθυμία στράφηκε προς το υλικό πεδίο, παράγοντας έτσι τον κόσμο της γοητείας με την οποία όλοι συνήθως παλεύουμε. Είναι η ισχυρότερη από τις πλάνες ή τους εσφαλμένους προσανατολισμούς μας. Όταν όμως πέσει πάνω της το καθαρό φως της ψυχής, αυτό το μίασμα των δυνάμεων θα διαλυθεί βαθμιαία. Το έργο αυτό αποτελεί το μεγάλο καθήκον όλων των ζηλωτών των μυστηρίων.Βλέπε : Μάγια, Πλάνη
Γονείς και πειθαρχία παιδιών : ….στην επιρροή, στα λόγια και στις πράξεις των συνετών εκείνων γονέων, των ανοιχτόμυαλων εκείνων οδηγών της νεολαίας, που βλέπουν την ανάγκη της πειθαρχίας αν πρόκειται τα παιδιά τους στο μέλλον να είναι σωστά προσανατολισμένα και να ζουν σωστά. Η προσωρινή δυσφορία της πειθαρχίας και η εξέγερση των παιδιών δεν καθορίζει με κανέναν τρόπο τέτοιους γονείς. Βλέπουν μπροστά.
Γυναικεία αρχή: Η Μητέρα του Κόσμου φανερώνετε σαν ένα σύμβολο της γυναικείας αρχής στη νέα Εποχή και η ανδρική αρχή θεληματικά επιστρέφει τον θησαυρό του κόσμου στη γυναίκεια αρχή. Οι αμαζόνες ήταν η ενσωμάτωση της γυναικείας αρχής και τώρα είναι ανάγκη να δειχτεί η όψη της πνευματικής τελειότητα της γυναίκας (Μορύα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου