ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΥ (Χ)

Χ

Χαλάρωση μαθητών: …..παίρνεις πολλά πράγματα στη ζωή πολύ σοβαρά, όπως το έργο αυτού του ομίλου. Σκέφτεσαι πολύ έντονα αυτά τα πράγματα και χειρίζεσαι την ομαδική εργασία, την καθημερινή σου ζωή, τα οικογενειακά σου προβλήματα κι όλα τα ενδιαφέροντα της ζωής σου πολύ βαριά. Υπάρχουν δύο πράγματα που κάθε μαθητής πρέπει κάποια μέρα να μάθει, αδελφέ μου. Το ένα είναι να καλλιεργεί την ικανότητα “να κάθεται ελαφρά στη σέλλα” και το άλλο είναι ν’ αναπτύσσει μια αίσθηση χιούμορ, μια πραγματική (όχι βεβιασμένη) ικανότητα να γελά με τον εαυτό του και με τον κόσμο. Είναι μια απ’ τις ανταμοιβές που έρχονται σ’ όσους μπορούν να επιτύχουν στην εργασία με το φως στο νοητικό πεδίο. Όταν μπορέσεις να το κάνεις, η συνεχής ένταση από την οποία βασανίζεσαι θα διευθετηθεί……..Η ένταση από την οποία υποφέρεις θα μπορούσε να έχει εξουδετερωθεί σε μεγάλο βαθμό από μια ηρεμότερη ζωή ανάγνωσης, ευγενικής σκέψης, οργανωμένων δραστηριοτήτων, σιωπής και της άρνησης να ασχολείσαι με επουσιώδη (με εκείνα τα πράγματα τα οποία άλλοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν όσο καλά μπορείς κι εσύ) ή την ικανότητα να βλέπεις πράγματα να μη γίνονται

Χαμόγελο: Χαμογέλα – τα δάκρυα διακόπτουν το ρεύμα.

Χαρά: Η χαρά είναι μια ιδιότητα της ψυχής , έχει μέσα στην ψυχή της αρχή της και τελικά γίνεται αντιληπτή από την τριπλή προσωπικότητα .η αληθινή χαρά έρχεται με τον πλήρη έλεγχο της προσωπικότητας από την ψυχή .Είναι μια ψυχική ουσία που δεν μπορεί να καλλιεργηθεί , αλλά που ξεπηδά όταν η προσωπικότητα είναι σε κατάσταση να αφήνει τη χαρά να λάμψει . Αφήνει τους αγωγούς ελεύθερους για εισροή έμπνευσης.

Χαρά(2): Με τη χαρά εξαγνίστε το μονοπάτι. Όσο είστε μαθητές μου μάθετε να υπερνικάτε τον ερεθισμό. Οι Μαθητές μου πρέπει να βλέπουν με συμπάθεια . Σαν μέσα από μεγεθυντικό φακό να κοιτάτε το καλό και δέκα φορές να μικραίνετε τα σημάδια του κακού .

Χαρά και μαθητής: να καλλιεργήσετε τη χαρά που φέρνει δύναμη. Δεν είναι εποχή για κατήφεια, απόγνωση ή κατάθλιψη. Αν δώσετε διέξοδο σ’ αυτές, θα γίνετε αρνητικά και καταστροφικά εστιακά σημεία στο περιβάλλον σας. Αν αληθινά πιστεύετε ότι η πνευματική ζωή είναι θεμελιώδης στον κόσμο σήμερα, αν πράγματι πιστεύετε ότι η θειότητα καθοδηγεί τον κόσμο, αν αληθινά συλλαμβάνετε το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια σας κι ότι όλοι μας είμαστε τέκνα του Ενός Πατρός κι αν είστε πεπεισμένοι ότι η καρδιά της ανθρωπότητας είναι υγιής – δεν είναι αυτές αρκετά δυναμικές ιδέες να σας κρατήσουν χαρούμενα σταθερούς στο μέσο ενός κόσμου που αλλάζει;

Χαρά: Η χαρά είναι ο ισχυρός βασικός φθόγγος του ιδιαίτερου ηλιακού μας συστήματος.

Χαρί ΟΜ : Ιερές λέξεις [μάντρα] με τις οποίες συχνά Οι πιστοί επικαλούνται το Θεό.

Χαρακτήρας: Η έμφαση στην αρχική διδασκαλία ήταν στο χαρακτήρα σαν τον καθοριστικό παράγοντα που αποφασίζει κατά πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να “λάβει μύηση” (όπως λέγεται) κι αυτή ήταν μια ακόμη παρουσίαση που παραπλάνησε πολύ τους ζηλωτές. Ο χαρακτήρας είναι μεγάλης σπουδαιότητας – τόσο αναγνωρισμένης σπουδαιότητας, ώστε δεν είναι ανάγκη να επιμείνω σ’ αυτό. Ο χαρακτήρας πάντως επιτρέπει στον άνθρωπο να γίνει μαθητής με σκοπό να εισέλθει τελικά στο Άσραμ ενός Διδασκάλου κι έπειτα να περάσει δια των διαδικασιών της μύησης. Ο χαρακτήρας θεωρείται ορθά σαν το πρώτο απαιτούμενο όταν ο άνθρωπος περνά απ’ τη Δοκιμαστική Ατραπό στην Ατραπό της Μαθητείας.

χάτχα-γιόγκα: Σχολή της γιόγκα που στοχεύει κυρίως στη σωματική υγεία και ευημερία.

Χορτοφαγία: Όσοι επιδιώκουν να αναγνώσουν τα ακασικά αρχεία, ή επιχειρούν να εργασθούν ατιμώρητα στο αστρικό πεδίο κι εκεί να μελετήσουν ορθά την αντανάκλαση των γεγονότων στο αστρικό φως, πρέπει αναγκαστικά και ανεξαίρετα να είναι αυστηροί χορτοφάγοι. Αυτή η αρχαία Ατλάντεια παράδοση βρίσκεται πίσω από την επιμονή του χορτοφάγου για την αναγκαιότητα της χορτοφαγικής δίαιτας και δίνει δύναμη και αλήθεια σ’ αυτή την παραίνεση., Η αποτυχία συμμόρφωσης με το σοφό αυτό κανόνα προκάλεσε τις παρερμηνείες των αστρικών και ακασικών αρχείων από πολλούς ψυχικούς της παρούσας εποχής κι έδωσε αφορμή στην αχαλίνωτη και ανακριβή ανάγνωση περασμένων βίων. Μόνον όσοι υπήρξαν αυστηρά χορτοφάγοι επί δέκα χρόνια μπορούν έτσι να εργασθούν με ό,τι θα μπορούσε να αποκληθεί “αρχειακή όψη του αστρικού φωτός”. Όταν προσθέσουν στα καθαρμένα αστρικά και φυσικά σώματά τους το φως της λογικής και τη φώτιση του εστιασμένου νου (που πολύ σπάνια συναντάται), τότε αποβαίνουν ακριβείς ερμηνευτές των αστρικών φαινομένων. Ο δεσμός τους με το φυτικό βασίλειο είναι τότε πολύ στενός και άρρηκτος κι ο δεσμός αυτός ή συνδετική αλυσίδα θα τους οδηγήσει από τη θύρα στη σκηνή των ερευνών τους.

Αλλά εκτός αν ο στόχος της χορτοφαγικής δίαιτας είναι αυτό το πεδίο υπηρεσίας, τα επιχειρήματα για την εφαρμογή της και γι’ αυτή τη μορφή δίαιτας είναι συνήθως άσκοπα και χωρίς πραγματική σημασία. Από τη σκοπιά των αιώνιων αληθειών, ότι τρώει ή φορά ο άνθρωπος θεωρούνται με μια έννοια πολύ διαφορετική από εκείνη του μονόπλευρου φανατικού. Ας επαναλάβω πάλι ότι το όλο αυτό πρόβλημα της αφαίρεσης ζωής (είτε στο φυτικό είτε στο ζωικό βασίλειο) είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι ξέρουμε και πρέπει να προσεγγίζεται από μια διαφορετική σκοπιά (όχι μόνο σε βαθμό αλλά και σε είδος) από την αφαίρεση ζωής στην ανθρώπινη οικογένεια. Οι τρεις όψεις της θειότητας απαντώνται στον άνθρωπο και στο πεπρωμένο ενός θείου υιού του Θεού κανείς δεν πρέπει να παρεμβαίνει. Όσον αφορά τις δύο όψεις της θειότητας, όπως στα υπανθρώπινα βασίλεια, η στάση μπορεί να είναι άλλη και η αναδυόμενη αλήθεια είναι διαφορετική απ’ ότι πιστεύουν οι μικρές διάνοιες.

Χριστική Συνείδηση: Η ανάπτυξη στον άνθρωπο, σαν άτομο, και στη φυλή, σαν σύνολο, τής φύσης τού Χριστού. Η ενσυνείδητη κλήση τής ζωής τού Χριστού μέσα στην ανθρώπινη καρδιά και η ολοκλήρωση τού ανθρώπου μέσα στη Βασιλεία τού Θεού.

Χρήμα και ζηλωτής: H αποκρυφιστική σημασία του χρήματος εκτιμάται ελάχιστα, όμως μια από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες ως προς τη θέση του ανθρώπου στη δοκιμαστική ατραπό είναι εκείνη που αφορά τη στάση του και την από μέρους του χρήση εκείνου που επιδιώκουν όλοι οι άνθρωποι για να ικανοποιήσουν την επιθυμία. Mόνο εκείνος που δεν επιθυμεί τίποτε για τον εαυτό του μπορεί να γίνει δέκτης οικονομικής χορηγίας και διανομέας του πλούτου του σύμπαντος. Στις άλλες περιπτώσεις στις οποίες αυξάνουν τα πλούτη, δεν κομίζουν μαζί τους παρά λύπη και δυστυχία, έλλειψη ικανοποίησης και εσφαλμένη χρήση.

Χρήμα: Στην περίοδο της κατάργησης του χρήματος είναι επείγον να αντικαταστήσουμε τη δύναμη του με την επιβεβαίωση της δύναμης του πνεύματος να παρέχει βοήθεια.

Χριστός : η δεύτερη όψη ( ο Υιός ) της Θειας Τριάδας .Ο Χριστός εκφράζει τη αγάπη του Θεού και τον θεό ως αγάπη . Ο Χριστός είναι η κεφαλή του τμήματος Διδασκαλίας – πηγή από την οποία προέρχονται όλα τα ρεύματα της θρησκείας , της φιλοσοφίας και της παιδείας.( βλέπε και Βοδδισάττβα).

ΧΡΙΣΤΟΣ, η επανεμφάνιση του :Επομένως σας λέω ότι μπορείτε να βοηθήσετε ελεύθερα στο έργο της ανοικοδόμησης που προτείνει ο Χριστός, αν εξοικειωθείτε εσείς κι όλοι οι άνθρωποι που μπορείτε να προσεγγίσετε με τα ακόλουθα γεγονότα:

1. Ότι η επιστροφή του Χριστού επίκειται.

2. Ότι ο Χριστός που ενυπάρχει σε κάθε καρδιά, μπορεί να εφελκυσθεί σε αναγνώριση της εμφάνισής Του.

3. Ότι οι περιστάσεις της επιστροφής Του σχετίζονται μόνο συμβολικά με τις παγκόσμιες Γραφές· αυτό μπορεί να προκαλέσει μια ζωτική αλλαγή στις προκατειλημμένες ιδέες της ανθρωπότητας.

4. Ότι η κύρια απαιτούμενη προετοιμασία είναι ένας ειρηνικός κόσμος· όμως αυτή η ειρήνη πρέπει να βασίζεται στην εκπαιδευμένη καλή θέληση η οποία θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε ορθές ανθρώπινες σχέσεις κι επομένως στην εδραίωση (μιλώντας σχηματικά) γραμμών φωτός μεταξύ έθνους με έθνος, θρησκείας με θρησκεία, ομάδας με ομάδα κι ανθρώπου με άνθρωπο.

Αν επιτύχετε να παρουσιάσετε σε μεγάλο βαθμό τις τέσσερις αυτές ιδέες στον κόσμο, υπερνικώντας έτσι τη νοήμονα κριτική ότι όσα λέγονται είναι πολύ ασαφή, προφητικά και φανταστικά, θα κάνετε πολλά…….δύο παράγοντες που ρυθμίζουν την τωρινή ευκαιρία· αυτοί μπορεί να θεωρηθούν ότι παρεμποδίζουν τόσο ολοκληρωτικά, ώστε αν δεν απομακρυνθούν θα υπάρξει μια μεγάλη καθυστέρηση προτού μπορέσει ο Χριστός να επιστρέψει. Αυτοί είναι:

1.Η αδράνεια του μέσου ζηλωτή ή του πνευματικά σκεπτόμενου ανθρώπου.

2.Η έλλειψη χρήματος για το έργο της προετοιμασίας.

Και τα δύο αυτά εμπόδια βασίζονται ουσιαστικά στο ίδιο πράγμα: τον υλισμό

Χριστός και Θεολογία: Τα λόγια που είπε ήταν λίγα και απλά κι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να τα κατανοήσουν, αλλά η σημασία τους χάθηκε σε μεγάλο βαθμό στις πολύπλοκες νομιμότητες και συζητήσεις του Απ. Παύλου και στις παρατεταμένες φιλονικίες των θεολογικών σχολιαστών από τότε που έζησε και μας άφησε – ή φαινομενικά μας άφησε.

Χριστός, ως Παγκόσμιος Διδάσκαλος: είναι πλάνη να πιστεύετε, όπως κάνουν μερικοί, ότι η κύρια τάση του έργου του Χριστού βρίσκεται στις εκκλησίες ή τις παγκόσμιες θρησκείες. Εργάζεται αναγκαστικά μέσα απ’ αυτές όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες κι όταν υπάρχει ένας ζωντανός πυρήνας αληθινής πνευματικότητας μέσα τους, ή όταν η επικλητική τους έκκληση είναι αρκετά δυναμική για να Τον προσεγγίσει. Χρησιμοποιεί κάθε δυνατό αγωγό με τον οποίο μπορεί να διευρυνθεί η συνείδηση του ανθρώπου και να επέλθει ορθός προσανατολισμός. Είναι όμως αληθινότερο να πούμε πως εργάζεται με συνέπεια ως Παγκόσμιος Δάσκαλος κι ότι οι εκκλησίες δεν είναι παρά ένας από τους μεγάλους δρόμους διδασκαλίας που χρησιμοποιεί. ……..Τώρα υπάρχει μια μετατόπιση της έμφασης και της προσοχής Του σε δύο νέα πεδία προσπάθειας: πρώτο, στο πεδίο της παγκόσμιας εκπαίδευσης και δεύτερο, στη σφαίρα της νοήμονος εφαρμογής εκείνων των δραστηριοτήτων που υπάγονται στο τμήμα διακυβέρνησης….. αναγκαία η εκπαίδευση των μαζών στη συνεργατική διακυβέρνηση, στην οικονομική σταθερότητα μέσω του ορθού μερισμού και στη διαυγή πολιτική αλληλεπίδραση. Η μακρά διάσταση ανάμεσα στη θρησκεία και την πολιτική πρέπει να τερματισθεί.

Χριστός , Επανεμφάνιση: Μπορούν ο Χριστός και οι μαθητές Του ν’ αναπνεύσουν σ’ αυτή την ατμόσφαιρα; Είναι αυτή μια κατάσταση στην οποία μπορούν να βρουν αρμονικές επιρροές; Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε; Πρώτο, να διδάξουμε το νόμο της εξέλιξης και την αναπόφευκτη συνέπειά του, τον τέλειο άνθρωπο, Δεύτερο, οι μαθητές και οι ζηλωτές πρέπει με κάθε τρόπο να ζουν αρμονικά και να αγαπούν. Oι βίαιοι κραδασμοί του περιβάλλοντός μας πρέπει να ηρεμούν από έναν ισχυρό αντίθετο κραδασμό αγάπης, Τρίτο, οι εσωτερικές οργανώσεις πρέπει να αντιπροσωπεύουν όλα όσα τείνουν στην ενότητα. Όλοι οι τύποι έργου, όλες οι εξωτερικές προσπάθειες των πολλών οργανώσεων πρέπει να ικανοποιούν την αγαπητική συνεργασία και βοήθεια, Πρέπει επίσης να γίνει συγκεκριμένο έργο στη θεραπευτική, στον εξορκισμό, στη θεραπεία των νοητικών και αστρικών ασθενειών και πρέπει να καταδειχθεί στον κόσμο ότι η αρχαία δύναμη της θεραπείας βρίσκεται ακόμη στα χέρια εκείνων που ακολουθούν με συνέπεια τον Χριστό, Πρέπει να γίνει προετοιμασία για την ανάπτυξη των ανώτερων ψυχικών δυνάμεων, Τελικά τα μέλη της Εκκλησίας και της Τεκτονικής Αδελφότητας πρέπει να εξοικειωθούν με την εσώτερη σημασία των διαφόρων τυπικών, Πρέπει να δημιουργηθούν τάξεις από τους αποκρυφιστές του κόσμου, όπου θα υποβιβάζεται η διδασκαλία για να ικανοποιήσει την ανάγκη των μικρών· O ζωντανός οργανισμός των ζηλωτών και μαθητών μπορεί να προσφέρει ένα κέντρο ειρήνης, δύναμης κι αγάπης, πρακτικής βοήθειας και πνευματικής ανύψωσης που ποτέ ο κόσμος δεν είδε μέχρι τώρα. Τέτοια είναι η ελπίδα. Θα ήθελα να είστε σε αυτόν.

Χριστός, πότε θα έρθει: Η απάντηση είναι σαφής· θα έρθει σίγουρα όταν αποκατασταθεί ένα μέτρο ειρήνης, όταν η αρχή του μερισμού θα βρίσκεται τουλάχιστον σε διαδικασία ελέγχου των οικονομικών υποθέσεων κι όταν οι εκκλησίες θα έχουν αρχίσει να καθαρίζουν τον οίκο τους. Τότε μπορεί και θα έρθει· τότε το Βασίλειο του Θεού θα αναγνωρίζεται δημόσια και δε θα είναι πλέον ένα ονειρικό ή ιδεατό γεγονός………. Μια άλλη απάντηση είναι ότι όταν έρθει ο Χριστός απ’ τον Τόπο της Δύναμης, φέρνοντας μαζί Του τους μαθητές Του, τους Διδασκάλους της Σοφίας, αυτός ο Τόπος της Αγάπης και της Δύναμης θα εγκατασταθεί στη γη και θ’ αναγνωρισθεί δημόσια· τα αποτελέσματα αυτής της εμφάνισης κι αυτής της αναγνώρισης θα είναι τρομακτικά και θα προκαλέσουν μια εξίσου τρομακτική επίθεση και προσπάθεια από τις Δυνάμεις του Κακού – εκτός κι αν η ίδια η ανθρωπότητα σφραγίσει πρώτα “την πύλη του κακού”. Αυτό πρέπει να γίνει με την εδραίωση ορθών ανθρώπινων σχέσεων……… Όταν η αληθινή ελευθερία θα καλύπτει τη γη, θα δούμε το τέλος της τυραννίας, πολιτικά και θρησκευτικά. Δεν αναφέρομαι εδώ στη σύγχρονη δημοκρατία που προς το παρόν είναι μια φιλοσοφία ευσεβούς πόθου, αλλά σ’ εκείνη την πολιτική κατάσταση όπου θα κυβερνούν οι ίδιοι οι λαοί· αυτοί οι λαοί δε θ’ ανέχονται καμιά αυθεντία στην εκκλησία ή τον ολοκληρωτισμό οποιουδήποτε πολιτικού συστήματος ή κυβέρνησης· δε θα δέχονται ούτε θα επιτρέπουν να κυβερνά οποιοδήποτε σώμα ανθρώπων που θ’ αναλαμβάνει να τους πει τι πρέπει να πιστεύουν για να σωθούν, ή ποια κυβέρνηση πρέπει να δεχθούν. Δε λέω ότι οι επιθυμητοί αυτοί στόχοι πρέπει να είναι εκπληρωμένα γεγονότα στη γη πριν έρθει ο Χριστός. Λέω ότι αυτή η στάση προς τη θρησκεία και την πολιτική πρέπει να είναι γενικά αποδεκτή σαν αναγκαία για όλους τους ανθρώπους κι ότι πρέπει να έχουν γίνει επιτυχή βήματα προς την κατεύθυνση των ορθών ανθρώπινων σχέσεων.

Χριστός, η Κεφαλή Της Ιεραρχίας: Ο Θιβετανός (Α.ΑΜπ) μου ζήτησε να διευκρινίσω ότι όταν μιλά για τον Χριστό αναφέρεται στο υπηρεσιακό του όνομα ως την Κεφαλή της Ιεραρχίας. Ο Χριστός εργάζεται για όλους τους ανθρώπους , αδιάφορο από την πίστη τους . Δεν ανήκει στο χριστιανικό κόσμο περισσότερο από το Βουδιστικό , το Μωαμεθανικό ή οποιαδήποτε άλλη πίστη . Δεν υπάρχει ανάγκη για οποιαδήποτε άνθρωπο να ενωθεί με την χριστιανική εκκλησία, με σκοπό να συνδέεται με το Χριστό. Τα απαιτούμενα προσόντα είναι να αγαπάτε τους συνανθρώπους σας, να ζείτε μια πειθαρχημένη ζωή , να αναγνωρίζετε τη θειότητα σε όλες τις πίστεις και σε όλες τις υπάρξεις και να κυβερνάτε την καθημερινή σας ζωή με Αγάπη.

Χριστός και Βούδας: Θα προετοιμάσουν και θα εργασθούν για συνθήκες στον κόσμο στις οποίες ο Χριστός θα μπορεί να κινείται ελεύθερα μεταξύ των ανθρώπων σε σωματική Παρουσία· δε θα χρειάζεται τότε να παραμένει στο τωρινό Του καταφύγιο στην Κεντρική Ασία. Μπορούν και θα αποδεχθούν με ευκολία την ενότητα όλων των πίστεων, όταν παρουσιασθεί σωστά η σχέση του Bούδδα και του Χριστού· τότε η εικόνα ενός Χριστού που απαιτεί μια μοναδική θέση, αποκλείοντας όλους τους άλλους υιούς του Θεού, θα σβήσει στο θαύμα της αληθινής αποστολικής διαδοχής, με την οποία πολλοί υιοί του Θεού, σε διαφορετικές ακτίνες, με διαφορετικές εθνικότητες και με ποικίλες αποστολές, μπορούν να ιδωθούν ιστορικά να οδηγούν την ανθρωπότητα πάνω στην ατραπό της θείας ανέλιξης και πιο κοντά στο Θεό, την Πηγή.

Χριστός , Σύγχρονη Επανεμφάνιση : Η Χριστιανική έννοια της επιστροφής ενός θριαμβευτή Χριστού που έρχεται πάνω στις νεφέλες του ουρανού στην Ιερουσαλήμ για να βασιλεύσει για χιλιάδες χρόνια, είναι κατά κάποιον τρόπο αληθινή και τελείως εσφαλμένη όσον αφορά το σχέδιο, την τοποθεσία και τη μέθοδο. O Χριστός θα επιστρέψει· η Ιερουσαλήμ που αναφέρεται (κυριολεκτικά “ο τόπος της ειρήνης”) δεν είναι η πρωτεύουσα μιας μικρής χώρας που ονομάζεται Παλαιστίνη ή Άγιοι Τόποι· η λέξη συμβολίζει απλώς έναν ειρηνικό κόσμο – έναν κόσμο ο οποίος με τις αυτο-εγκαινιασμένες του προσπάθειες πέτυχε μια γενική ηρεμία κι απέκτησε ένα ορισμένο μέτρο ορθών ανθρώπινων σχέσεων. O ερχομός Του από τον αέρα μπορεί να ερμηνευθεί κυριολεκτικά πως σημαίνει ότι την κατάλληλη στιγμή θα έρθει με αεροπλάνο απ’ τον τόπο στη γη όπου έμενε για πολλές γενιές, επιβλέποντας τους υιούς των ανθρώπων· τα λόγια “πας οφθαλμός όψεται αυτόν” μπορεί να σημαίνουν ότι την εποχή που θα έρθει, η τηλεόραση θα έχει τελειοποιηθεί και τότε θα είναι ορατός μέσα απ’ αυτή ακόμη και στο πιο μακρινό σημείο της γης. Για τους ορθόδοξους Χριστιανούς τα παραπάνω μπορεί να ηχούν σαν σκανδαλώδης βλασφημία, αλλά προβάλλει αμέσως το ερώτημα: Γιατί θα ήταν βλάσφημο γι’ Αυτόν να χρησιμοποιήσει τις σύγχρονες μεθόδους; Όταν ήταν προηγουμένως στη γη συμμορφώθηκε με τις συνήθειες της εποχής Του. Η φράση “ερχόμενος επί των νεφελών του ουρανού” μπορεί να ηχεί περισσότερο γραφική και να απαιτεί προφανώς μεγαλύτερη έκφραση της θειότητας, αλλά γιατί να χρησιμοποιηθούν τέτοια μέσα όταν ένα αεροπλάνο μπορεί εξίσου να εκπληρώσει το σκοπό και να ολοκληρώσει την προφητεία;

Χριστός, μυήσεις του (διπλή): Όπως ξέρετε, το πρώτο ανθρώπινο ον απ’ το “κέντρο που ονομάζουμε φυλή των ανθρώπων” που πέτυχε αυτό το σημείο ήταν ο Χριστός· σ’ αυτή την πρώτη μεγάλη εκδήλωση του σημείου επίτευξής Του (με το μέσον εκείνου που τότε ήταν ένας νέος τύπος μύησης) ο Χριστός ενώθηκε με τον Βούδδα. Ο Βούδδας είχε επιτύχει το ίδιο σημείο πριν τη δημιουργία της δικής μας πλανητικής ζωής, αλλά οι συνθήκες για τη λήψη της τρίτης μύησης δεν ήταν τότε διαθέσιμες κι Αυτός και ο Χριστός έλαβαν τη μύηση μαζί.

……Όταν ο Διδάσκαλος Ιησούς έλαβε τη Μύηση της Σταύρωσης, προκλήθηκε μια άλλη κρίση εξίσου μεγάλης σημασίας, αν όχι μεγαλύτερης. Η κρίση επήλθε επειδή ταυτόχρονα με τη σταύρωση του Διδασκάλου ο Αρχηγός της Ιεραρχίας, ο Χριστός, έλαβε δύο μυήσεις σε μία: τη Μύηση της Ανάστασης κι εκείνη της Ανάληψης. Αυτές είναι η πέμπτη και η έκτη μύηση, σύμφωνα με τη Χριστιανική ορολογία. Αυτό έγινε εφικτό επειδή το Άσραμ της πρώτης ακτίνας ήταν πλέον ενεργό, καθιστώντας εφικτή την είσοδο στην Αίθουσα Συμβουλίου της Σαμπάλλα. Όταν το πέτυχε ο Χριστός, θεωρήθηκε άξιος να ενσωματώσει μια νέα αρχή στην εξέλιξη και να αποκαλύψει στον κόσμο τη φύση της δεύτερης ακτινικής όψης – τη θεία αρχή της αγάπης (όπως την αποκαλεί η ανθρωπότητα) ή της καθαρής λογικής (όπως την αποκαλεί η Ιεραρχία).

Χριστός, λήψη σώματος : Μπορεί να σας ενδιαφέρει να ξέρετε ότι ο Χριστός δεν αποφάσισε ακόμη ποιο τύπο φυσικού φορέα θα χρησιμοποιήσει εφόσον λάβει φυσική μορφή κι εργασθεί οριστικά στο φυσικό πεδίο. Αναμένει να δει ποιο έθνος ή ομάδα εθνών κάνει το περισσότερο έργο και το πιο πειστικό έργο στην προετοιμασία για την επανεμφάνισή Του. Δε θα χρησιμοποιήσει πάντως Ιουδαϊκό σώμα όπως έκανε πριν, γιατί οι Εβραίοι στερήθηκαν αυτό το προνόμιο.

……ο υλισμός τους και η αποπομπή της πνευματικής τους ευκαιρίας ματαίωσε την από μέρους Του χρήση του φυλετικού τους τύπου.

Χριστός και ευθυγράμμιση καρδιών: Αυτή η ευθυγράμμιση είναι τώρα σε διαδικασία επίτευξης· θα επέλθει αυτόματα όταν η αποτελεσματικότητα της Αρχής της Διαμάχης που προκαλεί απελευθέρωση, αναγνωρισθεί γενικά. Έτσι οι καρδιές των ανθρώπων, η καρδιά του πλανήτη, δηλαδή η Ιεραρχία και η καρδιά της Ιεραρχίας, ο Χριστός, βρίσκονται σε κατάσταση θετικής επαφής· όταν αυτός ο αγωγός είναι ανοικτός και ανεμπόδιστος, τότε ο Χριστός θα έλθει. Τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει την εμφάνισή Του και – σύμφωνα με το νόμο – δεν μπορεί να στρέψει τα νώτα Του στην παρουσιασθείσα ευκαιρία.

Χριστός , Τρόποι Επανεμφάνισης:

1. Με την επισκίασή Του όλων των μυημένων και μαθητών που είναι σήμερα ή θα είναι τη στιγμή της άφιξής Του ενεργοί στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εξέλιξης. Αυτή συνεπάγεται την επιρροή των διανοιών τους απ’ Αυτόν τηλεπαθητικά. Αυτή η επισκίαση ή επιρροή θα είναι το πρώτιστο έργο Του στο νοητικό πεδίο. Θα συνιστά μια από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους Του στην προτεινόμενη πνευματική Του παρέμβαση στις παγκόσμιες υποθέσεις. Μέσω αυτών των μελών ή εταίρων της Ιεραρχίας θα έχει τις προφυλακές της συνείδησής Του σε κάθε έθνος. Μέσω αυτών θα μπορέσει να εργασθεί.

2. Με τη διάχυση της Χριστικής ζωής ή συνείδησης στις μάζες παντού και σε κάθε έθνος. Η πνευματική αυτή εισροή θα επιφέρει τον αναπροσανατολισμό της ανθρώπινης επιθυμίας και θα εφελκύσει τη συναισθηματική αντίδραση στην Παρουσία Του. Αυτή συνεπώς φέρνει το αστρικό πεδίο μέσα στην ενεργό σφαίρα επιρροής Του· συνεπάγεται την αποδέσμευση της ενέργειας της καλής θέλησης στις καρδιές των ανθρώπων, προδιαθέτοντάς τους για ορθές ανθρώπινες σχέσεις. Αυτή η εμπέδωση ορθών σχέσεων είναι ο κύριος αντικειμενικός σκοπός της επερχόμενης τριπλής δραστηριότητάς Του. Οι μάζες παντού θ’ ανταποκριθούν στο έργο και το μήνυμα του Χριστού, όπως εκπληρώνεται απ’ το νοητικό πεδίο από τους μαθητές και μυημένους που επισκιάσθηκαν από τη διάνοια του Χριστού.

3. Με τη φυσική Του εμφάνιση μεταξύ των ανθρώπων. Με την άμεση εμφάνισή Του θα μπορέσει να εδραιώσει ένα δυναμικό εστιακό σημείο ιεραρχικής ενέργειας πάνω στη Γη κατά έναν τρόπο που δεν ήταν δυνατός μέχρι τώρα. Δεν εγκατέλειψε ποτέ την ανθρωπότητα και τήρησε πάντοτε την υπόσχεσή Του να παραμείνει μαζί μας “πάσας τας ημέρας έως συντελείας του αιώνος”. Οι άνθρωποι σ’ όλες τις χώρες θα μάθουν πού μπορεί να βρεθεί. Ο τόπος του εστιακού αυτού σημείου της τριπλής Του πνευματικής δραστηριότητας δεν μπορεί να φανερωθεί εδώ, γιατί εξαρτάται απ’ τα αποτελέσματα των διαδοχικών διαδικασιών επισκίασης και διάχυσης.

Χρονικές υποθέσεις : Σύμφωνα με τα μυστικιστικά χρονικά , το ηλιακό σύστημα έχει πίσω του μια ζωή 1.955.884.703 χρόνων, δηλ. σχεδόν 2 δισεκατομμύρια χρόνια. Οι Κύριοι της Αφροδίτης έφτασαν στη γη περίπου 16 εκατομμύρια χρόνια πριν. Ο διαχωρισμός των φύλων έγινε στο τέλος της τρίτης φυλής (Λεμουριας) την ίδια περίοδο , αλλά κράτησε πάνω ένα εκατομμύριο χρόνια. Η περίοδος που έχει δοθεί στη δική μας φυλή (Αρία) είναι περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια . Από τη βύθιση της μεγάλης νήσου της Ατλαντίδος πέρασαν 850.000 χρόνια , η μικρή νήσος καταστράφηκε πριν 270.000 χρόνια . Ο κατακλυσμός πριν από τη βύθιση της Ποσειδωνίας άρχισε το 75.025 π.χ και η βύθιση της (Ποσειδωνία) άρχισε το 9.564 π.χ

Χρονολογία ατομικοποίησης : 21.668.345 εκατ. Χρόνια πριν με τον Ήλιο στον Λέοντα την εποχή των Λεμουρίων. Χρειάστηκε 5.000 χρόνια για να ολοκληρωθεί και ο Ήλιος ήταν στους Διδύμους .

Χρόνος: Tο Αρχαίο Σχόλιο εκφράζει την ασαφή αυτή αλήθεια ως εξής:

“O ένας τροχός στρέφεται. Mια μόνο στροφή έγινε και κάθε σφαίρα και ήλιοι κάθε βαθμού ακολουθούν την πορεία του. H νύχτα του χρόνου χάνεται σ’ αυτή και οι κάλπα μετρούν λιγότερο από δευτερόλεπτα στη μικρή ζωή του ανθρώπου.

Δέκα δισεκατομμύρια κάλπα πέρασαν και δύο φορές δέκα δισεκατομμύρια Βραχμικοί κύκλοι κι όμως δε συμπληρώθηκε μια ώρα κοσμικού χρόνου.

Χρόνος(2): είναι η διαδοχική καταγραφή απ’ τον εγκέφαλο των καταστάσεων επίγνωσης και των προοδευτικών επαφών με τα φαινόμενα. Δεν υπάρχει στα εσώτερα πεδία τέτοιο πράγμα όπως ο χρόνος, με τον τρόπο που τον κατανοεί η ανθρωπότητα.

Χρόνος, Υπερνίκηση του : Αρχικά η εκ μέρους του καταγραφή εκείνου που νιώθει ή βλέπει στα λεπτοφυέστερα πεδία ή στο ψυχικό πεδίο είναι βραδεία· χρειάζεται χρόνος για τις επαφές και για την αποκτηθείσα γνώση να εισδύσουν από τα ανώτερα επίπεδα στο φυσικό του εγκέφαλο. Το γεγονός αυτό (όταν το ανακαλύψει) τείνει ν’ ανατρέψει τη χρονική του επίγνωση και συνεπώς το πρώτο βήμα γίνεται στην ατραπό του άχρονου, μιλώντας συμβολικά. Αποκτά επίσης την ικανότητα να εργάζεται με μεγαλύτερη ταχύτητα και νοητικό συντονισμό από το μέσο νοήμονα άνθρωπο· με αυτό τον τρόπο μαθαίνει τους περιορισμούς του χρόνου σαν μιας εγκεφαλικής συνθήκης και μαθαίνει επίσης πώς να τον εξουδετερώνει και να εργάζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να κάνει περισσότερα σ’ ένα ορισμένο χρονικό διάστημα απ’ ότι είναι δυνατό για το μέσο άνθρωπο, άσχετα πόσο έντονα αυτός συνεχίζει την προσπάθεια. Η υπερνίκηση του χρόνου και η κατάδειξη πνευματικής ταχύτητας είναι ενδείξεις ότι η διπλή ζωή της μαθητείας αντικαθιστά την ολοκληρωμένη ζωή της προσωπικότητας, παρότι οδηγεί με τη σειρά της σε μια ακόμη μεγαλύτερη σύνθεση και ανώτερη ολοκλήρωση.

Χρόνος και αίσθηση αναλογίας: …ο χρόνος είναι μόνο μια λέξη για την καθημερινή, περιστασιακή ζωή. Θα ήθελα να σημειώσετε τη λέξη “περιστασιακή” υπό την έννοιά της των τρεχόντων γεγονότων. O χρόνος δεν είναι παρά διαδοχή γεγονότων όπως καταγράφονται στη συνείδηση του φυσικού εγκεφάλου· τα γεγονότα αυτά τείνουν να ασκούν μια ακατάλληλη και πολύ ισχυρή επίδραση πάνω στο μαθητή. Εφόσον όμως μπορεί να σκεφθεί τα γεγονότα σαν όψεις του χρόνου, δεν αρχίζει μόνο να αναπτύσσει την αναγκαία συνέχεια συνείδησης, αλλά αναπτύσσει επίσης μια αίσθηση αναλογίας που έχει σταθεροποιητική και ισχυρή επίδραση.

Χρόνος και μαθητές: Oι μαθητές στη διάρκεια της δοκιμασίας τους κάνουν περισσότερα λάθη αναφορικά με το χρόνο από καθετί άλλο· αυτό φυσικά είναι αναμενόμενο επειδή ο χρόνος είναι μόνο μια λέξη για την καθημερινή, περιστασιακή ζωή. Θα ήθελα να σημειώσετε τη λέξη “περιστασιακή” υπό την έννοιά της των τρεχόντων γεγονότων. O χρόνος δεν είναι παρά διαδοχή γεγονότων όπως καταγράφονται στη συνείδηση του φυσικού εγκεφάλου· τα γεγονότα αυτά τείνουν να ασκούν μια ακατάλληλη και πολύ ισχυρή επίδραση πάνω στο μαθητή. Εφόσον όμως μπορεί να σκεφθεί τα γεγονότα σαν όψεις του χρόνου, δεν αρχίζει μόνο να αναπτύσσει την αναγκαία συνέχεια συνείδησης, αλλά αναπτύσσει επίσης μια αίσθηση αναλογίας που έχει σταθεροποιητική και ισχυρή επίδραση.

Χρόνος στο λεπτοφυή κόσμο: ………για τη φυγή στο Λεπτοφυή Κόσμο μόλις απαιτείται φυσικός χρόνος. Οι πιο μακρινές πτήσεις στο Λεπτοφυή Κόσμο μόλις χρονομετρούνται σε δευτερόλεπτα από τα γήινα ρολόγια

Χρώματα: Το κλειδί βρίσκεται στην ομοιότητα του χρώματος που συνεπάγεται ομοιότητα φθόγγου και ρυθμού. Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος βρίσκεται στην ερυθρή και την κίτρινη ακτίνα, με την ερυθρή σαν πρωταρχική του ακτίνα και συναντήσει ένα άλλο ανθρώπινο ον που είναι στην κυανή και την κίτρινη ακτίνα, με δευτερεύουσα ομοιότητα στην κίτρινη, μπορεί να υπάρξει αναγνώριση. Αλλά όταν ένας άνθρωπος στην κίτρινη και την κυανή ακτίνα, με το κίτρινο σαν το πρωταρχικό του χρώμα, συναντήσει έναν αδελφό στην κίτρινη και την ερυθρή ακτίνα, η αναγνώριση είναι άμεση και αμοιβαία, γιατί το πρωταρχικό χρώμα είναι το ίδιο. Όταν αυτή η θεμελιώδης αιτία της σύνδεσης ή της διάστασης κατανοηθεί καλύτερα, τα δευτερεύοντα χρώματα θα αξιοποιούνται για να δρουν σαν έδαφος συνάντησης προς αμοιβαίο όφελος των ενεχόμενων μερών.

Από τα χρώματα το ερυθρό, το κυανούν και το κίτρινο είναι πρωτογενή και ανάγωγα. Είναι τα χρώματα των κύριων ακτίνων:

α........................................................................... Θέληση ή Δύναμη Ερυθρό

β........................................................................... Αγάπη-Σοφία Κυανούν

γ............................................................................ Ενεργός Νοημοσύνη Κίτρινο

Έπειτα έχουμε τις δευτερεύουσες ακτίνες:

δ. Πορτοκαλί

ε. Πράσινο

ζ. Ιώδες

και τη συνθέτουσα ακτίνα, Ινδικό.

Χώρος : η Αρχαία Σοφία διδάσκει πως ο χώρος είναι οντότητα και ακόμα πως ολόκληρος ο ουράνιος θόλος δεν είναι παρά η φαινομενική εμφάνιση αυτής της Οντότητας.
Ο Διδάσκαλος είναι ελεύθερος από τους περιορισμούς του χρόνου, αν κι όχι του χώρου, γιατί ο χώρος είναι μια αιώνια Οντότητα.